" ดาว ! " เสียงหนึ่งทำให้ดาวตื่นจากความฝันนั้น " ว่าไง หวานมีอะไรหรอ " ดาวเงยหน้าขึ้นมองคนที่เรียก " นี่..ดาวสรุปว่าจะไปเที่ยวรีสอร์ทของเพื่อนพ่อเรามั้ย " " อืม..ไปสิ แต่ถ้าลากเราไปเหล่หนุ่มไม่เอานะ " " โหย ดาวชอบรู้ทัน " " งั้นเราไม่ไปดีกว่า " " อ๊ะๆๆๆ แต่ที่โน้นน่ะมีสนามบาสกว้างๆนะ " " จริงสิ งั้นไปๆๆๆๆ " " แหม พอบอกว่ามีสนามบาสก้อไปเชียว " หวานพูดอย่างน้อยใจ " โอ๋.....ถึงไม่มีเราก้อไปเป็นเพื่อนหวานอยู่แล้ว " " อืม....เราหิวข้าวแล้วไปกินข้าวกันเหอะดาว " " อืม... " เรากะหวานเป็นเพื่อนสนิทกัน เพราะพ่อดาวเป็นคนขับรถของพ่อหวาน พ่อหวานเป็นประธานบริษัทชื่อดัง ชอบเข้าสังคมบ่อยๆ เลยกลัวหวานเหงา จึงให้เรามาเป็นเพื่อนหวาน อยู่มหาลัยเดียวกับหวาน คณะเดียวกัน เมื่อมาถึงโรงอาหารเราก้อเดินไปซื้ออาหารให้หวานซึ่งนั่งจองโต๊ะให้ พอกลับมาที่โต๊ะก้อเจอกะพี่เรย์ " หวัดดีครับน้องดาวที่รัก " " ใครเป็นที่รักของพี่กันล่ะ " " โหย น้องดาวใจร้าย แต่ถึงใจร้ายพี่ก้อรักครับ " พูดพลางยื่นดอกกุหลาบแดงให้ดาว " เออ...หวานเราขอตัวไปหางานที่ห้องสมุดแปบนึงนะ เดี๋ยวกลับมา " พูดแล้วก้อเดินออกจากโรงอาหารมุ่งไปห้องสมุด พอบ่ายหวานก้อเดินมาที่ห้องสมุด " ดาว กลับบ้านกันเหอะ " " อืม.... " ระหว่างนั่งรถกลับบ้านหวานก้อพูดขึ้น " ดาว พรุ่งนี้เราจะไปรีสอร์ทกันแล้ว ตื่นเต้นจังเลย เค้าว่าที่นั้นสวยมากเลยมีทะเลด้วย " " อืม...พรุ่งนี้แล้วหรอ เราก้อจะได้ไปเล่นบาสแล้ว ดีใจจัง " พอกลับมาถึงบ้านดาวตรงขึ้นห้องนอนจัดกระเป๋าเดินทาง และไม่ลืมลูกบาสที่พี่ตะวันให้ไป พอจัดเสร็จก้อนอนฟุบกับเตียงพลางคิด ......เฮ้อ.....พรุ่งนี้ก้อไปเที่ยวแล้วจะเป็นยังไงนะพรุ่งนี้..... แล้วก้อหลับตาลงนอนรอวันพรุ่งนี้ที่จะมาถึง
17 กันยายน 2546 12:49 น. - comment id 69606
เขียนอีกนะ ชอบแล้วจะรอ
21 กันยายน 2546 09:45 น. - comment id 69624
ตอนนี้ก็ยังสั้นไปนิดเนอะ ไม่ใช่อะไรหรอกค่ะ อ่านแล้วไม่จุใจน่ะ อิอิ ^_^ สำหรับตอนนี้พี่ว่าน้องเลาไผ่ อาจจะเน้นที่บทสนาไปนิดนึง..แต่เชื่อมั้ยคะ..ทำให้พี่นึกไปถึงตอนที่พี่เขียนเรื่องแรกของพี่เลย...สนทนาเพียบเหมือนกัน ถ้าน้องเลาไผ่ได้อ่านเรื่องแด่ชายคนนี้ที่ฉันรัก เวอร์ชั่นแรกๆที่พี่เขียน ก่อนที่จะมีการนำไปตีพิมพ์...จะเห็นว่าบทสนาเพียบเลยเหมือนกัน บทบรรยายไม่ค่อยมี...ต้องปรับแก้อยู่เยอะเหมือนกันค่ะ หุหุ.... น้องเลาไผ่ค่อยๆปรับไปนะคะ เอาฉากบรรยายเข้ามาบ้างค่ะ....เขียนบ่อยๆค่ะ เดี๋ยวก็จะเขียนคล่องบรรยายคล่องไปเองนะคะ :)