วันนี้มันเป็นวันอะไร ทำไมเราถึงต้องเจอเรื่องราวต่าง ๆ เหล่านี้ด้วยล่ะ แรกๆ เราขับรถไปที่แห่งนึง เราเจอแฟนเก่าของเรา ที่พึ่งจะเลิกไป แต่เราไม่ได้เห็นเค้าด้วยตาของเราหรอก เพื่อนที่เราสนิทที่สุดเห็นแล้วบอกเรา เค้าดู สดใส ดูไม่ทุกข์ร้อนอะไร แต่กลับกันกับเรา เราแทบจะยืนอยู่ต่อไปไม่ไหว ในเมื่อเรายังรัก ยังห่วงเค้าอยู่ แล้วเราก็ทำใจไม่ได้หรอกนะ ที่เราเลิกไปเพราะว่า เราไม่อยากจะเจ็บ ไม่อยากจะร้องไห้อีกต่อไปแล้ว เราไม่อยากจะเสียใจ ไม่อยากร้องไห้ให้กับคนที่เรารักอีกต่อไป... แต่ในวันนี้เราก็รู้อีกเรื่องนึงที่เราไม่เคยรู้ใจตัวเองเลย เรารักคนๆ นึงที่เค้ามาชอบเราแต่เราก็ไม่ได้สนใจอะไรเค้าเลย แต่เค้าก็รู้แล้วว่าเรามีแฟนแล้วเค้าก็ยังจะรักเรา เราก็ไม่รู้จะทำไง เราก็ปล่อยเลยตามเลย ปล่อยให้เค้ารักเราต่อไป จนวันนึง เรากลับไปทำให้เค้าเสียใจขึ้นมา เราทำให้เค้าอกหัก แล้วเค้าก็หายไป หายไปจากชีวิตเรา เราเจ็บมาก ๆ เมื่อรู้ว่าเราทำให้เค้าเสียใจ เราอยากจะขอโทษแต่มันก็เป็นไปไม่ได้อีกต่อไปแล้ว เค้าจากเราไปแล้ว เราเสียใจ นั่งดู รายชื่อที่ msn อยู่ทุกวัน เรา อยากจะบอกเค้าว่า เราเสียใจ และอยากจะขอโทษ และนี่คือ คำพูดที่เราบอกเค้าในวันนี้ ตอนนี้ เรามาลาแล้วล่ะ ต่อไปเราไม่ยุ่ง ไม่เซ้าซี้ ไม่ทำให้นายเดือดร้อน ไม่ทำให้นายเสียใจ ไม่อีกแล้วล่ะ แต่เรายังจะรอ รอเพื่อให้นายกลับมา ทุกสิ่ง ทุกอย่างที่เราคุย เราทำไร ไว้กับนาย เรายังไม่ลืม แม้ว่าวันเวลามันจะผ่านไป นานเท่าไหร่ หน้าตาของนาย เราจะจดจำใว้ใน ใจเราอยู่ตลอด เรารู้ว่ามันสายไป ใช่มันสายไปจิงๆ สายอย่างที่นายพูด เราเลิกกับคนๆ นั้นแล้วนะ ต่อไปเราจะไม่มีใครแล้วล่ะ ม.4 เราคงจะไม่อยู่ให้นายเห็นหน้าอีกแล้วนะ ต่อไปจะไม่มีคนชื่อ จูน อีกต่อไป ไม่มีแล้วล่ะ วันนี้เป็นวันที่เรามีความสุขมากที่สุด ที่เห็นนาย ออน msn แล้วนายก็คุยกับเรา แม้ว่ามันจะเล็กน้อยก็ตาม เรายังจะรอนายอยู่นะ เบอร์โทรศัพท์ของเรายังจะเป็นเบอร์เดิมเราจะไม่เปลี่ยนแปลง เราคงจะไม่อยู่ที่นี่อีกแล้วล่ะ แต่ถ้าเราเป็นอะไรไป หรือ ตรงๆ คือ เราตาย เราก็พอใจแล้วล่ะ ที่เราได้ทำสิ่งที่เรา อยากจะทำไปแล้ว เราบอกนายไปแล้วนะว่าเรารักนาย ในเมื่อนายจะ ไม่เคยเห็นความจิงใจของเราก็ตาม และเรื่องเก่าๆที่เราทำไว้ โหสิ ให้เราเถอะ เราขอโทษจิงๆ เวลาเราตายจะได้ตายตาหลับ จะได้ไม่ห่วงอะไรต่อไป ตอนนี้เราเจ็บ เจ็บไปทั้งตัวแล้ว ต่อไปนี้เราจะไม่มีความสุขอีกแล้ว .... เรารักนายนะ .... คงไม่เห็นเราอีกแล้วนะ ลาก่อน แค่นี้ล่ะ ขอให้อ่านด้วยนะคะ เราไม่รู้นะว่านายจะอ่านหรือไม่อ่าน แต่เราก็ภูมิ ใจแล้วล่ะ แล้วเรื่องของเรา ก็จบลง
18 ธันวาคม 2546 23:44 น. - comment id 70508
อยากจะร้องไห้ จิงๆ แต่มันก็ร้องไม่ออกแล้วละค่ะ ความรู้สึกตอนนี้ มันตายด้าน มันด้านชาแล้วล่ะค่ะ น้ำตามันไม่มีให้ ไหลออกมาแล้วค่ะ
20 ธันวาคม 2546 23:10 น. - comment id 70527
ที่ร้องไม่ออก ก็เพราะว่าความรู้สึกที่มีมันเต็มที่น่ะสิ อาการแบบนี้พี่ก็เคยเป็น .. และตอนนี้ก็ยังคงเป็นอยู่ จะต่างกันก็ตรงที่ .. พี่มักจะต้องเสียน้ำตาก่อนนอนทุกๆ คืน พูดง่ายๆ ก็คือ ... หลับไปทั้งน้ำตา ... ทั้งๆที่เหตุการณ์เหล่านั้นก็ผ่านมานานแล้ว เวลา .. ที่เคยคิดว่าจะช่วยได้ มาบัดนี้รู้ซึ้งแล้วว่า .. เวลาไม่ช่วยอะไรเราได้เลย
28 ธันวาคม 2546 13:55 น. - comment id 70556
ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร สักวันหนึ่งมันก็จะผ่านไป แล้วสักวันหนึ่งเราก็จะยิ้มให้มันได้
5 มกราคม 2547 22:38 น. - comment id 70598
สู้ต่อไปนะจาเปงกำลังใจให้..ถึงจะไม่รู้จักก้อตาม..เเต่ก้อ..อยากให้มีความสุขนะ
4 กุมภาพันธ์ 2547 18:52 น. - comment id 70953
เรื่องแบบนี้ก็เคยเป็นค่ะ ..