Good bye my dear

อายะจัง

จมอยู่กับ...ความทรงจำเก่าเก่า
                                                    ท่ามกลาง...ความเหงาไร้คนเคียงข้าง
                                                    จมอยู่กับ...อดีตอันเลือนราง
                                                    ท่ามกลาง...ความอ้างว้างของหัวใจ
                                                    จมอยู่กับ...กาลเวลา
                                                      ท่ามกลาง...ความเหว่ว้าของเช้าวันใหม่
                                                      จมอยู่กับ...ความรู้สึกของหัวใจ
                                                      ท่ามกลาง...ความเดียวดายในสายลม
          1.
                          มีความรัก ความผูกพันบังเกิด จากพลัดพราก เศร้าใจในสุดท้าย  เมื่อใด
มีความรักก็คงหนีไม่พ้นทุกข์ใจ เศร้าใจเสียใจ อาจจะเป็นเรื่องปกติของโลกนี้ไปแล้ว
                          "ทราย เราเลิกกันเถอะนะ เราเข้ากันไม่ได้หรอกแล้วทางบ้านเราเขาก็
ไม่ยอมรับพี่ไม่ใช่เหรอ"
                          "พี่เอก ทำไมล่ะค่ะ ทรายรักพี่เอกนี่ ส่วนเรื่องทางบ้านน่ะเดี๋ยวเขาก็ยอม
รับพี่เอกไปเองน่ะแหละค่ะ"
                          "ไม่ได้หรอกพี่เองพี่ก็มีคู่หมั้นแล้วทรายก็รู้นี่นา  แล้วเราจะทนคบกัน
ไปทำไม พี่รักทรายนะ แต่เราไปด้วยกันไม่ได้จริงๆ"
                          "ไม่นะพี่เอก พี่เอก อย่าไป อย่า...อย่า...ม่ายยยย...!!!!" หญิงสาวสะดุ้ง
ดื่น พร้อมคราบน้ำตา เธอมักเป็นเช่นนี้บ่อยๆ ตั้งแต่แฟนหนุ่มที่คบกันมาตั้งแต่มัธยม
ปลายบอกเลิกไป 
                          ทรายแก้วเป็นลูกสาวของบ้านที่ฐานะรวย และตระกูลค่อนข้างสูง เธอ
อาจจะดูเหมือนมีพร้อมทุกอย่าง และอาจมีหลายคนที่อิจฉาในชื่อเสียง ตระกูล และฐานะ
ของเธอ แต่จริงๆ แล้ว เธอเป็นคนที่น่าสงสารมาก พ่อแม่ของทรายหย่ากันตั้งแต่ทรายอายุ
ยังน้อย  เมื่อหย่าขาดกันได้ประมาณ2ปี แม่ของเธอก็เสียชีวิตด้วยอุบัติเหตุรถชน  ส่วนพ่อ
ของเธอนั้นได้แต่งงานใหม่ ปัจจุบันเธออยู่อยู่กับพ่อและแม่เลี้ยงของเธอ พ่อของเธอไม่ค่อย
มีเวลาให้เธอเท่าไร ใช้เวลาส่วนมากไปกับการทำงาน  จนทำให้ทรายแก้วเป็นเหมือนเด็ก
ที่ขาดความอบอุ่น  เมื่อเธอรักใครเธอจะทุ่มสุดหัวใจ  ทำให้เธอต้องเจ็บกับความรักเป็น
ประจำเมื่อประมาณ1ปีก่อนหน้านี้ เกิดเหตุการณ์ที่เลวร้ายที่สุดในชีวิตเธอก็ว่าได้ 
                        "ทราย ตอนนี้ยังคบอยู่กับไอ้เอก อยู่ใช่มั้ย พ่อขอเตือนนะว่าเลือกกับมัน
ซะ ลูกก็รู้ว่าตระกูลของมันกับตระกูลของเราไม่ถูกกัน ลูกจะไปคบกับมันทำไม" เสียง
ดร.สุรพล คุณพ่อจอมเผล็ดการของเธอเอ่ยขึ้น ด้วยน้ำเสียงที่ไม่สู้ดีนัก
                          "ทำไมล่ะคะทรายกับพี่เอกรักกัน มันไปเกี่ยวอะไรกับตระกูล  ทราย
ไม่ได้ทำอะไรเสียหายซะหน่อย"  ทรายแก้วเถียง
                          "ทราย แกพูดคำพูดบ้าๆนี้มาได้ยังงัย แกก็รู้ว่าตระกูลนั้นมันเป็นคู่
แข่งทางธุรกิจกับเรามาตั้งแต่รุ่นคุณทวดของแก แล้วแกยังจะไปยุ่งกับมันอีกทำไม 
ไม่ว่ายังงัยแกก็ต้องแต่งงานกับอิทธิกร อยู่ดี" ดร.จอมเผด็จการโมโห 
                          "ไม่มีวัน หนูจะแต่งกับพี่เอกคนเดียว  "
                          "หนอยยย....นั่งลูกชั่ว ฉันไม่น่าให้แกเกิดมาเลย"  ดร.สุรพลพูดพลาง
ยกมือเพื่อจะตบลูกสาวแต่แล้วก็ถูกขัดขวาง
                          "คุณพี่คะ อย่าทำลูกเลย  ตอนนี้ลูกคงยังทำใจไม่ได้ ให้เวลาสักพักเถอะ
นะคะ"วิภาขอร้องไว้ ทำให้ดร.สุรพลหยุดการกระทำของเขา
                          "ก็ได้ แต่แกมีเวลาไม่นานหรอก  ไม่ว่าแกจะยืดเวลาไปสักเท่าไร  
แกก็ต้องแต่งอยู่ดี"ดร.จอมเผด็จการพูดจบ ก็เดินขึ้นห้องไปด้วนอารมณ์โกรธ  เหลือ
ไว้เพียงทรายแก้วกับวิภาเพียง2คน
                        "ทราย น้าคงช่วยหนูได้แค่นี้นะลูก หนูเองก็อย่าขัดคำสั่งพ่อเขาเลย 
จะมีปัญหากันเปล่าๆ"วิภาพยายามปลอบใจทรายแต่ยิ่งทำให้ทรายอารมณ์ฉุนเฉียวมาก
ขึ้นอีก
                        "ใช่ซี่...ก็คุณตามใจพ่อแม่น่ะแหละ คุณเลยต้องมามีสามีแบบพ่อฉันงัย
ชั้นไม่ยอมให้ชีวิตฉันเป็นแบบคุณหรอก ไม่มีวันเด็ดขาด แล้วรู้ไว้นะที่คุณช่วยฉันไว้ครัง
นี้น่ะ มันไม่ทำให้ฉันเห็นใจคุณหรอกไม่มีวัน รู้ไว้ด้วย"  ทรายแก้วพูดจบก็รีบวิ่งออกนอก
บ้านไปทั้งน้ำตา เพื่อไปหาเอกวัติ วิภาได้แต่นั่งส่ายหัวน้ำตาซึม
                          วิภา เป็นแม่เลี้ยงของทรายแก้ว แต่ทรายไม่เคยยอมรับเธอในฐานะแม่
เลย  เพราะวิภาแต่งงานกับดร.สุรพลเพราะพ่อแม่บังคับ เพื่อผลประโยชน์ทางธุรกิจ
วิภาอายุน้อยกว่าสามีของเธอเกือบ20ปี  ทำให้
ทรายแก้วไม่ชอบเธอและมีอคติกับเธอ  แต่จริงๆแล้ววิภาเป็นคนจิตใจดี แต่ที่เธอทำทุก
อย่างเพราะไม่อยากอกตัญญูต่อพ่อแม่
            
                        "พี่เอกคะ"ทรายแก้วมาหาเอกวัติที่อพาร์ทเมนท์
                        "อ้าว  ทรายเป็นอะไร ร้องไห้ทำไม เข้ามากก่อนสิ"เอกวัติมองดูหน้า
แฟนสาวที่เต็มไปด้วย
คราบน้ำตาอย่างตกใจ
                        "ก็พ่อนะสิคะ จะให้ทรายแต่งงาน ทรายไม่อยากแต่งนี่คะ ทรายรักพี่เอก"
                        เอกวัติไม่พูดจาอะไร แต่สวมกอดแฟนสาวไว้อย่างถะนุถนอม  ทรายแก้ว
รู้ได้ถึงสัมผัสที่อบอุ่นและอ่อนโยนของเอกวัติว่าต้องการปลอบใจเธอ
                      "พี่เข้าใจเธอนะทราย  แต่เหตุการณ์แบบนี้พี่เองก็จนปัญญา"เอกวัติพูดพลาง
เช็ดน้ำตาบนแก้มใสของทรายแก้ว
                      "ทรายเข้าใจค่ะ แค่พี่เอกเข้าใจทราย และเป็นกำลังใจให้ทรายก็พอค่ะ ทราย
ไม่ต้องการอะไรอีกแล้ว"ทรายแก้วโอบกอดเอกวัติด้วยความรัก  เพียงแค่ทั้งคู่ยังไม่รู้ว่าปัญ
หามันเพิ่งจะเริ่มต้น
2.
                      "ตาเอก  แม่มีเรื่องสำคัญจะบอก  แม่จะให้เวลาเราอีก3เดือน ไปเคลียร์กับ
แม่ทรายแก้วซะ  เพราะอีก3เดือนเอกต้องแต่งงานกับ  หนูภัทราแล้วนะ"สาวิตรี ผู้เป็นแม่
ของเอกวัติออกคำสั่ง
                        ภัทราเป็นลุกของคุณหญิงโสมศิริ  เป็นคนที่มีตระกูลดี มีการศึกษาดี 
ภัทราเป็นคนเรียบร้อยและไม่กล้าขัดคำสั่งอะไรของผู้เป็นมารดาเลย
                      "อะไรนะครับ แต่งงานเหรอ  ไม่นะแม่  ผมไม่แต่งกับภัทราเด็ดขาด 
ผมไม่ได้รักเธอ  แล้วเธอเองก็ไม่ได้รักผมด้วย "เอกวัติปฏิเสธ
                      "แกกล้าขัดคำสั่งแม่เหรอตาเอก  แกก็น่าจะรู้นี่ ว่าบริษัทของพ่อแกกำลังมี
ปัญหา ถ้าแกแต่งงานกับหนูภัทราซะ ทุกอย่างก็จะไปได้ด้วยดี  แกจะทำร้ายพ่อแม่ได้
ลงเหรอ"
                      เอกวัติไม่โต้เถียงอะไรเพียงแต่เดินออกจากบ้านไป  
                    "ตาเอก แกจะไปไหนน่ะ  ตาเอก"สาวิตรีเรียกลูกให้กลับมา เอกวัติหยุดเดิน 
หันมามองหน้าผู้เป็นมารดาด้วยสายตาที่บ่งบอกความรู้สึกที่ไม่สู้ดีนัก
                    "ผมจะกลับอพาร์ทเมนท์  กลับมาบ้านทีไรมีแต่เรื่องปวดหัว เบื่อ"เอกวัติ
พูดจบก็หันหลังเดิน
ออกจากบ้านไป
                    "ตาเอกกลับมาก่อน นั่นแกจะไปหาแม่ทรายแก้วนั่นอีกใช่มั้ย ตาเอก..."
                    
                    "พี่เอกคะ พี่เอก เป็นอะไรคะนั่งใ