เพลงรักไม่รู้จบ ( 7 )

Piano

แทนไทกับแป้งหอมกลายเป็นคู่รักที่น่าอิจฉาที่สุด แทนไทคือตนที่เปลี่ยนเด็กสาวที่ไม่มีความมั่นใจในตัวเองอย่างแป้งหอมให้เป็นคนกล้าคิดและกล้าแสดงออกมากขึ้น เขาคอยเป็นกำลังใจให้แป้งหอมทุกครั้งที่เธอเหนื่อยหรือท้อแท้ แป้งหอมอายุน้อยกว่าแทนไท 10 ปี  แต่อายุก็ไม่เคยเป็นอุปสรรคของความรักของทั้งคู่เลย  หลังเลิกเรียน แทนไทมารับแป้งหอมจากโรงเรียนและพาเธอไปที่ เอ็มไพร์
เรคคอร์ด เมื่อทั้งคู่เข้าบริษัท " เฮ้ย ไอ้แทน หลอกเด็กเหรอวะ อิจฉาคนมีความรักจังเว้ย " วาธิตแซวทั้งคู่ " ไม่ใช่ เด็กน่ะมาหลอกฉัน " แทนไทย้อนกลับ แป้งหอมจึงทุบอกเขา " บ้า พี่แทน พูดอย่างนี้ได้ไงน่ะ " เธอยิ้มด้วยความอาย ที่สตูดิโอ แทนไทกำลังรออัดรายการเพลง " มิวสิค ออนแอร์ " ขณะถ่ายทำรายการแป้งหอมมาให้กำลังใจเขาอยู่เสมอ และทุกครั้งที่แทนไทหยุดพักการถ่ายทำ แป้งหอมคอยดูแลแทนไทอยู่ไม่ห่าง การถ่ายทำดำเนินขึ้นจนพิธีกรยิงคำถามสำคัญ " ครับ แล้วก็มาถึงคำถามที่แฟนเพลงทั้งประเทศรอคำตอบนะครับ คือแทนไทมีคนรู้ใจรึยัง " แทนไทยิ้ม
" อืม ยังไม่มีหรอกครับ " เมื่อถ่ายทำเสร็จ ทั้งแทนไทและแป้งหอมได้ชวนกันไปดูหนังโดยที่ไม่รู้ว่ามีนักข่าวติดตามพวกเขาอยู่ " นักร้องหนุ่มชื่อย่อ ท คนเดิม ปากแข็งบอกว่าไม่มีแฟน แต่ควงนักเรียน ม. ปลาย โรงเรียนชื่อดังไปดูหนัง หวานจนน้ำตาลเรียกพี่ " จุ๊บแจงอ่านข่าวและรีบไปบอกแป้งหอมเพราะจุ๊บแจงเป็นเพื่อนคนเดียวที่รู้ว่าแทนไทกับแป้งหอมเป็นแฟนกัน " นักร้องชื่อ ท ก็พี่แทน
และนร.ม.ปลาย จะเป็นใครล่ะถ้าไม่ใช่แก แป้ง แกปล่อยให้มีข่าวได้ไงน่ะ" จุ๊บแจงถาม " ฉันไม่รู้ "
แป้งหอมพูดเสียงเขียว จุ๊บแจงใจเย็นลงและปลอบแป้งหอม " เราว่านะ แป้งต้องระวังตัวให้มากนะ 
แป้งหอมใจชื้นขึ้น " ขอบใจนะที่แกยังอยู่ข้างฉันเสมอ " เย็นวันนั้น แป้งหอมเดินไปที่ป้ายรถเมล์เพื่อกลับบ้าน เธอรู้สึกเหมือนมีคนเดินตามหลังเธอ แต่เธอก็ไม่เอะใจ เธอเดินต่อไปเรื่อย ๆ มือ ๆ
หนึ่ง ฉุดเธอเข้าไปที่มุมตึกอย่างแรง " กรี๊ด ปล่อยฉันนะ แกจะทำอะไร " ชายหนุ่มอุดปากเธอไม่ให้ส่งเสียงร้อง แป้งหอมกัดมือเขาอย่างแรง เธอได้โอกาสจึงทำร้ายเขากลับ ทำให้หมวกของชายหนุ่มหลุด " หยุด แป้ง นี่พี่เอง " แทนไทพูดพร้อมรั้งมือแป้งหอมไม่ให้ทำร้ายเขา " โธ่ พี่แทน แป้งตกใจหมดเลยน่ะ " แป้งหอมพูดพร้อมถอนหายใจ  " ถ้าพี่ไม่ทำอย่างนี้ พวกนักข่าวก็ตามเราไม่หยุดแน่"
ข่าวความสัมพันธ์ระหว่างแทนไทและแป้งหอมรู้ไปถึงสรชัย กรรมการผู้จัดการบริษัท เอ็มไพร์ เรคคอร์ด เขาจึงวางแผนจัดทัวร์คอนเสิร์ตของแทนไทเพื่อให้ทั้งคู่แยกจากกัน " อะไรนะครับ ยังโปรโมทไม่ทันไร ต้องไปทัวร์คอนเสิร์ตแล้วเหรอ แทนไทพูดด้วยความตกใจ " มันเป็นกลยุทธ์ทางธุรกิจอย่างหนึ่ง ถ้าเราไม่ทำอย่างนี้ยอดขายไม่เดินแน่ " สรชัยอ้าง วาธิตพูดเพื่อช่วยแทนไท
" ถึงไม่ต้องทัวร์คอนเสิร์ตอัลบั้มของแทนไทก็ขายดีอยู่แล้วนะฮะ " สรชัยพูดเสียงเขียว " ไม่ได้ ยังไงนายต้องไปทัวร์คอนเสิร์ต " แทนไทจำต้องรับคำ ทั้ง ๆ ที่เขารู้ดีว่า ถ้าเขาไปทัวร์คอนเสิร์ต
เวลาที่จะได้อยู่ใกล้ชิดกับแป้งหอมจะน้อยลง ที่คอนโดของแทนไท " พี่แทน วันนี้เป็นอะไรน่ะ
เห็นนั่งเงียบ ๆ คนเดียว " แป้งหอมถาม " แป้ง ช่วงเดือนนี้พี่ต้องไปทัวร์คอนเสิร์ต เราอาจจะไม่มีเวลาอยู่ด้วยกัน ไปไหนมาไหนด้วยกันเหมือนก่อนแล้ว " แทนไทพูดอย่างหมดหวัง แป้งหอมพูดปลอบ " ไม่เป็นไรหรอกค่ะ แป้งเข้าใจค่ะว่าพี่แทนต้องทำงาน " แป้งหอมพูดเสียงสั่นเครือและร้องไห้ แทนไทถอดสร้อยที่ห้อยคอของเขา สร้อยเส้นนั้นมีแหวนเงินห้อยอยู๋ และใส่ที่คอของแป้งหอม " สร้อยเส้นนี้ พี่จะให้แป้งใส่ไว้เป็นเครื่องรางนำโชคและทุกครั้งที่แป้งคิดถึงพี่ แป้ง
หลับตาและกำแหวนวงนี้ไว้ ให้เหมือนกับมีพี่อยู่ใกล้ชิดตลอดเวลา " แทนไทพูดและสวมกอดแป้งหอมอย่างแนบชิด แป้งหอมร้องไห้ซบอกของแทนไทจนหลับไป รุ่งเช้า แทนไทรีบไปที่บริษัทเพื่อไปฟังคิวคอนเสิร์ต โดยที่เขาไม่รู้เลยว่าแผนการทัวร์คอนเสิร์ตของเขาเป็นแผนที่ใช้บังหน้าเพื่อไม่ให้เขาและแป้งหอมได้ใกล้ชิดกัน