เรื่องราวเป็นมาอย่างไรฉันไม่สามารถอธิบายได้ สรรพนามที่ใช้เรียกระหว่างเรา ก็ไม่สามารถอธิบายได้เช่นกัน แต่ระหว่างฉันความรู้สึกที่ดีที่มีให้ใครสักคนนั้นมาจากข้างในหัวใจของฉันจริงๆ วันเวลาแต่ละนาทีของฉันมีความหมายเพราะฉันมีความหวัง ฉันมีความฝัน และมีความตั้งใจจริง และเมื่อฉันรู้สึกว่าคนหนึ่งพิเศษและแสนดีสำหรับฉันแล้ว ฉันอยากรับรู้ความสุข อยากเห็นรอยยิ้มของเขา ฉันรับรู้ปราถนาดีที่เขาส่งถึงฉันเสมอ และฉันก็ปราถนาดีกับเขาเช่นกันแต่ฉันไม่สามารถรู้ได้เลยว่าระหว่างเราคืออะไร และฉันก็ไม่รู้ด้วยว่าเขาคิดกับฉันเช่นไร แต่สำหรับฉันทั้งหัวใจและลมหายก็มีเพียงเขาคนเดียวเท่านั้น ไม่ว่าใกล้ หรือเราจะไกลกันเพียงใดก็ไม่มีอะไรจะสามารถมากั้นความรู้สึกที่เรียกว่า"รัก" ได้เลย และไม่มีใครสามารถลบความรู้สึกเช่นนี้ไปได้เพราะมันจะอยู่คู่ลมหายใจของฉันไปตลอด
มันเกิดอะไรขึ้นระหว่างเรา มันเกิดอะไรขึ้นระหว่างฉันกับเธอ บางครั้งก็ทำเหมือนว่าใยดี แต่อีกทีก็เหมือนเพื่อนทั่วไป โปรดบอกกับฉันทีได้ไหม อย่าให้หัวใจคนนี้สับสน บางครั้งฉันก็เจ็บเหลือทน ที่เป็นคนไม่สำคัญสำหรับเธอ (ขอบคุณ google และเพลงความทรงจำของลมหายใจ) ฟังเพลงแล้วนึกอยากเขียนช่วยวิจารณ์ด้วยนะค่ะ
3 มิถุนายน 2554 20:59 น. - comment id 124161
คนรักของคุณคงจะเป็นคนบ้าน่ะ!
3 มิถุนายน 2554 21:05 น. - comment id 124162
5555+++ (ทำไมคิดแบบนั้นค่ะคุณคีตกะ) ขอบคุณนะที่เข้ามาอ่าน
4 มิถุนายน 2554 11:03 น. - comment id 124175
นั่นสินะ ใคร ๆ ถึงแต้องการ "รัก" ทั้งนั้นแม้แต่ผมก็หนีไม่พ้น อยากมีความทรงจำอย่างนี้บ้าง
4 มิถุนายน 2554 13:27 น. - comment id 124185
หนึ่งความทรงจำของลมหายใจ อาจจะมีทั้งดีและร้ายผสมผสาน แต่คงด้วยคำว่า"รัก"ที่ตรึงสลักอยู่เนิ่นนาน จึงทำให้หัวใจฉันยังมีเธอนั้นอยู่ทุกลมหายใจ สวัสดีเจ้าค่ะ กลั่นแก้ว Idc? ขอร่วมเป็นอีกหนึ่งความทรงจำที่ดีๆนะเจ้าคะ
4 มิถุนายน 2554 13:40 น. - comment id 124186
ขอบคุณนะค่ะคุณฤกษ์(ไม่ได้ล๊อคอินอีกแล้ว) ที่เข้ามาอ่าน.. ฟังเพลงแล้วคิดอะไรเพลินๆ เรื่อยเปื่อยๆ ตามภาษาวัยรุ่น รุ่นไหนหว่า...55+++ ก็เลยลองเขียนดูค่ะติได้นะค่ะแต่ว่าอย่าชมเพราะว่าลอยไม่ขึ้น หุหุหุ บางครั้งเรื่องดีๆ หรือแม้กระทั่งเรื่องที่มันเลวร้าย มันก็มีส่วนช่วยให้เราแข็งแรงกว่าวันก่อนๆ บาดแผลยังมีวันหายได้ แต่ความทรงจำเราไม่สามารถลบมันได้หรอกค่ะมันก็จะอยู่คู่เราไปเหมือนกับลมหายใจของเรานี่แหละค่ะ ความรักซึ่งได้มาโดยความห่วงใยห่วงหาอาทรซึ่งกันและกันเห็นคนที่เรารักมีความสุขแล้วเราก็มีความสุขด้วยนั้นคือความรักในมุมมองของผู้หญิงเพ้อเจ้ออย่างฉัน ชีวิตของคนเราอยู่ได้ด้วยอาหารแต่หล่อเลี้ยงด้วยความรัก เมื่อเรียกว่ารักแล้วไม่ว่ารูปแบบใดก็ตามคือสิ่งที่สวยงามเสมอมาแบ่งปันความรักกันค่ะทุกๆที่จะได้น่าอยู่ขอบคุณอีกครั้งสำหรับน้ำใจที่แวะเข้ามาอ่านนะค่ะ
4 มิถุนายน 2554 13:44 น. - comment id 124187
สวัสดีค่ะคุณ Idc? ดีใจจังเลยที่เข้ามาอ่านงานและเข้ามาช่วยจดจำความรักเอาความรักกลับไปด้วยค่ะ ขอบคุณนะค่ะ
4 มิถุนายน 2554 20:16 น. - comment id 124191
แวะมาเยี่ยมจ้า หัดไว้เถอะดูหลักร้อยแก้ว ไว้ทำตามนัี้น เขียนไปเถอะตามใจที่เรา ปราถนาระบายในสิ่งที่เราต้องการก็จะได้ งานเขียนที่ดี งานเขียนที่ดีต้องเกิดจากใจ เราให้สมองพาไปตามความใฝ่ฝัน ในสิ่ง อันพึงปรารถนาแต่ในทำนองเดียวกันก็ต้อง อย่าให้เลยเถิดไป อย่างที่เขาว่ากันว่า น้ำท่วมทุ่งผักบุ้งโหรงเหรง เริ่มแรกก็หาสิ่ง รอบๆตัวเรานี่แหละเขียนไป พอนานๆเข้า ก็ใช้จินตนาการเราสร้างขึ้นมาก็จะได้งาน ทุกๆอย่างล้วนเกิดจากใจเราสร้างขึ้นมา ทั้งสิ้นจ้า ระหว่างร้อยกรองกับร้อยแก้ว จะมีส่วนบังคับไม่เหมือนกัน ร้อยกรอง จะมีมากกว่าร้อยแก้ว แต่ความสนุกสนาน ร้อยแก้วมีมากกว่าร้อยกรองทั้งคนอ่าน และคนเขียนจ้า รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
4 มิถุนายน 2554 20:43 น. - comment id 124192
สวัสดีค่ะคุณครูแก้วประเสริฐ.. ดีใจจังเลยค่ะที่เข้ามาอ่าน จะทดลองเขียนเรื่อยๆนะค่ะยังไงช่วยเข้ามาติชมด้วยนะอย่าพึ่งเบื่อเสียก่อนนะค่ะ.. และจะปรับปรุงให้ดีขึ้นนะค่ะ
7 มิถุนายน 2554 20:24 น. - comment id 124248
หัวใจทำงานได้เร็วกว่าสมอง คุณว่าไม๊
7 มิถุนายน 2554 23:04 น. - comment id 124254
ขอบคุณนะค่ะคุณแทน
27 มิถุนายน 2554 10:21 น. - comment id 124628
ซึ้งอ่ะ