ตอบบันทึกถึงเพื่อนรัก
โซดาสีฟ้า
สวัสดีจ๊ะดีไซน์เพื่อนรัก
เราขอโทษนะที่เขียนถึงเธอช้าจากบันทึกที่เธอเขียนฉันคิดว่าฉันเข้าใจเธอนะในเวลาที่เราแอบชอบใครสักคนหนึ่ง เราก็อยากพูดคุยและใกล้ชิดกับเค้าคนนั้นจริงม่ะ ฉันว่าเธอโชคดีนะเพราะอย่างน้อยเธอยังเคยพูดคุยกับพี่เขาบ้างและคงมีสักวันที่พี่เขาจะต้องหันมามองเธอ แต่ส่วนตัวฉันน่ะสิจะรักใครสักคนก็คงเป็นได้แค่ฝัน ฉันรู้ดีว่าความรักของฉันไม่มีทางสมหวังหรอก เธอคงคิดว่าฉันทำไมท้อแท้อะไรง่ายๆใช่ม่ะ แต่ฉันได้พยายามแล้วนะจนในตอนนี้ฉันท้อและไม่คิดที่จะทำอะไรอีกแล้วในเมื่อรู้ทั้งรู้ว่ามันไม่มีทางเป็นไปได้ เธอยังจำ พี่บาสได้มั๊ยคนที่ฉันแอบชอบนั่นไง เธอรู้ไหมฉันพยายามมากเลยนะที่จะให้พี่เขาหันมามองฉันบ้าง จนในที่สุดฉันก็คิดว่ามันสำเร็จแล้วเพราะพี่เขามาขอคบกับฉัน ฉันน่ะดีใจมากๆเลย. ความรักที่ฉันหวังมานานในที่สุดก็สมหวังซักที ฉันคิดอย่างนี้ แต่มันก็ไม่ใช่.พี่เขาไม่ได้ขอคบกับฉันเพราะชอบหรือสนใจฉันเลยพี่เขาแค่อยากรู้จักกับพี่ชายฉันเท่านั้นเอง.เธอเชื่อม่ะพี่เค้าไม่ชอบผู้หญิงแต่พี่เขาชอบพี่ฉันพี่ชายของฉัน ฉันไม่อยากจะเชื่อเลย..มันเป็นอย่างนี้ได้ยังไงคนที่ฉันแอบชอบมานานแท้จริงแล้วเขาไม่ใช่ผู้ชาย ฉันไม่ต้องบอกเธอก็คงรู้นะว่าพี่เขาเป็นอะไร แค่นี้เธอก็รู้แล้วใช่ม่ะว่าทำไมความรักของฉันจึงเป็นได้แค่ฝัน เธอคงไม่บอกให้ฉันพยายามอีกนะ เพราะแค่นี้ฉับก็แทบจะรับไม่ได้อยู่แล้ว ตอนนี้ฉันก็พยายามทำใจอยู่น่ะ โธ่ใครจะๆไปนึกว่าจู่ๆแฟนเราจะกลายไปเป็นแฟนของพี่ชาย.
เป็นเธอเธอจะทำยังไงเหรอฉันว่าฉันคอยเอาใจช่วยเรื่องของเธอดีกว่านะส่วนเรื่องของฉันคงมีสักวันที่ฉันจะได้เจอผู้ชายดีๆกะเขาบ้าง ตอนนี้ก็ตั้งใจเรียนไปก่อนดีกว่าเนอะ นี่แล้วยังไงก็เขียนลงบันทึกของเรานะในทุกๆเรื่องฉันสัญญาว่าฉันจะเขียนถึงเธอบ่อยๆ อย่าพึ่งท้อแท้นะเรื่องพี่โป้งน่ะ.
รักเพื่อนเสมอนะ
ปล. อย่าคิดมากล่ะเรื่องความรัก
ฝนใส.