ขอเพียงแค่ให้ฉันรักเธอ part 5.ภาพที่ไม่อยากเห็น

AU>>di>>TION

ตั้งแต่ที่แพ็ทโทรมาความรู้สึกร้อนรุ่ม กังวลต่าง ๆ ได้สุมอยู่ภายในใจของแม็คตลอดเวลาเขาไม่รู้ว่าเขาควรจะตอบตกลงหรือว่าควรจะตอบปฏิเสธคำชวนของแพ็ทคราวนี้ดี ในตอนนี้เขายังไม่กล้าทีจะเผชิญกับความจริงกับสิ่งที่ตอนนี้เขารู้อยู่เต็มใจว่า แพ็ทได้เป็นแฟนกับรันแล้ว เขาไม่รู้ว่าถ้าเขาตกลงไปตามคำชวนของแพ็ทแล้วเขาจะต้องทนอยู่ในที่ตรงนั้นแบบลักษณะใด ตัวแพ็ทเองคงจะไม่รู้สึกอะไรมากนักเพราะความรู้สึกที่แพ็ทมีให้กับแม็คนั้นมันเป็นแค่ความรู้สึกที่เพื่อนมีต่อเพื่อนเท่านั้น แต่ปัญหามันอยู่ที่ตัวเขาเองเขาไม่น่าที่จะคิดกับแพ็ทไปไกลเกินกว่าคำว่าเพื่อนกันเลย เขาน่าจะเจียมตัวและเจียมใจคิดกับแพ็ทแค่เพื่อนเท่านั้นก็พอ ดังนั้นการที่เขาจะต้องไปตามคำชักชวนของแพ็ทนั้นทำให้เขาต้องมานั่งคิดอย่างหนักใจในตอนนี้เป็นทีสุดเพราะหากว่าเขาจะต้องเห็นภาพคนที่ได้คนที่เขารักไปจึงไม่ใช่สิ่งที่เขาต้องการแม้สักนิดเลย
	แต่ว่าตัวเขาเองก็ยังอยากที่จะรู้ว่าคนที่แพ็ทชอบและฝันถึงอยู่ตลอดเวลานั้นเป็นอย่างไร แตกต่างจากเขามากมายแค่ไหน เขาอยากรู้ว่าเพราะอะไรแพ็ทถึงได้แต่เฝ้ารอเขาถึงขนาดนี้ ทำไมแพ็ทต้องกังวลใจอย่างมากมายเวลาที่เขาไม่โทรหรือติดต่อมา ทำไมแพ็ทถึงได้เอาแต่รักเขาคนนั้นอย่างมากมายเหลือเกิน
	แม็คตัดสินใจที่จะไปตามคำชวนของแพ็ทครั้งนี้เพราะเขาก็อยากที่จะเห็นหน้าเขาคนนั้นของแพ็ทเหลือเกินว่าเป็นอย่างไร
"  ฮัลโหลแพ็ทเหรอ " แม็คโทรศัพท์หาแพ็ทเพื่อตอบตกลงในคำชักชวนของแพ็ท
" ค่ะรันเหรอ " 
".. " แม็คเงียบไปสักพักหลังจากที่ได้ยินสิ่งที่แพ็ทพูดออกมา " แม็คเอง แหมทำเป็นจำกันไม่ได้นะ " แม็คแกล้งพูดเล่นทั้ง ๆ ที่ความรู้สึกลึก ๆ ในใจของเขานั้นน้อยใจกับสิ่งที่เขาได้ยินเป็นอย่างมาก แค่แพ็ทจำเสียของเขาไม่ได้แม็คก็น้อยใจจะแย่อยู่แล้ว แต่นี่แพ็ทกลับคิดว่าเขาเป็นรัน ความรู้สึกของเขาตอนนี้มันปวดร้าวในใจยิ่งนัก
" อ้าวแม็คเองเหรอ คือว่าแพ็ทกำลังรอโทรศัพท์อยู่น่ะ เออแม็คแพ็ทมีเรื่องจะเล่าให้ฟัง เดี๋ยวนี้นะรันโทรมาหาแพ็ททุกวันเลย แถมวันละหลายครั้งด้วยนะ แม็คดีใจกับแพ็ทป่ะ " แพ็ทพูดโชว์ให้แม็คฟังโดยที่ไม่รู้เลยว่าความรู้สึกของแม็คตอนนี้มันปวดใจอย่างมาก
" อือ.ดีใจสิ " แม็คบอกทั้ง ๆ ที่ความจริงมันไม่ได้เป็นเช่นนั้นเลย
 แล้วตกลง แม็คจะไปมั้ย  
 ไปสิ กี่โมงล่ะ 
 ไปจริง ๆ นะ ดีใจจัง แม็ครู้มั้ยว่าแม็คน่ะเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของแพ็ทเลยนะ  คำพูดที่แพ็ทเพิ่งพูดออกมานั้นแพ็ทไม่รู้เลยว่าคำนั้นอาจเป็นคำที่ดีของแพ็ท แต่สำหรับแม็คแล้วคำพูดนั้นมันได้ทำร้ายใจเขามากเลยทีเดียว  งั้นวันเสาร์แม็คมารับแพ็ทที่บ้านก่อนได้ไหมแล้วค่อยไปด้วยกันนะ 
 อือได้สิ  แม็ครับคำ  เออแพ็ทแค่นี้ก่อนนะไว้วันเสาร์เจอกัน  
 หลังจากวางหูไปเขาก็ได้แต่ครุ่นคิดว่าสิ่งที่เขากำลังจะทำนั้นถูกต้องหรือไม่ และเขาจะต้องเจ็บปวดใจสักเพียงใด เท่าที่เขารู้ตอนนี้และเวลานี้เขาอยากรู้เหลือเกินว่าคนที่ แพ็ท ได้แต่รักและฝันถึงมาตลอดเวลานั้น เป็นคนอย่างไร
++++++++++++++++++++++++++
	วันเสาร์ แม็ครีบไปรับแพ็ทแต่เช้าไม่ใช่ว่าเขาต้องการที่อยากจะให้แพ็ทพบกับรัน แต่ที่เขามาหาแพ็ทแต่เช้านั้นเพียงแต่ว่าเขาอยากที่จะใช้เวลาที่มีเหลือทั้งหมดอยู่กับแพ็ทให้นานที่สุดมากที่เขาจะทำได้ก่อนที่แพ็ทจะได้พบกับรัน เพราะหลังจากที่แพ็ทได้พบกับรันแล้วเขาไม่รู้เลยว่าความสัมพันธ์ระหว่างเขากับแพ็ทจะเหมือนเดิมหรือเปลี่ยนไปหรือไม่
	ทุก ๆ วันก่อนหน้าทีจะถึงวันนี้ แม็คได้แต่เฝ้าภาวนาขออย่าให้ถึงวันนี้เลย อย่าให้แพ็ทได้เจอกับรันเลย อย่าให้รันมาตามที่ได้นัดกับแพ็ทไว้ในวันนี้ เพื่อที่ว่าถ้ารันไม่มาในวันนี้แพ็ทอาจจะตัดใจจากรันถึงแม้ว่ามันจะเป็นความหวังเล็ก ๆ ของเขาก็ตาม
	ตลอดเวลาที่เขารอรันอยู่กับแพ็ทช่วงเวลาในตอนนี้มันดูว่าช่างเร็วกว่าปกติเหลือเกิน ระหว่างที่เขารออยู่ตลอดเวลานั้นในใจเขาก็ยังคงภาวนาขอให้รันมาไม่ได้และไม่มาตามนัด แต่เขาก็ได้แต่เพียงแค่หวังเท่านั้นเมื่อความเป็นจริงในตอนนี้ เขา แพ็ท และก็รันอยู่ด้วยกัน เขาต้องทนเผชิญกับความจริงที่เขาได้แต่หวังอย่าให้มันเกิดขึ้นกับเขา เขาต้องทนอยู่กับความจริงที่เขาพยายามที่จะหลีกหนีอยู่ตลอดเวลา แต่เขาก็ไม่สามารถที่จะหลีกหนีความจริงอันนี้ได้เลย สิ่งที่เขาต้องทนเห็นอยู่ตรงหน้าในตอนนี้ก็คือ ภาพของแพ็ทและรันนั่งอยู่เคียงข้างกัน อาหารคำแล้วคำเล่าที่รันบรรจงป้อนให้แพ็ทกิน กี่ครั้งกี่หนที่ทั้งคู่หัวเราะกันอย่างมีความสุขราวกับว่าในที่แห่งนั้นมีแค่ แพ็ทกับรันอยู่ตรงนั้นกันแค่สองคนโดยไม่มีเขาอยู่ตรงที่แห่งนั้นเลย
	ไม่แปลกเลยที่ แพ็ทจะหลงรักรันมากมายขนาดนี้ จากที่เขาพิจารณาดูเขารู้สึกว่ารัน เป็นคนที่ดูดีมากเลยทีเดียว การแต่งตัวและเกือบทุก ๆ อย่างดูดีกว่าเขาไปหมด และที่สำคัญจากแววตาทีรันมีให้แพ็ทนั้นมันทำให้เขารู้ว่าไม่ใช่แพ็ทเพียงคนเดียวที่มีความรู้สึกแบบนั้น กับรันแล้วเขาก็มีความรู้สึกว่า ความรู้สึกของรนและคำว่ารักสำหรับรันแล้วมันมีให้แพ็ทไม่กยิ่งหย่อนไปกว่าเขาเลยถึงตอนนี้เขาคงจะรู้ดีแก่ใจว่าไม่ว่าเขาจะทำอย่างไรก็คงจะไม่มีทางให้แพ็ทและรันหยุดที่จะรักกันได้เลย
 เออ ! แม็คเดี๋ยวแพ็ทกับรันจะไปดูหนังด้วยกันนะแม็คจะไปด้วยกันมั้ย แต่แพ็ทว่าไปด้วยกันดีกว่านะไหน ๆ ก็มาด้วยกันแล้วนี่นา แพ็ทเอ่ยถามแม็ค นี่เป็นหระโยคแรกของแพ็ทที่พูดกับแม็คตั้งแต่ที่แพ็ทได้เจอกับรันในวันนี้ 
 ไปด้วยกันสิ  รันเอ่ยชวนแม็คถึงแม้ว่ามันจะเป็นคำชวนที่มาจากใจจริงของรันแต่แม็คก็ไม่ได้ดีใจเลยสักนิดเดียว
 อือ แม็คหยุดคิดไปสักพักหนึ่ง ความคิดสับสนต่าง ๆ เข้ามาแทนที่ทุก ๆ สิ่งในหัวสมองของเขาเขาไม่รู้ว่าเขาควรจะไปดูหนังต่อกับแพ็ท และ รัน หรือขอตัวกลับบ้านในตอนนี้ก่อนที่เขาจะต้องปวดใจไปกว่านี้ดี แต่เขาก็ตัดสินใจที่จะไปดูหนังต่อกับแพ็ทและรัน เพราะตอนนี้เขาอยากที่จะอยู่ใกล้ ๆ กับแพ็ทก่อนที่เขาจะไม่มีโอกาสแบบนี้อีก  ก็ได้  ว่าแต่จะดูเรื่องอะไรกันดีล่ะ  แม็คพลางยิ้ม เพื่อปกปิดความรู้สึกที่แท้จริงของเขาไม่ให้แพ็ทและรันรับรู้ได้
 งั้นดูเรื่อง Il mare กันมั้ยรันดูมาแล้วรอบนึงสนุกดีนะซึ้งดีด้วย แพ็ทชอบดูหนังแนวนี้หรือเปล่าล่ะถ้าไม่ชอบก็เปลี่ยนได้นะ  รันถามความคิดเห็นของแพ็ทมันก็ดูเหมือนการเอาใจของคู่รักที่เพิ่งรักกันใหม่ ๆ ทั่ว ๆ ไป แต่สำหรับแม็คแล้วการที่รันทำแบบนี้ มันทำให้ความรู้สึกของเขาในตอนนี้ไม่ชอบเอาเสียเลยแต่เขาก็ต้องเก็บมันเอาไว้ไม่สามารถที่จะให้แพ็ทและรันรู้เพราะถ้าเกิดเขาทำให้แพ็ทและรันรู้ความสัมพันธ์ระหว่างเขาและแพ็ทตอนนี้อาจจเปลี่ยนไปและอาจจะไม่มีวันได้เจอกันอีกเลยก็ได้
ก็ได้จ้ะ แพ็ทก็ว่าท่าทางน่าสนุกดีนะ  แพ็ทหันไปตอบพร้อมมองรันด้วยสายตาที่ลึกซึ้งเป็นพิเศษสำหรับสายตาแบบนี้แล้วเขาไม่เคยได้เห็ฯมาก่อนเลยตั้งแต่เขารู้จักกับแพ็ทตลอดระยะเวลาที่ผ่านมา
 งั้นเราไปกันเถอะ ไม่งั้นเดี๋ยวคนจะเยอะนะ วันนี้ยิ่งเป็นวันเสาร์ด้วยคนเยอะแน่ ๆ เลย  รันพูดแล้วจูงมือแพ็ทเดินออกไปโดยที่ทั้งคู่ไม่ได้หันมาสนใจแม็คที่นั่งอยู่ตรงนั้นเลยแม้สักนิดเดียว
ตลอดวันนั้นทั้งวัน แม็ค ต้องทนทุกข์ใจ และ ปวดใจกับสิ่งที่เขาเห็นอยู่ตลอดเวลาโดยที่เขาไม่สามารถที่จะบอกให้ใครรับรู้ถึงความรู้สึกที่เขามีให้แพ็ทได้เลย เขาไม่เข้าใจตัวเองว่าทำไม เขาถึงได้มีความรู้สึกที่ขมขื่นแบบนี้ทั้ง ๆ ที่ความเป็นจริงแล้วถ้าเขาเห็นคนที่เขารักมีความสุขเขาก็น่าจะมีความสุขไปด้วย แต่นี่ทำไมเขาถึงไม่ได้มีความสุขเลยสักนิดเดียว กลับมีแต่ความรู้สึกที่ขมขื่นอยู่ลึก ๆ ในใจอยู่ตลอดเวลา
*********************************************************