......ที่กระปุกนี้ลำบากมากนิดหน่อย จากฝักน้อย..มะขามอ่อน...มาตำใหม่ ผสมเครื่องปรุงน้ำพริกจนจุใจ ผัดกระทะ..กะอย่าไหม้..ให้เพื่อนกิน ที่เราทำมานี้นะเพื่อนรัก ด้วยว่าจักอยากให้เพื่อนและบ้านทั้งสิ้น ได้ลิ้มรสน้ำพริกเรา..มะขามดิน ให้เพื่อนได้กินน้ำพริกมะขามให้ข้ามเดือน สัปดาห์ก่อนเพื่อนรักตำน้ำพริกมะขามหนึ่งกล่อง ทัพเพอร์แวร์ใหญ่มาให้กินทั้งบ้าน อ่านต่อยาว..ได้ที่ ไดอารีทิกิ bangkokcity.com/tiki หน้าไดอารี... สัปดาห์ก่อนเพื่อนรัก นำน้ำพริกมะขามมาฝาก ก่อนจะบ่นว่าทำไมโทรศัพท์เธอเป็นไร เราต่อหาเธอไม่ได้เลยต้องมาหาด้วยตัวเอง ............ อือ มันเปลี่ยนเบอร์ย้ายเบอร์ ปิดเบอร์ไรไม่รู้ สามสี่เบอร์ มันงงไปหมดแล้ว เพื่อนก็โทรฯสายในแล้วกันนะคะ...เพราะเราก็งง กะเบอร์เราเหมือนกัน นะคะเพื่อน..... จะพูดถึงน้ำพริกมะขาม ข้ามมาพูดเรื่อง..*อาจารย์**ไม่ใช่หรอก หมายใจจะเขียนถึง*อาจารย์* กะเพื่อน ปอ เราคนนี้แหละ เพราะคิดจะเขียนเรื่องเพื่อนนำน้ำพริก มะขามกล่องใหญ่มาฝากหลายหนแล้ว แต่ คิดที่ไร ก็ไปลงเรื่อง เพื่อน ปอ นี่กะ *อาจารย์* ทุกที่ เตรียมอ่านต่อแล้วกัน ข้ามมาหา*อาจารย์*ทีไรก็เตรียมยาวไว้ ได้เลยมันแปลกๆนะ เฮ้อ น้ำพริกมะขามกระปุกนี้จะยังมีต่อ แต่วันนี้พอก่อนที่หัวใจ จะสลายไปในความว่าง เพราะถ้าทิกิไม่จุดธูปบอกไปน่ะ ตอนนี้เป็นไงกันไปแล้วไม่รู้เนอะ....
17 กุมภาพันธ์ 2547 02:38 น. - comment id 71076
ปกติ ยาวๆอย่างนี้ ไปไว้ไดอารีบ้านบางกอกซ้ตี้นะ เพิ่งมาเขียนที่นี่วันแรกหน้านี้ อย่าว่ากันนะคะยังไม่ชิน
17 กุมภาพันธ์ 2547 13:41 น. - comment id 71077
ต่อค่ะ ขณะทุกคนชุลมุนนั้น... เราก็รู้สึกพลันขึ้นมาว่า...เราสุดหวง อาจารย์ ขึ้นมาเฉยเลย.. กล้ำกลืนฝืนทน...แล้วถามตัวเองว่า ****..จะต้องทนมองภาพ ปอ เพื่อนเรามันซบตักอาจารย์ แล้วเรา ต้องหลั่งน้ำตาร้าวราน อยู่ข้างในเช่นนี้อีกได้อย่างไร ไฉนจะกลายเป็นปัญหาให้เรามากมายกระไรฉะนี้ คิดแล้วก็พินิจพิจารณาคดีอีกที ว่า...ถึงไม่ใช่ปอนี้.. ก็อีกนับร้อยหญิงที่มานิ่งแน่ซบตักท่านอยู่ ที่รู้ๆ จากภพชาติเดิมท่านยิ่งใหญ่..ก็แค่ใครบุตรองค์อินทร์..ผินมาประกอบบุญในโลกมนุษย์มนา ครั้นแล้วก็พิจารณา... ว่าประเดิมนางฟ้า นับห้าร้อยองค์บนสวรรค์ ก็ลอยหลั่นมาลงตรงมาหา มากำเนิดเกิดมาในห้วงมนุษย์ ด้วยบุญแต่ละคนนั้นพิสุทธิ์ จะหาชายใดในเมืองมนุษย์คู่ก็แสนยาก จึงบุญชักนำกระชาก...มาพบคนที่ผู้ได้จากกันมาไกล แต่กระนั้น เทพธิดา ห้าร้อยนางนั่นไซร้ ..ก็ตามพบท่านจนได้*** แหละ คำตอบในใจที่ผุดขึ้นมา..ก็เลยหายชาหายเหน็บเจ็บใจ ในระหว่างผู้คนชุลมุนชุลละเก คล้ายไปรุมดูจำอวดระหว่างอาจารย์กับ Case Study อย่าง ปอนั้น เราก็ลุกขึ้นไปหยิบธูป 9 ดอก ด้วยใจอันแน่วแน่มั่นคง แม้นว่ากำลังรันทดเศร้าอยู่ภายใน อธิษฐานว่า**ชาติก่อนใด ข้าฯนี้เคยเป็นเทวีอันใดต่อท่านอาจารย์มาก็ตาม... ฤทธาความรักความหวงแหนนี้มันมากนักสุดจักจะห้ามใจ หากทิ้งไว้ต่อไปจะระบือลือลั่นไปถึงชั้นฟากฟ้า ขอบุญเทวะ ต่อหน้าพระพุทธรูปพระพุทธองค์ผู้ทรงเปิดตาธรรมให้ข้ามพ้นจักรวาลไกล...ห่างจากความชั่วร้ายอกุศลกรรมใดๆ ขอจงช่วยรับฟ้งข้าฯว่า จะขอปิดภพกรรมกับท่านอาจารย์ให้หมดไปณ.บัดนี้... ว่าแล้วก็ปักธูปไปในกระถางธูปมหึมาตรงหน้าท่าน ถอยกลับมามองภาพที่ว่าน้ำตาเอ่อเมื่อครู่ น้ำตามันค่อยๆจางลงไปทีละนิด ระเหยกลายเป็นไอไปจากใจอันร้อนผ่าวของเราข้างใน ระเหยไปในอากาศอันอ้างว้าง ด้วยแน่วแน่ในธรรม ขณะนั้นอาจารย์ก็ยังยก Case Study เรื่องการผันแปรของภพชาติให้พวกนักวิทยาศาสตร์และ เหล่าคอลัมนิสต์หนังสือพิมพ์นั้นวิจัยวิจารณ์วิเคราะห์ เจ้าปอ กันอย่างละเอียดละอออยู่ **ทิกิ ..อาจารย์ไม่ได้ทำอะไรเพื่อนเธอเลยนะทิกิ อาจารย์ไปใช้คาถาอาคมอะไรกับเค้าหรือ ?** เหมือนรู้ใจ..อาจารย์ส่งเสียงถามมาแล้วนัยน์ตานั้นก็เมตตานัก..ว่ารู้ใจเสียนี่กระไรว่า แก้วตาคงรักพี่ล้นทรวงอยู่เช่นนั้นสิหนา..?.. บรรดาคุณหมอจากโรงพยาบาลสองสามโรงพยาบาลก็เข้าไปวัด ชีพจร วัดความดัน วัดอาการตอบสนองร่างกาย วัด จดวิเคราะห์ละเอียดละออยิ่งกว่าคนไข้อื่นใด ฝ่าย ปอก็ยังคงร้องไห้ฮือๆๆ อยู่อย่างนั้น แบบไม่สนใจใครจะแตะต้องร่างกายจะ เคาะ จะบีด จะวัดอะไรไม่สนใจเลยสักนิด... ฝ่ายนักวิเคราะห์จิตก็เข้าไปสำรวจอาการอย่างพินิจพิจารณา...แบบจดกันจ้าละหวั่น หาคำตอบไม่ได้ ..ว่าไอ้อาการบ้าบอสติเฟื่องของ ปอ มันอะไร สรุปก็อย่างที่ว่า อาจารย์ก็บอกว่า..จะทำอะไรยังไม่ได้ เพราะครองสังขารนี้มาเท่าอายุปอทำอะไรไปสังขารจะรับไม่ได้ แล้วอาจารย์เดินมาโอบเราไว้ต่อหน้าผู้คน ไม่พูดอะไร..แต่เหมือนจะบอกว่า **ทิกินะ..เธออยู่ในใจพี่เสมอมา** เฮ้อ น้ำพริกมะขามกระปุกนี้จะยังมีต่อ แต่วันนี้พอก่อนที่หัวใจจะสลายไปในความว่าง เพราะถ้าทิกิไม่จุดธูปบอกไปน่ะ ตอนนี้เป็นไงกันไปแล้วไม่รู้เนอะ.... .....
18 กุมภาพันธ์ 2547 04:02 น. - comment id 71095
อ่านจบแล้วน๊ะครับ ยาวดีจังเลยครับ เขียนเก่งครับ โอกาสหน้าจะอ่านน้ำพริกมะขาม ตอนต่อไปนะครับ
18 กุมภาพันธ์ 2547 04:41 น. - comment id 71096
ขอบคุณท่านกระบี่ฯค่ะ
18 กุมภาพันธ์ 2547 12:56 น. - comment id 71099
ปอลอ เมื่อคืนทิกิ ถามคุณเว็บมาสเตอร์ที่นี่แล้วนะคะ ว่าจะลบคำตอบท้ายบทยังไงเค้าบอกทิกิว่าลบไม่ได้ค่ะ พวกเพื่อนก็ทนอ่านสีๆที่โค้ดมาแล้วลงไม่ออกทั้งกองนั่นนะคะ นึกว่าเป็นสีรูปเขียนก็แล้วกัน อิอิ
6 มีนาคม 2547 21:20 น. - comment id 71511
เข้ามาอ่านแล้ว เขียนดีนะครับ แล้วจะติดตามอ่านต่อไปนะครับ ขอบคุณสำหรับคำแนะนำดีๆนะครับ ขอขอบคุณมากๆ
11 มีนาคม 2547 13:59 น. - comment id 71607
เข้ามาอ่านแล้ว เขียนดีนะครับ แล้วจะติดตามอ่านต่อไปนะครับ ขอบคุณสำหรับคำแนะนำดีๆนะครับ ขอขอบคุณมากๆ จาก : รหัสสมาชิก : 7084 - พระอาทิตย์เจ้าเอย รหัส - วัน เวลา : 6145 - 06 มี.ค. 47 - 21:20 -ขอบคุณค่ะ คุณ พระอาทิตย์เจ้าเอย