ข้าวคอยฝน

ภัคพล

สายฝนเริ่มไหลลงมาจากฟ้าจากละอองฝนเม็ดเท่าฝุ่นละออง พอเวลาผ่านไปสักครู่จากละอองเริ่มหนักขึ้นเป็นห่าใหญ่ถั่งลงมาแรงขึ้น ตกนานกว่าชั่วโมง ถึงค่อยซาลง ผ่อนลงมาแล้วสิ้นสุดหายไป แต่บรรยากาศยังคงครื้มอยู่ เมฆยังมืดดำ ฝนพร้อมที่จะเทลงมาได้อยู่ตลอดเวลา
         บรรยากาศในช่วงเดือน กรกฎาคม เป็นต้นไป เป็นเวลาที่เข้าสู่ฤดูฝนอย่างเต็มรูปแบบ ในช่วงเวลานี้ถ้าหากเราอยู่ในเมือง ร่ำเรียนหนังสือ หรือ ทำงาน ทุกฤดูก็เป็นเรื่องปกติ กิจวัตรต่างๆก็ยังคงดำเนินอยู่ไปเรื่อยๆ การแข่งขันทางสติปัญญาเพื่อที่จะแสวงหาเพียงแค่อำนาจ บารมี เงินทอง ย่อมเกิดขึ้นจะหยุดก็ต่อเมื่อหมดหน้าที่ ความศิวิไลซ์ก็เข้ามาให้รื่นเริง จนลืมเป้าหมายของการดำเนินชีวิตที่หวังไว้ หยุดไว้เพียงแค่ความสุขในท่ามกลางเมืองกว้างใหญ่
         ย้อนกลับไปถึงบรรยากาศในชนบทบ้างที่ทุกวันความเป็นชนบทเริ่มถดถอย วิถีชีวิต วัฒนธรรมอันล้ำค่า ภูมิปัญญาที่น่าไหลหลง ยังทำให้ต้องพะวงหวนนึกอยู่ทุกเวลาว่า จะรักษาไว้ให้นานที่สุดได้อย่างไร เพราะการแข่งขันทางสติปัญญาจนเกิดความคิดที่จะแข็งขันทำทุกอย่างให้ได้มาซึ่งเงินทอง แม้นว่าชนบทยังถูกเปลี่ยนให้เป็นสังคมแห่งธุรกิจ เงินมันกลืนทุ่งนาเป็นร้อย เป็นพันผืนทุ่งนา 
	ฝนที่โปรยลงมาทุกหยดหยาดล้วนเป็นความหวังของชาวนา ผืนดินผืนเล็กๆเริ่มมีน้ำเจิ่งนอง ตั้งแต่เช้าตรู่ก่อนเสียงไก่ขันเสียอีก ผู้คนเริ่มพูดคุยกัน เสียงกุ๊บๆกั๊บๆ ผู้เป็นชาวนาตื่นขึ้นพร้อมกับเสียงร้องของควายที่เตรียมพร้อมที่จะไปไถนา มีทั้งควายแท้ และควายเหล็ก เคลื่อนเดินออกจากบ้านไปสู่ท้องทุ่งแม้นฝนจะโปรยมาแต่ก็หยุดความตั้งใจของชาวนาไว้ไม่ได้ ผืนดินที่เจิ่งนองด้วยน้ำเริ่มถูกไถ ดินเริ่มแตกตัวเป็นก้อนๆ เพราะถูกแรงของไถ คราดไปมา พร้อมๆกับเท้าของชาวนาและควายที่เยียบย่ำโดยไม่รู้จักเจ็บ ท่ามกลางฟ้าที่กำลังจะรุ่งแจ้ง แต่แรงกายและแรงใจของผู้เป็นชาวนายังคงทำงานต่อไป เสื้อที่ซักมาหอมๆ เวลานี้เปียกชุ่มไปด้วยหยาดเหงื่อและสายฝนเสียแล้ว 
	สายมาหน่อยผู้เป็นภรรยาก็จะทำกับข้าวใส่ห่อ ปั่นจักรยานเพื่อนำไปทานพร้อมกับสามีที่ลุยโคลนกลางท้องทุ่ง ช่างเป็นบรรยากาศที่สุดแสนจะโรแมนติกและมีความสุขสำหรับวิถีชีวิตของสันหลังชาติ 
	ต้นกล้าของพันธุ์ข้าวที่เพาะเตรียมไว้บัดนี้พร้อมที่จะปักลงสู่ผืนดินที่ดูเหมือนจะผืนเล็กๆ แต่เป็นผืนดินที่ยิ่งใหญ่ทรงคุณค่าของชาวนายิ่ง สังคมของการร่วมแรงร่วมใจสมัครสมานสามัคคีของอาชีพชาวนากำลังเริ่มขึ้นแล้ว ญาติทั้งบ้านเหนือ บ้านใต้  เอาเป็นว่าญาติพี่น้องในหมู่บ้านทั้งหมดต่างร่วมแรงร่วมใจกันลงแขกปลูกกล้าข้าวลงผืนนาร่วมกัน ผ้าที่คลุมหน้าเพื่อป้องกันหน้าจะไหม้ หมวกที่คลุกหัวเพื่อกันแดดร้อน ฝนตกสลับกันไปมา มองผ่านไกลๆ ถ้าไม่กระดุดกระดิกก็เหมือนกับหุ่นไล่กาที่ปักไว้ไล่นกไล่กากลางผืนนา เสียงพูดคุยกันสรวลเสเฮฮา มือก็ปักกล้า ปากก็พูดไป สนุกสนานตามประสาชาวนา
	
        ดินที่โล่งเตียน บัดนี้เขียวชอุ่ม ห่อหุ้มหมู่บ้านให้สวยงามเขียวเพลินตา อีกไม่กี่เดือนข้างหน้าคงแตกรวงให้เก็บเกี่ยวเป็นข้าวให้เคี้ยวกินอย่างอิ่มหนำสำราญ
	ป่านนี้ต้นข้าวที่บ้านคงเขียวสด กระท่อมน้อยปลายนาที่ว่างเปล่า คงรอคอยเจ้าของที่แท้จริงไปเยี่ยมไปดูความสวยงามของมันบ้าง ลูกชาวนาที่รับมรดกทุกอย่างจะพ่อแม่ผู้เป็นชาวนา บัดนี้ยังหลงใหลกับแสงสี ศิวิไลซ์ หาความสุขบรรเทาทุกจากการครุ่นคิดแข็งขันเพื่ออำนาจเงินทอง มีโฉนดเป็นผืนนากว้างใหญ่พร้อมที่เปลี่ยนแปลงผืนนาให้เป็นทำเลทองในการค้าขาย  หัวอกยังไหวๆอยู่ตลอดเวลาว่าวันหนึ่งนาที่สุดสวยด้วยคุณค่า ด้วยความรักของพี่น้อง ด้วยวิถีชีวิตที่เป็นลมหายใจ จะเหือดหายและตายจากไปในที่สุด ทุ่งเอ๋ยทุ่งนา เวลาผ่านไปใจก็ยังหวนคิดถึงไม่ได้ ในเมืองที่เรืองรุ่ง กับท้องทุ่งที่เรืองไรนากว้างใหญ่เริ่มหายไปที่ละนิดๆ
	ฝนโปรยลงมา ดั่งน้ำตาที่คิดถึงบรรยากาศบ้านนอก ซึ่งปัจจุบันแทบจะไม่เหลือเป็นทุ่งนาแล้ว กลายเป็นตึกแถวยาวเหยียด ห้างสรรพสินค้ามากมาย หากจะเปรียบเทียบว่าทุ่งนากับห้างสรรพสินค้าสิ่งไหนเกิดขึ้นก่อนถ้าเป็นรุ่นพ่อรุ่นแม่ก็คงตอบแบบภาคภูมิว่าทุ่งนาเกิดก่อน แต่ปัจจุบันลูกหลานก็ตอบได้อย่างภาคภูมิว่าห้างสรรพสินค้าเกิดก่อน เพราะโตขึ้นมาหนูก็เห็นห้างสรรพสินค้าแล้วนี่ครับ..