หน้าส่วนตัว
เขา...สุภาพบุรุษในความคิดของใครหลายๆคน รวมทั้งฉันด้วย
ในขณะที่เขาเดินจากไป..แต่ฉันกลับพยายามวิ่งตามเขา
จนวันหนึ่ง ฉันรู้แล้วว่าฉันคงจะวิ่งไม่ทันเขา
ยิ่งวิ่งยิ่งเหนื่อย ยิ่งตามยิ่งไกล ฉันเริ่มรู้ตัว แต่ฉันยังหยุดวิ่งไม่ได้
ฉันเลือกที่จะเดินช้าลง จนในที่สุดก็หยุดเดิน และนั่งพักเพื่อให้หายเหนื่อย
ฉันใช้เวลาพักนานทีเดียว กว่าความเหน็ดเหนื่อยนั้นจะหายไป
เมื่อฉันหายดีแล้ว .. ฉันลุกขึ้นเดินต่อ เดินอย่างช้าๆ
ไม่ต้องตามใครอีกแล้ว
เดินไปตามเส้นทางของชีวิต ที่บางครั้งก็ราบเรียบ บางครั้งก็ขรุขระ
แต่ในขณะที่ฉันกำลังเดินอยู่นั้น กลับมีใครคนหนึ่งเดินผ่านเข้ามาในเส้นทาง ของฉัน ไม่ใช่คนแปลกหน้าที่ไหน แต่เป็นเพื่อนเก่าที่จากกันไปแสนนาน
จากวันนั้น .. เราเริ่มคุยกันมากขึ้น
แต่ในครั้งนี้ ฉันเป็นฝ่ายเลือกที่จะอยู่เฉยๆ
ไม่กล้าด้วยซ้ำที่จะพูดอะไรที่จะทำให้เขาลำบากใจออกไป
เพราะฉันรอบคอบกับความรักมากขึ้น
อาจจะเป็นไปได้กับความรักที่ผ่านมาที่ทำให้ฉันกลายเป็นแบบนี้
คงจะไม่ผิดอะไรใช่มั๊ย กับการที่ฉันอยากจะมั่นใจก่อนที่จะมอบความรักให้ กับใครซักคน อย่างน้อยก็ขอให้ฉันได้มั่นใจว่าเขาคนนั้นรักฉันจริงๆ
ไม่ใช่เห็นฉันเป็นแค่ทางผ่าน หรือแค่ตัวสำรองเวลาที่เขาไม่มีใคร
เพราะฉันรู้ตัวดีว่าฉันขี้เหงาและอ่อนไหวเพียงใด
ถ้าหากเขาไม่จริงใจฉันจะได้ไม่ต้องเจ็บช้ำและผิดหวังซ้ำสอง
และฉันก็หวังว่า กาลเวลาคงจะช่วยพิสูจน์หัวใจของใครบางคนให้ฉันเห็น
ฉันแค่หวังว่า ....
ซักวันหนึ่ง ...ฉันจะได้เจอรักแท้จากใครซักคนที่รักฉันจริง
ละอองทราย 30 ส.ค. 2546 23:58 น. - ID 1172 
1267
9
0
30 สิงหาคม 2546 23:59 น. - comment id 69508
ละอองทราย
1 กันยายน 2546 15:59 น. - comment id 69522
ละอองทรายจ๊ะเราได้อ่านแล้วใครอีกคนเนี่ย มันหมายถึงใครหรอไม่เห็นเล่าให้เพื่อนฟังเลย
1 กันยายน 2546 21:28 น. - comment id 69525
เ ขี ย น ดี ม า ก เ ล ย ค่ ะ
ช อ บ ป ร ะ โ ย ค ที่ เ ขี ย น ว่ า. . .
\" เ พ ร า ะ ฉั น ร อ บ ค อ บ กั บ ค ว า ม รั ก ม า ก ขึ้ น \"
อย่างน้อยความผิดหวังก็ทำให้เรารู้จักรักเป็น. . .ในรักครั้งใหม่. . .
=^_________^=
2 กันยายน 2546 16:32 น. - comment id 69529
ถึงเพื่อนๆ รู้นะว่าเข้ามาอ่านแล้ว และก็รู้ด้วยว่าตอนนี้กำลังทำหน้ายังไง เราบอกไว้ก่อนนะ ว่าตอนนี้เขาเป็นแค่เพื่อนจริงๆ เข้าใจใช่มั๊ย เรายังไม่กล้ารักใครหรอก ขอให้เวลาเป็นเรื่องพิสูจน์แล้วกัน
\"หากเธอไม่ทิ้ง ฉันคงไม่เจอ หากยังรักเธอฉันคงไม่เจอเขา ที่เคยทำอะไรให้ฉันต้องปวดร้าว รู้รึเปล่าฉันไม่เคยโกรธเลย
มีแค่เพียงคำหนึ่ง อยากให้เธอได้ฟัง ยังไงก็ขอบใจที่เธอทิ้งกัน ที่เธอไม่สนใจใยดี ไม่เห็นความสำคัญ ทำให้ฉันได้พบกับคนดีๆ อยากบอกให้เธอรู้ถึงยังไงก็ขอบใจที่ทิ้งกัน ทำให้ฉันได้พบกับคนดีๆ
3 กันยายน 2546 11:03 น. - comment id 69530
เขียนดีมากเลย การที่จะพบเจอกับสิ่งที่ดีในชีวิตเราต้องเรียนรู้ เราต้องรู้จักความผิดหวัง ซึ่งไม่ใช่เรื่องง่ายมากนักสำหรับหัวใจที่จะลืม หรือหาใครสักคนมาแทนที่ใครอีกคนหนึ่ง ...ที่สำคัญอย่าปล่อยให้เกิดช่องว่างมากนะถ้าหากคิดจะหยุดเดิน....เมื่อมีโอกาสเข้ามาแล้วก็รีบเดินต่อนะ......ถ้าคิดจะรักก็คิดจะสู้สิ....
3 กันยายน 2546 18:01 น. - comment id 69532
เธอยังดัที่ยังได้รู้จักกับคำว่ารัก เธอบอกว่าเธอรอมานานแต่ฉันสินานกว่า ฉันเคยผิดหวังมาแล้วไม่รู้กี่ครั้ง มันเศร้าจิงๆเธอยังดีกว่าฉันมากเราต้องมองคนที่ต่ำกว่าเราอย่ามองคนที่สูงกว่าเรา
3 กันยายน 2546 18:07 น. - comment id 69533
อืมก่อนอื่นขอชมว่าดี ชอบน่ะ แล้วรู้ไดงัยว่าเราทำหน้าหยั่งงัยอยู่... อืมวันที่ดูโต๋ได้ยินไรแว่วๆ ถึงเสียงเปียโนจะดัง เอาเถอะ ไม่ล้อก็ได้... ก็โชคดีในรักละกันน่ะ ยังงัยฉันก็เพื่อนเธอ
23 กันยายน 2546 21:07 น. - comment id 69642
ขอแค่คำตอบ จะแค่ชอบหรือว่ารัก หรือจะแค่เพื่อนที่รู้สึกดีๆเมื่อรู้จัก ฉันจะไม่ทึกทักใดๆ จะรอฟังอย่างคนเจียมตัว ขอเพียงตอบฉันอย่างคนไม่หวั่นไหว ไม่ว่าคำตอบนั้นจะเป็นอย่างไร ฉันจะยอมรับมันไว้แต่โดยดี นี่ไง คือสิ่งที่ฉันอยากจะถามอยากจะบอกเธอ แต่ฉันพูดไม่ได้ ไม่รู้เหมือนกันว่าเพราะอะไร อาจจะเป็นเพราะว่า เธอเองมั๊งที่ทำให้ฉันรู้สึกเสมอว่าเธอไม่ได้คิดอะไรเกินเพื่อน อย่าสนใจกับความรู้สึกของฉันเลย ฉันก็เป็นอย่างนี้แหละ ไม่เคยตามความรู้สึกของตัวเองทันเลย มันนึกจะมาก็มา แต่พออยากให้มันไป มันกลับไม่ยอมไป เธอคงเข้าใจแล้วนะ ว่าทำไมฉันจึงไม่ยอมพูด อีกแล้ว....ความรัก.....มักทำให้หัวใจอ่อนแอ....ขี้แย....และน่ารำคาญ ยากนะที่จะให้ใครเข้าใจเรา เพราะบางที เรายังไม่เข้าใจตัวเองเลย มันคือความรู้สึกที่ฉันไม่รู้จะพูดยังไง แต่ฉันสามารถระบายออกมาได้เป็นหน้าๆ ฉันไม่รู้หรอกนะว่าเธอรู้สึกยังไง ถ้าเธอได้อ่านแล้วเธอหายไปฉันก็จะไม่แปลกใจเลย ฉันเคยชินกับมันแล้วล่ะ ความเหงากับฉันเราเป็นเพื่อนกันมานาน นานจนฉันสามารถร้องไห้ปรับทุกข์กับเขาได้ และฉันก็แน่ใจว่าตอนนี้เขายังอยู่ข้างๆ ฉัน ดีใจที่ได้รู้จักเธออีกครั้ง
25 กันยายน 2546 18:00 น. - comment id 69666
เธอจะเข้ามาอ่านแล้วรึยังนะ ไม่รู้สิ ฉันไม่รู้ว่าฉันคิดถูกหรือคิดผิดที่จะให้เธอเข้ามาอ่าน แต่ก็คงไม่เป็นอะไรใช่มั๊ย เธอจะได้เลิกถามซักทีว่าฉันเป็นอะไร หรือว่าจะถามมากกว่าเดิมก็ไม่รู้ ยังไงอ่านแล้วก็ไม่ต้องสนใจอะไรมากหรอกนะ
27 กันยายน 2546 20:51 น. - comment id 69693
วันนี้ฉันเหนื่อยจัง และก็เหงาด้วย ทำไมนะ.....ฉันควรทำยังไงกับตัวเองดี ฉันไม่รู้จะทำอะไรอีกตามเคย เลยต้องเข้ามาเขียน แต่ขี้เกียจเขียนเรื่องใหม่ ขอแค่ระบายอารมณ์หน่อยแล้วกัน เพราะฉันไม่รู้จะพูดให้ใครฟังดี วันนี้เธอก็ยังไม่โทรมา เธอเคยบอกว่าไม่ต้องรอ เพราะถ้าเธอจะโทรก็โทรมาเอง จะเป็นไปได้ยังไงกันนะ จะมีอยู่แค่กรณีเดียวเท่านั้นถ้าฉันจะไม่รอ คือเธอไม่มีความหมายกับฉัน ไม่เป็นไร ตอนนี้ฉันยังไปอ่านหนังสือไม่ไหวหรอก เรียนมาทั้งวันแล้ว ขอพักหน่อยแล้วกัน จะเป็นยังไงนะ ถ้าวันข้างหน้าฉันจะต้องผิดหวัง แต่มันก็คงจะไม่เป็นอะไรมากมาย สุดท้ายของความเสียใจก็คือลุกขึ้นสู้ใหม่แม้จะเหนื่อยล้าเพียงใดก็ตาม แต่ที่ฉันกลัวที่สุดก็คือ ความโดดเดี่ยวเดียวดาย ไม่อยากร้องไห้คนเดียวอีกแล้ว
กลัวความผิดหวัง
กลัวการเสียใจ
กลัวว่าเมื่อถึงวันนั้นแล้วจะทำไม่ได้
แล้ววันนั้นจะเป็นอย่างไร
ถ้าหัวใจ...หมดแรง
28 กันยายน 2546 19:50 น. - comment id 69702
วันนี้ ฉันรู้สึกเหนื่อยมาก มากอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน
อยากจะร้องไห้นะ แต่ไม่มีน้ำตาจะไหลออกมาแล้ว
ทั้งเหนื่อย ทั้งสับสนกับชีวิต ชีวิตที่ยังไม่มีจุดหมายปลายทาง
ครั้งนี้คงจะเป็นการต่อสู้เฮือกสุfท้ายแล้ว ก่อนที่จะไปลงสนามสอบจริงๆ
ฉันรู้สึกท้อ กับการนั่งเรียนเป็นเวลา 8 ชั่วโมงเต็มๆ
ฉันไม่มีสมาธิ ถึงแม้จะพยายามเพียงใดก็ตาม
ฉันรู้ว่าฉันคงจะทำได้ไม่ดี แต่ฉันจะทำให้ดีที่สุด
ตอนนี้ ฉันอยากได้กำลังใจจากใครซักคน แต่รอบข้างช่างว่างเปล่าเหลือเกิน
เพื่อนๆ ต่างก็เครียดเรื่องของตัวเอง
ส่วนเธอ ก็มีเรื่องของเธออีกเช่นกัน
อยากได้กำลังใจจากใครซักคน
คอยพยุงฉันเมื่อยามท้อ
คอยเป็นเพื่อนคอยคุยยามเหนื่อยอ่อน
ก่อนที่ฉัน......จะหมดแรง
2 ตุลาคม 2546 23:09 น. - comment id 69744
ถ้าวันนั้นผมได้บอกความรู้สึกในใจของผมไป.......ในวันนี้ผมคงไม่ต้องนั้งเสียใจพร้อมกับมองภาพเธอจากข้างหลังที่มีเขาคนนั้นอยู่เคียงใกล้เธอ.....ความรักเหมือนสายน้ำไหลไปแล้วไม่อาจย้อนกลับมา..คุณอาจจะเจอกับน้ำวนก้อได้แต่ทางที่ดีรีบสร้างเขื่อนกันไว้ดีก่านะ...
3 ตุลาคม 2546 18:13 น. - comment id 69752
คุณคือใครกัน ทำไมถึงบอกว่ารู้จักฉัน แล้วทำไมเข้ามาแล้วไม่ยอมลงชื่อ หวังว่าคุณคงจะไม่ใช่เขาคนนั้นนะ เพราะฉันไม่เคยบอกเขาว่าฉัน อยากรู้ว่าคุณคือใคร ช่วยบอกฉันที
5 ตุลาคม 2546 12:35 น. - comment id 69767
หากวันนั้น ฉันได้เอ่ยคำนี้ สิ่งดีๆ คงไม่จางหายไป ดอกไม้ก็คงจะหอม ท้องฟ้าคงยังสดใส ไม่เป็นไป เหมือนอย่างวันนี้ หากวันนั้น บอกรักเธอให้หมดใจ กอดเธอไว้ สบตากันอีกซักที ชีวิตคงไม่มืดมน ต้องทนทุกข์อยู่อย่างนี้ คงจะมี ฉันและเธอยืนเคียงข้างกัน ต่างคนต่างรู้ ต่างคนก็รัก กลับต้องพลัดพราก ทั้งที่ยังผูกพัน น้ำตาก็ยังคงเสียไป หัวใจก็ยังคงร้าวราน ไม่รู้จะนานแค่ไหน ไม่รู้จะมรวันไหนที่ใจจะลืม หากวันนั้น บอกให้ฉันรู้ซักนิด วันนี้คงจะดีกว่านี้ ฉันว่า ฉันน่าจะเดาถูกนะว่าคุณคือใคร
5 ตุลาคม 2546 12:44 น. - comment id 69768
สับสนมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ชีวิตๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ฉันเป็นอะไรไปเนี่ย กำลังคิดอะไรอยู่ คิดถึงใครกันนะ ไม่รู้สิ ยังไม่รู้อะไรเกี่ยวกับตัวเองเลย บ้าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ อีกไม่กี่วันจะสอบอยู่แล้ว รอให้มันผ่านช่วงนี้ไปก่อนไม่ได้หรือไงนะ แล้วค่อยกลับมาใหม่ก็ได้ ช่วยฉันที........................................................
5 ตุลาคม 2546 14:33 น. - comment id 69769
เป็นอะไรไปเพื่อน...ยังคิดมากอยู่อีก...เราว่าทรายปล่อยสบายๆดีกว่านะ.....เครียด..กังวล..คิดถึง..หยุดมันไว้ก่อน....และวันเวลาจะทำให้ทุกสิ่งทุกอย่างอย่างดีขึ้นเองจ๊ะ...!!!
9 ตุลาคม 2546 17:25 น. - comment id 69783
วันเวลาทำให้อะไรๆดีขึ้นจริงๆ และแล้วพ่อก็รู้เรื่องราวของฉันทั้งหมดจากเรื่องที่ฉันเขียนถึงปู่ พ่อถามว่าเขาเป็นใคร ฉันไม่รู้จะเล่าให้พ่อฟังยังไงดี แต่สุดท้ายพ่อก็รู้ พ่อไม่ว่าอะไรซักคำ แต่กลับบอกว่า \"ถ้าหนูมีอะไร หนูต้องบอกพ่อนะ พ่อให้คำปรึกษาหนูได้ทุกเรื่อง แล้วอีกอย่างพ่อก็ผ่านชีวิตช่วงนั้นมาแล้ว ให้พ่อได้รู้บ้าง\" ฉันพูดไม่ออก เมื่อรู้ว่าพ่อห่วงใยเพียงใด และที่สำคัญถ้อยคำต่างๆของพ่อทำให้ฉันรู้สึกอบอุ่น และไม่ต้องการใครอีกแล้ว \"พ่อขา เรื่องราวต่างๆในคราวนั้นมันผ่านพ้นไปแล้ว ความเจ็บปวด ผิดหวัง เสียใจ ได้รินไหลไปพร้อมกับน้ำตาที่สูญเสียให้กับคนที่ไม่ควรค่าคนนั้น คนที่สอนอะไรหนูหลายอย่าง อย่างน้อยก็ทำให้หนูรู้ว่า ไม่มีผู้ชายคนไหนในโลกนี้จะรักหนูเท่ากับพ่อ แม้ว่าพ่อจะไม่ได้รับรู้เรื่องราวในตอนที่หนูเสียใจ แต่วันนี้พ่อก็ได้รู้เรื่องราวทั้งหมดแล้ว และหนูก็สัญญาว่า ต่อไป พ่อจะรู้เรื่องของหนูทุกเรื่อง ไม่ว่าหนูจะรักใครก็ตาม แต่ก็ไม่เคยรักพ่อน้อยลงเลยซักนิดเดียว\" ........................................................................ เมื่อเวลาผ่านไปฉันยิ่งเจอสิ่งที่แย่ในตัวคุณเพิ่มขึ้น จากตอนแรกเจ็บปวด เสียน้ำตา จนกระทั่งตอนนี้ ชินชาและไม่อยากแม้จะเอ่ยถึง รู้มั๊ย......ว่าความศรัทธาที่เคยมีในตัวคุณหมดสิ้นจนไม่เหลืออะไรแล้ว ตั้งแต่วันที่ได้รู้ว่า คุณเอาเมลล์ที่ฉันส่งถึงคุณไปให้ผู้หญิงคนนึงอ่าน สิ่งที่คิดว่าจะเป็นความลับก็คงจะไม่เป็นอีกต่อไป เพราะฉันไม่อยากให้ใครรู้ฉันถึงส่งเมลล์ไปหา แต่วันนี้ผู้หญิงคนนั้น กลับเอามาพูดว่า \"เราได้อ่านเมลล์ที่เธอส่งถึง...ด้วยนะ\" ขอให้คำพูดประโยคนี้เป็นสิ่งสุดท้ายที่ทำร้ายความรู้สึกกันก็แล้วกันนะ แล้วต่อไป คุณกับฉันคงเป็นได้แค่คนเคยรู้จักกันเท่านั้น ความรู้สึกดีๆจะไม่มีอีกต่อไป เสียดายหัวใจที่เคยให้ผู้ชายอย่างคุณ
10 ตุลาคม 2546 22:57 น. - comment id 69794
อืมทราย...พุดอะไรไม่ออกเขียนอะไรไม่ถูก แต่ดีแล้วอย่าไปจริงจังกับคนไม่จริงใจดีที่สุด..
ปิดเทอมแล้วเหงาจังเลยอีกแค่เทอมเดียวเองนะที่จะได้อยู่กับทุกๆคน... หวังว่าทุกคนคงไม่ลืมกัน....(=-.-=)
21 ตุลาคม 2546 18:21 น. - comment id 69914
เทอจะจริงจังมากไปป่าวเนี่ย
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ