ขอบเขตของเพื่อน

ละอองทราย

เพื่อน....ไม่ควรเรียกร้องอะไรจากเพื่อนมากเกินไป
เพื่อน....ไม่ควรเข้าไปก้าวก่ายเรื่องของเพื่อนมากเกินไป
เพื่อน....ห่วงใยเพื่อนได้ แต่..อย่าให้เกินขอบเขตของคำว่า "เพื่อน"
เพื่อน....ไม่ควรทำให้เพื่อนรู้สึกรำคาญ
เพื่อน....ควรพยายามควบคุมความรู้สึกไม่ให้เกินคำว่า"เพื่อน"
เพื่อน....รักเพื่อนได้......อย่างเพื่อน
เพื่อน....ทำไมถึงต้องเป็น"เพื่อน"
เพื่อน....เพราะเป็นเพื่อนจึงไม่ควรคิดเป็นอื่น
เพื่อน....เมื่อเปลี่ยนเป็นอะไรที่มากกว่าเพื่อน และต้องเลิกรา
               อาจต้องสูญเสียเพื่อน
เพื่อน....ช่วยอย่าทำให้ฉันคิดเกินเพื่อน
เพื่อน....ฉันคงเป็นได้แค่เพื่อน...ไม่พิเศษมากกว่านั้น
เพื่อน....ฉันจะพายามเป็นเพื่อนที่ดีที่สุด
เพื่อน....คำๆนี้  ฉันจะท่องให้ขึ้นใจ
เพื่อน....ฉันกับเธอ  เรา2คน  
             เป็นเพื่อนกัน
                            เพื่อน
          คำนี้.คงดีที่สุดสำหรับเธอกับฉัน
          ฉันจะจำให้ขึ้นใจและจะทำให้ได้อย่างนั้น
          เพราะฉันรู้คำว่า"เพื่อน"นั้นสำคัญ
          และฉันไม่อยากเป็นคนทำลาย
                           เพื่อน
          คำๆนี้เธอก็รู้ว่ามีความหมาย
          แต่บางครั้งฉันก็ไม่อยากได้
          อาจเป็นคนบนฟ้าล่ะมั๊งที่กำหนดไว้
          ฉันกับเธอจึงเป็นได้....แค่เพื่อนกัน				
comments powered by Disqus
  • ละอองทราย

    19 ตุลาคม 2546 16:03 น. - comment id 69890

    ฉันไม่เคยมีเธอ
    ฉันไม่เคยมีใคร
    ฉันไม่มีหัวใจ
    ฉันมันรักใครไม่เป็น
    ฉันไม่มีตัวตน
    ฉันไม่รู้ร้อนเย็น
    ฉันไม่มอง ไม่อยากแลเห็นสิ่งใด
    คอยเตือนตัวเองอย่างนี้
    เวลาอารมณ์อ่อนไหว
    เวลาเผชิญความเหงาที่โหดร้าย
    ไม่ให้ต้องเศร้าเมื่อขาดเธอ
    ฉันต้องไม่เป็นไร
    ขอแค่เพียงลืมเธอ
    ขอไม่เจอเธออยู่ในฝันอีกเลย
    
  • maruko_sos

    19 ตุลาคม 2546 17:37 น. - comment id 69892

    ตอนนี้เท่านั้นแหละที่เราต้องท่องอะไรพวกนี้ พอผ่านช่วงนี้ไปได้เราก็จะเป็นเพื่อนกับเขาได้โดยไม่ต้องเตือนสิ่งต่างๆมากมายเหล่านี้กับตัวเอง ช่วงนี้ก็...ลำบากหน่อยนะ
  • ทราย

    19 ตุลาคม 2546 23:23 น. - comment id 69893

    ค่ำคืนที่แสนจะเงียบเหงา ฉันยังคงนอนไม่หลับเช่นเคย  อยู่กับหัวใจที่แสนจะว่างเปล่า  เสียงเพลงที่แสนเศร้า  เมื่อมองออกไปภายนอกก็เจอกับท้องฟ้าอันแสนมืดมนและน่ากลัว  แสงดาวยังคงส่องแสงแข่งกับแสงจันทร์  แต่แสงแห่งหัวใจของฉันกลับช่างริบหรี่เหลือเกิน  
               อยู่กับตัวเองพร้อมกับเพลงเศร้าๆที่สะกิดหัวใจให้มีหยดน้ำตา  น้ำตา...ที่ไหลให้กับอะไรก็ไม่รู้   อาจจะเป็นไปได้ว่าน้ำตาคงหลั่งออกมาช่วยชโลมหัวใจของฉันที่ใกล้จะเหี่ยวแห้งเต็มที
    
                 ค่ำคืนนี้มีน้ำตาคอยเป็นเพื่อน
      ช่วยย้ำเตือนไม่ให้เหงายามเขาห่าง
      มีน้ำตาเป็นมิตรแท้แม้ใจจาง
      ทุกปัญหาน้ำตาล้างชโลมใจ
      อยู่คนเดียวโดดเดี่ยวน้ำตาไหล
      ใครบางคนทิ้งไปน้ำตาหลั่ง
      เมื่อท้อแท้น้ำตาแก้..เพิ่มพลัง
      แต่ละวันผ่านพ้นปนน้ำตา
    
    ***ก็ยังดีที่มีน้ำตา***
    
  • ละอองทราย

    21 ตุลาคม 2546 18:09 น. - comment id 69910

    Left  alone  with  just  a  memory
    Life  seem  dead  and  so  unreal
    All  that\'s  left  is  loneliness
    There\'s  nothing  left  to  feel.
    
    All  that\'s  left  is  loneliness
    สิ่งที่เหลือคือความว่างเปล่า
    There\'s  nothing  left  to  feel.
    ใจเอ๋ย..ไม่เหลือสิ่งใดเลย
    ว่างเปล่า..เช่นเคยเป็นมา
  • ละอองทราย

    21 ตุลาคม 2546 18:48 น. - comment id 69916

    ฉันเข้าใจแล้วว่า  ความเหงาสามารถทำให้ฉันคิดอะไรไปได้ต่างๆนานา  หลายครั้งที่รู้สึกว่าคิดมากไปเอง และหลายๆครั้งก็ไม่สามารถควบคุมความคิดของตัวเองไม่ให้ฟุ้งซ่านได้  และหลายครั้งที่ที่ความคิดเหล่านั้นทำให้ฉันต้องเสียน้ำตา  เพียงเพราะย้อนไปนึกถึงความทรงจำในวันเก่า ที่ครั้งนึงได้ถูกทำร้ายหัวใจจากความไม่ตั้งใจของใครบางคน ที่วันหนึ่งได้เดินเข้ามา และก็เดินจากไปโดยที่ฉันไม่รู้อะไรเลยซักนิดเดียว  วันนี้ฉันกลายเป็นคนที่กลัวความรัก กลัวการถูกปฏิเสธ   และฉันก็มักรู้สึกว่าเมื่อมีใครผ่านเข้ามา..ไม่นานเขาก็ต้องจากไป  ฉันเริ่มจะรู้ตัวเมื่อเวลาของฉันหมดไปกับการนั่งคิดถึงใครบางคน  ฉันพยายามสลัดมันทิ้งไป  ก่อนที่มันจะสายไปกว่านี้ และมันก็จะกลับไปเป็นเหมือนเมื่อครั้งที่ผ่านมา
           เพราะแผลที่ยังอยู่ตอนนี้มันยังไม่เลือนหาย เมื่อนึกถึงทีไรก็เจ็บปวดทุกที  แต่ว่าความสับสนก็เกิดขึ้นเมื่อมีใครคนหนึ่งได้ผ่านเข้ามาในชีวิตทำให้รู้สึกดีขึ้น  แต่ไม่นานก็มีสิ่งที่ทำให้ฉันต้องย้อนไปนึกถึงความทรงจำในวันนั้น  เมื่อสิ่งที่เกิดในวันนี้เป็นเหมือนเมื่อวันวานไม่มีผิด   แต่ละคนเข้ามาให้ความรู้สึกดีๆเหมือนกัน โทรมาพูดคุย ให้ความสนิทสนม และพอเวลาผ่านไปก็ค่อยๆหายไป  แต่วันนั้นฉันรอคอย รอรอรอ อย่างไม่มีความหวัง  แล้วในที่สุดก็ไม่มีการติดต่อใดๆกลับมาอีกทั้งสิ้น  แน่นอนว่าความรู้สึกในวันนั้นคือความเจ็บช้ำที่ยากจะหาคำมาอธิบาย แต่วันนี้ ฉันไม่กล้าแม้จะรอ แล้วก็บอกกับตัวเองว่าจะไม่รอด้วย  และบางครั้งถ้อยคำที่พูดกับเธอไปก็อาจจะทำให้เธอสับสนว่าฉันเป็นอะไร  เธอก็คงไม่รู้ว่าฉันเองก็สับสนเหมือนกัน
          บางครั้งก็รู้สึกอ่อนแอ บางครั้งก็เหงา บางครั้ง..รู้สึกเหมือนว่าไม่มีใคร   บางครั้งก็คิดถึงเธอ และบางครั้งก็คิดถึงความทรงจำในอดีต  ฉันไม่อยากจะคิดถึงมัน แต่เมื่อใดก็ตามที่มีอะไรมาสะกิดถึงอะไรต่างๆก็จะกลับมาทันที  และหากเธอได้อ่านก็ขออะไรเธอซักอย่างได้มั๊ย เธอไม่จำเป็นต้องเข้าใจฉันไปหมดทุกอย่างหรอก รู้แต่เพียงว่า ฉันเสียใจที่คิดกับเธออย่างนั้น ฉันต้องการเวลามากทีเดียว เพื่อที่จะเข้าใจตัวเองให้มากกว่านี้  
        ***หวังว่าเธอคงเข้าใจและอภัยในสิ่งที่ฉันคิด ฉันไม่อยากทำลายความรู้สึกดีๆกับคำว่าเพื่อนที่เธอมอบให้ *****
    
  • จินนี่

    22 ตุลาคม 2546 16:47 น. - comment id 69923

    เทอเป็นคนแรกที่ให้ความคิดเห็นเกี่ยวกับกลอนของเรานะ
    แต่ว่าเทอเก่งมากเลย 
    อย่าลืมติดตามอ่านเรื่องสั้นของเราละนะ
  • เมฆลอย

    22 ตุลาคม 2546 18:24 น. - comment id 69927

    ้หลายครั้งที่เรามักไม่ได้สิ่งที่เราหวัง แต่อย่างน้อยส่วนหนึ่งก็เป็นของเราล่ะน่า
  • ละอองทราย

    24 ตุลาคม 2546 12:49 น. - comment id 69935

    มีเรื่องมาเล่าให้ฟัง-- มีสาวคนหนึ่งกำลังจะกระโดดน้ำตาย พระรูปหนึ่งมาเห็นเข้าก้อรู้ว่าเพราะว่าคนที่เธอรักทิ้งเธอไป..พระรูปนั้นจึงบอกว่า เธอไม่ควรจะเสียใจหรอก แต่ผู้ชายคนนั้นควรจะเสียใจ เพราะได้เสียคนที่รักเค้าที่สุดไป  แต่เธอ .. เธอเสียคนที่ไม่ได้รักเธอไป ทำไมเธอต้องเสียใจด้วย...  
     จาก : รหัสสมาชิก : 4106 - weenie 
    
    ชอบข้อความนี้มากเลยค่ะ
    
  • katoklok(=^0^=)

    25 ตุลาคม 2546 13:48 น. - comment id 69939

    เราอ่านแล้วนะ  เราไม่รู้ว่าจะเขียนอะไรดี เราว่าทรายพยายามคิดสะว่า  มันอาจจะเป็นแค่ช่วงเวลานี้เท่านั้น  และสิ่งดีมันจะเข้ามาซ่อมแซมจิตใจของทรายเอง  ช่วงเวลานั้นคนคนนั้นเขาจะช่วยเอง
  • ละอองทราย

    26 ตุลาคม 2546 15:44 น. - comment id 69952

    เก็บความคิดถึงไว้ให้เป็นความรู้สึกดีๆในหัวใจ เขามีทางของเขา เราก็มีทางของเรา 
    และเรา2คนต่างเดินอยู่บนเส้นทางของตัวเอง และทางของเรา2คนก็ไม่มีวันมาบรรจบกันได้
        เดือนหน้าคุณจะบวช
    ฉันขอส่งจิตภาวนาไปด้วย และจะพยายามคิดอะไรไม่ให้เป็นบาปและเกิดอกุศลกับตัวเอง
        เมื่อเห็นคุณมีทางเดินที่ดีฉันย่อมดีใจด้วย
    สิ่งต่างๆที่ผ่านมา ฉันให้อภัยคุณมาตลอด และก็ขออโหสิให้คุณก่อนที่คุณจะได้ห่มผ้าเหลือง
                   ต่อจากนี้.......
    จะไม่มีคุณที่เคยทำให้ฉันเสียใจ  จะไม่มีคุณที่เคยหลอกลวงอีกต่อไป จะมีก็แต่คุณ..ที่ฉันเคยรัก  และคุณที่ฉันเคารพจนกระทั่งวันนี้   คุณ..ที่เป็นคนดี  คุณ..ที่เป็นที่รักของใครๆ  และคุณ..ที่อยู่ตรงนี้....มุมที่ลึกที่สุดของหัวใจ
          ฉันจะรอดูวันของคุณและคนของคุณ
                     และถ้ามีโอกาส
        ฉันก็พร้อมจะยินดีกับคุณด้วยความจริงใจ
    
    
    ***** วันนี้ฉันมีความสุขที่สุด จะมีอะไรที่ดีไปกว่าการเข้าใจตัวเอง   ไม่จำเป็นต้องเอาชีวิตเข้าไปพัวพันกับใคร แค่เพียงทำชีวิตที่มีอยู่ของตัวเองให้มีความสุขที่สุดและดีที่สุดก็เพียงพอ  ตอนนี้ฉันกำลังพอใจกับการรักตัวเอง ไม่ต้องเอาหัวใจไปผูกพันกับใครอีกแล้ว  อาจจะมีบ้างบางครั้งที่คิดว่าเราคงจะรักใครซักคน แต่มันก็ไม่ใช่   เราเพียงแค่คว้าใครคนนั้นเอาไว้เพื่อเป็นที่พักพิงทางใจเมื่อยามที่เรารู้สึกเหงาต่างหาก  และเมื่อเรามองกลับมาดูอีกที เราก็จะเห็นว่า การที่เราจะรักใครซักคนมันยากนัก  และมันก็ต้องอาศัยเวลาในการรู้จักกัน   และถ้าหากเงาของใครคนนั้นยังไม่จางหายไปจากหัวใจ ฉันก็จะไม่มีวันรักใครเด็ดขาด  มันคงจะไม่ยุติธรรมกับใครอีกคนนึง   เมื่อไรที่ฉันแน่ใจว่าเขาคนนั้นคือคนเดียวที่อยู่ในหัวใจ  เมื่อนั้นแหละ ฉันถึงจะ...รัก*****
  • จีจี้ลาล่า

    27 ตุลาคม 2546 11:19 น. - comment id 69959

    .......
  • ["จันจ้าว"]

    27 ตุลาคม 2546 11:42 น. - comment id 69960

    เราอ่านแล้ว เธอกำลังสับสนกับตัวเองอย่างมาก มันก็เป็นงี้แหละ ความรัก ความเหงา แต่เราต้องเจอใครต่อใครอีกมากมาย อ่ยาไปยึดติดกับมันเลย ของอะไรที่ไม่ใช่ของเรามันก็ไม่ใช่แต่อะไรที่มันใช่ของเราถึงแม้มันจะเป็นยังไงมันก็เป็นของเราอยู่ดี เพียงแต่รอวันที่เราจะได้ครอบครองมันจริงๆ ต้องพยายามไม่อยู่คนเดียว ไม่ฟังเพลงเศร้า ไม่มองคนสองคนที่เค้าเดินจับมือกัน แล้วหันหน้าไปคุยกับแม่แค่นี้ควาทรู้สึกอะไรบางอย่างอาจหายไปเลย:-)
  • ละอองทราย

    28 ตุลาคม 2546 18:30 น. - comment id 69993

    +++เรามีอดีตเพื่อปัจจุบัน  เรามีปัจจุบันเพื่ออนาคต  อนาคตทำให้เรามีความหวัง  และความหวังทำให้เรามีแรงในการก้าวเดิน   แต่หากเราไม่รู้จักความผิดหวังในอดีต วันนี้เราก็คงไม่แข็งแรงอย่างที่เป็นอยู่ ความผิดหวังที่ผ่านมาจะทำให้เราไม่หวั่นกลัวกับอุปสรรคและขวากหนามที่รออยู่ข้างหน้า  เพราะอย่างน้อย..เราก็ได้เรียนรู้แล้วว่ารสชาดของมันเป็นอย่างไร......วันนี้ฉันจึงมีแรงที่จะก้าวต่อไป....และพร้อมที่จะเผชิญกับมัน+++
    
    
  • ละอองทราย

    12 พฤศจิกายน 2546 18:37 น. - comment id 70157

    ตะแหง่ว  
         เขาจะโกรธฉันรึปล่าว
         กับเรื่องราวที่ผ่านมาคราวนั้น
         ไม่ได้คิดว่าเธอมองมันสำคัญ
         หรือว่าที่ผ่านมานั้นฉันทำให้เธอไม่พอใจ
    
         ไม่สบายใจเลยนะ
         ขอร้องล่ะ..อย่าโกรธเลยได้ไหม
         ฉันก็ไม่รู้เธอจะคิดมากไป
         แต่สัญญาได้ว่าไม่ได้ตั้งใจจริงๆ
    
         กลับมาเป็นเหมือนเดิมเถอะ
         อยากขอโทษเธอในทุกสิ่ง
         อยากบอกว่าเธอเป็นคนที่น่ารักจริงๆ
         เป็นเพื่อนที่ดียิ่ง....คนเดียวจริงๆเท่าที่ฉันมี
          
    เธอโกรธฉันใช่มั๊ย เธอหายไปเลยนะไม่โทรมานานแล้ว  ฉันไม่รู้จะทำยังไงให้เธอกลับมาเป็นเหมือนเดิม.......รู้มั๊ยว่าฉันคิดตลอดเวลาเลยนะ ฉันกลัวว่าเธอจะเข้ามาอ่าน  ก็ที่ฉันบอกเธอตอนนั้นไง ว่าไม่ให้เข้ามาอ่านเด็ดขาด  ฉันควรทำยังไงดี.......
  • ออย...คนอกหัก

    16 พฤศจิกายน 2546 12:07 น. - comment id 70229

    เราอยากจะบอกคนเขียนว่าความรู้สึกของเธอในตอนนี้ก็ไม่ต่างอะไรไปกับเราหรอก เราเห็นใจเธอนะเพราะเราเองก็เป็นเหมือนเธอ เราคิดกับเพื่อนคนนึงเกินกว่าคำว่าเพื่อน ความจริง...มันก็ไม่ใช่ความผิดของเราสักหน่อย แต่เป็นเพราะเขา...เขาคนนั้นเข้าทำให้เราหวั่นไหวเอง โดยเรื่องมันมีอยู่ว่า ทุกๆครั้งที่ทะเลาะกัน เขาจะเข้ามาง้อเราทุกครั้งแม้ว่าเราจะเป็นฝ่ายผิดก็ตาม วิธีการง้อของเขาก็คือโทรมาหาเพราะไม่อยากให้เพื่อนๆที่โรงเรียนรู้ ในตอนแรกเราเองก็รู้สึกเกรงใจเหมือนกันที่เขาทำแบบนี้เพราะไม่นึกว่าเราจะสำคัญกับเขามากขนาดนี้ บ่อยครั้งที่ทะเลาะกันเพราะอารมณ์ร้อนของฉันจนฉันคิดว่ามันคงเป็นครั้งสุดท้ายแล้วล่ะที่เขาจะมาง้อ แต่เขาก็โทรมาง้อฉัน พอฉันยังไม่ยอมคืนดีเขาก็เขียนข้อความเป็นกลอนบ้าง เป็นเพลงบ้าง เป็นคำพูดบ้างใส่ในสมุดของฉันหรือไม่ก็ใส่กระดาษเล็กๆเพื่อไม่ให้เพื่อนๆในห้องรู้ เวลาทำงานฉันจะเป็นคนที่เอาจริงเอาจังจนบางครั้งถึงกับเครียดลงกระเพาะอาหาร เขาก็บอกฉันว่าอย่าเครียดมากเกินไป...เป็นห่วง ตอนฉันเครียดหรือไม่สบายเรื่องงานในห้องเขาก็เข้ามาปลอบใจฉันและให้กำลังใจฉัน ตอนนั้นฉันเป็นที่กำลังใจเข้มแข็งมาก เป็นคนไม่แคร์ใครเพราะฉันเป็นหัวหน้าห้องงานทุกอย่างฉันจึงต้องรับมาผิดชอบ ไหวไม่ไหวฉันก็ต้องทำ แต่พอเขาเข้ามาใกล้ฉันความเข้มแข็งของฉันเริ่มหายไป มีอยู่ครั้งหนึ่งฉันร้องไห้ เขาก็รีบวิ่งเข้ามาถามฉันด้วยความกระวนระวายว่าฉันเป็นอะไร แต่ฉันก็ยังไม่สนใจเขาอยู่ดี ระยะหลังๆเราก็มีเรืองทะเลาะกันโดยไม่รู้สาเหตุแต่ฉันก็รู้ว่าฉันไม่อยากให้มันเป็นแบบนี้เลย ไม่อยากจะทะเลาะกับเพื่อนเลย แต่เขาก็เข้ามาขอโทษฉันอีก ทำให้ฉันรู้สึกสบายใจที่เขาช่วยคลายสถานการณ์ให้
  • ออย...คนอกหัก

    16 พฤศจิกายน 2546 12:23 น. - comment id 70230

    จนกระทั่งความรู้สึกบางอย่างเข้ามาในใจฉัน ฉันเริ่มรู้สึกว่าเขาต้องชอบฉันแน่ๆ ฉันเองก็เห็นใจเขาที่เขาทำเพื่อฉันมากมายฉันจึงคิดว่า...ถึงเวลาแล้วที่เราจะต้องมอบความรักตอบเพื่อแทนคำขอบคุณเขาบ้าง ฉันมานอนทบทวนความรู้สึกของฉันทั้งคืนและตั้งใจว่าจากนี้ต่อไปจะทำทุกอย่างเพื่อเขาบ้าง พรุ่งนี้เช้าฉันจะต้องบอกความในใจแก่เขาให้ได้ แต่แล้วเช้าวันจันทร์ฉันก็ต้องเข้ารพ.เพราะอาการปวดหัวกำเริบ พอฉันกลับมาบ้านฉันก็ยิ่งแน่ใจอีกเมืรู้ว่าเขาโทรมาถามอาการของฉันที่บ้านหลายครั้งทีเดียว พอไปถึงรร.ฉันก็ไปนั่งกับเขาพร้อมกับพูดคุยถึงเรื่องราวต่างๆที่ผ่านมาและขอร้องให้เขาโทรหาฉันบ้าง เขาก็โทรไปฉันรู้สึกมีความสุขอย่งบอกไม่ถูกแต่ดูเหมือนว่าเขาเปลี่ยนไปฉันจึงถามเขาว่าเป็นอะไรไป สิ่งที่ฉันทำดีตอบแทนเธอไม่รู้สึกดีบ้างเลยเหรอ เขาตอบฉันว่า เขาไม่อยากจะทำอะไร ไม่อยากจะหวังอะไรอีกแล้ว เพราะสิ่งที่ตอบแทนเขามาก็คือการเฉยชา  ฉันร้องไห้และถามว่าต้นเหตุคือฉันใช่ไหม ฉันเค้นให้เขาตอบ เขานิ่งอยู่นานแล้วตอบว่าใช่! ฉันจึงเขาว่าขอให้เขาหวังอีกครั้งหนึ่งเพราะจากนี้ต่อไปฉันจะไม่ทำให้เขาผิดหวังอีก เขาบอกว่าขอเวลา1คืนเพื่อคิดทบทวนเรื่องต่างๆแล้วจะบอก
  • ออย...คนอกหัก

    16 พฤศจิกายน 2546 12:29 น. - comment id 70231

    ที่รร. เขายังไม่ยอมบอกฉันจนฉันร้องไห้และบกว่าเขาใจร้ายปล่อยให้ฉันรอ เขาเองก้บอกว่าเขาก็เคยเป็นแบบฉันเหมือนกันแล้วเขาก็จับมือฉันแล้วบอกว่า\"เราคิดตรงกันนะ\" แล้วเขาก็ยิ้มให้เขาบอกว่า เขายังเหมือนเดิมเมื่อ่อนเคยเป็นยังไงเดี่ยวนี้ก็ยังเป็นอย่างนั้น มันทำให้ฉันยิ้มอออกและคิดว่าความรักมันทำให้ฉันมีความสุขอย่างนี้เอง มันทำให้ฉันก้าวไปข้างหน้าก็ไม่กลัว จะทำอะไรก็ไม่กลัวเจ็บอีกต่อไปเพราะฉันคิดว่าถึงฉันล้มก็ยังมีคนดึงฉันขึ้นมา ถึงฉันเจ็บก็ยังมีคนเจ็บกับฉัน ฉันมั่นใจเพราะว่ามีเขาอยู่ข้างๆ
  • ออย...คนอกหัก

    16 พฤศจิกายน 2546 12:44 น. - comment id 70233

    ความรู้สึกนั้นมันดำเนินมาเรื่อยๆ เวลาฉันโกรธเขามาง้อเมือนเดิม จนกระทั่ง...ฉันรู้สึกหึงขาที่เขาใกล้ชิดกับคนอื่นมากไป ฉันร้องเพราะน้อยใจเขาที่เขาไม่มาง้อ เขาไปที่บ้านฉัน ฉันดีใจมากที่มาแขมาบอกว่า ฉันคิดมากไปหรือเปล่า เราเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันไม่ใช่เหรอ...(เอาไว้วันหลังจะมาเล่าต่อนะ ...ฉันอ่านบทความของเธอแล้วรู้สึกซาบซึ้งเพราะมันตรงกับฉันด้วย ฉันเองก็เสียใจแต่ไม่รู้จะกลั่นกรองออกมาเป็นตัวหนังสือได้ยังไงจึงระบายให้เธอฟัง หวังว่าเราคงเป็นเพื่อนกันได้นะ)
  • ละอองทราย

    16 พฤศจิกายน 2546 17:43 น. - comment id 70245

    สวัสดีจ๊ะออย....ดีใจนะที่ได้รู้จักเธอ  และดีใจที่เธอได้เข้ามาอ่านเรื่องของฉัน อย่างน้อย เราก็เคยมีความรู้สึกแบบเดียวกัน  ยินดีนะหากเธอจะระบายอะไรกับฉัน เพราะอย่างน้อยฉันก็ได้ผ่านเรื่องราวแบบนี้มาจนกระทั่งเดี๋ยวนี้ฉันเข้มแข็งแล้ว วันเวลาช่วยเราได้มากเลยทีเดียว  หากเธอรักใคร...เธอต้องอย่าหวังมากจนเกินไป รักเพราะรัก รักแล้วพยายามเข้าใจ เอาใจใส่ดูแล ไม่จำเป็นหรอกว่าเค้าจะให้อะไรตอบแทนเธอมา  แต่สำคัญอยู่ที่ว่าเธอได้ทำอะไรให้คนที่เธอรักบ้าง แต่การให้ก็ใช่ว่าเราจะให้หมดทุกสิ่งทุกอย่างจนลืมนึกถึงตัวเองนะ   อย่างน้อย..ทุกอย่างต้องอยู่ที่ความพอดี .... แล้วเธอก็จะมีความสุขกับความรัก
    ++++ฉันมักจะดีใจที่เห็นทุกคนมีความรัก และมีความสุขกับมัน แต่ฉันมักจะเสียใจ ที่เห็นใครบางคนรักอย่างผิดๆ เพราะฉันก็เคยรู้สึกถึงความรักในแบบนั้น และรู้ด้วยว่า จุดจบของมันเจ็บปวดเพียงใด
         ขอให้เธอโชคดีกับความรักนะ ฉันจะคอยฟังเรื่องราวจากเธอต่อไป+++++++++
        ยินดีที่ได้รู้จักกับเธอจ๊ะ หากอยากติดต่อกับฉันก็ส่งเมลล์มาหาได้ที่นี่นะ sai.it@chaiyo.com
    หรือจะเข้ามาเขียนที่นี่ก็ได้ แล้วฉันจะคอยเข้ามาอ่าน
  • ละอองทราย

    26 พฤศจิกายน 2546 18:57 น. - comment id 70316

    ฉันคือใครบนโลกกว้าง
    คอยเดินทางตามเก็บฝัน
    ที่ร่วงหล่นเมื่อวานวัน
    มาเติมฝันอันยาวไกล
    
    นับล้าน-ล้าน เส้นทาง
    นับหมื่นฝันที่หล่นหาย
    ตะวันขึ้นและดับ นับความเดียวดาย
    ฉันคือใครในคืนวันที่ผ่านมา
    
    ในสายลมที่พัดพร่ำไหว
    ในใบไม้ที่แกว่งไกวอย่างโรยล้า
    ในเม็ดฝนที่ปะปนหยดน้ำตา
    ในความเหว่ว้าวันนั้นฉันคือใคร
    
    ฉันไม่ใช่สายลมแห่งความอาทร
    ฉันเป็นเพียงผู้เร่ร่อนในความอ่อนไหว
    ฉันไม่ใช่แสงจันทร์หรือดาวดวงใด
    ฉันเป็นเพียงผู้มีหัวใจแห่งศรัทธา
    
    ฉันอาจอบอุ่นและเหน็บหนาว
    ฉันอาจอ่อนหวานและก้าวร้าวไม่ห่วงหา
    ฉันอาจเข้มแข็งในความอ่อนแอเสมอมา
    ฉันอาจยิ้มและเสียน้ำตาได้พร้อมกัน
    
    ฉันคือใคร.ในความรู้สึก
    ในส่วนลึกเธอมองฉันเป็นแบบไหน
    หากฉันคือคนไม่สำคัญอะไร
    ก็อยากให้รู้ไว้ฉันคือความรักที่มีให้เธอ 
    
  • ทราย

    28 พฤศจิกายน 2546 21:22 น. - comment id 70325

    วันเกิดของฉันปีนี้เป็นวันที่ฉันมีความสุขที่สุด ขอบคุณเพื่อนๆทุกๆคน กับทุกสิ่งที่มอบให้ ฉันจะไม่มีวันลืมวันนี้
  • ละอองทราย

    30 พฤศจิกายน 2546 19:59 น. - comment id 70350

    ขอบคุณของขวัญที่ล้ำค่าที่สุดในวันเกิดของฉัน แม้มันจะผ่านมาแล้วสองวัน แต่วันนี้ฉันก็ยังได้รับความประทับใจที่ทุกคนในครอบครัวมอบให้ อยากบอกว่า ใจที่ให้ฉันนั้นมีค่ามากกว่าสิ่งของใดๆทั้งหมด ขอบคุณทุกคนมากนะคะ รักพ่อ-แม่ พี่เอ้ พี่น้ำ และเพื่อนๆทุกคนมาก
  • ละอองทราย

    2 ธันวาคม 2546 18:14 น. - comment id 70369

    คิดถึงที่สุด คิดถึงจนอยากโทรไปหา แต่กลัวจะไปรบกวนเวลาของเธอ 
    
    ++แล้วเราคงได้พบกัน ้พราะฉันยังเฝ้ามองเธออยู่ตรงเส้นขอบฟ้า /บอลลูน/++
  • TANOI_ZA

    9 ธันวาคม 2546 17:12 น. - comment id 70420

    เพราะเป็นเพื่อนถึงไม่กล้า
  • TANOI_ZA (แสนซน)

    11 ธันวาคม 2546 14:18 น. - comment id 70439

    มีเรื่องมาเล่าให้ฟัง-- มีสาวคนหนึ่งกำลังจะกระโดดน้ำตาย พระรูปหนึ่งมาเห็นเข้าก้อรู้ว่าเพราะว่าคนที่เธอรักทิ้งเธอไป..พระรูปนั้นจึงบอกว่า เธอไม่ควรจะเสียใจหรอก แต่ผู้ชายคนนั้นควรจะเสียใจ เพราะได้เสียคนที่รักเค้าที่สุดไป  แต่เธอ .. เธอเสียคนที่ไม่ได้รักเธอไป ทำไมเธอต้องเสียใจด้วย...  
    
    ชอบข้อความนี้มากเลยค่ะ
    
    พี่ก็ชอบเหมือนกันค่ะ
  • TANOI_ZA(แสนซน)

    11 ธันวาคม 2546 14:24 น. - comment id 70440

    น้องเป็นคนหนึ่งที่มีความคิดได้เข้าใจตัวเอง พี่ชอบคนที่คิดแบบนี้มาก ยิ่งอ่านก็ยิ่งชอบเขียนออกมาเรื่อยๆนะคะพี่จะรออ่าน

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน