วุ่นวาย ซ้ำซาก เช้า.. จรดค่ำ นี่คือช่วงเวลาที่คุณไม่อยู่ ทุกสิ่งทุกอย่างดูไม่รื่นรมย์เอาเสียเลย อาจเป็นเพราะเคร่งเครียดกับงานที่กองท่วมหัวท่วมหู ซ้ำต้องแข่งกับเวลาจนแทบไม่รู้จะจัดการตรงไหนก่อน บวกกับอะไร ๆ ที่ไม่ค่อยจะลงตัวนัก จิตใจก็เลยพาลขุ่นมัวไปด้วย.. กับความเหนื่อยล้าในแต่ละวัน ถ้าคุณอยู่ ก็ยังจะได้พูดคุยเป็นเพื่อน บรรเทาเบาบางมันลงได้บ้าง คิดถึงคุณรู้ไหม... .. อยากเขียนคำว่า “เหงา” ตัวเท่าบ้าน... เหงา.. เวลาคุณไม่อยู่ ต้องเอาข้อความนี้ไปแปะไว้ระบายความรู้สึก จนเพื่อนเย้าว่าเขียนตัวเล็กไปหรือเปล่า.. ผ่านมาหลายวัน.. นอกจากคิดถึงคุณแล้ว ก็ไม่ได้ทำอะไรเป็นชิ้นเป็นอัน ปล่อยให้ความเบื่อหน่ายเข้าครอบงำเหมือนเดิม.. บังเอิญว่าวันนี้ ได้อ่านความรู้สึกยาว ๆ ของใครบางคน ทำให้กระทบรู้สึกบางอย่าง ที่เคยคิด เคยนึก มานานแล้ว หลายครั้งที่เห็นคนรอบข้าง รายล้อมไปด้วยมิตรไมตรี รอยยิ้ม เสียงหัวเราะ เป็นต้องนึกอิจฉา มันเป็นความสุขที่คนคนนี้ได้แต่มอง.. การที่จะมีแบบนี้ได้ คงต้องเสียสละ ต้องใส่ใจ ดูแลความรู้สึกของกันและกันเป็นอย่างดี ซึ่งคนอารมณ์แบบนี้ แบบที่คุณเห็น คงทำไม่ได้.. คุณก็รู้ ชีวิตบางคน จึงควรแล้วที่จะมีคนวนเวียนอยู่ในชีวิตเพียงไม่กี่คน แต่... เป็นไม่กี่คนที่เรา “ไว้ใจ” และ “ให้ใจ” และนั่นคือสิ่งวิเศษที่สุด โดยเฉพาะการที่ได้มี “คุณ” เคยบอกคุณเสมอว่า “ชีวิตนี้ไม่ต้องการอะไรอีก..แค่ได้พบคนดีดีอย่างคุณ คุณ.. ที่เป็นคนดีที่สุดแล้ว ไม่จำเป็นต้องไขว่คว้าหาอะไรอีก” “แค่คนเดียวก็เพียงพอแล้วสำหรับชีวิต” ขอบคุณรู้สึกของบางคน ที่ทำให้วันนี้คิดถึงคุณได้ด้วยหัวใจที่เป็นสุข ไม่ทุกข์ทรมานเหมือนวันก่อน ๆ คิดถึงคุณนะ
9 ธันวาคม 2554 22:00 น. - comment id 127760
แวะมาอ่านพร้อมดู นางฟ้าซาตานไปด้วย มั่นใจว่าคุณคิดถึงใครคนนั้นจริงๆ เพราะจากการนับคำว่า " คุณ " เล่นๆ ได้ตั้ง 13 แหนะ นี่ยังไม่ได้นับคำว่า ขอบคุณ นะคะ นอนหลับฝันดีค่ะ
9 ธันวาคม 2554 22:09 น. - comment id 127761
กรุณาฟัง ฟัง ฟังให้จบ จบ จบ แหะ เพลงพี่แช่ม แช่มรัมย์
10 ธันวาคม 2554 09:57 น. - comment id 127771
ช่างฝันดีนัก ก็ฝันไปก่อนว่าเขาจะกลับมา ป่านนี้ อิอิ กำลังสำราญอยู่ที่ไหนก็ไม่รู้ น่าจะเผื่อใจเอาไว้บ้าง..นอกจากคุณคนเดียว อิอิ
10 ธันวาคม 2554 10:13 น. - comment id 127772
คุณแก้วฯ.. คุณแก้วฯ ทัก จนต้องกลับไปอ่านอีกรอบ.. สุดท้าย.. ก็มึแค่ "คุณ" คนเดียวจริง ๆ นะ ขอบคุณค่ะ คุณฉางน้อย.. บวกลบคูณหารต่อให้ด้วยนะ ขอบคุณค่ะ คุณฤกษ์.. ไม่ต้องเผื่อใจเลยค่ะ สำหรับบางคน บางสัมพันธ์ ไม่ได้มีอะไรมากไปกว่า "มิตรภาพ" ดีดี สบายดีมั้ยคะคุณ ขอบคุณที่แวะเยี่ยมกันเสมอเลย
10 ธันวาคม 2554 13:59 น. - comment id 127783
................ คุณผู้หญิงช่างฝัน ถ้าเขามีเสื้อกันเหงาขายจะส่งไปให้นะนี่ ...................
10 ธันวาคม 2554 19:01 น. - comment id 127821
พี่ดินเผื่อน้องวาตัวนึงคะ
10 ธันวาคม 2554 20:06 น. - comment id 127824
คุณดิน.. (ชอบชื่อนี้จริง ๆ) นาน ๆ เหงาที ก็ดีนะคะ บางเวลาที่นำอารมณ์นั้นอารมณ์นี้ไปวาง มีคนทักว่าอ่านแล้วเศร้า แต่แล้วก็กลับบอกว่า "การที่คุณเศร้าเป็นเรื่องปกติ" ผู้หญิงช่างฝัน ผู้หญิงช่างเศร้า ผู้หญิงช่างคิดเล็กคิดน้อย และ ผู้หญิงไร้น้ำยา นี่คือฉายาที่ได้รับ สงสัยต้องไปเปิดอู่ซ่อมซะแล้ว สารพัดช่างจริง ๆ ขอบคุณล่วงหน้านะคะสำหรับเสื้อ ถ้าเจอซื้อมาฝากสักตัวก็ดีค่ะ สวัสดีคุณฉางน้อยด้วยอีกรอบค่ะ
10 ธันวาคม 2554 20:38 น. - comment id 127827
ความคิดถึง ทำให้เรารู้ว่า อย่างน้อยหัวใจเราก็ละเอียดอ่อนนะคะ.....จริงมั๊ย ถ้าความคิดถึงของคนเรามีขา และพูดได้มันคงจะบ่นว่าเมื่อยน่าดูขึ้นเหนือล่องใต้ไม่ได้พักผ่อนหย่อนใจเลย เนาะ แต่ความคิดถึงก็เป็นความรู้สึกที่ทำให้คนเราทั้งเต็มอิ่มในใจและโหวงเหวงได้อย่างประหลาด แต่พวกเราก็ยังตัดความคิดถึงไม่ขาดเสียที... เพราะความคิดถึงไม่ได้มีแค่ชีวิตหากแต่ยังมีจิตวิญญาณเป็นของตัวเองอีกด้วย เริ่มเข้าโหมด...วังเวงวิเวกแล้วสิเนี่ย ฝน คืนนี้พระจันทร์สวยมากเลยค่ะ กลมโต สว่างใสเชียว ป่ะไปดูกันมั๊ยคะ ผู้หญิงช่างฝัน
10 ธันวาคม 2554 21:21 น. - comment id 127832
คุณโคลอน.. ในความคิดถึง มันมากมายความรู้สึกเชียวหละ บางอารมณ์มันสุข แต่บางอารมณ์มันกลับเศร้าอย่างบอกไม่ถูก ชมจันทร์เผื่อด้วยนะคะ ทางนี้มองเห็นจันทร์ไม่ชัดนัก แต่ลมพัดเย็นชื่นใจทีเดียว
12 ธันวาคม 2554 14:50 น. - comment id 127858
ชีวิตบางคน จึงควรแล้วที่จะมีคนวนเวียนอยู่ในชีวิตเพียงไม่กี่คน และชีวิตบางคน ไม่ต้องการใครใครผ่านพ้นไปในชีวิต แต่ก็สุดวิสัยที่จะเก็บไว้ได้ครบทุกคน จึงทำได้เพียงปล่อยเวียนผ่านพ้นไปตามกาล... และนั่นคือสัจจธรรม... คิดถึงคุณนะ
13 ธันวาคม 2554 00:38 น. - comment id 127866
คุณแมงกุ๊ดจี่.. ทุกสิ่งที่เกิดขึ้น ย่อมมีเหตุผลในตัวของมันเสมอ เริ่มหนาวแล้ว ดูแลสุขภาพนะ
13 ธันวาคม 2554 08:47 น. - comment id 127867
มาเป็นพยานรับรู้อีกคน
13 ธันวาคม 2554 19:59 น. - comment id 127890
เมาตัวเท่าบ้านอ่ะตอนนี้ เวลานี้
13 ธันวาคม 2554 21:24 น. - comment id 127902
เหมือนกัน อยากเขียนคำว่าเหงาตัวเท่า"ฟ้า"
14 ธันวาคม 2554 20:43 น. - comment id 127917
คุณพฤหัส.. ยินดีที่คุณมา แต่มาคราวนี้นึกแปลกใจอะไรนิดหน่อย ขอบคุณ..ที่ไม่ลืมกัน คุณ จวว.. เข้าบ้านได้มั้ยเล่านั่น คืนก่อนไปนั่งเป็นเพื่อนคอสุราที่บริษัท เรียกเรานิโคล เทริโอ เราก็นั่งอมยิ้มเชียว ที่ไหนได้ กลายเป็น นิโคล นั่งเทลีโอ ให้เสียนี่ ขอบคุณค่ะ คุณน้ำตาลหวาน.. ดูซิ มาแข่งกันเหงาซะงั้น ขอบคุณนะคะ