เรา =|> Part 4

EvezY

"ทำไมอีฟไม่ชอบสุงสิงกับใครเลยหละ อย่าเพิ่งโกรธนะ โน้ตแค่อยากรู้จักอีฟอะ
ทำไมอีฟต้องปิดตัวเองขนาดนี้ คุยด้วยก็เฉย ถามคำก็ตอบคำ มีแค่บางครั้งที่สวนเรากลับมาบ้าง
เราไม่เข้าใจเลย เราไม่รู้ว่าอีฟเป็นแบบนี้กับคนอื่นรึเปล่า รึเพราะเป็นเราเธอถึงไม่คุยด้วย??"
โน้ตถามเป็นชุดเลย ไม่ปล่อยโอกาสให้อีฟได้แย้ง เพราะกลัวจะพูดได้ไม่จบ เลยรีบพูดรวดเดียวจบเลย
แต่ก็แอบขำตัวเองในใจ พูดมากไปรึเปล่านะเรา อีฟสิได้แต่นั่งเงียบไม่ยอมพูดอะไรอีกแล้ว
อีฟหยิบขวดน้ำขึ้นมาดูดน้ำละตอบโน้ต
"ปล่าวหรอก ก็ไม่รู้จักหนิ จะให้คุยอะไรหละ อีฟก็เป็นแบบนี้แหละ ไม่ได้รังเกียจเธอด้วย
ย้ำนะโน้ต อีฟไม่เคยรังเกียจโน้ตเลย อีฟ...เป็นแบบนี้ อีฟไปนะ ค่าน้ำเท่าไหร่ เดี๋ยวจ่ายคืน ไม่อยากเป็นหนี้"
อีฟทำคิ้วขมวดใส่โน้ตอีกแล้ว โน้ตก็ได้แต่ถอนหายใจ - -" ซื้อมาให้ ไม่เคยคิดตังค์เลย
"ไว้ค่อยจ่ายเป็นอย่างอื่นละกัน โน้ตไปละ เลิกเรียนแล้วเจอกันนะ"
..............................
หลังจากวันนั้นอีฟก็พูดคุยกับโน้ตมากขึ้น หยอกล้อ แกล้งกัน โดยที่คนรอบข้างสังเกตได้ชัดเจน
ซ้อมเสร็จบางครั้ง 2 คนนั้นก็ไปทานข้าวด้วยกันก่อนกลับ บางวันโน้ตก็ไปส่งอีฟ
รู้สึกจะสนิทกันมากขึ้นเรื่อยๆ จนทำให้อีฟต้องเอากลับมาคิด ว่าควรจะสานต่อไปดีมั้ย
รึว่าควรจะหยุดอยู่แค่นี้ "คำว่าเพื่อน" เพราะตอนนี้อีฟรู้ตัวเองดีว่าไม่ได้รู้สึกกับโน้ตแค่เพื่อน
โน้ตก็มีท่าทีว่าจะคิดกับเธอมากกว่าเพื่อนเหมือนกัน แต่การกระทำทันก็เหมือนเพื่อนปกติทั่วไปนี่นา
เลยทำให้อีฟตัดสินใจที่จะห้ามใจตัวเอง แต่ขอรู้สึกแบบนี้ถึงวันแสดงจริงแค่นั้น
หลังจากนั้นอีฟจะเลิกคิดเกินเพื่อนทันที โดยที่ไม่เคยรู้เลยว่าโน้ตชอบเธอตั้งแต่ได้เห็นยิ้มแรก
ที่เปื้อนอยู่บนใบหน้าของเธอ "น่ารัก" เห็นรอยยิ้มของอีฟทีไร โน้ตก็ได้แต่บอกหัวใจตัวเอง "น่ารักจัง" 
แต่ก็เพราะอีฟเป็นคนเงียบๆ เฉยๆ ตั้งแต่แรก โน้ตเลยไม่กล้ากับอีฟเท่าไหร่
แต่ตอนนี้เราสนิทกันแล้วหนิ จะบอกอีฟดีมั้ยน้า.... ว่าเรารู้สึกยังไงกับเค้า รอจนถึงวันแสดงจริงละกัน
โอกาสดีเลยที่จะบอกความรู้สึกที่โน้ตมีให้อีฟรู้
.............................
3 มกรา วันนี้แล้วสินะ ละครเพลงที่ซ้อมมา 2 เดือนจะได้ฤกษ์แสดงจริงซะที
ทุกคนตื่นเต้นกันมาก โดยเฉพาะอีฟ เพราะรับบทเป็นตัวนำ แถมยังต้องร้องเพลงมากกว่าเพื่อนอีก
ตื่นเต้นน่าดูเลย "อย่าลืมบทนะอีฟ อย่านำนะอีฟ" อีฟได้แต่พรึมพรำกับตัวเอง ขณะที่นั่งเงียบๆทำสมาธิ
ส่วนโน้ตก็เอาใจช่วยอีฟเต็มที่ ตัวเองก็เหนื่อยมากเพราะต้องควบคุมดูแลทั้งหมด คอยดูแลสถานการณ์ต่างๆ
ไหนจะเป็นห่วงอีฟ ไหนจะดูแงาน แล้วไหนจะเรื่องที่จะบอกรักกับอีฟด้วย
มันรุมอยู่ในหัวของโน้ต ที่นั่งเครียดอยู่อีกมุมของหลังเวที
อีฟเดินไปหาโน้ต เพราะอีกไม่นานจะถึงเวลาแสดงแล้ว
"ตื่นเต้นเหรอลูกสมุน ไม่เอาน่า ต้องผ่านไปได้ด้วยดีสิ เชื่อใจเจ้านายหน่อยเซ่!!"
รอยยิ้มของอีฟยังน่ารักเหมือนเดิม แค่นี้ก็ทำให้โน้ตเลิกกังวลและยิ้มออกได้แล้วแหละ
โน้ตยืนขึ้น "สู้เค้านะ ทาเคชิ โน้ตเอาใจช่วย" 
อีฟก็ยืนยิ้มรับเหมือนเป็นคำตอบว่า "แน่นอน อีฟจะพยามให้ดีที่สุด"
โน้ตมองไปรอบๆ ทุกคนกำลังวุ่นวายอยู่กับหน้าที่ของตัวเองอยู่ เป็นโอกาสดีแล้วสินะ
ไม่มีใครเห็นหรอก เลยแอบจุ๊บแก้มซ้ายอีฟไป 1 ที "โน้ตเอาใจช่วยอีฟนะ"
ส่วนอีฟก็งงหนะสิ แต่ก็ต้องเก็บอารมณ์ "อีฟเก่งอยู่แล้วแหละโน้ต ฉวยโอกาสนะ ขี้โกงนี่นา
ฝากไว้ก่อนละกัน" อีฟอายจนหน้าแดงไปหมดแล้ว แต่ก็ต้องเก็บอารมณ์และทำสมาธิเพื่อเตรียมพร้อมขึ้นแสดง
.................................
เสียงปรบมือดังลั่น พร้อมกับเสียงเซ็งแซ่ของคนดูในงาน
"เสียงดีจังเลยนะ" "แสดงได้ดีจริงๆ" "ดูแล้วนึกถึงตอนเรียนอยู่ที่นี่จัง"
ทุกคนได้ยินแบบนั้นแล้วก็รู้สึกดีใจ ภูมิใจในตัวเอง ทุกคนทำงานนี้ออกมาได้ดี สำเร็จลุล่วงแบบไม่มีข้อผิดพลาดเลย
ปลา(เพื่อนๆลืมตัวละคร ตัวนี้ไปรึยัง คนที่มาบอกอีฟให้เตรียมตัวในอีก 5 นาทีจะซ้อมแล้วไงคะ ห่างหายไปเลย eiei** ขอโทษค่า.... เอากลับมาให้แล้วน๊า...)
ปลาเดินมาหาโน้ตเพราะมีเรื่องจะคุยด้วย แต่ดูท่าทางโน้ตแล้ว คงไม่อยากคุยด้วยเท่าไหร่ 
ก็กำลังกระวนกระวายหนะสิ "บอกแล้วอีฟจะคิดยังไงน๊า.... อีฟจะรู้สึกเหมือนกันมั้ย???
ถ้าอีฟไม่ชอบเรา แล้วไม่คุยกับเราเลยหละ - -" เฮ้อ.... แย่สิ" 
แต่โน้ตก็ต้องหยุดคิดไปก่อน เพราะปลามีเรื่องจะคุยด้วย ปลาลากโน้ตออกมา
เพราะมันเป็นเรื่องสำคัญมาก จนทั้งคู่มายืนอยู่ที่ศาลากลางสระน้ำประจำโรงเรียน 
บรรยากาศของงานวันนี้ยังคึกคัก ทุกคนที่มาร่วมงานยังสนุกกันอยู่
แต่ที่ที่ 2 คนยืนอยู่นี่สิ เงียบสนิท .....
แล้วปลาก็บอกเรื่องสำคัญกับโน้ตทันที