-ขอบคุณ- -เพื่อนและความรัก-

spectaculous

ชีวิตที่มักจะเกิดความรู้สึกผิดหวังอยู่บ้างในหลายๆครั้ง  
  บางครั้งแทบจะอยากระบายมันออกมาด้วยวิธีที่เป็นไปไม่ได้      ทำไมล่ะ
  ทั้งที่เจ็บปวดหลายต่อหลายครั้ง  แต่ก็ยังทนกับมันได้  
  ความเจ็บปวดที่เกิดจากความผูกพันธ์  
                                       พยายามที่จะทนกลั้น  
                                                            พยายามฝืนใจ 
  แต่บางครั้งก็เกินกว่าที่เราจะทำใจกับมันได้  เพราะเราเองหรือ  
 
  เกิดจากจิตใจของเราเองหรือเปล่า  ดื้อรั้นแต่จะยึดติดกับคนๆนี้  
  ทั้งที่รู้ว่าซักวันหนึ่งเค้าอาจต้องทำให้เราต้องเสียใจขนาดไหน  แต่ก็ยังยึดมั่นในสิ่งที่ตนได้เลือก  รู้สึกตลอดเวลา  ตัวตนของคนที่เราได้ยึดมั่น  เชื่อใจและไว้ใจมากที่สุด  ไม่ได้รั้งความรู้สึกของเขาเลย 
  แต่เหมือนว่ากดดันความรู้สึกตัวเองมากกว่า  แต่ก็ฝืนกับมันมาตลอด  
  ภายใต้หน้ากากที่ออกสู่ภายนอก  ใช่ว่าจะมีความสุขเสียเลยไม่ 
  กล้ำกลืนกับสิ่งที่ตัวเองได้กระทำมันตลอดเวลาเสียมากกว่า  
                                  
                                          เราผิดหรือป่าว  
 
  โทษตัวเองแล้วมันได้อะไรขึ้นมา  
             จะไปโทษคนที่ทำให้เราต้องเป็นแบบนี้หรือ  
                                  เพราะถ้าไม่มีเค้าสิกลับจะทำให้รู้สึกโดดเดี่ยว  
  แต่การเสียน้ำตาเพื่อคนๆนี้มันมากมายเสียเหลือเกิน 
  ไม่เคยแม้จะบอก 
                                            เป็นห่วง  
  
  ในบางครั้งถึงแม้อยากให้เขาได้รับรู้  แต่ก็กลับเก็บเอาไว้และพยายามที่จะลืมมันเสียทุกที  แต่สักพักก็กลับหวนคิดมันขึ้นมาอีก  
  หลายคนคิดว่าเราเป็นคนที่ดูร่าเริงทีเดียว  
                                    ชอบทำให้คนอื่นหัวเราะได้  
                                                                เสแสร้งหรือป่าว 
                                                                                     ป่าวเลย 
  ตัวตนอีกแง่มุมหนึ่งที่พยายามจะกลบความเศร้าเสียมากกว่า  
  แต่ในยามเวลาโดดเดี่ยวมันยากนะ  ที่จะรู้สึกสนุกกับตัวเอง  
  อยากจะหัวเราะ  แต่มันฝืนกับความรู้สึกขนาดไหนล่ะ  
  โทรศัพท์หาเพื่อนที่เราไว้ใจ  
                 เพื่อนที่คิดว่าจะให้กำลังใจเราได้เสมอ  
                                                         ในยามที่เรารู้สึกแบบนั้น  
  ขอบคุณตลอดเวลากับเพื่อนคนนี้  ถึงแม้จะน้อยครั้งที่เราจะได้พบปะกัน  แต่ก็ยังรู้สึกดีใจ  ที่ได้มีเพื่อนคนนี้ไว้เคียงข้าง  
  ในยามที่เรารู้สึกฝืนทน  
                 ยังมีเขาที่ทำให้เราอุ่นใจ  
                                และกล้าที่จะกลับไปเผชิญกับปัจจุบันต่อ 
                                                                    ดีใจนะสำหรับเพื่อนคนนี้   
  ทำให้เราได้เข้าใจอะไรหลายอย่าง  ให้เรากล้าที่จะเดินต่อไปถึงแม้จะรู้ว่าเรื่องที่จะทำให้ต้องเสียใจนั้นยังรอคอยเราอยู่ข้างหน้า  
  และรู้ตัวเองตลอดเวลา  ว่าความรักสำหรับตัวเรานั้น  ให้กับคนที่ทำให้เราช้ำใจมากที่สุด  
  มันเป็นความรู้สึกที่แปลก  
                                ไม่เคยโกรธ  
                                           แต่ให้อภัยตลอดเวลา  
  พยายามที่จะทำให้เขารู้สึกดี  ทำให้เขาสบายใจ  ความรู้สึกเหมือนอยากที่จะเป็นผู้ให้  เหมือนว่ายอมให้ได้ทุกอย่าง  
  ความเสียใจที่มักจะเก็บซ่อนไว้ด้านหลัง  
  อยากให้ความอบอุ่นแก่เธอคนนั้น  
                       ทั้งที่รู้ว่าต้องรออีกนานแค่ไหนล่ะ  
                                      แม้จะพูดคุยกันยังแสนจะยากลำบาก  
                                                      แต่ก็พยายามที่จะเก็บความหวังนั้นไว้  
  จะมีสักกี่คนที่มีความรู้สึกในแบบเดียวกันนี้บ้าง  
  ความรู้สึกที่มีให้กับใครคนหนึ่ง  แต่ต้องอดทนกับทุกสิ่งทุกอย่างที่ทำให้ต้องเสียใจซ้ำแล้วซ้ำอีก  
  แต่เหมือนยิ่งนานวันยิ่งจะรู้สึกผูกพันธ์เสียมากกว่า  
  ยังรู้สึกดีใจ  แม้จะไม่รู้เลย  ว่าความรู้สึกที่เธอนั้นมีต่อเรามันเป็นไปในรูปแบบไหนด้วยซ้ำ  
  นับครั้งไม่ถ้วนที่ได้พยายามบอกกับเธอว่าเรารัก  
                                                       ทุกครั้งที่ได้คุยจะบอกว่าคิดถึง 
  ช่างเป็นคนที่ไม่สบายบ่อยเอาเสียมาก  ก็เป็นห่วงตลอดเวลา  
                                    เธอรักในบทกลอน  เราก็รักในแบบเดียวกัน  
                                                                                  ชอบอะไรคล้ายๆกัน 
 
  เธอเป็นหนึ่งในคนที่คิดมากเอาเสียจริงๆ 
                               หลายๆเรื่องที่มักจะเก็บมันไปคิด  
                                                                      หมดหนทาง  
                                                                             แล้วก็ต้องร้องให้อยู่เสมอ
  พยายามจะรับรู้ความเสียใจของเธอเสมอ  คอยจะปลอบและแนะนำในสิ่งที่ดีๆอยู่ตลอดเวลา  คอยที่จะรับความรู้สึกที่เป็นทุกข์จากเธอนั้นมา  แล้วจะเป็นผู้ที่ทนรับความเจ็บปวดนั้นเสียเอง  
  แต่ไม่เคยจะหมดหนทางเสียทีเดียว  ถึงแม้ว่าจะแก้มันไม่ได้บ้าง  
  ก็ยังมีเพื่อนคนหนึ่งคนนั้นคอยช่วยเราอีกหนึ่งคน  จึงสามารถที่จะกลับมายืนได้อีกครั้งเสมอ  เรารักเพื่อนคนนี้คนที่ทำให้เราสู้ต่อ  
  และเรารักเธอคนนี้คนที่ทำให้เรารู้สึกเหมือนว่า  เราได้มีที่พึ่งที่ทำให้รู้สึกไม่โดดเดี่ยว  และก็ดีใจที่เธอเองก็เคยที่จะให้กำลังใจเราในหลายๆครั้ง 
                                                                                    รู้สึกมีกำลังใจนะ  
  เคยได้ถามเธอคนนี้ว่า  ความรู้สึกที่มีต่อเรานั้นเป็นแบบไหน 
  ทั้งที่รู้ว่าเธอเองก็ยังไม่พร้อมที่จะตอบคำถามนี้  แต่ก็ได้ถามไปหลายครั้ง  จนตอนหลังเริ่มรู้สึกว่า  
  ปล่อยให้เป็นไปในแบบนี้โดยไม่ต้องถามความรู้สึกของเธอจะดีเสียกว่า 
  เธอจะรู้สึกแบบไหนตัวเธอคงรู้ตัวเธอเอง  
                                                      และซักวัน
                                                              เมื่อถึงเวลาคงจะบอกกับเราเอง  
  
  ตอนนี้  ระหว่างเราทั้งสองนั้นอยู่กันห่างไกลเหลือเกิน  และเหลือเวลาอีกไม่มากนัก  ที่ระยะทางที่เคยห่างจะยิ่งไกลออกไปกว่าเดิม  
  แต่ความหวังนั้นจะยังไม่หมดไปหรอกนะ  
                                       จะยังคงเป็นเหมือนเดิม 
                                                        จะคอยส่งความคิดถึงอยู่เสมอ  
  ถึงแม้หากเราจะไม่มีโอกาสได้ติดต่อกันอีกเลยก็ตาม  
                            
                                                  รู้ไหม  
  รอบๆตัวของเรานั้น  
                     มีผู้หญิงมากมายที่เพียบพร้อม  
                                                หลายครั้งที่รู้สึกอยากปันใจให้ใครอื่น  
  แต่พอถึงเวลา  ในใจกลับคิดถึงเธอคนนี้ขึ้นมาทุกครั้ง 
  เหมือนกับว่าเป็นการบ่งบอกว่า  เรามีคนที่เราได้มอบความรู้สึกอันนี้ให้แล้วนะ  แล้วก็มักจะใจไม่กล้าขึ้นมาเสียทุกครั้ง  
  สามารถอธิบายให้รับรู้ได้ไหม  ว่าทำไมความรู้สึกแบบนั้นถึงเกิดกับเรา  
  รับรู้บ้างหรือป่าว  
         ว่าได้มีใครคนหนึ่งได้ทำให้เราได้มีความสุขที่ได้รักและได้ทุ่มเทเพื่อเขา  
  และเขาคนนั้นคือใคร  
                   เธอรับรู้หรือเปล่า  
                                                        ใช่ 
  เธอรู้  แต่ทว่าความรู้สึกของเธอนั้นเรามิอาจรู้เลย  
  พยายามจะคิดในแง่ดีเสมอ  แต่ไม่ว่าเธอจะรู้สึกอย่างไร  
  เราเองก็ไม่อาจจะห้ามใจของเธอนั้นได้เลย  
  และจะไม่เสียใจเลยหากแม้ตลอดเวลาที่ผ่านมานั้น  เธอจะไม่ได้มีใจให้กับคนๆนี้ที่ได้เฝ้าเป็นห่วงเป็นใยอยู่ทุกเวลา  
  ขอบคุณเธอคนนี้ที่ทำให้เราได้มีความรัก 
             แม้สิ่งที่ได้ร้อยเรียงมาทั้งหมดถึงแม้หากเธอจะไม่ได้เห็น 
                                                                                         แม้ไม่ได้อ่าน  
  แต่อยากให้รับรู้  ว่าเธอคนนั้นมีค่ากับคนๆนี้มากสักเพียงไหน  เป็นหนึ่งคนที่ทำให้เราคนนี้ยังพร้อมที่จะอยู่และสู้ต่อไป  
                                 เพราะมีเธอ  ทำให้คนๆนี้ยังคงอยู่
  
  และอยากจะขอบคุณเพื่อน  
  
  เพื่อน ที่ให้กำลังใจเราเสมอ  เพื่อน ที่สอนให้เราได้รู้ว่าชีวิตเหมือนภาพวาด  หากแม้มีอุปสรรคใดๆมาสู่  ก็จะพยายามที่จะต่อสู้กับมัน  และจะต้องวาดภาพๆนั้นให้สมบูรณ์ให้จงได้  
 หลายต่อหลายครั้งนะ  ที่รู้สึกท้อและเกือบที่จะเลิกวาดมันต่อ  
 แต่เพื่อน  ที่ทำให้เราได้ตั้งใจวาดมันต่อไป  ถึงแม้ภาพๆนั้นจะยาก  จะซับซ้อนสักแค่ไหน  ขอบคุณมากกับทุกๆครั้งที่ได้คอยช่วยเหลือ  
  และถึงเธอคนนี้ที่อยู่ในหัวใจของเราเสมอ  
                ขอบคุณเช่นกันที่ทำให้เราได้เข้าใจความรักมากขึ้น 
                                                                   จะคิดถึงและห่วงใยตลอดไป  
                                   ..........ถึงแม้ว่า...........
  ความรู้สึกนี้  จะเป็นเพียงความรู้สึกของคนเพียงคนหนึ่ง ในโลกอันแสนกว้างใหญ่ใบนี้ก็ตาม  
                                 แต่ก็ยังรู้สึกว่า   
                                                    ดีใจที่ได้รัก