...เพลงนางนวล ของ พิงค์แพนเตอร์... โอ้เจ้านกนางนวล เจ้าผกผินบินมาจากไหน เจ้ารู้ไหมว่า ดวงใจข้าปวดร้าว เจ้าล้อลม ล้อลมดั่งยั่วเย้า อกจึงเศร้าดั่งมีใครคอยซ้ำเติม โอ้เจ้านกนางนวล โปรดนำรักคืนมาให้ที หากจะมีสิ่งขัดขวาง เจ้าจงเสาะไป * ไปซิไป ไปซิไป อย่าหวั่นไหว อาจจะได้รักข้าคืนมาสุขสม นางนวล นางนวล...โปรดจงเห็นใจ นางนวล นางนวล...ข้าจะคอยด้วยความหวัง ** แม้จะนานเท่าใด นานตราบจนชีพวาย ยังรอคอยดวงใจข้ากลับมา ยังรอคอยดวงใจ...โอ้นางนวล ===============================
ถนนสายสีเทาแห่งนั้นยังคงทอดยาวไกลไปข้างหน้า อย่างไม่มีที่สิ้นสุดหรือหยุดนิ่ง ณ.ที่ใดที่หนึ่ง ถนนกับการเดินทาง...ใช่ ฉันชอบการเดินทางเป็นชีวิตจิตใจ ยามมีเงินก็ไปไกลหน่อย คราเงินน้อยก็ไปแถวละแวกบ้านไม่ใกล้ไม่ไกล เพียงแค่หมุนรอบๆตัวเองนี่แหละ แล้วจะมองเห็นองศาความต่างที่อยู่รายรอบตัวเรา
ผ้าใบสีซีดคู่เก่าถูกสวมเข้าไปในเท้าทั้งสองข้างของฉัน กระเป๋าเป้ใบเดิมถูกสะพายขึ้นหลังพร้อมออกเดินทางไปสู่ถนนสายเก่าซึ่งเคยพาฉันไปหนหนึ่งแล้วครั้งกระโน้น วันนี้ฉันตั้งใจไปสูดกลิ่นไอทะเลให้หายคิดถึง คุณก็รู้นี่นา ทะเลคือชีวิต ทะเลคือลมหายใจของฉัน ฉันเติบโตมาจากลูกน้ำทะเล ... แต่ขอโทษทีเถอะ ลูกสาวชาวเลอย่างฉันนั้นว่ายน้ำไม่เป็น จริงๆนะ
นั่นไง เบื้องหน้าของฉันตอนนี้แผ่นฟ้าและผืนน้ำอันกว้างใหญ่ เห็นเพียงขอบฟ้าขอบน้ำ ประหนึ่งว่าขอบฟ้าจรดขอบน้ำ เสียงลมพัดอื้ออึงทำให้เกิดแรงเสียดสีของทางมะพร้าวที่เอนลู่ตามแรงลม ให้ตายเถอะ เสียงลมพัดอื้ออึงทำให้มีทางมะพร้าวเสียดสีเกิดเสียงวูบไหวในความรู้สึกคล้ายๆเสียงใครรำพึงรำพันราวกับคนอกหักก็ไม่ปาน แต่รับรอง ไม่ใช่ฉันคนนี้แน่นอน
บรรยากาศยามเย็น 5โมงกว่าๆแล้วกระมัง ฉันแหงนหน้าหรี่ตามองฟ้า พระอาทิตย์ยังคงส่องแสงเจิดจ้าเลยทีเดียว แสงของดวงอาทิตย์ส่องรัศมีแผ่กระจายไปยังท้องน้ำอันกว้างใหญ่ ทำให้เกิดพรายน้ำกระพริบระยิบระยับวับวาวราวเกล็ดแก้วกลางน้ำ เสียงเพรียกของท้องทะเลทำให้ฉันหวนกลับคืนมาที่นี่อีกครั้ง เสน่ห์ของเกลียวคลื่นที่ไล่ซัดถาโถมดั่งหนุ่มสาวที่วิ่งไล่ หยอกล้อกันอย่างมีความสุข ละลอกแล้วละลอกเล่าที่เกลียวคลื่นซัดกระแทกกับโขดหินโสโครก แล้วค่อยแตกกระจายกระเซ้นเป็นฟองฟอยละกลับคืนสู่ท้องทะเลในที่สุด
ฉันยืนมองทะเลพลางสูดเอากลิ่นไอแห่งท้องทะเลเข้าเต็มปอด สายตาฉันมองอะไรไปเรื่อยเปื่อยไม่ว่า ทะเล ท้องฟ้า หาดทรายขาว แต่แล้วสายตาฉันไปปะทะกับอะไรบางอย่างบนท้องฟ้า "นก " " นกนางนวล " ฉันอุทานเบาๆ นกนางนวลเจ้าเอย ทำไมเจ้าช่างตอกย้ำ ความรู้สึกบางอย่างในใจลึกๆ ฉันหวนคิดถึงใครบางคนที่ชอบฟังเพลง นางนวล ของเสือสีชมพูเจ้าเสน่ห์หรือพิงค์แพนเตอร์ นั่นเอง ฉันเพ่งสายตามองเจ้านกที่กระพือปีกคู่น้อยๆแต่ทว่าแข็งแรง ปีกของเจ้าเหมือนจะอ่อนนุ่มบินโฉบล้อเล่นท้าทายกระแสลมที่พัดแรง แต่เจ้าก็หาได้เกรงกลัวต่ออุปสรรคที่ขวางหน้า เจ้ายังคงบินต่อไปๆ
คุณเคยบอกฉันนี่นาว่า..เจ้านกนางนวลจะมุ่งหน้าบินไปยังจุดมุ่งหมายที่ต้องการ นางนวลไม่เคยหลงทิศทางของตัวเอง ใช่..นกนางนวลไม่เคยหลงทิศทางของตัวเอง แล้วคุณล่ะ..คุณมัวแต่หลงทิศทางกับชีวิตของตัวคุณเองอย่างงั้นหรือ คุณถึงหลงลืมใครอีกคนที่อยู่ข้างหลัง ที่ผ่านมาคุณหายไปไหน คุณรู้ไหม ฉันอยู่อย่างไรในช่วงที่คุณไม่อยู่ แต่คุณเชื่อไหม ฉันสามารถยืนหยัดได้ด้วยหัวใจของฉันเอง
หัวใจฉันอาจแข็งแกร่งดั่งหินโสโครกในท้องทะเล คุณอย่าเพิ่งแปลกใจทำไมฉันเปรียบหัวใจตัวเองเป็นหินโสโครก เพราะหินโสโครกอยู่ท่ามกลางความเหน็บหนาวของท้องทะเล แต่ทว่าเข้มแข็ง แข็งแรง แข็งแกร่ง สามารถทำให้เรือบรรทุกสินค้าลำใหญ่ๆอับปางลงอย่างง่ายดาย ฉันอยากให้คุณเป็นดั่งนกนางนวลนะ ถึงแม้ว่า ตัวจะเล็ก ปีกคู่น้อยจะบางอ่อนโยน แต่ทว่าใจกล้าและไม่ยอมแพ้ต่ออุปสรรคที่กางกั้น นั่นเพราะนกนางนวลมีทิศทางเป็นของตัวเอง มีเป้าหมายในชีวิต ...................................................... ถนนสายสีเทายังคงทอดยาวเช่นเดิม ถนนสายนั้นรอให้คุณเดินไปในทิศทางที่คุณเลือกเอง ถนนสายนั้นอาจมีเป้าหมายที่คุณต้องการ ขอให้คุณโชคดีในการเดินทางดั่งนกนางนวลตัวนั้น นกนางนวลที่ไม่เคยหลงทิศทางของตัวเอง..... ================================
ฉางน้อย 16 ก.ค. 2554 21:09 น. - ID 11826 
4486
3
0
16 กรกฎาคม 2554 21:29 น. - comment id 125015
ต้องอย่างงี้สิสหายรักแห่งข้าถึงจะเหงาบ้าง เศร้าบ้าง แต่ทว่าความเข้มแข็งยังอยู่ในสายเลือดเนอะแกรเนอะ...ก็แกรลูกสาวเตี่ยนินาใช่ป่ะ
17 กรกฎาคม 2554 01:44 น. - comment id 125018
17 กรกฎาคม 2554 07:31 น. - comment id 125019
เขียนดีคับ ถ้าต้องเกิดเป็นนก นกเป็นนกตัวใหญ่ปีกกว้างๆเช่น นกเหล็ก ไม่ใช่ นกอินทรี ตาหาก ถ้าเป็นนกเล็กๆ แฮมมิงเวย์ ถ้าจะดีที่สำคัญจะไม่หลงทาง หากหลงทาง ก็ดีกว่าหลงคารม.....แวะมายามเช้า แซวแต่เช้า กินกาแฟแต่เช้า เล่นคอมพ์แต่เช้า
17 กรกฎาคม 2554 07:54 น. - comment id 125021
17 กรกฎาคม 2554 09:40 น. - comment id 125023
........................ นางนวลอาจกำลังเดินทาง............. จะมุ่งหน้าไปทิศทางใด............... ขอเพียงอย่าหลงลืม"ทะเล"ที่จากมา เพราะ ทะเล ไม่เคยเปลี่ยน..... หวังเพียงว่าถ้าหากกลับมา "อย่ากลับมาเพียงเพื่อต้องการอ้อมกอดของทะเล แล้วบินเร่จากไปในวันรุ่งอีกเลย.............."
16 กรกฎาคม 2554 22:32 น. - comment id 125024
แม้อ่านไปใจรู้สึกหาย แต่พบความแกร่งในนั้น ในฐานะที่เป็นลูกทะเลเช่นกัน ผมเคยเขียนงานยามเยือนทะเลบ้านเกิด อาจยาวไปนิด แต่เขียนเป็นลังใจให้ตัวเอง หวังว่าคงไม่ว่า ถ้าจะเอามาวางไว้ อันที่จริงงานชิ้นนั้นไม่ค่อยมีใครเห็นมากนัก..มกราคมที่แสนรัก ทำไมความเป็นคุณในปีนี้ จึ่งเปล่าว้าง และร้างดายนักนะ คุณสังเกตุตัวเองหรือไม่ คุณซูบเซียว และเหม่อลอยบ่อยจนเกินไปแล้วกระมัง คุณเป็นอะไรไปหรือมกราคม ? มีสิ่งใดทำให้วิตก ? ฤากังวลอยู่กับปรารถนาใดหนอ ! ... ที่จริงแล้ว... ยามนี้ คุณไม่น่าพาตัวเองมาซุกตัวอยู่ในท้องทุ่งทะเลสีครามเช่นนี้ ท้องทุ่งซึ่งปล่าวดาย และไร้ความรู้สึกอันศิวิไลซ์ใดโดยสิ้นเชิง ไม่มีอะไร... ให้หัวใจคนเปล่าว้าง และร้างดาย ได้ควรสัมผัสเลย ... มกราคม.... อย่าด่วนหาว่าผมใจชืด ขับไล่สหายจากสายลมหนาวอย่างแล้งน้ำใจเช่นนี้เลย ผมมิเคยคิดอะไรเช่นนั้น ... สองสามวันก่อน วันที่ลมหนาวกระซิบบอกแสงดาวที่ผืนน้ำฝั่งโน้น บอกประสงค์ของคุณ ถึงความปรารถนา ว่า มกราจะเยือน จะมาเยือนทะเลสีน้ำเงินฝั่งนี้ในอีกไม่กี่วันนั้น เป็นประสงค์ที่ผมตั้งหวัง และรอท่าอยู่ทุกขณะของความคะนึงถึง ... มกราคมที่รัก... คุณก็รู้ว่าทะเลสีน้ำเงินรักคุณแค่ไหน มาตุภูมิ มิเคยคิดผลักไส ลูกแห่งท้องทะเล แต่ไยเล่ามกราคม ไยคุณถึงกลับมาเยือนผม ด้วยความเปล่าว้าง และร้างดายเช่นที่เป็นนี้ คุณเห็นผืนทรายเบื้องหน้า และแผ่นฟ้าเบื้องโพ้นหรือไม่ คุณทักทายสหายผู้รอการกลับมาของคุณบ้างหรือยังหนอ ชัดว่าเปล่าเลย สิ่งที่แสดงชัด กำลังทำให้ใครเหล่านั้น ถึงนึกน้อยใจ แต่ไม่เท่าที่ห่วงใย แหละตระหนกในความเป็นคุณในยามนี้เป็นหนักหนา คุณเหม่อลอย และเปล่าว้าง อยู่ลำพังเช่นที่เป็นมากี่กาลแล้ว ... มกราคม... มาตุภูมิมิเคยคับแคบเกินไปสำหรับลูกทะเล แล้วลูกทะเลหละ คับแคบสำหรับความรักของทุ่งทะเลเกินไปหรือเปล่าหนอ ? ... สำหรับผม แม้นถึงว่าทุกข์ทรมาแห่งคุณ... หนักหนา สาหัส เกินกว่าจะบอกกล่าวเล่าให้ใครฟัง ไม่เคยเป็นอะไร เกียรติในความไว้วางใจและเสรีในทัศนะแห่งคุณ เราเคารพเสมอ ถ้าจะหวังอะไรก็มีเพียงว่า... ทะเลสีน้ำเงินในนามแห่งมาตุภูมิ ขอโอบกอดมกราคมด้วยความรู้สึกที่แสนรัก และห่วงใยจะได้ไหม ปล่อยทรมาให้ทะเลสีน้ำเงินซึมซับ บ้างเถิดมกราที่แสนรัก ได้ไหมมกรา.. เพราะนอกจากทะเลสีน้ำเงินแล้ว โน่น... ผืนทรายเบื้องหน้า และแผ่นฟ้าเบื้องโพ้น ก็กำลังรอฟังคำตอบแห่งคุณ ... มกราคมที่แสนรัก มิเป็นอะไรเลย ที่ความเป็นคุณในปีนี้ อาจเปล่าว้าง และร้างดาย มาตุภูมิแห่งคุณ ปรารถนาเพียงแววตาแห่งความทรมานั้น จะเรืองหวัง และส่องพลังบ้าง ในยามเราสัมผัสกัน
อย่างน้อย เวลานี้ในปีหน้านั้น ทะเลสีน้ำเงิน ผืนทรายเบื้องหน้า และแผ่นฟ้าเบื้องโพ้น จะยังเปี่ยมหวัง ... เปี่ยมหวังว่า มกราคมที่แสนรัก จะกลับมาเยือนเรา แหละพร้อมหน้ากันอีกครั้ง อีกครั้ง... ด้วยบริบทที่เปลี่ยนไป ... กอดผมซิ มกราคม กอดทะเลสีน้ำเงิน ผืนทราย แหละแผ่นฟ้า "โอบกอดมาตุภูมิ" ทะเลสีน้ำเงินในนามแห่งมาตุภูมิ... "กำลังโอบกอดคุณ" ดีใจนะ ที่คุณกลับมา จากทะเลสีน้ำเงิน / พระศุกร์ที่ ๐๕ มกราคม ๒๕๔๙ / แทนคุณแทนไท
16 กรกฎาคม 2554 22:33 น. - comment id 125025
1.....ลิงเอ้ย ขอบคุณมากๆน้าที่มาเม้นท์คนแรก อิอิ ตรูชอบทะเล ชอบทุกอย่างที่เกี่ยวกะทะเล
17 กรกฎาคม 2554 11:01 น. - comment id 125026
5.....สวัสดีค่ะเฮีย... ขอบคุณที่มาทักทายามดคำๆนะคะ ทำไรหน๊อ ไม่หลับไม่นอน... ขอบคุณค่ะ....
17 กรกฎาคม 2554 11:12 น. - comment id 125027
9..... เอ๊า ผิดอีก จะถามเฮียว่า ทำไรดึกๆดื่นๆ ไม่หลับไม่นอน .....
17 กรกฎาคม 2554 11:29 น. - comment id 125028
6.....พี่วิทย์ น่าอิจฉาเนอะ ตื่นแต่เช้า กินกาแฟแต่เช้า เล่นคอมพ์แต่เช้า ........สุขใจ สุขใดจะใครเหมือน อิอิ..... ไม่เอานกเหล็กหรอกพี่วิทย์ พวกเราเหล่าสามลิงจะเป็นนกแก้ว นกขุนทองกันหมกแระ อิอิ ......ขำพี่วิทย์เนอะ หลงทางดีกว่าหลงคารม อิอิ ก็หวังว่า คงเป็นเช่นนั้น ล่ะคะพี่วิทย์ อ่อๆ ขอบคุณสำหรับคำชมที่บอกว่า เขียนดี นะคะ ขอบคุณๆ ค่ะ
17 กรกฎาคม 2554 11:36 น. - comment id 125029
7.....ต๊ะเอ๋ เจ้อ้อย.... เป็นไงมั่งแกร หายเงียบเชียว สบายลีเนอะ อิอิ นางนวล เพลงเพราะป่ะแกร ตรูชอบมากอ่ะ.... ขอบคุณน๊าที่มาส่งรอยยิ้ม กิ้ววววว
17 กรกฎาคม 2554 11:45 น. - comment id 125030
8....ลิงฝน ลสร แกรอ่ะ ตรูอ่านเม้นท์แกรแระ สะอึกอ่ะ จุกเรยยย แง๊ๆๆๆไม่ต้องคุยอะไรมาก อ่านแล้วแค่คิด อึ้งนะ บอกตรงๆ ขอบคุณน๊าที่ทำให้ตรูได้คิดอะไรได้หลายอย่างเลยล่ะ ...อ่านแระซึ้งเลยอ่า เฮ้ออออ
17 กรกฎาคม 2554 12:39 น. - comment id 125031
คิดถึงนวลนาง... มัวอางขนางอยู่คอนไหน ดึกดื่นระรื่น ฤ ขื่นขมใด รู้ไหมอกใครไหนอาดูร
17 กรกฎาคม 2554 12:52 น. - comment id 125032
14.... อ่าว ลุงจุด ไหนบอกว่า คิดถึงนวลนางในอ่างน้ำไง ต่ะกี้ 5555 ...................... นวลนางในอ่างน้ำยามคืนค่ำ เจ้าร่ำไห้เหตุใ ดใครทำ ฤ เจ้าเข้ากรุงทำงานผู้คนลือ ว่าเจ้าคือน้องนางในอ่างน้ำ....แหะ..แหะ...
17 กรกฎาคม 2554 14:22 น. - comment id 125033
......เจ้าข้าเอ้ยยยยยยยยยยๆๆ.... ไอ่สองลิงแอบไปนั่งกิงกาแฟกังสองตัว ม่ะชวนตรูไปโตยเน้อ ใจร้ายยยย
17 กรกฎาคม 2554 17:08 น. - comment id 125034
^ ^ ^ ตรูถึงบ้านแระ
17 กรกฎาคม 2554 19:09 น. - comment id 125035
Thanks: ฝากรูป เอาทะเลเวียตนามมาฝากจ้า เห็นเกลียวคลื่นมันวิ่งไล่กันคิดถึงทะเลไร้คลื่นขึ้นมาทีเดียว อิอิ รักนะ อ้อ สมาชิกใหม่เป็นผู้ชายค่ะ น่ารักน่าชังเชียวล่ะ
17 กรกฎาคม 2554 19:09 น. - comment id 125036
17 กรกฎาคม 2554 19:31 น. - comment id 125038
หน้าส่วนตัว
หวัดดีเพื่อน
ลูกทะเลว่ายน้ำไม่เป็น
ยังไม่สายที่จะหัดว่ายน้ำ นะตะเอง
ภาพสวยจังเลย ดูแล้วรู้สึกเหงาๆ
สบายดีนะ
17 กรกฎาคม 2554 20:07 น. - comment id 125040
17.....ไอ่ลิง แกรม่ะต้องมาตบหัวแล้วลูบหาง เอ้ย ลูบหลัง อิอิปลายเดือนนี้ตรูขึ้นไปแน่นอน(มั้ง......) อิอิ อย่าลืมนะเซแหว่งเซ่ง ไอติมๆๆ ตอนนี้กิงบะหมี่ก่องลีก่า อิอิ
17 กรกฎาคม 2554 20:13 น. - comment id 125041
18 + 19..... พี่แจ้นคะ ทะเลเวียตนามหรือจะสู้ทะเลไร้คลื่น อิอิ ขอบคุณที่นำรูปทะเลมาฝากคะ ส๊วยยย สวยค่ะพี่ ฮี่..ฮี่..
17 กรกฎาคม 2554 20:22 น. - comment id 125042
ฝากข่าวถึงพี่แจ้น... อ่อ พี่แจ้นคะ เอาภาพเจ้าตัวเล็กมาอว ด กันบ้างซิคะ หวายๆๆ ยัยวาเป็นน้าแว้ววว น้าวา อิอิ ไอ่ลิง แกรเลือกเอาจะเปงป้าหรือน้า 555 ไอ่เจ้อ้อย แกรก็เลือกแระกันน๊า ป้าหรือยาย อ่ะจึ๋ยยยย..ไอ่เจ้อ้อย ตรูล้อเล่งนะ เดี๋ยวมังดีดปากตรูอีก อิอิ
..... พี่แจ้น เอามาลงเป็นเรื่องสั้นเลยค่ะพี่ รออ่านๆๆ...... ยินดีด้วยนะคะพี่แจ้นจ๋า....
17 กรกฎาคม 2554 20:32 น. - comment id 125043
20..... อ้อมจ๊ะ เค้าสบายดีจ้า
ไม่ต้องห่วงน๊า เค้าไม่เหงา ไม่เศร้าหรอกจ้า
ภาพอาจเหงา อาจเหมือนเศร้า แต่วาไม่เหงา ไม่เศร้าหรอกจ๊ะ
ขอบคุณที่เป็นห่วงน๊าเพื่อน.....
... อ่อ เรื่องว่ายน้ำเหรอ อิอิ เอาไว้ก่องน๊า ....
17 กรกฎาคม 2554 22:02 น. - comment id 125051
โดยธรรมชาติ...ยังไงนางนวลก็ต้องกลับคืน ยังถิ่นที่เคยอยู่..ตรูเชื่ออย่างนั้นแกร...ถีงแม้ ว่าชั่วขณะหนึ่ง..อาจจะพลัดถิ่นไป..แต่ยังไง ก็ต้องกลับ...เว้นแต่เสียว่าจะโดนใครเด็ดปีก ทิ้งไปแว้ววววว
17 กรกฎาคม 2554 23:46 น. - comment id 125056
25.....เจ้อ้อยๆ นางนวล แม้จะโดนคนใจ ดำ ทำร้ายบา ด เจ็บกลับมา แม้ปีกจะหัก เนื้อตัวจะเต็มไป ด้วยบา ดแผล แต่หากนางนวลตัวนั้นบินกลับคืนมา ตรูก็จะอาสา รักษาแผลกายให้หาย รักษาแผลใจให้ดีขึ้น แม้ว่า วันหนึ่งเขาจะจากไปอีกก็ช่างเหอะ เชื่อนะ ทำดีที่สุดแระ ( เหมือนนางเอ๊ก นางเอกป่ะแกร อิอิ ) ขอบคุณนะแกรที่พยายามตะกายมาเม้นท์ให้ อิอิ
18 กรกฎาคม 2554 10:21 น. - comment id 125068
. ทะมึนเมฆ มัวเทา ทะเลป่วน นกนางนวล ไร้แก่นหลัก บินร่อนโผ ปีกร่อนไป ตามกระแส ลมเลโล มิหาญโล้ โต้กระแส ตามจริงควร อนิจจา นกเจ้าเอย ยึดใดมั่น ลมพัดผัน เปลี่ยนกระแส ผกผันผวน ไร้หลักยึด นำเส้นทาง หันเรรวน กระแสสวน หลงทาง .. ให้อ่อนใจ
18 กรกฎาคม 2554 17:34 น. - comment id 125074
อาจจะคล้ายๆ นก turtle dove ที่มีตำนานว่ามันจะอยู่เป็นคู่ไปจนตายจากกัน
19 กรกฎาคม 2554 01:48 น. - comment id 125077
26.....สวัสดีค่ะ คุณเฒ่าทะเลอันดามัน เพลงนางนวล ของเสือสีชมพูไพเราะนะคะ แนะนำให้ฟังคะ อิอิ .......................... มิใช่นกนางนวลเรรวนรัก มิใช่หลักปักเลนตระเวนหา ฉันนั้นแค่คนไร้ค่าในสายตา เธอจึงลาจากไปไม่เหมือนเก่า ฉันนั้นไม่หลงทางตามกระแส โปรดดูแลหัวใจของสองเรา ยามทุกข์ร้อนเธอผ่อนคอยปัดเป่า วันนี้เล่าเธอหนีหน้าไม่มาเจอ.... อิอิ ............... เนอะ คุณเฒ่าทะเลอันดามัน เนอะ ขอบคุณที่คิดถึงกันเสมอค่ะ ราตรีสวัสดิ์นะคะ นอนหลับฝันดี รักษาสุขภาพนะคะ....
19 กรกฎาคม 2554 01:54 น. - comment id 125083
26.... อ่อ คุณเฒ่าทะเลอันดามันคะ ฉางน้อยลืมบอกว่า เม้นท์ข้างบนน่ะ ไม่แน่ใจเรียกว่า กลอน หรือ ลูกบิ ด ยังไง อภัยให้นะคะ ขอบคุณค่ะ.....
19 กรกฎาคม 2554 01:59 น. - comment id 125084
27... ยาเอ้ยย นกไรของแกรว๊า ??? ตรูรู้แต่นกเงือกอ่า...... เอาน่ะ ความหมายคงเหมือนกันเนอะ... ขอบคุณน๊า....นอนละ.....
19 กรกฎาคม 2554 02:05 น. - comment id 125085
รอๆๆๆ รอพี่แจ้นลงรูปและเรื่องสั้นของเจ้าตัวเล็กอยู่นะคะคุณแม่มือใหม่ อ่ะ หรือ มือเก่าหว่า อิอิ
19 กรกฎาคม 2554 11:26 น. - comment id 125092
เฮีย...ไม่ฉบาย...ลำบาก... อดข้าวอดน้ำ... หากิงชิสุ เอ๊ย...ซูชิ ไปวันๆ..
19 กรกฎาคม 2554 12:30 น. - comment id 125096
^ ^ ท่าจะอาการหนัก เริ่มกิงชิสุ ซะแระ เจอหน้ามีเจื๋อน...หุ หุ
20 กรกฎาคม 2554 19:41 น. - comment id 125137
32.... เฮียกีร์ไม่ฉะบาย มาบอกไมเนี่ยะ หนาวๆสั่นๆแบบนี้ป่าว รูปข้างล่างอ่ะ อิอิคนอะไรว๊า ไม่ฉะบาย แต่อยากกินชิสุ 555 ลีน๊า ไม่นึกอยากกินชินจังหรือว่า โตโยต้า อ่ะ หรืออยากกิงคูโบต้า อิอิ แหน่ะ อยากกิงอาหารญี่ปุ่งซะล่วย เฮียกีร์ล่ะก็ ..... เปลี่ยนจากชิสุ เป็นไรน้ำ หรือ ยุงลายลีกว่าล่ะมั้ง อิอิ
20 กรกฎาคม 2554 19:51 น. - comment id 125138
33.... ยาๆๆ ยาจะเจี๊ยนคนหรือว่า เจี๊ยนชิสุล่ะจ๊ะ อิอิ ระวังเจี๊ยนผิกคนเน้อยา หวังลีนะเนี่ยะ อิอิ ......
21 กรกฎาคม 2554 07:25 น. - comment id 125151
จ๊ากกกกส์สสสส..... นารายบั่นเศียร...โซนี่วา....ย๊ากส์สสสส....
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ