เริ่มและ

สะพั่งสะท้านไมภพ

ในพงศาวดารตอนหนึ่งกล่าวไว้ว่า
ในหุบเขากุยก๊ก หรือที่คนทั่วไปเรียกว่าหุบเขาปีศาจ มีเพื่อนรักกันอยู่สองคนคือ บังก๋วน กับ ซุนปิน ทั้งสองก็ได้เรียนวิชามาจากสำนักเดียวกัน มีอาจารย์กุยก๊กซินแสสั่งสอน แต่เมื่อจบออกมาแล้วออกมารับราชการแล้ว บังก๋วน ไปได้ดีกว่าจนกระทั่งเจ้าเมืองงุยหรืองุยอ๋องไว้วางใจ แต่ก็กลัวว่าหากจะชวนซุนปินมารับใช้ด้วยก็เกรงว่าจะทำให้ตนเองตกไปจึงไม่ยอมให้เพื่อนร่วมชั้นเข้ามารับราชการด้วย
ช่างเหมือนเรื่องจริงทีเดียวว่าไหมครับ ว่าเพื่อนๆที่ได้ดีแล้ว แต่เห็นเพื่อนยังไม่ได้ดี กลับคิดกีดกันไม่ยอมให้การช่วยเหลือ กลัวว่าจะได้ดีล้ำหน้าตน สุดท้ายก็ไปไม่รอดอยู่ดี เราก็คงเห็นหลายๆท่านที่ผ่านมาแล้วนะครับว่าหากขาดคุณธรรมที่ควรจะมีแล้วยังไงก็ไปไม่ไกล ท่านคิดว่าท่านได้ช่วยเพื่อนๆหรือยังครับ ตัวอย่างของเรื่องนี้ก็มี เช่นตอนหนึ่งที่เรียนโรงเรียนเสนาธิการอยู่ ท่านอาจารย์ชุ่มก็เรียนด้วย เช้ามาท่านจะแจกคำตอบการบ้านที่ต้องส่งอาจารย์ แต่ในตอนเช้าจะมาสำเนาให้เพื่อนๆและพี่หลายท่านได้นำไปใช้ให้เกิดประโยชน์ จนกระทั่งสำเร็จการศึกษา และได้ดีกว่าคนผลิตชิ้นแรกอีกด้วย พวกท่านเหล่านั้น คิดถึงพี่ชุ่มของเราบ้างหรือเปล่า
ในความเป็นจริงผมเห็นความกักขฬะหยาบช้าของพี่ๆ และน้องๆที่เคยผ่านสำนักเดียวกัน ผมไม่แปลกใจเลยขนาดคนในหุบเขาปีศาจยังมีชีวิตที่อนาถแบบนี้ หรือว่ามันจะเป็นเรื่องอีแบบเดียวกัน ฟันธง!
ในตอนนี้การทำงานของเจ้าหน้าที่ในแต่ละกระทรวงก็ลำบากลำบนมากมาย
ไม่ใช่เพราะว่างานหนัก
แต่ทว่าเป็นเพราะสู้เรื่องคอนเนคติ้ง กับ โปรปรากานดา ไม่ได้เลย
กับเพียงตำแหน่งลาภยศ
ก็ต้องเอากันถึงตายไม่ได้สนใจสิ่งที่บรรพบุรุษได้อาบเหงื่อต่างน้ำเอาโคตรเง่าครอบครัวเข้าแลกกว่าจะได้มาเป็นห้าแสนกว่าล้านตารางไมล์อย่างปรัตยุบัน
หากคนเราคิดดีจริงทำประโยชน์เพื่อส่วนรวมจริงแล้วก็คงไม่เป็นปัญหา
แต่ทว่าทำจริงหรือ
รับราชการจะเจริญก้าวหน้าก็ต้องมีผู้มีบารมีประจำกระทรวงเป็นที่พึ่ง
เอากันขนาดนี้
ไอ้พวกนั้นเขาแสวงหาอะไรกัน
หรือเพียงเพราะอยากจะมีคำว่าอำนาจบาตรใหญ่เท่านั้น
สักวัน
เมื่อมีการจารึกความชั่วที่พวกเขาเหล่านั้นได้ทำไว้
โดยคนเขียนที่ไม่กลัวตายคนหนึ่ง
คงไม่จืด
เงินทองที่หาไปให้พวกเขา
ก็เป็นเงินทองจากหยาดน้ำตาของประชาชนของเรา
คนได้ก็เอาไปทำอะไรอะไรที่ตลกๆ
แค่นั้น
งักปุ๊กคุ้ง ช่างมากมายหรือเกินในโลกนี้
พวกแบกป้ายธรรมมะมากมาย
มิน่าเหล็งฮู้ชงถึงเอาแต่ร่ำสุราและดีดพิณร้องเพลงเย้ยยุทธจักรจนเมามาย
ไม่ได้แตกต่างจากนิยายเลย