วังน้ำเขียว ฟลอร่า แฟนตาเซีย

(น้ำตาลหวาน)

ช่วงก่อนปีใหม่ ฉันท่องเน็ตเพื่อหาสถานที่ท่องเที่ยวใหม่ๆสำหรับตัวเอง  ก็ไปเจองานนึงที่โปรโมทในอินเตอร์เน็ตได้อลังการงานสร้าง เป็นที่ถูกใจมากๆ  ก็คือ วังน้ำเขียว ฟลอร่าแฟนตาเซีย  แต่งแต้มสีสันด้วยพันธุ์ดอกไม้นานาชนิด หลายแสนต้น  โอ้...ใช่เลย  ฉันชอบดอกไม้ค่ะ
ครั้งแรกตั้งใจไปช่วง 8-9 ม.ค. 54  โดยแพลนไว้ว่าจะไปพักที่ไร่จิมทอมสันกัน เพื่อนเคยไปมาแล้ว บอกว่าโอเคนะค๊ะ...แต่จนแล้วจนรอดก็ไม่ได้ไป 
วันดีเดย์ก็มาถึง 16 ม.ค.54 เราเลือกไปทางปากช่องเขาใหญ่ ตั้งใจแวะที่ ปาลิโอ สถานที่ไฮไลน์ของเขาใหญ่  แต่ ก็ได้แค่ผ่าน เพราะรถติดมาก คนเยอะมากเข้าไปไม่ถึงค่ะ มองภายนอกก็สวยจริงๆ  ติดไว้ก่อนนะ ปาลิโอ...
แยกซ้ายมือไปวังน้ำเขียว เป็นทางหลวงไม่กว้างนัก ขับรถชมวิวไปกันเรื่อยๆ แต่ ทำไมไกลจังหว่า...มีรถสวนทางกลับตลอดเส้นทาง  ตั้งใจแวะทานอาหารระหว่างทางก็มีแต่ผู้คน  เฮ้อ...รอไม่ไหว  เพราะเราไม่มีเวลา ทนหิวไปจนถึงงานฟลอร่า แฟนตาเซีย เกือบบ่ายสองโมง ซึ่งงานก็อยู่ติดริมถนนเลย
สถานที่จอดรถเป็นเหมือนสวนผลไม้ เนินสูงเล็กน้อย พอจอดรถเสร็จก็เดินเพื่อจะเข้าไปในงาน  เสียบัตรผ่านประตู 200 บาท  เพื่อนบ่นเมื่อเห็นป้ายราคาบัตรผ่านประตู  วันธรรมดาเพียง 100 บาทเท่านั้น ทำไมเลือกปฏิบัติด้วยในเมื่อทุกอย่างในงานเหมือนกันนี่หว่า...
พอเดินเข้าไปในงาน โอ้...แม่เจ้า  ผิดหวังอย่างแรงคับท่าน  นี่งานระดับชาติที่เขาโปรโมทหรือ  หน้างานจัดด้วยซุ้มฟางข้าว พอเดินลอดซุ้มก็พบกับดินสอสีที่ตกแต่งไว้ 3-4 จุดๆละประมาณ 8-10 อัน และมีซุ้มของธนาคารแห่งหนึ่ง บริษัทน้ำมัน และ บริษัทรถ  น่าจะเพียงแค่นี้ที่จำได้  มีร้านขายต้นไม้เล็กๆ ร้านอาหารนิดหน่อย ร้านขายของที่ระลึกเล็กๆ และซุ้มปลูกพันธุ์ไม้น่าจะเป็นฟักทอง แต่เป็นหย่อมๆไม่สะดุดตาเลย
ไฮไลน์ของงานคือเขาวงกตดอกไม้ สวยงามค่ะ  มองจากที่สูงที่จัดไว้ให้ชม ยอมรับว่า สวยงามอย่างที่คิด  แต่ ทั้งงานมีเพียงแค่นี้เท่านั้นจริงๆ  สำหรับผีเสื้อแสนสวยที่เห็นโปรโมทในอินเตอร์เน็ต  ไม่สวยงามอย่างที่คิดเลย และอยู่ห่างออกไป ไม่มีใครเข้าไปชม หรือถ่ายรูปเลย (ไม่มีสักคนจริงๆ)  
เราถ่ายรูปพอเป็นพิธีแบบเซ็งๆกันไป  แอบมองผู้คนที่ไปท่องเที่ยว รู้สึกจะไม่แตกต่างจากพวกเรานัก(ผิดหวัง)  มีสมุดสำหรับให้นักท่องเที่ยวได้บอกความในใจ ความประทับใจที่ได้มาเที่ยวด้วยค่ะ  เพื่อนฉันตั้งใจคอมเม้นท์งานนี้เต็มที่เพราะผิดหวัง ขับรถมาหลายร้อยกิโล เสียบัตรผ่านประตู 200 บาท เสียดายจริงๆ
ฉันได้แต่บอกเพื่อนว่า งานนี้เขาจัดเพื่อการกุศล ถือว่ามาทำบุญก็แล้วกัน เพื่อนถึงทำใจได้(บ้าง)
แต่ใจฉันก็แอบคิดๆ บัตรผ่านประตู 50 บาท ก้อพอค่ะงานนี้  เหมือนถูกหลอกยังไงไม่รู้อ่ะ อิอิ
เรากลับบ้านกันตอนเกือบสี่โมงเย็น รวมเวลาที่เดินชมงานไม่ถึงสองชั่วโมง ข้าวก็ไม่ได้ทาน หิวก็หิว งานก็ไม่สวยอย่างที่ตั้งใจ  เฮ้อ...ขาไปเหมือนไก่จะบิน ขากลับเหมือน.....จะกิน จริงๆเล๊ย  อิอิ
กลับถึงบ้านเกือบสี่ทุ่มโดยสวัสดิภาพ  (กินข้าวต้มกันเสร็จ บ้านใครบ้านมัง) 
อ้อ...รุ่งเช้าฉันรีบรายงานบอส (เพราะตั้งใจจะไปเที่ยวเหมือนกัน) บอสเห็นสีหน้าผิดหวังของฉัน ขำอย่างแรงค่ะ บอกว่า ไม่ไปก็ไม่รู้ น๊อ...
รวมทั้งเพื่อนอีกกลุ่มโทรมาถามเพราะตั้งใจจะไปเที่ยวเหมือนกัน ฉันได้แต่บอกว่า ถ้ามีโปรแกรมอื่นร่วมก็น่าไป แต่ ถ้าไปเที่ยวงานนี้อย่างเดียวบอกได้เลยว่า ไม่คุ้มจ้า...
จบการท่องเที่ยวค่ะ ทริปหน้าเจอกันใหม่....