แนนนั้งกินอาหารกลางวันคนเดียวอีกแล้วและนั้งคิดว่าทำไมเธอถึงไม่มีเพื่อนทั้งที่เธอไม่เคยทำให้ใครโกรธ ทุกครั้งเพื่อนๆที่เดินผ่านก็จะทักว่ากินข้าวคนเดียวอีกแล้วเหรอ ไปนั้งด้วยกันสิ แต่แนนก็ไม่กล้าไป หนึ่งปีที่แนนกินข้าวคนเดียวเดียวดาย เปิดเทอมใหม่แล้วเป็นเวลาที่ดีสำหรับแนนเพราะในห้องเรียนใหม่ก็จะมีเพื่อนใหม่ๆ ซึ่งแนนต้องมีความกล้าเข้าไว้ต้องกล้าชวนเพื่อนคุย ต้องมีเพื่อนให้ได้ แต่โชคร้ายที่คนที่นั้งข้างๆ แนนเป็นผู้ชายจะมีเพื่อนสนิทเป็นผู้ชายได้ยังไง แต่ถ้าเป็นเพื่อนแต่ไม่สนิทคงได้ต้องกล้าพูดสิแนะนำตัวเราและถามชื่อเขาเอาเลย แนนค่อยๆหันหน้าไปหาเขาแล้วพูด เออคือ.ฉันชื่อแนน แล้วเธอละ ในที่สุดก็พูดออกมา นัท ฉันชื่อ นัท เธอเป็นนักเรียนใหม่เหรอ ไม่เคยเห็นหน้ามาก่อน เราเหมือนไม่ตัวตนเลย ไม่มีใครรู้จัก แต่การคุยง่ายกว่าที่คิด ฉันอยู่โรงเรียนนี้มาตั้งนานแล้ว แต่ไม่แปลกหลอกที่ไม่เคยเห็น ไมละ นัทถามแต่ใครจะไปกล้าบอกหน้าอายจะตาย วันนี้มีแต่เรื่องดี ๆ มีเพื่อนไม่ก็ต้องกินข้าวคนเดียวแนนมีเพื่อนถึงสองคนในที่เดียวคือนัท และ โบเป็นเพื่อนผู้หญิงที่เป็นคนหน้ารักเขาเป็นเพื่อนกับนัทอยู่ก่อน แล้วก็เป็นคนมาชวนฉันไปกินข้าว มีความสุขจังได้ทั้งเพื่อนผู้หญิงและชาย ตั้งแต่นั้นเราทั้งสามก็เป็นเพื่อนที่รักกันมาก
4 มีนาคม 2547 21:23 น. - comment id 71441
ให้กำลังใจ คนอ่านที่ไม่มั่นใจในตนเอง ได้มีความกล้าขึ้นเยอะครับ
5 มีนาคม 2547 12:18 น. - comment id 71467
"มิตรภาพ\" เราต้องให้แล้วจะได้รับคืน
7 มีนาคม 2547 16:38 น. - comment id 71525
ควรที่จะมีความกล้า
12 เมษายน 2547 12:10 น. - comment id 72837
ไม่มีอะไรที่ได้มาเอง มิตรภาพ เริ่มจากเราให้คนอื่นก่อน อยากที่จะเริ่มแต่ถ้าไม่เริ่มก้าวแรก ก็คงไม่มีก้าวต่อไป เป็นตัวของตัวเองดีที่สุด ไม่ต้องปิดกัน ตัวเอง ทำพูดตามที่อยากทำ เป็นกำลังใจให้นะคะ