ฉันเพิ่งรู้ความจริงที่ว่า ความรักมักทำให้ฉันเจ็บปวด เพราะฉะนั้น ฉันจึงมักจะหลีกหนี หากรู้สึกตัวว่าฉันกำลังจะรักใคร ฉันเพิ่งรู้ว่า ฉันไม่ควรจะคาดหวังอะไรกับใครมากเกินไป เพราะการคาดหวัง มักจะทำให้ฉันผิดหวัง ฉันเพิ่งรู้ว่าเธอก็เหมือนใครหลายๆคน ที่เปลี่ยนแปลงไปตามกาลเวลา ฉันเพิ่งรู้ว่า ในขณะที่ฉันต้องการใครซักคน เพื่อนที่ดีที่สุดสำหรับฉันคือ ตัวฉันเอง ฉันเพิ่งรู้ว่า รักแท้ อาจไม่มีจริงบนโลกใบนี้ ยกเว้นความรักของ พ่อ แม่ ลูก ฉันเพิ่งรู้ว่า การคิดถึงใครซักคน มักจะทำให้ฉันลืมนึกถึงตัวเอง ฉันเพิ่งรู้ว่า เมื่อฉันรักใคร ฉันจะไม่มีวันเปลี่ยนแปลง หากเขาไม่เปลี่ยนไป ฉันเพิ่งรู้ว่า กาลเวลาจะช่วยพิสูจน์หัวใจของใครบางคน ฉันเพิ่งรู้ว่า เมื่อมีใครบางคนเข้ามาไม่นานเขาก็จะเดินจากไป รวมทั้งเธอ ฉันเพิ่งรู้ว่า ฉันไม่ควรเอ่ยคำว่ารักออกไป หากยังไม่เข้าใจหัวใจตัวเอง ฉันเพิ่งรู้ว่า หากฉันบอกความรู้สึกให้ใครบางคนได้รับรู้ ฉันจะต้องสูญเสียเขาไปในไม่ช้า ฉันเพิ่งรู้ว่า ฉันจะไม่รอใคร หากคนๆนั้นไม่มีความหมายกับฉัน ฉันเพิ่งรู้ว่า การที่ใครบางคนเข้ามาคุ้นเคย เพียงเพราะเขาเป็นคนขี้เหงา และเมื่อเขาหายเหงาเมื่อไหร่ ฉันก็จะไม่มีความหมายกับเขาอีกต่อไป ฉันเพิ่งรู้ว่า เมื่อไม่มีใคร ฉันก็ต้องอยู่ให้ได้เหมือนที่เคยอยู่มา ฉันเพิ่งรู้ว่า การวิ่งตามใครบางคนเหนื่อยล้าเพียงใด เพราะฉะนั้นตอนนี้ฉันจึงขออยู่เฉยๆ ิ ฉันเพิ่งรู้ว่า ความรักมักเกิดขึ้นได้หลายหน แต่ความรักที่แท้จริงมักจะมีเพียงหนเดียว และฉันก็เพิ่งรู้ว่า วันนี้ฉันยังเดียวดาย บางเวลาที่ฉันเหงา ฉันต้องการคนเข้าใจ บางเวลาที่ฉันอ่อนไหว ฉันต้องการคนเอาใจใส่ดูแล บางเวลาที่ฉันรู้สึกท้อแท้ ฉันต้องการคนช่วยแก้ปัญหา บางเวลาที่ฉันมีน้ำตา ฉันต้องการคนพูดจาปลอบใจ
1 ตุลาคม 2546 11:58 น. - comment id 69729
บอกได้คำเดียว ข้อความนี้ทั้งหมด ดีมากกกกกกกกกกก เลยนะ มันเป็นความจริงทั้งหมดเลย เหมือนกับว่าเราปลงแล้วและเข้าใจ โลกมากยิ่งขึ้น
1 ตุลาคม 2546 15:47 น. - comment id 69731
รู้สึกว่าเป็นข้อความที่ดีมากเลยหล่ะ
2 ตุลาคม 2546 12:30 น. - comment id 69736
จันทร์..เจ้าเอ๋ย จะไม่ขอข้าวแกงแหวนใด ไม่ใส่ใจ ไม่ขอวอนจากดวงจันทร์ แม้ขอจันทร์ ดังใจฝัน ดั่งใจได้จริง มีสิ่งเดียว ที่คิดจะอยากขอจันทร์ จะขอ ให้มีแค่ใครคนหนึ่ง ที่จะไม่ทำให้ช้ำ และไม่ทำให้เราเศร้าใจ อยากจะเพียงขอ ให้มีซักคนเคียงใกล้ ที่เขามีความจริงใจ และไม่คิด จะทำร้ายกัน จันทร์เจ้าเอ๋ย ข้าเคยถูกคนทิ้งไป ทำให้ใจ ต้องร้าวรานอยู่เสมอ แม้ ขอจันทร์ ดั่งใจฝันก็คงได้เจอ เจอกับใคร ที่เขามีใจให้จริง
3 ตุลาคม 2546 12:49 น. - comment id 69746
"ฉันเพิ่งรู้ว่า เมื่อไม่มีใคร ฉันก็ต้องอยู่ให้ได้เหมือนที่เคยอยู่มา\" มองบทความ กลับมามองชีวิต เออ...มันก็จริง โชคดีที่ได้เข้ามาอ่าน
3 ตุลาคม 2546 18:17 น. - comment id 69753
ถ้าใครเข้ามาแล้ว กรุณาลงชื่อด้วยนะคะ จะได้รู้ว่าเป็นใคร
5 ตุลาคม 2546 12:13 น. - comment id 69766
อีกสองวันเท่านั้น ฉันก็จะต้องสอบเอ็นแล้ว เป็นเวลาสองวันที่รู้สึกว่ายาวนานมาก ตอนนี้ ฉันไม่มีกะจิตกะใจจะอ่านหนังสือแล้ว ทำยังไงดี ทั้งที่ก็รู้นะ ว่าตัวเองยังไม่พร้อม แต่ฉันอ่านไม่ได้ ไม่อยากเครียดแล้ว จับหนังสือทีไรก็อยากร้องไห้ทุกที ทำไมนะ มีแต่คนบอกว่า ฉันต้องทำได้ ทั้งๆที่ฉันก็ไม่ได้มั่นใจในตัวเองเลยซักนิดเดียว ฉันกลัวสิ่งที่ยังมาไม่ถึงอีกแล้ว เมื่อวานฉันยังไม่เป็นแบบนี้เลย เมื่อวานยังดูหนังไป อ่านหนังสือไป คุยโทรศัพท์กับคนรู้จักทั้งสองคนเลย บังเอิญจัง หายไปนานทั้งสองคน แต่พอจะได้ติดต่อทีก็ติดต่อพร้อมกันทั้งสองคนเลย ก็ดีนะ อย่างน้อยก็ทำให้มีกำลังใจในการอ่านหนังสือและก็การสอบขึ้นมาบ้าง ฉันไม่เคยสนใจเลยนะ ว่าฉันจะเอ็นติดหรือไม่ติด แทบจะเรียกว่าไม่แคร์ตัวเองเลยด้วยซ้ำ แต่ที่ฉันต้องนั่งเรียนอย่างมากมายจนแทบบ้าอย่างนี้ ก็เพราะหลายๆสิ่งหลายอย่าง ทั้งคนรอบข้าง สิ่งแวดล้อมรอบตัว และก็อะไรหลายสิ่งหลายอย่างที่มีอิทธิพลมากกว่าตัวเอง อย่างน้อยก็เพื่อพ่อแม่และกัน หากฉันทำไม่ได้ก็คงไม่มีใครว่าฉันหรอก เพราะยังไงวันนี้ฉันก็ทำดีที่สุดแล้ว .........ฉันสัญญา ว่าฉันจะตั้งใจ และจะทำให้ดีที่สุด เพื่อคนที่รักฉัน และเพื่อตัวฉันเอง ...........
6 ตุลาคม 2546 15:29 น. - comment id 69773
พรุ่งนี้แล้วนะ ไม่รู้แต่ละคนเป็นยังไงกันบ้าง ขอให้ทุกคนสมหวังก็แล้วกันนะ แล้วฉันก็จะอวยพรให้ตัวเองเช่นกัน ขอให้ทุกคนโชคดี
6 ตุลาคม 2546 16:28 น. - comment id 69774
"รอใคร..สักคน\" ฉันนั่งมองถนนอันไกลโพ้น เป็นทางโค้งคดเคี้ยวเส้นทางฝัน ยังไม่มีใครสักคนเพิ่มพลังชีวัน เพื่อผลักดันตัวฉันฝันถึงไกล เดิน..เดินมอง..มองไปเรื่อย..เรื่อย ยังไม่เมื่อย ไม่เหนื่อย คงเดินต่อไปไหว แต่ถ้าหมด..หมดแรง - - หวัง กำลังใจ จะเดินต่อไปใยบนหนทาง.. มีความเงียบ ว่าง -ว้าง -วางอยู่ ใจเหมือนไม่สู้ไม่ขอสร้าง ความฝันอันสดใส เลือนลาง มันเวิ้งว้าง มืดมัว ในหัวใจ ท้อแท้..แพ้..หมดหวังและล้มลง ก็คงทรงตัวเองขึ้นมาไม่ไหว เมื่อนั้น น่าสงสารโอ้..หัวใจ จะมีใครสักคนไหม..ช่วยพยุง
7 ตุลาคม 2546 19:58 น. - comment id 69777
วันนี้..สอบวันแรก เหมือนที่คิดไว้ไม่มีผิด ทำข้อสอบไม่ได้ หวังว่า..พรุ่งนี้ คงจะโชคดี
8 ตุลาคม 2546 19:02 น. - comment id 69779
สอบเสร็จแล้ว แต่...ไม่มั่นใจเลย ต่อไปคือ รอผลออกมา และยอมรับมันแต่โดยดี เพื่อนๆยังเหลืออีก 1 วัน ขอให้โชคดีทุกคนเลยละกัน เราเอาใจช่วย คืนนี้คงนอนหลับอย่างมีความสุข แล้ววันต่อไปค่อยสู้ใหม่ วันนี้ฉันยังมีแรง ฉันจึงไม่ยอมแพ้ และพร้อมจะสู้อย่างไม่ถอย
9 ตุลาคม 2546 17:39 น. - comment id 69784
วันนี้กำลังจะสิ้นสุด พระอาทิตย์จะเลือนหาย และพระจันทร์จะเข้ามาแทนที่ วันนี้อยู่บ้าน อ่านนิยายเล่มโตจบไปหนึ่งเล่ม ยังมีเรื่องต้องทำอีกมากมาย สมัครโควต้าของมหาลัย รอสอบอีก2แห่ง หนังสือที่คิดจะทำก็เพิ่งเริ่มไปนิดเดียว หนังที่อยากดูก็ยังไม่ได้ดู ยังไม่ได้อ่านหนังสือเตรียมสอบรัฐศาสตร์ เฮ้อ ...จริงๆแล้วชีวิตเราไม่ได้น่าเบื่อซักหน่อย มีอะไรให้ทำอีกตั้งเยอแยะ เพียงแต่เราไม่ยอมทำเอง เมื่อไหร่จะขยันนะ วันนี้เธอสอบเป็นวันที่3แล้ว เหลืออีกหนึ่งวันล่ะสิ ขอให้เธอโชคดีนะ ขอให้ทำข้อสอบได้แล้วก็ได้คะแนนเยอะๆด้วย เพื่อนคนนี้จะเป็นกำลังใจให้นะจ๊ะ
10 ตุลาคม 2546 23:02 น. - comment id 69795
โชคดีนะ..!! ตั้งใจทำละ โอ๊ยแต่ถึงไม่บอกทรายก็ทำอยู่แล้วละ
11 ตุลาคม 2546 15:19 น. - comment id 69800
อ ด ท น ใ ห้ ไ ด้ ดั่ ง ... ก้ อ น หิ น ติ ด ดิ น ใ ห้ ไ ด้ ดั่ ง ... ต้ น ห ญ้ า ใ จ ก ว้ า ง ใ ห้ ไ ด้ ดั่ ง ... ท้ อ ง ฟ้ า มุ่ ง ไ ป ข้ า ง ห น้ า ใ ห้ ไ ด้ ดั่ ง ... ส า ย ธ า ร Scoop ID : 1306 Posted by : รหัสสมาชิก : 4873 - รอยร้าวอันอบอุ่น อ่านกลอนนี้แล้วชอบมาก ขอจดไว้หน่อยนะคะ
11 ตุลาคม 2546 22:07 น. - comment id 69803
คม!!! เยี่ยมจริง คุณละอองทราย
12 ตุลาคม 2546 16:18 น. - comment id 69806
วันนี้เหงาจัง
14 ตุลาคม 2546 23:53 น. - comment id 69849
มีเรื่องใหม่แล้วนะคะ ชื่อว่า\"หากพรุ่งนี้เหลือเพียงวันสุดท้าย เข้าไปอ่านแล้วติชมกันได้ค่ะ
16 ตุลาคม 2546 19:41 น. - comment id 69875
ฮิฮิ..
21 ตุลาคม 2546 18:13 น. - comment id 69911
แต่งเก่งมาก
22 ตุลาคม 2546 18:12 น. - comment id 69925
อ่านแล้วก็ทำให้หวนถึงชีวิตตัวเองนะ เหมือนกับว่าถ้าเรารักใครซักคนแล้วเราบอกเขาไปเขาอาจจะไม่อยากเจอเราอีกก็ได้ งั้นเราขอเก็บไว้ในใจดีกว่า ของคุณละอองทรายมาก ที่ทำให้เรารู้สึกมีกำลังใจมากขั้น
24 ตุลาคม 2546 09:52 น. - comment id 69933
เราอีกคนนะที่รู้สึกเหมือนเธอ เป็นกำลังใจให้ละกันนะ ขอให้เจอคนที่ ใช่ ละกัน
9 ธันวาคม 2546 17:09 น. - comment id 70419
ชอบค่ะถูกใจ เพราะบทความของคุณละอองนํามันคือความจริง