บันทึกเล่มนี้เป็นของเธอ...(4)
ดาวฟ้า
3 กันยายน 2546 4
หนึ่งเดือนกับ 3 วันแล้วสินะที่เธอไป ระยะเวลาที่ผ่านไปฉันคิดถึงเธอตลอด ฉันนับเวลาของอเมริกาทุกวัน เพื่อจะดูว่าเธอกำลังทำอะไรอยู่ ตื่นนอนหรือยัง จะคิดถึงฉันเหมือนที่ฉันคิดถึงเธอบ้างไหม ฉันมีโอกาสพบกับเธอที่ msn ถึงสี่ครั้ง ฉันดีใจมากๆ ตอนนี้เธอทำอะไรอยู่นะ ไปเรียนหรือยัง ฉันได้ดูรูปถ่ายที่เธอส่งมาตอนไปถ่ายที่น้ำตก เธอรู้มั้ยนาทีที่รูปของเธอขึ้นบนหน้าจอคอมพิวเตอร์ของฉัน น้ำตาของฉันมันไหลลงมาช้าๆ ฉันเจ็บปวดกับการห่างไกลของเรา เจ็บปวดกับการรอคอย ซึ่ง 1นาทีของฉันกับเธอมันไม่เท่ากันเลย เธอจะทิ้งให้ฉันเจ็บปวดอย่างนี้อีกนานมั้ย