อาจารย์สนใจที่จะปลดปล่อยเราให้เป็นอิสระเท่านั้น...

คีตากะ

        ปราศรัยโดยท่าน Suma Ching Hai 
ในฌานเจ็ดที่ กัมพูชา 13 พฤษภาคม 1996
เดิมเป็นภาษาอังกฤษ)

     ฉันเคยขอร้องพวกเธอมาก่อนว่าอย่าภาคภูมิใจกับครอบครัวที่สอดคล้องปรองดองกันของเธอหรือสภาพแวดล้อมที่สงบสุขของเธอ, การได้รับสิ่งต่างๆ ทางวัตถุและประโยชน์อะไรต่างๆ ของเธอ ที่เธอคิดว่ามีเข้ามาหาเธอจากพรของอาจารย์หรือจากการบำเพ็ญธรรมวิถีกวนอิม มันเป็นความจริงที่อาจารย์จะอวยพรจะอวยพรเรากับอะไรก็ตามที่เราปรารถนา แต่เราไม่ควรพอใจไปกับสิ่งนั้นและรู้สึกภาคภูมิใจกับความสำเร็จนั้น เพราะว่าเรื่องนี้มันไม่มีอะไรเลย ปุ๋ยที่เหม็นจำเป็นสำหรับไม้ดอก แต่ดอกไม้คือสิ่งที่เราต้องการไม่ใช่ปุ๋ย

เขาสนใจที่จะปลดปล่อยให้เธอเป็นอิสระ ถ้าผู้เป็นอาจารย์ท่านหนึ่งที่ยิ่งใหญ่มากอย่างพระเยซูบอกกับเราไว้ว่าอย่างนี้ เราก็ควรจะสนใจเอาใจใส่ เราควรจะรู้ว่าผู้เป็นอาจารย์ต้องการอะไรจากเรา และเราต้องการอะไรจากอาจารย์จริงๆ

ถ้าครอบครัวของเรามีความสงบสุขสอดคล้องกันและมีความรักต่อกันมากขึ้น มันก็ดีแล้ว ขอบคุณพระเจ้า, ขอบคุณพลังอาจารย์ ถ้ามันไม่เป็นแบบนั้น ก็ขอบคุณพระเจ้าที่เธอไม่ต้องมีคนที่จะต้องดูแล ต้องให้ความสนใจ ต้องกังวลว่าเขาจะพอใจ หรือหล่อนจะมีความนสุขหรือไม่

เธอจะอิสระกว่า ถ้าไม่มีใครรักเธอ

เธอจะอิสระกว่าถ้าเธอไม่มีใครที่จะมารักเธอ มันเป็นแบบนั้นจริงๆ สิ่งต่างๆ ไม่ว่าอะไรมีราคาที่จะต้องจ่ายทั้งนั้น แม้ว่าจะมีใครคนหนึ่งรักเธอ เธอก็ต้องดูแลเอาใจใส่ต่อเขาหรือหล่อนเป็นพิเศษ เพื่อให้เขามีความสุข เพราะว่าถ้าเขาไม่มีความสุข เธอก็ไม่มีความสุข แต่ถ้ามีคนหนึ่งเกลียดเธอ พู้! ....ดีเลย, สวัสดีลา ไม่มีอะไรให้เธอทำ ไม่มีอะไรให้เธอต้องกังวล ไม่ใช่ความผิดของฉันนี่ถ้าเธอเกลียดฉัน อย่างนั้นก็ดีแล้ว

เราไม่อยากให้คนเกลียดเรา แต่ที่จริงแล้ว, ความรักแบบที่เรามีในโลกนี้แทบจะเป็นเครื่องพันธนาการ กระทั่งความสัมพันธ์ที่ดีก็เป็นเพียงเครื่องพันธนาการ เพราะว่าในการคิดถึงพวกเขา เราก็ลืมที่จะปลดปล่อยกันและกันให้เป็นอิสระ เราเรียกร้องต้องการความสนใจ, ต้องการความรักตอบแทนและสิ่งต่างๆ เหล่านี้จากกันและกัน หาได้ยากที่ความรักระหว่างคู่สามีภรรยาจะไหลไปอย่างอิสระโดยไม่มีการยึดติด, ไม่มีการเรียกร้องต้องการ, ไม่มีการบังคับสั่งการ, ไม่มีเงื่อนไขใดๆ จริงๆ และไม่มีความพยายาม

ส่วนใหญ่เราต้องพยายามที่จะรักษามันไว้ และความพยายามใดๆ ก็ต้องใช้เวลาและพลังงาน เมื่อมีใครที่รักเธออยู่ใกล้ๆ เธอ เธอก็ต้องใช้เวลาและให้ความสนใจ แม้ว่าเธอจะไม่อยากทำ เธอก็ต้องให้ความสนใจ แล้วเราก็ถูกเบนไปจากความสนใจที่เป็นจุดเดียวภายใน มีคนไม่มากที่สามารถเพ่งความสนใจทั้งภายในและภายนอกได้ในเวลาเดียวกัน ถึงแม้ว่าเขาหรือหล่อนจะทำได้ ก็ต้องมีเวลาและต้องใช้เวลามาก ขณะที่เธอสนใจอยู่กับสิ่งนี้ เธอก็ไม่สามารถจะสนใจสิ่งนั้นได้ ถึงแม้ว่าเธอจะสามารถนึกถึงทั้งสองอย่างในเวลาเดียวกัน เธอทำได้แค่อย่างเดียวในเวลาหนึ่งเท่านั้น เอไม่มีทางจะสนใจเรื่องนี้แล้วในขณะเดียวกันก็สนใจอย่างอื่นๆ ได้เต็มที่ด้วย

เพราะฉะนั้น, ที่จริงแล้วเราอยู่คนเดียวจะดีเลิศ เรารู้ว่าเราต้องทำอะไรและจะทำอะไรเวลาไหน แต่โชคไม่ดีที่โลกนี้ประกอบด้วยสิ่งมีชีวิตหลายอย่าง, รวมทั้งมนุษย์ และเราก็ต้องสัมพันธ์กับพวกเขาตลอดเวลาถ้าเราต้องทำอะไร ไม่อย่างนั้นก็ต้องไปอยู่ที่ภูเขาหิมาลัยหรือภูเขาลูกอื่นๆ , อยู่คนเดียว ทำอะไรไปเอง แบบนั้นก็ดีเหมือนกัน อาจจะฟังดูไร้ประโยชน์มาก แต่มันก็ดี

ฉันไม่รู้ว่ามันจะมีประโยชน์หรือไม่ที่จะอยู่ในโลกและก็สอนมนุษย์ ในเมื่อคนส่วนใหญ่เพียงแต่อยากได้ผลประโยชน์ทางด้านวัตถุ และยึดติดอยู่กับความสุขและความสำเร็จส่วนตัว โดยทำทุกวิถีทางไม่ว่าอะไร พวกเธอส่วนใหญ่ประกาศว่าเธอรักฉันมากและอยากจะเห็นฉันมาก ได้เห็นทุกวันก็ยิ่งดี แต่มันไม่เป็นความจริงเลย พอฉันขอให้เธอมาช่วยฉัน มาทำงานให้ฉัน มาอยู่ใกล้ฉัน เธอก็บอกว่า "ไม่ได้หรอก! ฉันยังชอบชีวิตครอบครัวของฉัน ฉันรักภรรยาของฉัน, ลูกๆ ของฉัน, สามีของฉัน และอะไรต่างๆ ของฉันแล้วแต่เธอจะบอก" ทุกครั้งที่เธอมาที่นี่ เธอก็พูดว่า "โอ, อาจารย์! เราคิดถึงท่าน เราคิดถึงท่านมาก กรุณาอยู่นานๆ กว่านี้ กรุณายืนอยู่ตรงนั้น" อะไรทำนองนั้น ฉันไม่รู้ว่าเธอต้องการอะไรแน่จริงๆ และฉันไม่คิดว่าเธอจะรู้ว่าเธอต้องการอะไรเหมือนกัน (อาจารย์หัวเราะ)

ปล่อยอัตตาไป แล้วเราก็จะเป็นหนึ่งเดียวกัน

ถ้าเธอถามตัวเองอย่างสัตย์จริงให้ตัดสินใจเลือกเธอก็จะรู้จริงๆ ว่าเธอต้องการอะไร กระทั่งหลังจาก, ถ้าเธอรักฉันมาก, เธอชั่งน้ำหนักความชอบและไม่ชอบแล้ว และเธอตัดสินใจแล้วว่าในใจของเธอ เธอรักฉันมากกว่าคนในครอบครัวของเธอ มากกว่าฐานะตำแหน่ง, เงินทองหรือการศึกษาใดๆ ก็ตาม แล้วเธอก็มา ตอนนั้นเธอก็ยังต้องเผชิญกับอัตตาของเธอ เธอต้องฆ่าตัวเธอเองก่อนที่จะสามารถกลายมาเป็นหนึ่งเดียวกับฉัน

คนเหล่านี้หายาก ทุกสิ่งทุกอย่างดึงความสนใจจากเธอ ถ้าเธอสามารถจะช่วยงานฉันบางอย่าง เธอก็หันมายึดติดกับงานนั้น เธอยึดติดกับความสำคัญของงานนั้นและความสำคัญของตัวเธอในการทำงานนั้น แล้วเธอก็ลืมไปว่าเธอกำลังทำงานให้ใคร, งานนั้นมีวัตถุประสงค์อะไร เธอลืมว่าเธอทำงานเพราะฉัน เพราะฉันขอให้เธอทำและเธอทำเพื่อประโยชน์ต่อผู้อื่น