บันทึกถึงเพื่อน2

ดีไซน์

สวัสดีจ๊ะเพื่อนรัก......   
   เป็นยังไงบ้างสบายดีอ่ะป่าวเราก็เรื่อยๆอ่ะนะ  วันคิดถึงนายมากๆเลยอ่ะว่าจะเขียนถึงนายก็ไม่ได้เขียนสักที  นี่วันนี้เราก็มีเรื่องมาเล่าให้นายฟังเยอะแยะเลยอ่ะก็เรื่องพี่โป้งนั่นแหละ  นี่นายรู้ม่ะพี่โป้งน่ะเขาไม่ชอบให้ใครมาชอบเค้าแหละ  ถ้าพี่เขารู้ว่ามีคนมาชอบพี่เค้าจะเกลียดเลยอ่ะ  เพราะพี่เค้ามีคนที่ชอบอยู่แล้วและพี่โป้งเขาจะรอคนคนนั้นจนกว่าคนที่พี่เขาชอบจะชอบเขา    เราก็พึ่งรู้น่ะเนี้ย  นายว่าเราควรจะทำไงดีอ่ะ  ก็ไม่รู้สิน่านายว่าเราควรตัดใจรึป่าว  แต่ที่จริงเราอยากเป็นเหมือนพี่โป้งจังเมื่อชอบใครสักคนก็จะรอและทำให้เขาหันมาชอบเราซึ่งไม่ว่าจะนานแค่ไหนก็ตาม   เราก็รู้นะว่าช่วงนี้ไม่ควรคิดเรื่องความรัก  เรารู้ว่าเราต้องตั้งใจเรียนแต่ให้ทำไงได้ล่ะก็มันห้ามใจไม่ได้นี่หน่าเอาเป็นว่าเราจะพยายามตัดใจเรื่องพี่โป้งดีกว่ายังไงๆนายก็เป็นกำลังใจให้เราด้วยนะ   
..............จริงสิ่งยังมีอีกเรื่องหนึ่งที่เราไม่สบายใจเอามากๆเลยอ่ะ   วันนี้เราไปทำช่วยงานที่หน้าเวทีพอดีเจอดาวกับนิ่มก็เพื่อนเก่าเราตอนม.ต้นน่ะพวกเราก็เคยเป็นเพื่อนรักกันมาก่อนน่ะ  นี่เชื่อม่ะมันเป็นการพบเจอที่รู้สึกแย่มากๆเลยอ่ะเราเข้าไปทักเขา เขาก็ไม่ค่อยพูดกะเราเลยนะ   เราก็รู้ว่าเขาไม่ค่อยว่างแต่น่าจะพูดกะเรามั้งก็ยังดี   เราเสียใจมากเลยนะที่เพื่อนทำแบบนี้กับเราทำเป็นไม่สนใจไม่เห็นเราอยู่ในสายตา   เราก็ไม่ใช่อยากเป็นคนสำคัญอะไรแต่แค่อยากให้เพื่อนทักและพูดคุยกะเราเหมือนเดิมเท่านั่นเองอ่ะ   .........เพื่อนรักนายว่าเราคิดมากไปอ่ะป่าวเนี้ย.....ก็เราไม่คิดว่าเวลาและความห่างไกลจะตัดสัมพันธ์ของความเป็นเพื่อนได้ขนาดนี้นี่.......   แต่เราเชื่อนะว่านายคงไม่ใช่เพื่อนแบบนั้นน่ะ   จริงรึป่าวจ๊ะเพื่อนรัก....
..............วันนี้เราก็เอาเรื่องไม่สบายใจมาเขียนถึงนายอีกล่ะคงไม่รำคาญเพื่อนคนนี้นะจ๊ะ.....แล้วเราจะรออ่านบันทึกของนายบ้างนะ......
...............................รักเพื่อนคนนี้เสมอเลย..................   
                                                                 ดีไซน์.........				
comments powered by Disqus
  • ต่อง (ต้อง) ksg

    5 ตุลาคม 2546 08:01 น. - comment id 69764

    
      **..อืมมมม  เรื่องแรก  ถ้าเป็นก้องนะ  
    ก้องก็คงจะเริ่มปลงๆแล้วหล่ะ
    ผู้ชายมีอีกมากมาย  รอให้ถึงเวลาและวันวัย
    ที่สมควรก่อนดีกว่าเนอะ...
    
        แต่เข้าใจนะ  ที่ว่าตัดใจไม่ให้คิดถึงน่ะ
    มันยากมาก
    อย่างก้องเองก็มีเพื่อนรักและสนิทมาก
    อยู่คนนึง  
      พอทะเลาะกัน  ไม่คุยกัน  
    ก็กลายเป็นว่าเราคิดถึงมันมาก 
     พยายามไม่นึกถึงก็ทำได้นะแต่ยากมาก
    
      **..  ส่วนเรื่องที่2  อันนี้ไม่รู้ว่าเขาอาจจะ
    ติดธุระอยู่ก็ได้นะ....  เลยไม่ค่อยมีเวลา....
    
        แล้วจะมาอ่านใหม่ครับ
    
    
  • โซดาสีฟ้า

    6 ตุลาคม 2546 13:45 น. - comment id 69772

    ขอบคุณสำหรับความคิดเห็นนะคะ
    เราแค่อยากให้เขาทักทายเราเหมือนเดิมเท่านั้นเองนะเท่านั้นจริงๆ
    ถ้าเพื่อนคุณทำกับคุณอย่างนี้คุณจะรู้สึกยัไงล่ะคะ
  • คนลึกลับ

    3 พฤศจิกายน 2546 22:35 น. - comment id 70060

    เราน่ะก็มีเพื่อนรักอยู่เหมือนกัน เค้าเป็นคนขี้งอนหน่อยถ้าวันไหนเรายุ่งมากๆน่ะเราก้อจะไม่มีเวลาไปหาเค้าใช่ม้าแล้วเค้าก้อจะงอนเรา เราคิดว่าน่ะนายกับเพื่อนควรที่จะปรับความเข้าใจกันเหมือนเรากับเพื่อนรักเรา เวลาน่ะมันไม่สามารถเปลี่ยนคนได้หรอก ยิ่งเป็นคนที่สำคัญมากยิ่งลืมไม่ได้ การที่เข้าไม่คุยกับเราอาจเป็นเพราะเข้าไม่เห็นไม่รู้ก้อได้ สายใยความเป็นเพื่อนน่ะมันตัดกันยากน่ะยิ่งเป็นเพื่อนที่รักมากยิ่งเจ็บมาก เป็นเราเราก้อเจ็บเหมือนกันแหละ ที่เค้าพิมพ์เป็นเรื่องที่สองน่ะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน