๓)..ท้ายกลอน....คบเด็กเล่านิทาน ...ทิกิ

tiki

เฮ้อ เหนื่อยกะพวกพี่ไซเบอร์ซะจริง นะ...
จะจับผิดหนูไปถึงไหนนะ...เฮ้อ...พี่เพลาๆลมเพชรหึงกันหน่อยเหอะ...
แบบ หนูจะพักผ่อนสมอง  ม่ายงั้นจะเล่น แต่เกม puzzle กะ msn ไป
จนเช้าเหมือนเดิมๆนะ..แล้วจะไม่เข้ามาข้องแวะกะพวกเว็บพี่อีกนะ..ฮื่ม..
...................***************..................................
...ข้อความข้างบนนั้นเขียนเมื่อประมาณ สี่โมงเย็นของ 
วันศุกร์ที่ 27 กุมภาพันธ์ 2547
.......................................................................
******แต่ข้อความท้ายกลอนนี้เขียนเมื่อหน้าจอ บอกเวลา 17:10 ซึ่งกว่า
จะจบก็คงนานโขอยู่****
...........ทิกิ มันบ้าเกม...อันนี้ข้อแรกเลยเจ้าข้าเอ๋ย.....
....แบบ ตั้งแต่สมัย คอมพ์ 8 bit ครั้งเมื่อพันธ์ทิพย์เพิ่งเปิดใหม่ 
เกมอะไรในเครื่องก็เอามาเล่นหมด  เล่น ติดมากๆทุกคืน
 ตอน 16 บิทก็พวกโมโนโพลี.......แต่ถามว่าเล่นตอนไหน
.......****ก็ต้องตอนทุกคนหลับหมดแล้วนะซี****
......***เกมทุกเกมที่เล่นมา ทำคอมพ์สำหรับใช้งานพังไปประมาณ 
7 เครื่องแล้วค่ะ***
............เป็นเล่นเกม แบบ ..เ ฮ้ อ ผลาญทรัพย์
เครื่องแบบ ตั้งโต๊ะ 5 หมื่น เล่นซะพัง
เครื่องแบบกระเป๋าหิ้ว 7 หมื่น ทำพัง
นั่นมันราคาสมัยสิบกว่าปีที่แล้วนะคะ........
*******สมัยอินเตอร์เน็ทแช้ท จ๋าเริ่มสัก 7 ปีที่แล้วได้ ตอนย้าย
อยู่ที่คอนโดใหม่ เล่นสบายใจมากไม่ค่อยมีใครกวนเลย อิอิ..
.เล่นแบบคะแนนสูงปรี๊ด..
.....ชอบพัซเซิ่ลที่สุด...
.............***ทำเครื่องพังสมัย 7 ปี นี้ไปอีก ประมาณ 4 เครื่อง**
...ส่วนใหญ่ก็เพราะ ดาวน์โหลดเกมเนี่ยแหละค่ะ
ใครเค้าใช้อินเตอร์เน็ททำงาน ทำไร ไม่สน แช้ทเชิ้ท ไม่สน 
สนแต่เล่นเกม เกม เกม เกม เกม
......บ้าเกม เกมขึ้นสมอง...
...เพิ่งมาเสียท่าตอน เข้ามาเว็บ เพลงประชาชน ข้ามไป เว็บพี่ดอกแก้ว 
ข้ามมาไทยโพเอ็มเนี่ยแหละ มัวแต่เขียนกลอน จน เล่นเกม น้อยลงมัง .........
........เพราะปกติ เก่าก่อนมา ใครจะแช้ท จะพันธ์ทิพย์ จะอะไรไว้ใน
เครื่อง ไม่ทราบค่ะ ข้าพเจ้ามาถึง ต่อเน็ทได้ ออนเกม ทันที...
.......ครั้นมาที่ไทยโพเอ็ม ก็วิญญานนักกลอนเก่าเข้าสิง...ก็เลยตามเลย 
เขียนกลอนไปกันใหญ่......ทว่า .........พอเขียนกลอนเสร็จก็เล่นเกม
ไปด้วยทุกทีเหมือนเดิม...ส่วนใหญ่ ถ้าคืนนั้นไม่มีใครมาแย่งเล่น
 เราก็จะครองเครื่องถึง เช้านะคะ แล้วก็นอน4-5 ชั่วโมง..
....เพราะงาน ดูเรื่องบัญชีมีกระติ๊ดเดียว 
แล้วก็ทำเดือนละ สองครั้งก็จบ
.......ร้านที่ไปทำตอนค่ำ นั่นก็หาเรื่องออกจากบ้านแก้เซ็งยามดึกค่ะ
 กลับมาก็เหมือนเดิม..เข้าคอมพ์ เล่นเกมต่ออีกแล้ว...
.......*.......สมควรเป็นเด็กโค่งไหมคะ**....
กำลังยิ้มกว้าง 32+1 ซึ่ เผื่อมันขึ้นใหม่อิอิแบบยังกินนมอยู่ไง
...5555
เรามันพวก เด็กโข่ง เด็กโค่ง..จนป่านนี้
คุณแม่เจอพี่ทีไร ก็ขว้างค้อน...ไปสามตลบ ค่ะ
เพราะที่บ้านเกิดมาก็มีแต่พี่น้องผู้ชาย
พอเค้าไปแต่งงาน บ้านเราก็มีหลานผู้ชายเพิ่มอีก 1+3+1
อีก 5+เจ้าหัวทุเรียนที่ไปทำโมฮ็อค อีก 1= +เพิ่ม อีก 6
ผุ้หญิง อัตคัต มากค่ะ แต่ดีอย่าง ไม่ค่อยมีเรื่องอิจฉาตาร้อนแบบบ้าน
อื่นๆ เพราะพี่น้อง หลาน เค้ารู้ว่า อา ติ๊สท์  ค่ะ 
เอาใจช่วยเลย มา มา มา 
โลกของเรา จะเล่นไรให้เต็มบ้านก็เรื่องของเรา
แบบ พี่ ทำ ถักโครเชต์ ปัก เลื่อม ถักนิตติ้ง
ตัดสมุดกระดาษสา..เล่นคอมพ์..ฟังเพลงฮาร์ดร็ฮค แร็พ 
ฟังเพลง คลาสสิค ฟังเพลงไทยเดิม โฮ้ย..ไรก็ได้ที่อยากทำ..
เขียนกลอน..อิอิ..แบบจะเป็นอาชีพ
โฮ้ย  ใครอยู่ไม่ได้กะเราก็อย่าอยู่ น่ะ อิอิ.(แบบแอบสวดในใจพูดดังมิได้..)
เอาเป็นว่า ก็เรามันเป็นอย่างนี้นะคะ...
เราก็ไม่ได้ทำให้ใครเดือดร้อนนะคะ..
 
 : 4895 - tiki  
 5928 - 29 ก.พ. 47 - 13:52				

.....กลอนชุดนี้ แบบระอาใจ มาแต่ดูเด็กเค้าแช้ทที่ประมูลดอทคอม
แล้วค่ะ... ว่าโฮ้ยเด็กสมัยนี้ อายุ 13 -14 ทำไม้เค้าถึงซ่ากันจริ๊ง 
พูดกันแรงๆแบบไม่เกรงใจกันเล้ย.....
แต่ก็ช่างเค้าเหอะ อิอิ..

......มาถึงที่นี่ พอดีพวกเพื่อนชอบ เข้ามาทักกันใน เอ็มเอสเอ็น 
พวกบ้านบางกอกก็ด้วยแหละ..ชอบแช็ทดึกกัน อยู่ต่างจังหวัด ก็เยอะ 
ต่างประเทศ มีทั้งนั้น ออสเตรเลีย นิวซีแลนด์ เยอรมัน ฝรั่งเศส
อังกฤษ อเมริกา ส่วนใหญ่คนไทยเข้าดึก ก็คุยรอบดึกกับน้องพวกนี้
ไม่ค่อยมีปัญหาเท่าไหร่หรอก

.....แต่โหย พวกพี่คนไทยนี่ดิ....โฮ้ย..เธอเล่นดัก หน้า ดักหลัง 
ให้ต้อง block กันประจำแหละ...

......เอาเป็นว่า....เราก็คบกันทางเน็ตไปไม่ซีเรียส
กันมานานนะคะ...แต่.....ทว่า......พวกนักกลอน
นี้เค้ามีวิญญานกวีลึกซึ้งมากค่ะ...
จะละเอียดอ่อนหวานแหวว กันมาก
....ไอ้เราก็แบบทะลึ่งตึงตังซะมากกว่าแต่มีวิญญาน
เหมือนกันตรงเขียนกลอน หวานแหววละเอียดอ่อนนะคะ......
....ไปอะไรกันท่าไหนก็ไม่ทราบค่ะ  เพราะเขียน
กลอนวันสี่ห้าอารมณ์ มันก็มีหวานมั่ง รักมั่ง ซึ้งมั่ง...แรงมั่ง
แป๋วแหวว มั่งแล้วแต่....

.....ก็เป็นอย่างกลอนข้างบนนั่นแหละค่ะ...
ร้อนใจสักหนอย..นะคะ...พระเดชพระคุณ..น่าจะสบายใจไปแล้ว.
.เล่นให้สนุกน่ะ เล่น Puzzle ของ MSN  น่ะสนุกกว่าเยอะค่ะ ...
แต่ทั้งนี้ เราก็ต้องไปตามเรื่องเค้าแหละค่ะ....

************....************...***********...********....
....มีเวลา มีอารมณ์กวีวันไหน เขียนแน่นอนไม่ต้องห่วงค่ะ
รักเว็บนี้จะแย่แล้ว ทั้ง ไทยโพเอ็ม ทั้ง บางกอกซิตี้  นะคะ
แล้วที่ไปเก็บกลอนมั่งก็เว็บพี่แก้วนั่นแบบ เกรงอกเกรงใจ
แบบกลัวโดนดุค่ะ อิอิ....

แบบ ทิกิ มันประเภทคนอยู่ไม่สุขเจ้าค่ะ
ทว่ารับรองความประพฤติได้ว่าเด็กดีอยู่กะเหย้า
เฝ้าแต่คอมพิวเตอร์ ไม่ไปทำอะไรให้ใครเดือดร้อน
ยกเว้นเวลาเขียนกลอน อาจดุเดือด ไปบ้างหน่อย ค่ะ อิอิ

ทิกิ _tiki
เสาร์ 28 กุมภาพันธ์ 2547 เวลาจบ 17:40

ป.ล.แบบขึ้นต้น....... บันทึก คบเด็กเล่านิทาน
แต่บันทึกท้ายกลอน .....กลายเป็น....เรื่องเด็กโค่งอินเกม...
ก็อภัยให้ด้วยแล้วกันค่ะ
ขอบคุณที่อ่านจนจบนะคะ อิอิ				

.@....คบเด็กเล่านิทาน.....เท่านั้นละพี่...@    
ปล่าวมี Collections.นะพี่..!!!..

         เมื่อแรกพบสบตาเธอว่า..*หวาน..*
เธอว่าฟ้าประทาน..มาให้หรือ..?
ครั้นฉันง่วง...นอนละนะ..จะตาปรีอ..
เธอก็ยื้อ....ฉวยผ้าห่ม...มาพรมคลุม

        เธอบอกว่า**ฝันดี*..ครับที่รัก...
ค่ะ ค่ะ ค่ะ ..อืมม์  ตาหนัก...*รักอุ้มสม..*
ลาในฝัน...ก็แล้วกันนะ...หนุ่มสังคม
แล้วเปิดชม...ภาพในฝัน...สราญตา

      มาวันใหม่...หอบกุหลาบมาให้ช่อ.
ทำลับล่อ...แอบเอียงคอ....คล้ายรอท่า
หยิบยื่นให้...แล้วแก้มแดง...แฝงนัยมา
เธอบอกว่า....ชักสนใจ....รู้ไหมคุณ

      จากลับล่อ....เธอก็รอ....ในไซเบอร์
ทำงานมา...ต้องหาเธอ....ผู้เกื้อหนุน
เป็นสปอนเซอร์.....หน้าไซเบอร์....ผู้ค้ำจุน
หวานละมุน....ถ้อยคำ....งามล้ำใจ

      แม้นว่าขีด....กติกา....อย่าล้ำเส้น
เปิดประเด็น.....ส่งดอกไม้...ก็ว่าใกล้
เดี๋ยวส่งจูบ   ส่งรูปปาก..มาจากใจ
ก็ส่งไป....ไม่ว่ากัน...ทั้งวัน..คืน

       คนในจอ....ช่างอ้อล้อ....แสนน่ารัก
ให้ทายทัก.....ส่งสาย.....ไม่ต้องฝืน
ใช้แปดนิ้ว   ...คอยพิมพ์ไป....ไม่กล้ำกลืน
อยู่ดึกดื่น.....ฝึกพิมพ์ดีด....ไม่กรีดกราย.!!!..

     พิมพ์ไปมา.....คราอักขรา.....มาเข้า..*.ใจ.*
นึกสงสัย.....มันมาจากไหน...เจ้า**ใจ**สหาย
ตามติดให้......ยิ้มเก้อค้าง......ไม่จางคลาย
แช้ทกันได้.....ทุกค่ำคืน.....ฝืนนอน..ทน.

     มาจากไหน....จากโลกไซเบอร์.....คล้ายเพ้อนะ
ร่ำร่ำจะ.........ปิดจอ........เสียหลายหน
แต่บางครั้ง.....พบเรียบร้อย....ไม่ซุกซน
มอบเบอร์โทรฯ......ไม่ชอบกล.....ก็หลงภัย..

      เพียงแต่ถาม....สวัสดี....ที่เช้าตรู่
เธอก็จู่.....โจมถาม....ว่า**ได้ไหม..?*
แล้วเธอก็ถาม....ว่า*ช่วยตัวเอง....แล้วเป็นยังไง.?.*
ต้องตอบไป.....ว่าฉันนั้น**คน..ของ...ประชาชน.....**

      * ขออนุญาต....ไม่ตอบนะจ๊ะ..คำถามแบบนี้..?
คุณไม่มี  อะไรจะถาม....อีกแล้ว.?...ฉงน..?
ใยไม่ถาม...เรื่องการงาน....เรื่องการคน
ใยมาถาม...คล้าย...สับ  ประ  ดล....นะคนดี...!!

       มีต่างต่าง....มีนานา...มีสารพัด
สุดที่จัด....มาเป็นแฟ้ม....ชีวิตพี่
หากคบพวก.....เธอต่อไป......ชีวิตนี้
ไม่แก่ตาย....หรอกชีวี....แต่ บ้า..ตาย..

      .....กุมารี--..นี้กุมาร.....ชาญสมร
เธอช่างอ้อน.......ล้วนจรยุทธ์.....สุดความหมาย
นี่...เขียนมา.....ถึง..*กุมาร*......นะท่านชาย
มิได้หมาย.....ถึงพวกท่าน....ชายชาตรี

        ท่านชาตรี.....นี้ข้าฯ .....มิกล้าแตะ
มิกล้าแวะ......มิกล้าตอบ.....ขอบวิถี
มิกล้าล้ำ......เส้นมิกล้า.....เกรงราวี
รู้ท่านมี.........แต่จิตใจ......ใสบวร

       รักภาษา.....ของเด็กเด็ก....เขาเสกสรร
ช่างจำนรรจ์.....คุยทุกวัน......ช่างออดอ้อน
แล้วงอแง.....แล้วหงุดหงิด.....แล้วง่วงนอน
ให้ต้องย้อน......ไปห่มผ้า.....แล้วเล่านิทาน...

       นั่นคือเด็ก.....ขอพี่ท่าน.....อย่าพาลพาโล
อย่าโมโห.....ว่าคบเด็ก.....มาสร้างบ้าน.....
ไม่มีแน่......รับรองไม่มี.....นะพี่ชายชาญ
แค่เล่านิทาน......ก่อนนอน.....ให้น้องน้องฟัง
ทิกิ_tiki