จักรพรรดิจอมโหด

วิจิตรศิลป์

กว่าสองพันห้าร้อยปีที่พุทธศาสนาได้ถือกำเนิดขึ้น เพื่อชำระล้างจิตใจใฝ่ต่ำของมนุษย์ แต่มนุษย์ก็ยังคงหลงใหลอำนาจและเงินตรา ไม่มีใครคิดทำเพื่อเพื่อนมนุษย์และสัตว์โลกทั้งหลายอย่างแท้จริง
  หยางตี้ ขุนพลผู้สืบทอดเพลงทวนตระกูลหยางและรับใช้ฮ่องเต้เทียนฟู่แห่งแผ่นดินจีนอย่างใกล้ชิด ฝีมือเพลงทวนของหยางตี้นั้นสะท้านทั่วแผ่นดินจนพระเจ้าเทียนฟู่แต่งตั้งให้เป็นหัวหน้าราชองครักษ์วังหลวง ครั้งหนึ่งหยางตี้ได้รับราชโองการให้ไปปราบกบฏต่างเผ่า หยางตี้ใช้เวลาเพียงสามวันก็ปราบกบฏลงได้ วีรกรรมครั้งนี้ทำให้เขาได้กระโดดเป็นถึงแม่ทัพใหญ่คุมกำลังพลสิบหมื่นแห่งแคว้นเสฉวนเลยทีเดียว
  แต่ใครเล่าจะรู้ จากความดีความชอบครั้งนี้ทำให้ความทะเยอทะยานในตัวของหยางตี้เริ่มปะทุออกมา เขาเริ่มคิดอยากจะเป็นฮ่องเต้เสียเอง เขาเริ่มต้นด้วยการเรียกหาหลี่หมิงซุนกับจางอี้ฟง ขุนพลคนสนิททั้งสองเข้ามาปรึกษากันในจวนแม่ทัพใหญ่อย่างลับๆ
  พอทั้งสองมาถึง หยางตี้จึงเริ่มกล่าวประโยคแรกว่า
  "พวกเจ้าเห็นเป็นอย่างไร ถ้าข้าฯจะได้เป็นฮ่องเต้"
  "ท่านแม่ทัพจะชิงบัลลังก์หรือ"จางอี้ฟงกล่าวทั้งแตกตื่นทั้งสงสัย
  "ทำไม?ข้าทำความดีความชอบมากมาย มีคุณสมบัติไม่พอหรืออย่างไร"
  "ไม่ใช่อย่างนั้นขอรับ คือว่า...ข้าคิดว่าตอนนี้...หูตาของฮ่องเต้ยังมีมาก..."
  หลี่หมิงซุนจึงกล่าวประจบว่า
  "ด้วยคุณวุฒิและคุณธรรมของท่านแม่ทัพ ล้วนเหนือกว่าองค์ฮ่องเต้เป็นร้อยเท่า การที่ท่านจะได้เป็นฮ่องเต้ก็สมควรแล้ว"
  หยางตี้ได้ยินดังนั้นจึงหัวร่อดังกึกก้อง
  วันรุ่งขึ้น หยางตี้มีบัญชาหลี่หมิงซุนและจางอี้ฟงจัดทัพกำลังพลสิบหมื่นเคลื่อนประชิดเมืองหลวงทันที ระหว่างทางหยางตี้ทำการรบสิบกว่าครั้ง ในที่สุดก็สามารถจับพระเจ้าเทียนฟู่ประหารชีวิตลงได้ ส่วนราชบุตรเทียนตี่นั้นถูกจองจำในคุกใต้ดินอย่างทุกข์ทรมาน
  หยางตี้ปราบดาภิเษกขึ้นเป็นฮ่องเต้ ทรงพระนามว่า หยางไท่จูฮ่องเต้ พระองค์ทรงปกครองด้วยความทารุณโหดเหี้ยม ราษฎรได้รับความเดือดร้อนทุกหย่อมหญ้า พระองค์เป็นฮ่องเต้มาได้2เดือนก็สั่งประหารคนบริสุทธิ์ไปพันกว่าคน ราษฎรต่างโกรธแค้นพระองค์
  ในที่สุด มีชายหนุ่มผู้หนึ่งนามว่าจูหยินปลุกระดมราษฎรทั่วแผ่นดิน ลุกฮือบุกเข้าเมืองหลวง ราษฎรและทหารในเมืองหลวงล้วนเกลียดแค้นพระเจ้าหยางไท่จูอยู่เป็นทุนเดิม จึงช่วยจับพระเจ้าหยางไท่จูได้ พระเจ้าหยางไท่จูเห็นทหารบุกเข้าวังหลวงจึงคว้าทวนยาวเล่มหนึ่งได้แล้วทำการต่อสู้กับเหล่าทหารเพียงลำพัง แม้พระองค์จะมีเพลงทวนเป็นหนึ่งในแผ่นดิน แต่ไหนเลยจะต้านทานกองทหารนับหมื่นนับแสนได้ ในที่สุดพระองค์ก็ถูกอาวุธนานาชนิดแทงพรุนทั่วพระวรกาย พระองค์ทรงเดินโซเซไปนั่งลงที่แท่นบัลลังก์ทอง
  บัดนี้ จิตใจขององค์หยางไท่จูเลื่อนลอย พระองค์ทรงหวนนึกถึงเมื่อที่พระองค์ยังเป็นขุนพลที่ซื่อสัตย์สุจริต นึกถึงยามที่พระองค์ทรงปราบกบฏเพื่อประเทศชาติบ้านเมือง
  จูหยินหลังจากชิงบัลลังก์จากพระเจ้าหยางไท่จูลงได้ก็ทรงปลดปล่อยราชบุตรเทียนตี่ออกจากคุกใต้ดิน แล้วปราบดาภิเษกให้ราชบุตรเทียนตี่เป็นฮ่องเต้ ทรงพระนามว่า ต้าเทียนไท่จูฮ่องเต้ พระองค์ทรงแต่งตั้งให้จูหยินเป็นแม่ทัพปราบมาร ดูแลกองทหารทั่วราชอาณาจักร
  เสียงโห่ร้องของราษฎรทั่วแผ่นดินดังกึกก้อง พวกเขาดีใจที่จูหยินสามารถปราบจักรพรรดิจอมโหดลงได้ นับแต่นี้แผ่นดินจีนคงจะมีแต่ความสุขสงบตลอดไป