>เทวดากับคนตัดไม้........... >บ่ายวันหนึ่งระหว่างคนตัดไม้กำลังตัดไม้อยู่ริมน้ำนั้นขวานคู่มือก็หลุดมือจม ลงน้ำไป >คนตัดไม้ก็ทำอะไรไม่ถูกได้แต่นั่งร้องไห้อยู่ริมน้ำ >ทันใดนั้นเองเทวดาก็ลอยขึ้นมาจากผิวน้ำแล้วถามว่า >"มีปัญหาอะไรรึ" >"ขวานผมตกลงไปในน้ำแล้ว และตรงนี้น้ำลึกมาก >ต่อไปผมจะเอาอะไรไปตัดไม้หาเลี้ยงลูกเมียได้หละท่าน" >เทวดาได้ยินดังนั้นก็ดำน้ำลงไปสักพักแล้วขึ้นมาพร้อมกับขวานทองคำ >"เอ้าขวานนี้ใช่ขวานของเจ้าใช่รึไม่?"เทวดาถามคนตัดไม้ >"ไม่ใช่ครับ" >เทวดาก็ดำน้ำลงไปอีกครั้งกลับขึ้นมากับขวานเงิน >"เอ้าแล้วขวานนี้หละใช่ของเจ้ารึไม่?" >"ไม่ใช่ครับขวานของผมทำจากเหล็กมีด้ามไม้เก่าๆ ไม่ใช่ขวานเงิน ขวานทอง" >เทวดาจึงดำลงน้ำไปอีกครั้งแล้วกลับขึ้นมาพร้อมกับขวานเหล็กคู่มือคนตัดไม้ >"เอ้าขวานของเจ้า แต่เราเห็นเจ้าเป็นคนดีซื่อสัตย์ไม่โกหก >เราจะให้ขวานเงิน กับขวานทองคำแก่เจ้าไปด้วย >เพื่อตอบแทนในการที่เจ้าเป็นคนดี" >คนตัดไม้จึงรับขวานไว้แล้วกลับบ้านด้วยความสุข >หนึ่งเดือนต่อมา >ระหว่างที่คนตัดไม้กำลังเดินเล่นอยู่ริมน้ำพร้อมกับภรรยาของเขาอยู่นั้น >ภรรยาก็ลืนตกน้ำไป คนตัดไม้ทำอะไรไม่ถูกได้แต่นั่งร้องไห้ริมน้ำ >ทันใดนั้นเทวดาองค์เดิมก็ปรากฏกายออกมาอีกครั้ง >"เอ้าคราวนี้เจ้ามีปัญหาอะไรรึ" >"ภรรยาผมลื่นตกน้ำไปเมื่อกี้นี้ครับ" >ได้ยินดังนั้นเทวดาจึงดำน้ำลงไป >และขึ้นมาพร้อมกับผู้หญิงคนหนึ่งที่เหมือนกันกับเจนิเฟอร์ โลเปซ >ตั้งแต่หัวจรดเท้า >"ผู้หญิงคนนี้ใช่ภรรยาเจ้ารึไม่?" >"ใช่แล้วครับ" คนตัดไม้ตอบทันที >เทวดาจึงโกรธมาก เพราะเห็นว่าคนตัดไม้โกหก และไม่ซื่อสัตย์เหมือนก่อน >"ขออภัยด้วยครับท่านเทวดา >มันเป็นการเข้าใจผิดครับ"คนตัดไม้รีบชี้แจงทันใด >"ถ้าเกิดผมตอบว่าไม่ใช่ ผมเดาว่าท่านก็คงจะลงไปในน้ำอีกครั้ง >แล้วกลับขึ้นมาพร้อมกับผู้หญิงที่เหมือนกับ แคทธลีน ซีต้าโจนส์ >และเมื่อผมปฏิเสธอีกท่าก็คงจำดำลงไปอีกครั้งแล้วนำภรรยาผมตัวจริงขึ้นมา >สุดท้ายท่านก็คงจะให้ผู้หญิงอีก 2คนผมด้วย >เพื่อตอบแทนที่ผมไม่โกหก >แต่ว่า....ผมเป็นแค่คนตัดไม้จะมีปัญญาอะไรไปหาเงินเลี้ยงเมียพร้อมกัน >3คนได้หละครับ ผมจึงจำเป็นต้องตอบว่าใช่ตั้งแต่แรก" > >นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า เมื่อใดที่ผู้ชายโกหก >แสดงว่าชายผู้นั้นจะต้องมีเหตุผลจำเป็นในการโกหก >และมีเจตนาดีอย่างแน่นอน ตัวอย่างเช่นคนตัดไม้รายนี้
29 มกราคม 2547 14:36 น. - comment id 70845
หญิงผอมกับชายอ้วน มันเป็นการรู้จักกันที่บังเอิญ ทางโทรศัพท์ของเพื่อน หญิงผอมไม่เคยพบหน้าชายอ้วนได้ยินเพียงเสียง แต่ชายอ้วนเห็นหน้าหญิงผอมจากภาพถ่าย ของเพื่อนหญิงผอม ชายอ้วนติดต่อทางโทรศัพท์ วันละหลายชั่วโมงจนกระทั่ง เกิดการสนิทกัน 3 เดือนผ่านไป เกิดการนัดดูตัว นัดพบกัน ณ เขื่อนแห่งหนึ่ง อยู่กันคนละภาค หญิงผอม อิสาน ชายอ้วน ตะวันออก เขามาพบกันในวันคล้ายวันเกิดของหญิงผอม นี่ไม่ใช่รักแรกพบ แต่มันเป็นเหมือนบุพเพสันนิวาส สองคนมีความต่างที่คล้ายคลึง จากจุดด้อยกลายมาเป็นจุดเด่น เกิดอะไรขึ้น กับทั้งคู่ โปรดติดตามตอนต่อไป