บันทึกลับ (สุดยอด)
สุรศรี
สมุดจ๋า
เธอคงเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของฉันในยามที่ฉันเหงาเศร้าเช่นนี้ เธอพอมีเวลาที่จะรับฟังสิ่งที่ฉันจะพูดต่อไปนี้ไหมนะ ขอเวลาให้ฉันสักหน่อยนะเพราะว่าฉันไม่มีใครที่ดีกว่าเธออีกแล้ว
ฉันยอมรับว่าฉันอ่อนแอเกินไปที่จะรับภาระสิ่งที่ถาโถมเข้ามาใสตัวฉันในขณะนี้ แต่ละเรื่อง แต่ละวันมันหนักหนาสาหัสเอาการทีเดียว
ฉันยอมรับว่าตนเองขาดความรักความอบอุ่นที่เพียงพอตั้งแต่ยังเด็ก พอโตขึ้นฉันถึงรู้ว่ามันเป็นปมด้อยของฉันอย่างมหันต์ทีเดียว ฉันไม่สามารถแสดงออกให้คนอื่นรู้ได้ แต่ละวันฉันต้องกลบเกลื่อนปิดบังคนอื่นอยู่เงียบ ๆ
สมุดจ๋า การที่คน ๆหนึ่งมีครอบครัวอยู่แล้วมีใจให้อีกคนหนึ่งเธอว่ามันผิดมากไหม ฉันกำลังจะบอกเธอว่า เมื่อไม่นานมานี้ ฉันเกิดความรู้สึกแปลก ๆ กับเพื่อนร่วมงานคนหนึ่ง คิดถึงเขายามเขาไม่อยู่ อยากอยู่ใกล้ ๆ เขา มันรู้สึกอบอุ่นยังไงไม่รู้ ฉันอยากทำงานร่วมกับเขา ไม่อยากให้มันมีวันหยุดเราจะได้อยู่ด้วยกันนาน ๆ ดูสิเธอว่ามันน่าอายแค่ไหนมันบ้าแค่ไหน วันเวลาทำให้เราเรียนรู้นิสัยของกันและกันสนิทกัน แคร์ในความรู้ของกันและกัน ให้เกียรติกัน ช่วยเหลือกัน เติมเต็มในสิ่งที่ขาดให้กัน เวลาว่างเราคุยกันทางโทรศัพท์ เขาเป็นคนแปลกมากเท่าที่ฉันเคยพบมา เขาเป็นคนที่มีเพื่อนมากมายทุกเพศทุกวัยทุกระดับ ซึ่งตรงข้ามกับฉันมีเพื่อนแท้เพียงไม่กี่คน เขาเป็นคนอารมณ์ดี ร่าเริง คุยสนุก เข้ากับทุกคน ได้ดี ซึ่งตรงข้ามกับฉันอีกนั่นแหละ
ทุกครั้งที่เขาคุยโทรศัพท์ฉันจะทำเป็นไม่สนใจเขา ซึ่งวันหนึ่ง ๆ เขาจะรับโทรศัพท์เยอะมาก
จนฉันออกจะรำคาญ ฉันรู้สึกร้อนวูบวาบไปทั้งตัวด้วยความอิจฉาคนที่คุยกับเขา ไม่อยากให้เขาคุยกับใครนาน ๆ ฉันหึงเขาฉันหวงเขา ดูสิสมุดจ๋ามันบ้าแค่ไหน รู้ทั้งรู้ว่าตัวเองไม่มีสิทธิ์อะไรในตัวเขาทั้งสิ้น เขาคงรูว่าฉันคิดอย่างไรกับเขา จากสิ่งที่ฉันแสดงออกมา เพราะมันคงปิดบังเขาไม่ได้หรอก เขารู้
ครั้งหนึ่งสมุดจ๋าวันเกิดเขาที่ผ่านมาเขาบอกว่ามีเพื่อน ๆ จัดงานวันเกิดให้เขา ซื้อเค้กให้เขา เขาไม่ได้จัดเอง เขามีหน้าที่ไปเป่าเค้กและร่วมสังสรรค์กับเพื่อน อย่างน้อยก็สองงาน แต่กับฉันฉันทำได้แค่เพียงตักบาตรในตอนเช้า และอวยพรวันเกิดทางโทรศัพท์ให้เขามีความสุข รู้ไหมฉันอวยพรให้ฉันได้พบเขาตลอดไปทั้งชาตินี้และชาติหน้า หน้าด้านมากใช่ไหม ฉันเพิ่งรู้ว่าฉันตาบอด หูหนวกและกำลังจะเป็นใบเพราะโรคความรักมันเข้าตาฉัน
ฉันรักเขามาก จนในที่สุดฉันเป็นฝ่ายบอกรักเขาเองแหละ เขาไม่แสดงความรู้สึกอะไรต่อสิ่งที่ฉันพูดออกไป ฉันไม่ต้องการอะไรจากเขาเลย นอกจากให้เขารับรู้ในสิ่งที่ฉันรู้สึกกับเขา ฉันต้องการเพียงแค่รักเขาให้นาน นานที่สุดไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม ไม่เคยคิดที่จะทิ้งครอบครัวแล้วหนีไปอยู่กับเขา ฉันไม่เห็นแก่ตัวขนาดนั้นหรอก ฉันรู้ดีว่าฉันเป็นใครมีความต้องการ
แค่ไหน
สมุดจ๋าฉันรู้ว่ามันผิด มันไม่สมควร แต่ฉันก็ทรยศต่อความรู้สึกตัวเองไม่ได้ ฉันรู้ว่าฉันไม่ได้ทำผิดอะไรมากมายนี่นา เราอยู่ในกรอบกติกามาตลอด ไม่เคยคิดล่วงเกิน เราให้เกียรติกันและให้เกียรติตัวเราเองเสมอ
สมุดจ๋า อย่างที่ฉันบอกไปฉันเป็นโรคภูมิแพ้ในใจตัวเองอยู่ใกล้ใครที่เขาดีกับฉันมาก ๆ ไม่ได้ฉันจะอดรักเขาไม่ได้ ผลที่ฉันได้รับก็คือความเจ็บปวดเพราะมันเป็นไปไม่ได้หรอกในสิ่งที่ตนเองคิดตนเองรู้สึกที่แสดงออกมาต่อคนคนนั้น อย่าถามฉันนะว่าฉันจะทำอย่างไรต่อไปดี ฉันไม่ได้คิดวางแผนอะไรเลย ก็แค่ในตอนเช้าของวันทำงานฉัน ได้ทำงานร่วมกับเขาอยู่ใกล้เขา และยิ้มให้กันแค่นั้นก็พอแล้ว
นะฉันได้บอกได้สารภาพกับเธอแค่นี้ฉันก็นอนหลับแล้วหละ
สัญญานะว่าเธอจะไม่นำเรื่องนี้ไปบอกให้ใครเขารู้
ฉันไว้ใจเธอนะ
รักเธอเสมอ
คนอ่อนแอ
ปล. วันเสาร์นี้เขาชวนฉันไปเที่ยวที่บ้านเขาด้วยหละ เธอว่าฉันควรจะรับปากเขาดีไหม