บ่ายแห่งความคิดถึง ในห้วงวันที่ฤดูฝนร่วงหล่นอยู่นอกหน้าต่าง อากาศเปียกชื้น ท้องฟ้าคลุมด้วยสำลีสีหม่น สายลมอ่อนเบาพัดเปะปะ คล้ายดังสับสนและก็คล้ายดังร่าเริง ต้นไม้ต้นเล็กเล็กแทงยอด ใบของมันสีเขียว รากของมันหยั่งลึก บางห้วงขณะ ความคิดนั้นเบากว่าอากาศ มันลอยขึ้นสู่ท้องฟ้าสูง ลอยผ่านหมอกและเมฆครึ้ม กาลเวลาเหมือนหน้าหนังสือ พลิกย้อนกลับไปสู่หน้าที่โปรดปราน กลั้นลมหายใจเมื่อไล่สายตาไปตามบรรทัด หัวใจพองโตเสียจนต้องเผลอยิ้มออกมา เรามีห้วงเวลาร่วมกันช่วงหนึ่ง พูดคุยกัน เดินเคียงข้างกัน และพบเห็นสิ่งเดียวกัน แต่ถึงกระนั้น-ความทรงจำ-เราต่างคนต่างเขียน และซ่อนเก็บมันเอาไว้ ไม่ยอมให้อีกฝ่ายแง้มดู หน้ากระดาษเก่าแล้ว และตัวหนังสือก็พร่าเลือน เราต่างลบมันไปบ้าง เขียนเพิ่มลงไปบ้าง สำหรับฉันแล้ว มันไม่ใช่บันทึกประวัติศาสตร์ หากเป็นนิยายส่วนตัว ที่เราต่างเขียน ต่างผูกเรื่อง บนพื้นฐานของความจริงแค่บางส่วน เธอเป็นตัวละครของฉัน และฉันเป็นตัวละครของเธอ ฉันไม่เคยบอกว่าเธอเป็นนางเอก และไม่เคยถาม-ว่าฉันได้รับบทอะไร เราต่างซุกมันไว้ในที่อันลึกลับ ลึกลับเท่ากับความสำคัญของเรื่องราว ตรงข้างหมอน ตรงข้างแก้วกาแฟ บนเบาะรถเมล์ ริมหน้าต่างเมื่อฝนตก ตรงระเบียงเมื่อฤดูหนาว ตรงข้างโทรศัพท์เมื่อเราพูดคุย ที่เหล่านั้นนั่นแหละ ที่ฉันมักเปิดอ่านนิยายที่ชื่อความทรงจำ บ่ายแห่งความคิดถึง ในห้วงวันที่ฤดูฝนร่วงหล่นอยู่นอกหน้าต่าง น้ำเสียงเธอที่เคลื่อนผ่านอากาศ สดใสจนฉันเห็นรอยยิ้มนั้นลอยอยู่ตรงหน้า เธอแง้มเล็กเล็ก ถึงเรื่องราวที่เธอบันทึกลงในนิยายฉบับของเธอ ฉันยินดีที่ได้รู้ ว่าฉันมีบทบาทอยู่ในนั้น และยินดียิ่งกว่า ตรงที่ว่ามันคลับคล้าย เหมือนจะเป็นนิยายโรแมนติคเล่มหนึ่งเช่นเดียวกัน..
หมอกจาง 23 ส.ค. 2553 23:42 น. - ID 11217 
1656
0
0
24 สิงหาคม 2553 08:39 น. - comment id 118785
สวัสดีเช้าวันอังคารมาอ่านนิยายรักโรแมนติกค่ะ เช้านี้รู้สึกง่วงจัง
24 สิงหาคม 2553 09:18 น. - comment id 118788
24 สิงหาคม 2553 09:44 น. - comment id 118793
อ่านแล้วชอบคะ ขอบคุณนะคะที่ทำให้เช้านี้มีความสุข
24 สิงหาคม 2553 10:54 น. - comment id 118795
ดีเหมือนเดิม
24 สิงหาคม 2553 16:50 น. - comment id 118825
25 สิงหาคม 2553 16:34 น. - comment id 118856
บ่ายแห่งความคิดถึง ในห้วงวันที่ซึ่งฝนพรำสาย มีลมพัดระบัดระบาย ไม้ดอกไม้ใบคล้ายจะเบิกบาน ในห้วงขณะของความคิด ร่องรอยชวนพิศพินิจอ่าน กลับหนังสือพลิกซ้อนเพื่อย้อนกาล ทำหัวใจไหวหวานละลานละลาย หน้ากระดาษเก่าคร่ำ ตัวอักษรต่อคำระบำร่าย บันทึกต่างไหลย้อนซุกซ่อนปลาย ในทรงจำบอกความหมายความสำคัญ บ่ายแห่งความคิดถึง ในห้วงคำนึงคิดถึงนั้น เรื่องราวเรียงร้อยค่อยผูกพัน มีเธอมีฉันและความรัก
26 สิงหาคม 2553 14:59 น. - comment id 118862
บ่ายแห่งความคิดคำนึงถึง ในห้วงหนึ่งระหว่างฝนหล่นรินร่วง หน้าหนังสือกาลเวลาถูกถามทวง ให้แง้มห้วงความทรงจำจากห้องใจ หน้ากระดาษเก่า ๆ ชวนเหงานั่น ฉันวาดเธอเป็นแสงจันทร์สุกสดใส ฉันเป็นคนเดินทางไกลแสนไกล คอยส่งยิ้มละไมให้จันทร์นวล ตรงข้างหมอน, ข้างแก้วกาแฟกรุ่น ริมหน้าต่าง, บนเบาะอุ่น, ระเบียง, ล้วน เป็นที่ที่ความทรงจำได้ทบทวน ถึงกลิ่นไออันอบอวลอดีตเรา บ่ายแห่งความคิดคำนึงถึง เสียงสดใสยังตราตรึง+ยิ้มเหงาเหงา ฉันเปิดอ่านนิยายนั้นอย่างแผ่วเบา ยิ้มพริ้มเพรายังแนบเนาในห้วงใจ แจมครับ
31 สิงหาคม 2553 16:45 น. - comment id 118931
ขอบคุณ ก้าวที่...กล้า, โคลอน, เทียนหยด, กระต่ายใต้เงาจันทร์ และก้อ คุณแทนฯ.. ที่แวะมาทักทายมาฝากคอมเมนท์กันครับขอบคุณ ก้าว..ที่กล้า กับ nig สำหรับกลอนเพราะๆที่เขียนมาของทั้งคู่ ชอบมาก
2 กันยายน 2553 11:21 น. - comment id 118957
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ