สีแดง ศาสตร์แห่งความสะพรึง

spectaculous

ลืมตาขึ้นมา  แสงอัสดงเฉิดฉาย  ความสว่างที่เปิดโลกทัศน์แห่งปัจจุยุคสมัยในยามเช้าแห่งความสดชื่น  ด้วยแสงสีแดงอ่อนๆจากรูปทรงเรขาที่ทำให้สรรพสิ่งคงอยู่  การก่อกำเนิด  การดำรงค์ด้วยการมีตัวตนและความอบอุ่นจากการเคลื่อนไหวของอสสารภายใน  จุดศูนย์แห่งความสมดุล  พัฒนาการแห่งลักษณะพัฒนาการเฉพาะตัวอันโดดเด่นของต่างสายพันธุ์   รูปร่างอันเป็นที่สุดของวิวัฒนาการ  จะก่อเกิดขึ้นได้ไม่  หากไร้ซึ่งสีแดงแห่งความอบอุ่นที่สาดส่องสู่ทุกอณูแห่งต้นกำเนิด  ถูกแล้ว  ตัวฉัน ณ ตอนนี้จะมีตัวตนหรือหากไม่มีสิ่งนี้
	      จิตวิญญาณ  จากครั้งอดีตกาลสู่ปัจจุบันกาลยังคงวนเวียนอยู่ ณ จุดก่อกำเนิดด้วยปัจจัยที่ไร้การพิสูจน์  แม้ด้วยหลักการแห่งศาสตร์วิทยก็ตาม  สิ่งใดฤๅจะเป็นสิ่งที่บ่งบอกได้  ออร่า(Ora)  คลื่นรังสีโทนร้อนแห่งความอบอุ่นจากการแผ่ของสิ่งมีชีวิต  เหนือกว่าธรรมชาติของสติปัญญาของสัตว์ผู้ซึ่งชื่อได้ว่าเป็นเลิศที่สุดจะหยั่งรู้ถึงสาเหตุของการแผ่อันนั้น  หนึ่งในความมหัศจรรย์แห่งสีแดง  ซึ่งตัวฉันเองได้เคยที่จะพิสูจน์แต่ต้องพบกับความน่าสะพรึงของสีแดงที่ทำให้ฉันจดจำมาถึงวันนี้
	      จากการพิสูจน์แสงแดดจากความร้อนในร่างกายที่แผ่ออกมาจากคนปกติที่แข็งแรงนั้นดูเข้มดุจสีเลือด  เมื่อเทียบกับคนที่เป็นโรคแล้วนั้น  สีที่ได้จะไล่โทนอ่อนลงจนถึงสีเหลืองนวล  ซึ่งในวงการของความก้าวหน้าต่างก็รู้กันในเรื่องนี้  ใช่แต่เฉพาะในร่างกายของสัตว์  แม้แต่พืช  เมื่อเปรียบเทียบออร่าที่แผ่จากใบไม้สดจะเป็นสีในโทนอุ่น  แต่กลับกันกับใบไม้แห้งเรากลับพบว่าไม่เกิดการแผ่ออกมาแม้แต่น้อย  จึงมักจะเชื่อกันว่าสิ่งที่ดับสูญออร่านั้นจะสลายไปด้วย  แต่ทว่าหลักการนั้นได้ถูกลบลงไปเสียแล้วจากสิ่งที่ได้เจอหลังจากนั้นเพียงไม่นานเลยจริงๆ
	      วันหนึ่ง เป็นเวลาพลบค่ำเริ่มสลัวๆ  ณ ห้องแลบที่ฉันและทางสมาคม (O.M.S) ได้ก่อตั้งขึ้นเพื่อพิสูจน์ปรากฏการณ์ต่างๆในทางธรรมชาติ  ซึ่งในตอนนั้นก็คือรังสีแดงหรือที่เรียกกันติดปากว่า ออร่า นั่นเอง  ตอนนี้เหล่าทีมวิจัยต่างก็ทยอยกลับกันเกือบหมดแล้ว  มีเพียงเพื่อนอีกหนึ่งคนที่ขอค้นข้อมูลที่จะเป็นกรณีศึกษาของวันถัดไปซึ่งอยู่อีกห้องหนึ่งที่ถัดกันไป  มีเพียงมู่ลี่ปิดหน้าต่างที่กั้นระหว่างห้องที่สามารถมองเห็นกันได้  แต่ฉันอยู่เพียงคนเดียว ณิ ห้องทดลองรังสีเหล่านั้น  ชุดทดลองรังสีนั้นจะมี กล้องที่จับความเคลื่อนไหว  เครื่องสแกน  เรดาร์ตรวจจับและสเกลสร้างภาพในสภาวะจริง  พร้อมทั้งตัวจับโมเลกุลความวัยสูงประกอบกัน  และสื่อทั้งหมดจะทำการส่งข้อมูลมา ณ มอนิเตอร์พลาสม่าที่จะให้ภาพที่ถูกต้องมากที่สุด  ตอนนั้นเวลา2ทุ่มกว่าๆแล้ว  ฉันนั่งอยู่หน้ามอนิเตอร์พร้อมทั้งจิบกาแฟไปพลางเป็นการรอเพื่อนที่วุ่นอยู่อีกห้องหนึ่ง  ฉันเองไม่ค่อยได้สนใจหน้าจอเลยเพราะไม่มีสื่อกลางที่จะนำมาทดลอง  มันจะไปมีอะไรน่ามองนักล่ะ  ฉันก้อได้แต่เหล่หน้าจอเป็นพักๆ  มันจะมีอะไรกันนักหนากับไอ้หน้าจอว่างๆนี้  ซักพักก้อชักสงใส  ตาที่เหล่ไปรอบๆเริ่มเล็งเข้ามา ณ จุดเดียวคือที่หน้าจอ  จุดแดงอ่อนๆที่เยื้องกึ่งกลางเล็กน้อย  ทีแรกก็ไม่คิดอะไร  กาแฟกระเด็นมั้ง  เอาผ้ามาเช็ดสิ  ทำไมมันไม่ออกล่ะ  ไม่เลยมันตรงกันข้ามคราบอ่อนๆกลับดูเข้มขึ้นจนดูชัดว่าเป็นสีส้ม  มันน่าแปลกเรดาร์จับโดนอะไรเข้าล่ะ  มันไม่แค่นั้นแล้วสิ  สีส้มนั้นกลับแผ่ออกเป็นวงกว้างขึ้น  มันขยายออกและจากส้มก็เริ่มกลายเป็นสีแดงที่เด่นชัด  ฉันเริ่มระแวงแล้วสิ  มีใครเล่นอะไรตลกหรือจะเป็นไปได้อย่างไรกีมีฉันอยู่คนเดียว  พยายามมองไปรอบๆแต่มันก็ไม่มีอะไรซักอย่างที่เรดาร์จะจับได้เลยนี่นา  หน้าจอแสงสีแดงเริ่มดูเป็นรูปร่างมันชัดเจนฉันแน่ใจ  ว่ามันเหมือนร่างของคนๆหนึ่ง  ซึ่งสีแดงดูเข้มขึ้นก้อหมายความว่ายิ่งเข้ามาใกล้มากขึ้นเรื่อยๆ  เรดาร์นั้นอยู่เยื้องไปข้างหลังทางซ้ายมือเพียงแค่ไม่ถึง2เมตร  แล้วที่เห็นนี่มันคืออะไรล่ะ  ฉันรู้ว่าตอนนี้หัวใจฉันเต้นแรงเหมือนว่ามีใครคนหนึ่งยืนอยู่ข้างหลังและใกล้เข้ามาเรื่อยๆ  อาการวาบซึ่งเกิดขึ้นอย่างฉับพลันและติดต่อกันไม่หยุดเสียที  บ่งบอกได้ว่ามีบางสิ่งแน่นอนอยู่ด้านหลัง  ไม่มีทางเป็นเพื่อนเธอแน่  เขาอยู่อีกห้องหนึ่งซึ่งประตูอยู่ด้านหน้าถ้าเปิดมาต้องเห็นสิ  ฉันรู้เพียงว่าตอนนี้  อย่ากลัวในสิ่งที่ไม่เคยเห็น  แต่จงกล้าเผชิญหน้ากับสิ่งที่กลัว  ฉันจะไม่หลับตา  และหันหลังไปเผชิญกับสิ่งนั้น  แต่ทว่าไม่  ไม่มี  ไม่มีอะไรเลยตรงหน้าฉัน  แล้วในมอนิเตอร์นั่นคืออะไรกันล่ะ  ฉันรู้สึกได้ว่ามีบางอย่างมีบางอย่างที่ทำให้ฉันรู้สึกหนาวและวูบวาบไปทั้งตัว  อย่าร้องออกมานะ  กลั้นมันเอาไว้  มีบางสิ่งเข้ามาในตัวฉันและผ่านออกไป   ทำอะไรไม่ถูกแล้วในวินาทีนี้  แต่ในมอนิเตอร์ตอนนี้สีแดงที่เข้มดุจสีเลือดนั้นเริ่มกระจายและจางออก  เหมือนกลุ่มควันที่แตกตัวออกจากกัน  ฉันได้เจอกับอะไรเข้าล่ะนั่น  แต่ที่รู้แน่ชัดไม่ใช่สิ่งมีชีวิตที่มีตัวตนเป็นแน่  ไม่สามารถจับต้องได้  แต่ฉันรู้สึกได้ถึงสิ่งนี้  สิ่งนี้คืออะไรกันแน่
	      หลังจากวันนั้นฉันได้เก็บเรื่องนี้ไว้โดยไม่บอกเล่าเรื่องราวที่ฉันได้ประสบให้ใครได้รับฟัง  เพราะรู้ดีว่าคงไม่มีใครเชื่อแน่  ใครจะไปเชื่อว่าเรดาร์จับภาพคนได้ทั้งที่ไม่มีใครอยู่ในนั้นเลยนอกจากฉัน
	      จนถึงวันนี้  ฉันไม่เคยได้พบเจออะไรแบบนั้นอีกเลย  แต่ทว่าความทรงจำในครั้งนั้นยังตรึงใจฉันตลอดไป  ฉันไม่เชื่ออีกต่อไปว่าสสารที่มีชีวิตเพียงเท่านั้นที่จะมีการแผ่รังสีแดงออกมา  การทดลองเรื่องเหล่านี้ยังคงมีอยู่ต่อไป  นักวิทยาศาสตร์จำนวนมากต่างไม่เคยหยุดนิ่งที่จะหาคำตอบจากแสงสีแดงเหล่านี้  นานแสนนาน  จนในที่สุดสิ่งที่ฉันได้เคยประสบนั้นก้อได้ถูกเปิดเผย  ไม่ได้มีฉันคนเดียวเสียแล้วที่เชื่อ  เมื่อได้มีการพิสูจน์บ้านร้างหลังหนึ่งในมลรัฐจอเจีย ณ สหรัฐอเมริกา  ซึ่งถูกทิ้งร้างมานานถึง13ปี  ในเวลาช่วงค่ำที่ได้มีการพิสูจน์กัน  โดยการนำชุดตรวจจับรังสีออร่านั้นมาฉาย ณ ห้องโถงและตามห้องต่างๆ  คำตอบที่สร้างความแปลกใจแก่ทุกสายตา  มีรังสีสีแดงกระจัดกระจายอยู่ตามที่ต่างๆรายรอบบ้านหลังนั้น  เป็นรูปร่างที่แตกต่างกันบ้าง  คล้ายคลึงกันบ้าง  ที่ส่วนใหญ่มีลักษณะคล้ายมนุษย์  ซึ่งแน่นอนว่าเวลาค่ำคืนแบบนี้  และบ้านที่ถูกทิ้งร้างมาถึง13ปี  จะมีความร้อนได้ยังไงกัน  จากครานั้นเองได้ทำให้ผู้คนในวงการนี้ต่างตื่นตะลึง  และได้มีการพิสูจน์กันมากมาย  มีทั้งที่ได้พบและไม่เจอะเจอเลยก้อมี  สิ่งนี้หลายคนเรียกว่าปรากฏการณ์  แต่สำหรับฉัน  มันคือความจริง  ยังมีคนอีกมากที่ต้องการจะเห็นแต่ไม่ได้เห็น  อาจเป็นเพราะว่า  สิ่งนี้อยู่ที่ความศรัทธาของคน  ถ้าคุณเชื่อ คุณอาจจะไม่ได้เห็นก็เป็นได้  หรือหากคุณได้เจอเข้ากับตัวของคุณเอง  จงอย่าตกใจในสิ่งที่คุณเห็น  มันเป็นสิ่งที่ไม่ต้องการให้ใครมาพิสูจน์  แต่หากเพียงขึ้นอยู่กับวิจารณญาณของใครๆที่แตกต่างกันออกไป  ทุกสิ่งทุกอย่างจะถูกพิสูจน์ผ่านกาลเวลาของตัวมันเอง  แม้แต่ตัวของคุณเอง
	      ณ ตอนนี้  สีแดงคืออะไรในความคิดของคุณ  สำหรับฉันแล้วสีแดงคือสื่อที่สะท้อนของความรู้สึกที่รุนแรงเกินต้านทาน  คือพลังที่แฝงด้วยความสุขุม  จนบางครั้งก็ยากเสียจะเข้าใจในความรู้สึกอันนั้น  ผ่านมา6ปีแล้วกับความสะพรึงในครั้งนั้น  ฉันแต่งงานและมีครอบครัว  ลูกสาววัยน่ารักที่มักจะตั้งคำถามในทุกสิ่งที่เจ้าหล่อนได้พบเห็น  ฉันเองก็มีความสุขกับการได้เป็นฝ่ายตอบคำถามเหล่านั้น  ในตอนนี้ความรู้สึกของฉันต่อสีแดงนั้นต่างไปจากเดิม  สีแดง ณ เวลานี้คือความมั่นใจ  คือความสุข  ความอบอุ่นที่ฉันได้รับหลังจากการมีคนที่ฉันรัก  และคนที่รักและห่วงใยในตัวฉัน  ตอนนี้ฉันพยายามที่จะลืมเรื่องเมื่อ6ปีก่อนนั้นเสีย  เรื่องของวันวาน  ก็คือวันวาน  สีแดงในตอนี้คือสีที่ทำให้ความรู้สึกของฉันเติมเต็ม  แล้วคุณล่ะ  สีแดงในความหมายของคุณคืออะไร