......"เพื่อนที่ห่างกันนาน".....

เนเน่จัง

+ + + +  มันไม่ได้เป็นแค่ความสนุกในการที่จะมีเพื่อนซักคนหนึ่ง   แต่มันเป็นเหมือนการพิสูจน์ว่า  
 เราจะสามารถใช้ชีวิตรวมอยู่กับคนในสังคมใหญ่ได้หรือไม่??   
เพราะในทุก ๆ ช่วงวินาทีของเวลา   เราอยู่โดยปราศจากเพื่อนไม่ได้  
แม้แต่ในเวลาที่ไม่มีใครความเหงาก็จะมาอยู่เป็นเพื่อนและเคียงข้างเราเสมอ
+ + + +  มีเพื่อนแท้หายาก  เพราะใครบางคนอาจเลือกคนที่เชื่อฟังและพร้อมจะตามใจตัวเองทุกอย่าง   
ใครบางคนอาจเลือกคนเก่ง  แต่อยากบอกไว้ว่า  
"คนฉลาดที่คิดว่าเก่งทุกเรื่องบางทีอาจเทียบไม่ได้กับคนโง่ ๆ คนหนึ่งที่มีหัวใจและน้ำใจและคงมีค่ามากกว่าคนฉลาดตรงที่มิตรภาพ"  บางที  เพื่อนแท้อาจเป็นคนที่อำเราเล่นได้อย่างสนิทใจที่สุด  แต่เพื่อนคนนี้แหละที่จะเป็นคนสุดท้ายที่จะเดินไปจากเราในวันที่เราต้องร้องไห้
+ + + +  เคยรู้สึกไหมว่าบางครั้งเรา "รักตัวเองมากเกินไป" จนลืมรักคนอื่น  
"ห่วงตัวเองมากเกินไป" จนลืมห่วงคนอื่น   
"กินเพื่อตัวเองมากเกินไป" จนลืมนึกถึงความหิวของคนอื่น  
แล้วเคยคิดไหมว่าการที่เราเดินออกจากโลกส่วนตัวแคบ ๆ อาจพบว่ามีคนมากมายที่เป็นเช่นเดียวกัน  แล้วเคยคิดต่อไหมว่าอยากเดินไปทักทาย  แล้วถามเขาว่าเป็นยังไงบ้าง?  สบายดีไหม?  จะไปไหนต่อ?
ถ้าคุณยังไม่เคย  อยากให้ลองทำดู  แล้วจะรู้ว่า.. 
- - เพื่อน คือสิ่งที่หาได้ง่าย ๆ เพียงแค่เรารู้จักที่จะเปิดใจเท่านั้นเอง - -
+ + + +  ชีวิตคนเราก็เหมือนดอกไม้  เพราะหากดอกไม้ขาดกลีบใบไม่มีดอกไม่ดอกใดที่สมบูรณ์แบบ  
เหมือนชีวิตที่ขาด"เพื่อนใจ"..ทำยังไง  ชีวิตก็ไม่สมบูรณ์แบบ  + + + +
! ! ! ! สุดท้าย ! ! ! !
จำไว้ว่า  "ถ้าเลือกได้จงมีเพื่อนน้อยที่สุด  แต่จริงใจมากที่สุด"