หนี้แผ่นดิน ตอน ๕
อาทมาต
เหตุด้วยกองกำลังของพม่ากองหนึ่ง เป็นทหารม้าราว ๓๐ ม้าและพลเดินเท้าประมาณ ๒๐๐ คนเศษได้เคลื่อนที่สวนทางมาจากบ้านบางคาง แขวงเมืองปราจีนบุรี เพื่อเข้ามายังกรุงศรีอยุธยา พบเข้ากับทหารของพระยาตากที่ใช้ให้ออกไปหาเสบียง พม่าก็ไล่จับจนต้องหนีกลับมาที่ค่ายบ้านพรานนก และนำเรื่องเข้าแจ้งกับพระยาตากเพื่อเตรียมตัวรับมือกับพม่าต่อไป
พวกมันมีกันสักเท่าไร พอจะประมาณได้ไหม พระยาตากเอ่ยถามหนึ่งในทหารที่ให้ออกไปหาเสบียงแล้วเจอกับกองทหารพม่า
เห็นจะร่วมๆ ๒๐๐ คนขอรับเป็นกองม้าไม่น่าเกิน ๓๐ ม้าล้วนแต่หอกซัด คงจะเข้าไปสมทบกับพวกมันในกรุงพอเจอกับพวกกระผมมันก็เข้ารุกไล่ทันทีที่หนีทันก็รอดกลับมาได้ที่หนีไม่ทันมันก็จับเป็นเชลยนี้ก็ตามไล่ติดพวกกระผมมาอีกไม่นานมันคงถึงบ้านพรานนกนี้ขอรับพระคุณ
ดีให้มันบุกกันเข้ามาเถิดกูจะฆ่าเสียให้หมดไม่เว้นเชียว ขุนพิชัยท่านไปประกาศบอกเหล่าทหารของเราให้เตรียมพร้อมแยกออกเป็นปีกกาทั้งซ้ายขวาล้อมไอ้พวกพม่าไว้ ส่วนเราจะนำกองม้าบุกเข้าตีเองเมี่อใดที่มันล่าถอยไปติดกองที่ล้อมไว้แล้วก็ให้รุมตีกระหนาบเถิดฆ่าอย่าให้เหลือรอดกลับไปแม้แต่คนเดียว พระยาตากสั่งการขุนพิชัย
ขอรับพระคุณช้าอาจจะมิทันการได้ ขุนพิชัยอาสาทหารคู่ใจพระยาตากรับคำแล้วจึงรีบจัดแจงออกป่าวประกาศกับบรรดาทหารกองอาสาที่พักเอาแรงกันอยู่
อภัยเถิดพระคุณเกิดเรื่องอันใดหรือขอรับ ไอ้เทพหัวหมู่กองอาสาร้องถามขุนพิชัยที่ขี่ม้าสวนทางมาจากที่ประชุมทัพ
อ้าวไอ้เทพมึงเตรียมตัวเถิดข่าวว่าไอ้พวกพม่ากองหนึ่งสวนทางมาจากบางคางไล่ตีทหารที่ไปหาเสบียงนี่มันก็กำลังจะถึงบ้านพรานนกนี้แล้ว ตอนนี้พระคุณท่านก็สั่งรวมพลนัดแนะแผนการให้กูมาประกาศบอกพวกมึงนี่แหละ
อย่างนี้เองหรือขอรับ กำลังคันไม้คันมืออยู่พอดี แล้วพระคุณท่านสั่งการมาอย่างไรขอรับ
ขุนพิชัยอธิบายถึงแผนการศึกให้ไอ้เทพฟัง พร้อมกับนัดแนะถึงแผนการศึกที่จะเกิดขึ้นในเวลาอันใกล้ ขุนพิชัยอธิบายเสร็จ ไอ้เทพจึงบอกลาไปแจ้งข่าวศึกให้กับพวกที่รออยู่ต่อไป
ขุนท่านให้กองเราไปซุ่มรออยู่ทางปีกขวาถ้าไอ้พวกพม่าถอยมาก็ให้ฆ่าอย่าให้เหลือ ไอ้เทพบอกความกับบรรดาทหารใต้บังคับบัญชาของมันซึ่งล้วนแต่กองอาสาทะลวงฟัน
คงเป็นไอ้พวกที่เที่ยวปล้นสะดมมาจากหัวเมืองตะวันออกแน่ที่เดียว เดี๋ยวเถอะวะจะให้มันรู้ว่าไทยใช่ให้มันรังแกได้ฝ่ายเดียว ไอ้ปลิวขบเคี้ยวอย่างใจร้อนอยากออกศึกฆ่าไอ้พวกพม่าเต็มที
ระวังหน่อยก็แล้วกันวะพวกมึงทั้งหลายกูเห็นทีคงจะช่วยได้แต่ให้พร ชิ ถ้าเป็นเมื่อก่อนกูนี่แหละจะอาสาออกนำหน้าศึกทีเดียวเสียดายกูแก่แล้วก็ฝากพวกมึงด้วยแล้วกันช่วยกู้ศักดิ์ศรีไทยที่เขามาเหยียบบ้านเหยียบเมืองเช่นนี้คงคิดชะล่าว่าไทยนั้นหามีฝีมือไม่ ก็เอาวะใช้ดาบในมือพวกมึงนั่นแหละต้อนรับเขาที่เป็นเเขกมาเที่ยวบ้านเรา เฒ่านกพูดจบเรียกเสียงเฮจากกองอาสาดังสนั่น เสร็จแล้วต่างก็แยกย้ายกันไปเตรียมตัวทำศึกตามคำสั่งของพระยาตากต่อไป