"..... แสงทองจับขอบฟ้า ท้องนภาดูอบอุ่น เรียวคิ้วขมวดมุ่น คล้ายยังกรุ่นจากละเมอ......" ชายหนุ่มสองคนในชุดที่เตรียมพร้อมไปเล่นกระดานโต้คลื่น แบกกระดานโต้คลื่นผ่านร่างที่นอนพังพาบบนผ้าเช็ดตัวผืนใหญ่.... หนึ่งในสองหนุ่มทักทายเธอด้วยรอยยิ้มกว้าง.. "สวัสดีตอนเช้าครับ..." เธอเงยหน้าจาก"สมุดอันย่นยู่" ....เคาะดินสอในมือ..ยิ้มตอบ "สวัสดีตอนเช้าเช่นกันค่ะ..." ชายหนุ่มรีๆ รอๆ....อากาศดีมากๆนะครับเช้านี้.... "ขอให้สนุกสนานกับการโต้คลื่นนะคะ..." มะขิ่นยิ้มตาหยีพร้อมกับยกมือบังแสงแดดที่เริ่มเคลื่อนตัวสาดมากระทบหน้า... "คุณเป็นนักเขียนเหรอครับ..." ชายหนุ่มอีกคนทักทายขึ้นบ้าง... "เปล่าค่ะ...ไม่สามารถจะเรียกตัวเองว่านักเขียน มันฟังดูยิ่งใหญ่เกินไป........ แค่มานั่งนับเม็ดทราย.... อยากจะรู้ว่า เช้านี้จะนับได้กี่เม็ด... คุณทั้งสองควรจะรีบๆไปนะคะ ก่อนที่คลื่นใหญ่ๆ อันสวยงามจะวายเสียก่อน...ขอบคุณที่ทักทายนะคะ...." ชายหนุ่มทั้งสองค้อมศรีษะ " ยินดีที่พบเธอที่นี่.....หวังว่าเราจะได้พบกันอีก..." "เช่นกันค่ะ...." มะขิ่นพลิกตัวนอนหงาย ท้องฟ้าสวยงามเหลือเกิน.. อีกไม่นาน ผู้คนก็จะมากันเต็มหาดทรายแห่งนี้ วันนี้เป็นวันอาทิตย์ในฤดูร้อน ผู้คนจากใกล้ และไกล ก็จะพากันมานั่งเล่น มานอนอาบแดด... สายๆหน่อย ทั้งชายหาดก็จะเต็มไปด้วยสีสัน....เสียงคลื่นก็คงจะจางลง นกนางนวลบินโฉบเฉี่ยวอยู่ 3-4 ตัว.. มะขิ่นไม่มีอาหารให้มัน...มะขิ่นไม่มีแม้แต่อาหารของตัวเอง เช้าวันนี้..มะขิ่นตื่นมาแต่เช้า เนื้อตัวยังปวดตะครั่นตะครอจากพิษไข้เมื่อคืน... หัวยังหนักอึ้ง... ...ลืมตาขึ้นมาพร้อมคำว่าเหงา....กี่คราวที่ใจต้องทนอ่อนไหว... มีหนึ่งหัวใจไม่เคยได้ใช้ ได้แต่รอใครบางคน..." เสียงเพลง "หาไม่เจอ หรือเธอไม่มี" ดังแว่วอยู่ในหัวอีกแล้ว.... ไปทะเลดีกว่า....มะขิ่นบอกตัวเองพร้อมกับคลานออกมาจากผ้าห่ม.. ไม่อาบน้ำหรอก เดี๋ยวค่อยกลับมาอาบ.. ต้องแปรงฟันรึเปล่านะ... อืม....เวลาดื่มกาแฟหลังจากแปรงฟันใหม่ๆ กาแฟจะไม่อร่อยซะเลย.. แล้วมะขิ่นก็อยากจะดื่มกาแฟตอนนี้น่ะ....ไม่แปรงฟันดีกว่า... จากบ้านมะขิ่น ขับไปทะเลแค่ไม่ถึง 10 นาที...มะขิ่นก็ได้มานอนดูฟ้าสวยๆ เสียงคลื่นซัดซ่าอยู่บนชายหาด..... "...ลืมตาขึ้นมาพร้อมคำว่าเหงา....กี่คราวที่ใจต้องทนอ่อนไหว... มีหนึ่งหัวใจไม่เคยได้ใช้ ได้แต่รอใครบางคน..." มันมาอีกแล้ว........ไอ้หัวดื้อ มะขิ่นควานหาแว่นกันแดด..แดดมาแล้ว แสงสะท้อนของดวงตะวัน ก่อให้เกิดประกายวูบวาบล้อผิวคลื่น... แว่นกันแดดช่วยตัดแสงที่วิบๆ ไหวๆ..... "......พ.ศ. 2504 ...... ผู้ใหญ่ลีขี่ม้าบักจ้อน... แดดฮ้อนๆ ใส่แว่นตาดำ....." ได้ผลแฮะ....ความเหงาหายไปจนหมดสิ้น...มะขิ่นเหลือบตามองฟ้าสวยใส...ยิ้มกับตัวเอง....... ก่อนที่จะลุกขึ้นเก็บข้าวเก็บของ.... หันหลัง...เดินจากชายฝั่งแปซิฟิค...... แล้วคราวหน้า มะขิ่นจะมาเล่าว่า บันทึกในสมุดย่นยู่มันว่าอย่างไรบ้างนะคะ.. วันนี้ ขอให้เป็นวันดีๆ สำหรับทุกคนค่ะ...รักเสมอ มะขิ่น 07/20/2011 ขณะนี้ ในเวลาที่แซมนั่งพิมพ์โพส บันทึกอันนี้... ยังคิดอยู่ว่า บันทึกของแซม ไม่มีสาระ .... ไม่มีข้อสอนใจ (เพราะไม่ใช่นิทานอิสป..) แต่มีสิ่งหนึ่งที่มันผุดขึ้นมาในหัวของแซม.. กลอนธรรมะเก่าแก่.... เสมอเหมือนคัมภีร์ของแซม... ....ประตูสวรรค์มิห่างหาย สถิตย์อยู่ในใจของเรานี่ ไม่ต้องด้นดั้นหาองค์เจดีย์ ใจเรานี่คือที่สิงสถิตย์เอย... P.S. งานเขียนของแซมจะดีขึ้นได้...ก็ต่อเมื่อเพื่อนๆ ช่วยกัน ติ - ชม นะคะ ขอบคุณจากใจแซมค่ะ....
cicada 21 ก.ค. 2554 09:51 น. - ID 11837 
2787
1
0
21 กรกฎาคม 2554 11:11 น. - comment id 125152
เด้วไปหยิบแว่นก่อง...อิอิ
21 กรกฎาคม 2554 13:55 น. - comment id 125154
นึกว่าคิดถึงผู้ใหญ่ลี(นวัตร)....
21 กรกฎาคม 2554 15:21 น. - comment id 125156
ใต้ฟ้าสีคราม... ยามน้ำทะเล...เห่เข้าซัดฝั่ง... ชายหาดสีขาว...พราวระยับ จากแสงสะท้อนเกล็ดทรายกับแสงแดด...ในยามเช้า.... มองไปรอบๆหาดทราย... ยังไม่มีใคร... บรรยากาศดีๆ...ทำไมไม่มีใครอยากชม...ฮ่าๆ... อาจเป็นโชคดีของ...ผู้ใหญ่ลี....ที่กางเต็นท์ นอนกินลมชมดาว....มาตั้งกะเมื่อคืน... ทะเลยามนี้...ดูสงบ...หาดทรายดูยาวกว่าวันอื่นๆ...มากมายนัก... ตรงเส้นขอบฟ้า.....แปลกตากว่าวันอื่นๆ... เห็นเส้นขอบฟ้า...เป็นเส้นสีขาวๆหนาๆ...ยาวสุดซ้ายขวาของทะเล... โอ้แม่เจ้า..... ไอ้เส้นขอบฟ้าสีขาวนั่น...มันใหญ่ขึ้น ๆๆ ทุกที... เข้าใจแล้ว....ว่าำทำไมถึงไม่มีใคร.... สึนามินี่หว่า....แว๊ก.... รึว่าาาาาาา......ชีวิตน้อยๆของผู้ใหญ่ลี จะมาสิ้นชื่อที่คาบสมุทรแปซิฟิกแห่งนี้....อ่ะจ๊ากส์...เสียงไซเรน เตือนภัยเริ่มดังระงมไปทั่ว... (พอรู้ตัวปั๊บ...มันดังทันที....เหมือนในหนังไทยเลยยย...
) ฮ่ะฮ่า...
ในเรื่อง...คุงพี่เล่งเป็นตัวป่วนอ่ะคุงน้องแสม...อิอิ...
21 กรกฎาคม 2554 19:57 น. - comment id 125161
เขียนได้ดีคับ อย่าลืมเรื่องในสมุดบันทึกย่นยู่ด้วยล่ะ
23 กรกฎาคม 2554 11:00 น. - comment id 125170
แวะมาอ่านไดอารี่ ของน้องมะขิ่นศรีจ้า ได้ไปเที่ยวทะเลด้วย น่าอิจฉาจัง แถมไม่ต้องอาบน้ำแปลงฟันด้วยมะขิ่นหายป่วยรึยังจ๊ะ เป็นห่วงๆ ขอให้หายเร็วๆน๊า
คิดถึงมะขิ่นเสมอจ้า
24 กรกฎาคม 2554 14:19 น. - comment id 125174
มาช่วยมะขิ่นเปิดสมุด มาช่วยเหลาดินสอค่ะ ได้เวลาลงมือ เขียนบันทึกครั้งต่อไปแล้วน๊า ตื่นยังเอ่ย เขียนได้ดีมากค่ะ มะขิ่นเก่งเสมอ
27 กรกฎาคม 2554 03:31 น. - comment id 125249
31 กรกฎาคม 2554 12:51 น. - comment id 125317
มาชม ตามคำเชิญ ชอบครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ