เมื่อแรกได้พบได้เจอ ในใจคิดอยู่เสมอว่า...ใช่แล้วคนที่เราฝันหามานาน... ใบหน้าเธอน้อยๆยิ้มหวานๆจมูกโด่ง น่ารักมาก ชะตาต้องกัน จนคิดว่าเรา มีความคุ้นเคยกันมาแต่ชาติหนไหนกันแน่ความรู้สึก แววตา ประสานกัน ทำให้เราใกล้ชิดกัน มากขึ้น มากขึ้น ในเวลาอันรวดเร็ว ทำให้ก่อเกิดเป็น ความรักขึ้นมา เราคบกันเรื่อยมา...และในใจของเราขณะนี้มีแต่เธอเพียง ผู้เดียวเท่านั้นที่เรารัก คอยโหยหา หวง ห่วง และคอยดูแลชิดใกล้ อบอุ่น มี ความสุขมาก.......เมื่อยามไกลกันก็จะทำให้ใจหงุดหงิดอยากจะกลับมาหา... เราเคยตั้งคำถามกับตัวเองว่า ...ทำไมเราเป็นแบบนี้...ใช่แล้ว!ก็เพราะเรารัก เขาไงล่ะ ความรู้สึกของเราในขณะนี้เหมือนกับว่าจะขาดเธอเสียไม่ได้... และอยากเข้ามาอยู่ใกล้ชิดเธอตลอดเวลา...แต่ด้วยภาระและหน้าที่ของ เราทั้งสองทำให้บางเวลาเราต้องห่างกันบ้างเป็นบางเวลาบางขณะ...ซึ่งมัน ไม่ใช่สิ่งที่เราต้องการเลย...ในช่วงระยะเวลาของการห่างกันนั้นเราไม่เคย คิดถึงใครเลย นอกจากเธอเท่านั้น ในใจหงุดหงิดว้าวุ่น โทรหากัน คุยกันก็ ไม่เป็นเหมือนช่วงที่เราเคยปฏิบัติต่อกันเมื่อยามที่เราเคยใกล้ชิดกัน.... และ แล้วยามที่เราได้มีโอกาสเข้ามาพบกันอีก ใกล้ชิดกันอีก มันกลับไม่เป็นอย่าง ที่เราหวังจะให้เป็น....จากที่เคยหวานต่อกัน ออเซาะ เอาใจกัน กลับกลายเป็น ความแข็งกร้าว เมินเฉย เย็นชาต่อกัน....มีแต่คำพูดที่ไม่เข้าใจกัน...เราถามใจ ตัวเองอีกครั้งเพื่อที่จะหาคำตอบ..ทั้งๆที่ใจเรามีเพียงเธอเพียงคนเดียวเท่านั้น ...ในเวลานี้ใจของเรารู้สึกรักเธอมากขึ้นกว่าเดิมอีกหลายเท่า...รู้สึกดีใจมาก เมื่อเรามาพบกันและมาอยู่ใกล้ชิดกันอีกครั้ง....แต่ความเมินเฉย แข็งกระด้าง และเย็นชาของเธอทำให้บั่นทอนกำลังใจของเรามาก....มันทรมานใจและเจ็บ ปวดใจมาก..ยิ่งใกล้ แต่เหมือนยิ่งห่างกันไปเรื่อยๆ..ในใจเราตอนนี้ คิดจะตัด ปัญหาอย่างใดอย่างหนึ่งให้มันสิ้นไป....ให้ความรักนี้ก็จะยังคงตราตรึงให้กับ เธอเพียงผู้เดียว...ในเมื่อภพนี้เรายังเจ็บปวดใจ และทรมานใจอยู่แบบนี้....... ก็ขออธิษฐานจิตให้เราและเธอไปพบกับความรัก ความสุข ความเข้าใจกันใน ภพหน้าก็แล้วกัน... ขอขอบคุณทุกๆท่านที่เข้ามาอ่านบทความนี้..และขอคำแนะนำสำหรับปัญ หาชีวิตรักบ้างนะครับ.........
19 กุมภาพันธ์ 2554 13:35 น. - comment id 122375
อ่านแล้วเศร้านะคะ คนเคยรักกันสนิทใกล้ชิดกัน เคยจูงมือเที่ยวไหนด้วยกัน แต่หากวันใดวันหนึ่งเราสองต้องห่างกัน คงเศร้าเช่นกันค่ะ อยากให้คู่รักถนอมรักนี้ไว้ให้นานๆ กว่าจะรุ้จักกัน กว่าจะสนิทกันมากมาย อย่าให้ความห่างไกลมาทำลายความรัก ความรู้สึกดีๆที่เคยมีต่อกันเลยนะคะ .... มีบ้างไหม ทางที่จะปรับความเข้าใจ อยากให้กลับมาพูดคุยกันเหมือนเดิม คุณลองพูดคุย ปรับความเข้าใจกับเธอคนนั้นสักครั้งดีไหมคะ เอาใจช่วยค่ะ
19 กุมภาพันธ์ 2554 15:14 น. - comment id 122383
ขอขอบคุณ คุณฉางน้อยมากนะครับ สำหรับกำลังใจที่ให้....
19 กุมภาพันธ์ 2554 16:02 น. - comment id 122391
ไม่รู้จะบอกว่าไงดี... ยิ่งใกล้ยิ่งห่าง... เคยคิดรักษาไว้ แต่สุดท้ายก็เหมือนยิ่งอยากรักษากลับยิ่งทรมานทั้งคู่... วันนี้จึงได้แต่ปล่อย ปล่อยใจให้เบาสบาย... กรรมสัมพันธ์ เราเชื่อแบบนั้น เพราะแรก ๆ แรงดูดมากมาย แต่เนิ่นนานไปเหมือนหมดแรงกรรมจะดึงดูด เหมือนว้าวุ่น เราทำใจเราให้สบาย และเขาสบาย ให้มีความสุข และโปร่งสบายในจิตใจดีที่สุด... ขอให้พบทางออกในการแก้ปัญหา สำคัญที่สุดคือที่ใจเรานะคะ
19 กุมภาพันธ์ 2554 20:41 น. - comment id 122408
เราลองย้อนกลับไปพิจารณาดูก่อนดีกว่าไหมว่าที่ผ่านมานั้นเค้ารักเราบ้างรึเปล่าเพราะแค่เวลาบางเวลาที่เราต้องห่างกันมันจะทำให้คนรักกันเปลี่ยนเป็นคนละคนได้ง่ายดายขนาดนั้นเลยเหรอ นอกซะจากว่าเขาไม่เคยรักเราเลยต่างหากคิดซะว่าบางสิ่งบางอย่างนำพาเรามาพบกันพรากเราจากกันนึกถึงวันแรกก่อนจะมีเค้าซิเราอยู่ได้ใช่ไหมวันนี้เราก้อเริ่มใหม่อีกครั้งกับการอยู่คนเดียวได้เหมือนเดิมแม้มันจะต้องปวดใจมากก็ตามปล่อยคนไม่รักดีให้จากไปแล้วเริ่มต้นใหม่กับลมหายใจที่เหลืออยู่ดีกว่าสู้ๆนะ
19 กุมภาพันธ์ 2554 22:50 น. - comment id 122414
ณ วันนี้คุณอาจรู้สึกเจ็บปวด.. เป็นธรรมดาค่ะ..ให้เวลากับมันบ้างนะคะ แล้วทุกอย่างจะดีขึ้น...เชื่อค่ะว่าคุณ ต้องผ่านมันไปได้ โชดดีนะคะ
20 กุมภาพันธ์ 2554 11:04 น. - comment id 122429
ขอขอบคุณ คุณเทียนหยด คุณแมงกุ๊ดจี่ คุณกาหลง มากครับ...สำหรับคำชี้แนะหนทางต่างๆ ขอขอบคุณด้วยใจจริงครับ
21 กุมภาพันธ์ 2554 21:33 น. - comment id 122515
ดูหนัง ออนไลน์ ดูการ์ตูนออนไลน์ ดูหนัง R นิดหน่อย และมาสนุกกับ กระต๊อป.com http://www.kratop.com as
23 กุมภาพันธ์ 2554 13:41 น. - comment id 122582
ท่านครับ ความรักก็เป็นเช่นนี้เองครับ อย่าแบกปัญหานี้ไปภพหน้าเลยครับ ถ้าเขาไม่เกิดมาเพื่อเรา เราจะรอเขาอีกกี่ภพล่ะครับ...
11 มีนาคม 2554 17:43 น. - comment id 122920
เคยเจอแบบนี้มาแล้ว ไม่อยากเจออีกเลย เข็ดไปจนตาย ยิ่งเวลาที่คนที่อยู่ข้างๆกาย เคยอบอุ่นอยู่ทุกวัน แต่อยู่ๆก็เปลี่ยนไปเป็นเย็นชา ทรมานเกินบรรยาย เอาไว้ถ้ามีเวลาจะเอาเรื่องมาลงไว้ให้อ่านกัน คล้ายๆแบบนี้ แต่เศร้าแน่นอน
20 มีนาคม 2554 21:51 น. - comment id 123065
ถอยสักก้าวสาวสักถ้อยค่อยถอยหลัง ใช่ชิงชังช่างชิงชัยให้ห่างเหิน ค่าของคนอยู่ที่ไใจไไม่ขุ่นเคือง อย่ายุ่งเรื่องคนไม่รักอย่าภักดี