หัวใจทรนง

สะพั่งสะท้านไมภพ

ใบหน้าของเขา เจ้านายของผม มันเป็นใบหน้าที่สุดแสลงที่ไม่อาจทนดูนานๆได้ ไม่ใช่เพียงเพราะว่าไม่หล่อ แต่ทว่าจิตใจ และสติปัญญา ความคิด กลับอยู่ในเกณฑ์ต้องปรับปรุง
ผมสะพั่ง ได้แต่ส่ายหัว คิดอีกทีก็ดีเหมือนกัน มีแบบนี้เยอะๆ ก็ไม่ต้องลำบากมือกินแรงในการรับมือ เพราะว่าหากแกเชื่อในสิ่งที่ผมเสนอ สิ่งที่ผมเสนอล้วนแล้วแต่มุ่งหวังที่จะเอื้อต่อส่วนรวม และหน่วยไม่มีคิดจะล้างผลาญใคร แม้แต่คิดจะเอาชื่อเสียงแก่ตนเอง แต่สติปัญญา และความคลาดเคลื่อนของวงจรไฟฟ้าในสมองผิดปกติจึงทำให้แปลกไป
ทุกครั้งที่คิดว่าจะเป็นระดับประธานกรรมการ หรือผู้อำนวยการสำนัก ผมจะต้องคิดได้ตามมาว่า มันจะบ้าหรือเปล่าวะ และทุกครั้งที่ทำงานอย่างทุ่มเทและลืมตัวอยากได้ตำแหน่ง ก็จะต้องขำว่าเผลอเป็นอยากเป็นเชียว
นี่ก็แสดงว่าตำแหน่งใหญ่ๆ มีอำนาจ มันอาจเป็นความต้องการที่สุดและอยู่ในก้นบึ้งของหัวใจก็เป็นได้
ในยามนี้ ยามที่ปัญหา ยามที่ความเครียด ไม่ได้กลายเป็นเรื่องที่หนักอกหนักใจอีกต่อไป แต่ทว่ากลับกลายเป็นเรื่องสนุกที่ควรจะต้องมี คิดถึงตอนนี้ สะพั่ง ก็ต้องหัวเราะเคี๊ยกๆอีกแล้ว  
แม้ว่าอยากจะปักหลักฐานที่ใดที่หนึ่งในโลก อยากจะตั้งตัวเป็นใหญ่นะจุดหนึ่งแต่ทว่ายังไม่ถึงเวลาสักที ในตอนนี้ เป็นไปได้ไหมว่า ในตอนนั้น เป็นครูดาบ บ้างก็ว่าเป็นจตุรงคบาท บ้างก็ว่าเป็นมหาดเล็กใกล้คิดพระมหากษัตริย์ ผมก็คิดถึงคำพูดของจานทูนที่ว่า ไม่มีบังเอิญอย่างแน่นอน มีแต่เหตุและผล หรือเป็นว่าในปัจจุบัน ณ ที่ทำงานแห่งนี้ ผมจะต้องมาปรับให้กับพวกเขาทั้งหมดเลยหรือเนี่ย
มันกลับเป็นงานที่ยากและท้าทายยิ่งในการจะปรับเปลี่ยนทัศนคติของคน
มีอยู่ครั้งหนึ่งผมได้รับเกียรติให้พูดเรื่องการแก้ไขปัญหาหมิ่นสถาบัน
ผมได้กล่าวออกไปถึงวันที่ 23 ต.ค.ที่เป็นวันที่ผมจะต้องไปวางพวงมาลาให้ได้ เพราะเหตุที่ว่าขอพระองค์ท่านไว้เยอะ รวมทั้งรถมาสด้าสามสองสามจีแอลเอ็กซ์ของผมด้วย แม้จะฝนตกพรำๆเพียงใด ก็ต้องไปให้ได้ 
สิ่งที่พูดออกไปล้วนแล้วแต่คิดทำแบบนั้นทั้งนี้น
และบางครั้งก็เป็นเรื่องจริงที่ปาฏิหารย์
หลังจากพูดจบผมบอกกับคนฟังว่าต้องเอาไปคิดอีกครั้ง
แต่แป๊บเดียวมีคนที่นึกว่ามาจากสถาบันหนึ่งแล้วเก่งสรุปออกมา
ผมนึกขำในใจ คนละเรื่องเลย ผมกำลังจะบอกกับผู้ฟังทั้งหลายต่างหากว่า วิธีแก้ไขปัญหาเรื่องนี้คือ ต้องใช้หัวใจพูดครับ
ผมเฝ้ามองหลายภาคส่วน มองลึกเข้าไปถึงคลื่นสมองที่แผ่ออกมากระจบกับจานรับสัญญานของผม แล้วก็ยิ้มๆ หลากหลายอย่างแตกต่างแบบเนียนๆ
ผมนั่งคิดถึงกลศึกที่จะนำมาใช้ในการแก้ปัญหาในแต่ละวัน และก็ลองใช้ดู มันก็ทำให้พอเห็นแนวทางหากมันผิดก็สมคล้อยตามสถานการณ์หรือขี่สถานการณ์ไปเลย แต่ส่วนมากหากเป็นเรื่องที่ต้องใช้ความคิดในการตอบแล้วมักจะไม่พลาด
สะพั่ง สะท้านไมภพ ไม่เคยพลาด
แต่ในช่วงบทโหดที่เมื่อก่อนไม่มี ทว่าตอนนี้มีแล้ว ก็เลยสนุกสนานกับชีวิต สิ่งที่ทำล้วนแล้วแต่ตีแผ่เหตุและผลให้โลกรับรู้ได้ มีแต่สมองคิดเรื่องงาน สำหรับเรื่องเงินไม่คิดปล่อยให้เทพยาฟ้าดินท่านเห็นสมควร ชีวิตก็ไม่ยี่หระกับมันเท่าไหร่ อยู่ได้ถึงแค่ไหนก็เอาแค่นั้น 
ในการทำงานบางครั้งก็ครุ่นคิดเสมอๆว่าสิ่งที่เราต้องการจะเปลี่ยนแปลงนั้นมันเป็นสิ่งที่ทำให้เรายากลำบากหรือเหนื่อยขึ้นกว่าเดิมแบบไม่ได้คิดมากไปหรือเปล่า สะพั่ง ยิ้มแย้มให้กับตนเอง ต้องคิดก่อนหลายๆครั้งจึงจะใช้ได้
สำหรับงานนี้ ทำเพื่อสิ่งเดียว
ไม่สนใจจริงๆสำหรับคำด่าหรือคำชม ไม่สนใจจริงๆ ไม่ย้ายหนีปัญหาเพราะว่าบางทีต้องมาทำงาน ณ ตรงนี้ ในบริบทนี้
ไม่รู้ว่าจะได้แค่ไหน จะสำเร็จผลหรือไม่
แต่สิ่งที่สะพั่ง สะท้านไมภพ ทำจะต้องสำเร็จโดยไม่มีข้อแม้หรือข้ออ้างของความไม่สำเร็จ
หากคนรอบข้างผม อาจบางครั้งโดนทักว่าเคยเป็นโน่นเป็นนี่ในอดีตชาติ ก็ขอให้เข้าใจว่าผมจะทำให้เขาเปลี่ยนทัศนคติใหม่ให้จงได้ และจะสนุกสนานกับการที่ได้เจอกันในชาติปัจจุบันเป็นต้นไป
สุนัขบางตัว ไม่แปลกใจ โกงเขามาเยอะในอดีตชาติ แต่ชาติพันธ์สุนัขก็แตกต่างกันบ้าง
ณ วันนี้ แม้หยุดอยู่กับบ้านยังเป็นแผนการณ์ที่จะทำให้เกิดพลวัตรขึ้นได้ที่จะส่งผลดีต่อไปในการทำงานในอนาคต
แนวคิดใหม่ผุดขึ้นปานภูเขาไฟระเบิด ความรวดเร็วกระฉับกระเฉงได้กลับมาอีกครั้ง เปลวเพลิงพลังพวยพุ่งรอบกายเจิดจ้าสีสรร 
อายุ50แล้ว
บางทีต้องใช้สติปัญญาให้มากๆกว่าใช้แรงงานได้แล้ว
นึกได้ถึงคำจานทูนเตือนสติเสมอ
บอกได้คำเดียวว่า
เพิ่งจะสนุกจริงๆก็ตอนนี้แหละ ตอนที่ครบเครื่องอย่างสมบูรณ์