ความฝันจินตนาการของฟ้าใสจนเกิดเรื่องราวจันทรากับฟ้าใส

กลั่นแก้ว

ฟ้าใสสะดุ้ง..ลืมตาตื่นจากฝัน  หลังจากที่พยาบาลสาวแสนสวย..ปลุกให้ฟ้าใส..ตื่นมาพบความจริง
       พยาบาลสาวแสนสวยบอกฟ้าใสว่าฟ้าใสหมดสติไปหลายสัปดาห์มีชายหนุ่มนำร่างหมดสติมาส่งโรงพยาบาล
       ไม่ไกลจากร่างฟ้าใสมีต้นไม้ใหญ่ขาดสองท่อนไหม้เกรียม..ซากที่เหลือจากการกระทำของฟากฟ้า...
      หมอกเทาจางลอยฟุ้งอยู่เต็มแสดงให้เห็นถึงความโหดร้ายของฟากฟ้า...จนมืดมัวไปหมด
       ความทรงจำของฟ้าใสเริ่มกับมาอีกครั้ง..
       ฟ้าใสร้องไห้วิ่งหนีจากคนที่รังแกฟ้าใสมาแอบอยู่ใต้ต้นไม้เสียงลมหวีดร้องน่ากลัว....หวีวววีอ...ฟ้าใสยืนงงกับเสียงลม
       เปรี้ยง...   เปรี้ยง..  เสียงฟ้าผ่าแล้วก็  เปรี้ยง.....เปรี้ยง...เสียงดังเหมือนปืนอาก้ายิ่งถี่ขึ้น..และถี่ขึ้นเจ็บแปลบ.ไปที่ขั้วหัวใจของฟ้าใส				

เปรี้ยงดังสนั่น...ต้นไม้แยกออกเป็นเสี่ยงไฟลุกเผาต้นไม้ฝนเทลงมาอย่างแรงดับไฟที่เผาต้นไม้  ร่างของฟ้าใสนอนหมดสติเนื้อตัวมอมแมม ทั้งน้ำฝน น้ำตาเต็มแก้มฟ้าใส

     ชายหนุ่มขับรถผ่านมาหมอกสีเทาลอยเป็นกลุ่มจึงจดรถแล้วเดินเข้าไปดูซากของความสูญเสียเห็นหญิงสาวนอนสลบ เรียกคุณ  คุณ   ลืมตาเห็นใบหน้าชายหนุ่มและไม่รู้สึกตัวอีกเลย...

       ด้วยความเวทนาและสงสารจึงนำร่างไร้สติของหญิงสาวมาส่งไว้ที่โรงพยาบาล				

ไม่มีผู้ชายที่ชื่อจันทรา....

ฟ้าใสมีเพียงความฝันกับจินตนการ

และชายหนุ่มที่ไม่รู้จักแม้กระทั่งชื่อ

บังเอิญเวทนาสงสารฟ้าใส