อัศวินในชุดเกาะคนหนึ่งเดินเคียงกันมากับสาว คนรักริมแม่น้ำ ขณะนั้นเอง หญิงสาวเหลือบเห็นดอกไม้ชนิดหนึ่งขึ้นอยู่ริม ตะหลิ่งที่ชัน เธอข้อร้องให้เขาช่วยเก็บให้ ด้วยชุดเกาะที่หนักทำให้อัศวินหนุ่มเสียหลักเมื่อเหยียดแขนไปเก็บดอกไม้ และได้ลื่นไถลตกน้ำ เขาไม่สามารถพยุงตัวเองให้ว่ายน้ำได้ และสาวคนรักก็ไม่อาจช่วยเขาได้เลยเช่นกัน ก่อนที่กระแสน้ำจะดูดกลืนร่างของของเขาลงไปอัศวินหนุ่มได้โยนช่อดอกไม้นั้นให้ อย่าลืมฉัน (forget-me-not) เขาตะโกนซ้ำแล้วซ้ำเล่าจนร่างหายลับไป หญิงสาวไม่เคยลืม เธอจดจำเขาและตั้งชื่อดอกไม้นั้นว่า ฟอร์เกต มี - นอต (forget-me-not) เพื่อระลึกนึกถึงเขา เสมอมา เขากันว่าดอกไม้ชนิดนี้ มีถิ่นกำเนิดในอเมริกาใต้ แถบเม็กซิโก และบราซิล ค่อนข้างจะหายากอยู่สักหน่อยอาจจะเป็นเพราะภูมิลักษณะอากาศบ้านเรา จึงไม่เป็น ที่แพร่หลายกันมากนัก คงได้แต่ทิ้งชื่อไว้ อย่าลืมฉัน อะนะ.. อะไรจะซึ้งกัน สะขนาดนั้นเชียว.. ถ้าหากมีใครให้เราแบบนี้ก็คงจะดีสิ เน้อะ..เหอ ๆ จริง ๆ แล้วนะ สิ่งที่มีค่าที่สุด มันไม่ใช่แค่ดอกไม้เพียงดอกเดียวหรอกนะ แต่หากเทียบกันแล้ว..มันมีค่าในความทรงจำมากกว่า.. อย่าลืมฉัน (forget-me-not) สิ่งที่ชายคนนั้นต้องการก็คือ ให้เค้าได้อยู่ในความทรงจำของเธอตลอดไป.. ให้จดจำช่วงเวลาที่ดีนี้เอาไว้.. ถึงแม้ว่าเขาและเธอจะไม่ได้อยู่ด้วยกัน..ก็ตาม ช่วงเวลาต่าง ๆ มีสิ่งต่าง ๆ ได้ผ่านเข้ามา ไม่ว่าเรื่องดี หรือร้าย สุข หรือเศร้า คน ๆ นั้นก็เข้ามาอยู่ในความรู้สึกของคุณ.. โปรดเก็บช่วงเวลาที่ดี ๆ ไว้ให้คงอยู่ตลอดไป.. ถ้าคุณอยากจดจำช่วงเวลาที่ดี ๆ ก็หมั่นสร้างความประทับใจให้แก่กัน หมั่นคอยดูแลเอาใจใส่กัน อาจจะเป็นช่วงเวลาเล็ก ๆ ที่ได้พูดคุยกัน แต่มันอาจมีค่าในความทรงจำของคน ๆ หนึ่งก็เป็นได้.. หมั่นเก็บช่วงเวลาดี ๆ เอาไว้ ให้จดจำ ถึงแม้ว่า.. วันเวลาจะหมุนผ่านไปสักเท่าไร? มันก็อยู่ในความทรงจำของคุณและเขาตลอดไป.. ด้วยความรักและปรารถนาดีจาก miss__autumn@^__^@
21 ธันวาคม 2546 16:29 น. - comment id 70531
ความรักแสนเศร้า
27 ธันวาคม 2546 06:41 น. - comment id 70549
...เคยได้รับ forget me not จากใครบางคน... เค๊าให้มาทั้งต้นพร้อมทั้งสั่งว่า... forget me not ... ... ฉันรับมาโดยไม่ใด้ใส่ใจกันต้นไม้นั้นนัก... จวบจนถึงวันนี้ ... ต้นอย่าลืมฉัน ... ได้ลาจากไป ...เสียเอยเสียดาย ... กว่าจะรู้ค่าเมื่อสาย ... ...เค๊าเป็นอย่างไรบ้างนะ..เราไม่เจอกันอีกเลย ...ตราบจนถึงวันนี้ ... เฮ้อ!....
29 ธันวาคม 2546 22:42 น. - comment id 70564
เฮ้อ!