เมื่อหลายวันก่อนฉันมีภาระกิจบางอย่างที่ต้องรีบไปทำ... และก็ไม่พ้นที่จะต้องใช้บริการรถแท๊กซี่อีกตามเคย.. ประมาณว่าเราเกิดมาเพื่อคู่กัน..อิอิ แต่วันนี้กับวันนั้น (วันที่ฉันเคยมาลงเรื่องสั้น เก็บตกยกมาเล่า) ต่างกันสุดขั้ว... ทันทีที่ฉันแทรกตัวเข้าไปนั่งในรถแท๊กซี่ หวัดดีครับ เสียงทักทายดังขึ้นจากคนขับ หวัดดีค่ะ ฉันกล่าวตอบ ไปไหนครับคุณ เขาถามกลับมา สวนจตุจักรค่ะ ฉันบอกพร้อมกับยิ้มให้เขานิดๆ เพียงแค่คำทักทายและคำพูดที่สุภาพก็ทำให้ฉันรู้สึกดีแล้ว ขณะที่รถกำลังวิ่ง ฉันก็เริ่มสังเกตุ ซึ่งจริงๆแล้วมันเป็นเรื่องที่ แสนจะปกติของฉันเลยหล่ะ..เวลาขึ้นแท๊กซี่ ฉันจะเริ่มดูตั้งแต่ หน้าคนขับใบอนุญาติขับขี่ เรื่อยมาจนถึงทะเบียนรถ.. อย่างที่ทราบข้อมูลเหล่านี้มีประโยชน์ต่อผู้โดยสารอย่างเรา ฉันพึ่งสังเกตุเห็นว่าคนขับแท๊กซี่เป็นไอ้หนุ่มผมยาว..แต่เขา มัดรวบไว้ด้านหลังและใส่หมวกปิดก็ดูเรียบร้อยดี.. เสียงเพลงเบาๆที่เขาเปิดฟังในรถ..บ่งบอกที่บุคลิกเขาได้ดี เพลงเพื่อชีวิต (ใครหว่า..) ว๊าวว..เพลงโปรดฉันด้วย เรื่อรักกระดาษ ของมาลีฮวนน่า.. ดูเขาเป็นคนใจเย็น สังเกตุจากการขับรถ..อืม ท่าจะฤกษ์ดีแล้วเรา กำลังฟังเพลงเพลินๆ รถที่วิ่งมาเรื่อยๆ ก็เป็นอันต้องชะลอหยุดเพราะ ถนนตรงหน้า รถเริ่มจะติดแล้ว..มันใกล้พักเที่ยงด้วย ฉันเพิ่งนึกได้.. แต่ไม่เป็นไรฉันไม่ได้รีบ..ชิวๆสำหรับวันนี้ ฉันมองโน่น นี่ นั่น ไปตามเรื่องตามราว เสียงเพลงเพื่อชีวิตยังคงดัง เบาๆ..และทันทีที่ฉันหันกลับมามองภายในรถ ฉันเห็นคนขับแท๊กซี่ เขากำลังทำอะไรสักอย่างง่วนเชียว..ฉันอดไม่ได้ที่จะขะโงกหน้ามอง นิดหนึ่ง..เหมือนสอดรู้สอดเห็นเลยเรา..ฮ่าๆก็น๊ะ..ขอสักนิดเถอะ.. ภาพตรงหน้าทำให้ฉันแทบไม่อยากละสายตาเลยค่ะ ฉันเห็นเขากำลังขมักเขม้นกับการปักเข็มที่มีด้ายสีชมพูลงบนผ้าสี่เหลี่ยม ผืนเล็กๆผืนหนึ่ง...ท่าทางเขาคงจะรู้สึกว่าฉันมองเขาอยู่....และเขาก็คงเดา ความคิดของฉันได้ว่าฉันคงสงสัยในสิ่งที่เขาทำนั่นหล่ะ ทำให้ลูกสาวครับ เขาพูดให้ความกระจ่างพร้อมกับอมยิ้มนิดๆ จริงหรอค่ะ ดีจังเลย ฉันพูดจากความรู้สึกจริงๆ ลูกสาวอายุเท่าไรแล้วค่ะ เริ่มเป็นนายทะเบียนแล้วเรา..หุหุหุ เจ็ดขวบครับ นี่ก็ทำมาหลายวันแล้วคุณดูซิจากผ้าสีฟ้าตอนนี้กลาย เป็นสีอะไรแล้วก็ไม่รู้ เขาพูดไปหัวเราะไป...ฉันเลยอดหัวเราะไปกับเขาไม่ได้ ดีค่ะ อย่างน้อยมันก็ทำให้เพลินเวลารถติดแบบนี้ ครับ รถติดที ผมก็หยิบมาทำที บางครั้งก็ลืมเรื่องรถติดไปเลย เขาพูดยิ้มๆ ท่าทางจะเป็นคนใจดีแฮ่ะ..ฉันแอบคิด และภายใต้มือที่ดูหยาบกระด้าง แต่กลับซ่อนความนุ่มนวลในขณะที่เขาปักเข็มลงบนผ้าได้อย่างประหลาด และฉันก็รู้ดีว่างานแบบนี้มันไม่ใช่ของง่ายสำหรับผู้ชายเลย..แต่สิ่งที่อยู่ ตรงหน้ามันบ่งบอกได้ดีว่า..เขาพยายามทำเพื่อคนที่เขารักนั่นเอง... ตรงนี่หล่ะที่ฉันอดที่จะแอบชื่นชมไม่ได้จริงๆ ^-^ เนี่ยลูกสาวผมร่ำร้องมาหลายอาทิตย์แล้วว่าอยากได้ ผ้าปักลายหมีพูห์ เขาชวนฉันคุยต่อ แม่เขาก็ไม่ทำให้ เพราะไม่มีฝีมือทางด้านนี้ ผมเลยคิดว่าลองทำดูดีกว่า คงไม่ยากเกินไปนัก เขาพูดในขณะที่มือเขาก็ยังคงปักไปเรื่อยๆ อืม..ผู้หญิงบางคนก็มีค่ะที่ไม่ชอบงานฝีมือแบบนี้ ฉันบอกเขายิ้มๆ ผมสงสารลูกน่ะครับ ไม่อยากให้ผิดหวัง พอทำๆไป มันก็เพลินบางที ไฟเขียวแล้วผมออกรถแทบไม่ทันโดนบีบ แตรไล่จากรถคันหลังบ่อยๆ ฉันกับเขาหัวเราะขึ้นมาพร้อมกัน แล้วนี่ทำมากี่วันแล้วค่ะ สิบกว่าวันครับ ไม่เสร็จซะที จนผ้าเริ่มเปลี่ยนสีแล้วนี่ ไม่เป็นไรหรอก พอทำเสร็จแล้วซักมันก็สวยเหมือนเดิมค่ะ ฉันให้กำลังใจเขา นับเป็นครั้งแรกเลยก็ว่าได้ที่ฉันได้พูดคุยกับคนขับรถแท๊กซี่ด้วยความ รู้สึกดีๆและฉันสัมผัสได้ถึงความอ่อนโยนของคนเป็นพ่อคนหนึ่งที่มีต่อ ลูกสาวได้เป็นอย่างดีทีเดียว...ถึงแม้จะได้พูดคุยกับเพียงช่วงเวลาสั้นๆ ก็พอจะดูออกว่าเขาต้องเป็นพ่อบ้านที่ดีมากๆคนหนึ่ง..เวลาเขาพูดถึง ลูกและภรรยาดูหน้าตาเขามีความสุขดีจัง...ถ้าดูจากบุคลิกภายนอกแล้ว แทบจะมองไม่ออกว่าเขาจะเป็นคนละเอียดอ่อนได้ขนาดนี้.. เพราะแค่เพียงภาพลักษณ์ภายนอกนั้นบอกอะไรเราไม่ได้จริงๆเลยค่ะ กว่าจะพ้นช่วงที่รถติดออกมาได้กินเวลาไปประมาณ ครึ่งชั่วโมงกว่า... รถวิ่งมาได้สักพักก็ถึงสวนจตุจักรฉันชำระค่าโดยสารเสร็จ ก่อนลงจากรถ ฉันมิวาย พูดกับเขาส่งท้าย ทำให้สำเร็จนะคะคุณ..เพื่อลูก ครับผม ขอบคุณครับ โชคดีนะครับ เขายิ้มให้ฉันก่อนจะออกรถไป แม้ว่าจะลงจากรถได้สักพักแล้ว..ฉันก็ยังเดินไปอมยิ้มไปโดยไม่ได้สนใจ ว่าคนรอบข้างจะมองและคิดว่ายังไง... แค่ช่วงเวลาเพียงสั้นๆ..กลับทำให้ฉันมีความรู้สึกดีๆได้ตลอดทั้งวัน ทั้งๆที่วันนั้นแดดค่อนข้างจะร้อนมากแต่ทว่าใจฉันกลับสงบเยือกเย็นดีจริงๆ ฉันว่าความสุขที่แท้จริงมันหาได้จากรอบๆตัวเรานั่นเอง...ไม่ต้องดิ้นรนหา จากที่ไหน..และคนเราไม่ว่าจะประกอบอาชีพอะไรก็ตามที่สุจริต.. และทำมันอย่างเต็มกำลังความสามารถ....ที่สำคัญมีความสุขกับสิ่งที่ทำ... เพียงเท่านี้เราก็ดำเนินชีวิตได้อย่างมีความสุขแล้วค่ะ.... วันดีๆอาจไม่ได้มีทุกวัน..แต่สำหรับฉันแค่ช่วงเวลาสั้นๆ..นั่นก็ดีพอแล้ว! "เทียนหยด"
19 มกราคม 2554 08:36 น. - comment id 88835
17 กานต์ พ่อคนดีที่หนึ่งเล๊ยยยย
15 มกราคม 2554 15:45 น. - comment id 121414
" ทำให้ลูกสาวครับ " คำพูดนี้ ฟังแล้วพูดไม่ออกค่ะพี่อ้อย คิดถึงเตี่ยเลยนะเนี่ยะ ผู้ชายมีน้อยคนนักที่จะทำเพื่อคนที่ตัวเองรัก น้อยคนนักที่จะลงุทุนทำงานฝีมือเอง เพื่อคนที่เขารัก ..... อ่านแล้วนั่งอมยิ้มได้ค่ะพี่อ้อย ดีใจแทนเจ้ด้วย ที่ประสบความสำเร็จในการขึ้นแท็กซี่วันนึง 55555 ก็วันอื่นๆนี่น๊า มังมาบ่นๆๆๆๆ กะพวกตรูทู๊กกกทีไป อิอิ เฮ้อ... อ่านแล้วอิ่มเอมใจ ฮี่..ฮี่ มาลีฮวนน่า เรือรักกะดาษ กับไอ้หนุ่มผมยาว เข้ากั๊น เข้ากัน ไอ่หนุ่มมาดเซอร์กะงานฝีมือก็เข้ากั๊น เข้ากัน อิอิ ....... อ่อ ลืมๆ วาจะบอกว่า ผู้ชายเดี๋ยวนี้หาน้อยมาก ที่จะมีนิสัยอ่อนโยน นุ่มนวล และทำอะไรสักอย่างเพื่อผู้หญิง หรือ เพื่อคนที่เขารัก อ่านแล้วประทับใจมากๆๆๆ ขอบคุณกับเรื่องราวดีๆค่ะเจ้
15 มกราคม 2554 16:02 น. - comment id 121415
คราวก่อนเจอแท๊กซี่โหด คราวนี้แท๊กซี่ขอแก้ตัว นี่ๆ ไปเดินสายขนส่งเลยมะ จะได้มีเรื่องเล่าเยอะๆ อิอิ
15 มกราคม 2554 17:10 น. - comment id 121416
ซึ้งอ่ะ ตรูกำลังอยู่ในโหมดซึ้งด้วยอ่ะแกร เพิ่งดู กวน มึน โฮ จบ แต่หนังยังไม่จบตรูก็ปล่อยโฮ....แล้วอ่า ซึ้ง กาซิกๆ ปาดน้ำตามาเพิ่งแห้ง ก็มาอ่านเจอเรื่องแท๊กซึ่ของแกรอีกไอ่ลิงอ้อยเอ๊ย คนเราดูกันที่ภายนอกไม่ได้จริงๆ บางคนรูปลักษณ์ภายนอกเขาน่าจะออกแนว เถื่อนๆ ดิบๆ แต่พอเขามีความรักเขากลับอ่อนโยนได้อย่างไม่น่าเชื่อ เฮ้อ.............ซึ้งสองเด้ง หิวแระ ไปหาไรกิงก่อง พวกแกรสองลิงใครอยากดูเป่ายิ้งฉุบกันดิ๊
15 มกราคม 2554 18:42 น. - comment id 121420
เจอคนขับแท็กซี่ดีก็โชคดีไปเนาะ หากกลับบ้านช่วงดึกๆ พี่จะลำบากใจมาก ตอนเรียกให้ไปบ้าน ไม่บ่นสักอุบ พอเลี้ยวเข้าซอย สองสามเลี้ยว บางคนออกอาการ แบบว่า ไม่น่ามาเลย บางคนเห็นแล้วทนไม่ได้ พอลงลดนะ พี่ประชด " ไม่ต้องทอนหรอกค่ะ ขอบคุณที่มาส่งจนถึง" เล่นเอาเหวอไปเลย อิ
15 มกราคม 2554 19:16 น. - comment id 121423
แบบนี้ยังไม่เคยเจอดีมากคับเรื่องนี้
15 มกราคม 2554 20:23 น. - comment id 121429
คุณอ้อยเป็นคนละเอียดอ่อนจริงๆเลยนะคะ อ่านแล้วก็รู้สึกดีค่ะ พ่อพี่ก็เคยเย็บหรือซ่อมถุงเท้าเองเหมือนกันน๊า ตอนนั้นคิดว่าพ่อจะซ่อมทำไมน่าจะซื้อใหม่ พ่อบอกว่าเย็บนิดเดียวมันก็ใช้ได้แล้ว ตอนนี้คิดถึงพ่อจัง
15 มกราคม 2554 20:31 น. - comment id 121430
" วันดีๆอาจไม่ได้มีทุกวัน..แต่สำหรับฉันแค่ช่วงเวลาสั้นๆ..นั่นก็ดีพอแล้ว! " ลงท้ายได้แจ๋วจริงๆ เลยอ้อย อ้ะจึ๊ยๆๆ ชอบๆๆๆๆๆ เรื่องแท๊กซี่ครั้งนี้กับครั้งก่อนมันต่างกันนี่น่าอ้อย ... ครั้งนี้เจอแท๊กซี่มาดเซอร์ใจดี ครั้งที่แล้วเจอแท๊กซี่มาดแย่ใจแย่ ... นะ มันก็งี้ล่ะชีวิตคนเรา เจอดีบ้างร้ายบ้างสลับกันไป เป็นรสชาดของชีวิต แต่แท๊กซี่มาดเซอร์คนนี้เค้าก็ทำเรื่องซึ้งใจได้จริงๆ เค้าทำมันด้วยหัวใจชัวร์ ....
15 มกราคม 2554 21:07 น. - comment id 121434
1 ลสร. "ทำให้ลูกสาวครับ" ดูๆมันก็เป็นคำพูดที่ ธรรมดาน๊ะ..แต่แกรเชื่อป่ะน้ำเสียงที่เขาพูด ทำให้คนฟังอย่างตรูรู้สึกว่ามันไม่ธรรมดา.. ที่แกรว่าผู้ชายหาได้น้อยมากที่จะทำอะไร แบบนี้...ก็คงจริง แต่ในความจริงก็ยังมี ความไม่จริงอยู่..เชื่อมั๊ยหล่ะ ตอนที่ตรูยังเด็กๆเรียนชั้นประถมนี่หล่ะ ไอ้เสื้อนักเรียนนี่มันต้องมีอักษรย่อของ โรงเรียนใช่ป่ะ ทั้งหมดก็ 5 ตัวอักษรแถม ยังต้องปักชื่อนามสกุลอีก..แกรรู้มั๊ยคนที่ทำ ให้ก็คือ พ่อ.. และถึงแม้ว่ามันจะออกมา บูดๆเบี้ยวๆน๊ะ..แต่เจ๊ว่าทุกตัวอักษรมันคือ ความรัก ความตั้งใจที่พ่อทำให้..เจ๊เคยถูก เพื่อนล้อเล่นบ่อยๆเรื่องนี้..แต่เจ๊ก็ภูมิใจค่อด อีกเรื่องหนึ่งอันนี้ตาหลกฟร่ะ.. ตอนนั้นผมก็ต้องไว้ทรงนักเรียนก็คือผม บ๊อบตรงสั้นแค่ปิดใบหูได้นิดหน่อย...เจ๊ไม่ เคยไปเสียเงินให้ร้านตัดผมเลยฟร่ะ.. เพราะพ่อบอกว่า พ่อก็ตัดได้ ทำไมต้องไป ตัดที่ร้านให้สิ้นเปลือง..แกรคงเคยได้ยิน ที่เขาว่า ผมทรงกะลาครอบ ใช่ป่ะ พ่อตรูเด็ดกว่านั้น ไม่ต้องมีกะลาครอบก็ สามารถทำให้เหมือนกะลาครอบได้ฟร่ะ นี่ถ้ารูปสมัยตรูยังเด็ก หลงเหลืออยู่ ตรูอยากเอามายืนยันจริงจริ๊ง
15 มกราคม 2554 21:11 น. - comment id 121435
2 ยกป. ฮ่าๆๆๆ แหมแกรก็..ให้ตรูเจอเรื่องดีๆมั่งฮี่ ประสบการณ์เรื่องรถแท๊กซี่ของตรูเนี่ยไม่ได้ มีแค่นี้นาเฟร้ย...นี่แค่น้ำจิ้ม..ถ้ามีโอกาส เนื้อกะผักจะตามมาสมทบ 55555
15 มกราคม 2554 21:15 น. - comment id 121436
3 ลชร.. แล้วนี่น้ำจะท่วมบ้านตรูป่าวว๊า บ่อน้ำตามังตื้นจริงๆเฟร้ย ส่วนหนังที่แกรว่า ตรูขอสละสิทธิ์ ให้ไอ้ลิงไปซะ..แกรกะรู้ว่าตรูไม่ค่อยถูก กะหนังประเภทนี้..แบบตรูต้อง โหดๆฟร่ะ
15 มกราคม 2554 21:18 น. - comment id 121437
4 เจ๊แบม ขำเจ๊ง่ะ..ทิ้งทวนได้ดีจริงๆ แบบนี้เขาเรียก เชือดนิ่มๆ...เหวอไปเลยเนาะ
15 มกราคม 2554 21:19 น. - comment id 121438
ทะเบียนอะไรอ่ะอ้อย พรุ่งนี้หวยออก ดูน่ารัก อบอุ่นดีเนาะ พ่อแบบนี้ก็มี
15 มกราคม 2554 21:20 น. - comment id 121439
5 พี่วิทย์ อืม..เป็นครั้งแรกค่ะพี่ที่เจอแบบนี้..เลยทำให้ รู้สึกดีทุกครั้งที่นึกถึงเรื่องนี้..เลยไม่อยากเก็บ เอาไว้คนเดียว...อิอิ
15 มกราคม 2554 21:22 น. - comment id 121440
6 พี่แจ้น ไม่ถึงกับละเอียดอ่อนหรอกค่ะพี่..อ้อยว่าถ้า ใครเจอแบบอ้อยก็คงต้องรู้สึกดีเหมือนกัน อาจเป็นเพราะว่าเขาเป็นผู้ชายไงพี่..และ เราก็ไม่ค่อยมีโอกาสได้เห็น..พอได้เห็นก็ เลยประทับใจค่ะ
15 มกราคม 2554 21:26 น. - comment id 121441
7 เมจิก แต่ฉันทำด้วยหัวใจ..นึกถึงเพลง ใหม่ เจริญปุระ อ้อยถือว่าครั้งนี้ลบล้างความทรงจำแย่ๆจาก ครั้งที่แล้วไปหมดไม่มีเหลือเล๊ยยยย... ก็ที่ผ่านมามันยอดแย่..ครั้งนี้อ้อยถือว่า ยอดเยี่ยม...อิอิ
15 มกราคม 2554 21:30 น. - comment id 121442
12 จวว เจ้ย มังถามแต่ทะเบียนรถเฟร้ยยย เด่วเจ้าแม่อ้อยนั่งทางในดูก่องแระกาน แท๊กซี่คนนี้ทำให้อ้อยคิดถึงพ่อจับใจเลยหล่ะ
18 มกราคม 2554 09:58 น. - comment id 121473
พ่อกานต์ก็เคยทำงานสานให้ค่ะ เพราะว่าลูกทำไม่เป็น อิอิ ต้องเอาไปส่งครู