เมื่อวานเป็นวันที่ฟ้าปิด และแสงตะวันดูอ่อนโยนอย่างไม่น่าเชื่อ ทั้งๆที่ปกติแล้วดวงตะวันจะส่องแสงราวกับจะเผาผลาญทุกสิ่งให้เป็นจุณได้ในพริบตายามที่ท้องฟ้าปิดแบบนี้ ทำให้ฉันกล้าที่จะเงยหน้ามองดูดวงตะวันได้อย่างเต็มตา และได้ทันมองเห็นเมฆสีดำรูปทรงแปลกๆลอยผ่านดวงตะวันไปอย่างช้าๆ ราวกับจงใจจะบดบังแสงสว่างที่เลือนลางให้มืดมิด
ทำให้ชวนคิดว่า คงเหมือนมนุษย์เราที่ต้องพานพบกับอุปสรรค ไม่ว่าจะหนักหนาเพียงใด สักวันมันก็จะผ่านไป แค่หนักแน่น และอดทน
ต้นไม้ที่เห็นในรูป ก็เปรียบเหมือน "กำลังใจ"
ที่พร้อมอ้าแขนรับ เวลาที่ดวงตะวันรู้สึกอ่อนล้า
และพร้อมจะส่งกำลังใจให้ดวงตะวันเสมอขอเพียงแค่ดวงตะวันกลับมาส่องแสงสว่างอย่างสง่างามเหมือนที่เคยเป็น
***บางครั้งอุปสรรค และปัญหา ก็ช่วยทำให้คนที่แข็งแกร่งดูอ่อนโยนลงได้ในสายตาของคนรอบข้าง ไม่ผิดหรอก หากวันหนึ่งแสงในตัวคุณจะริบหรี่ลง แค่เพียงอย่าปล่อยให้มันดับ ไม่นานคุณก็จะกลับมาได้อย่างสง่างามเช่นเคย***
***โชคดีนะดวงตะวัน*** (o*^_______________^*o)V
โคลอน 2 ต.ค. 2552 14:17 น. - ID 10513 
1535
5
0
2 ตุลาคม 2552 15:43 น. - comment id 108611
ที่ 1 ก่อง เด่วกลับมาอ่าน
2 ตุลาคม 2552 15:45 น. - comment id 108612
จ้องตะวันมาก เด่วตาลายนะ ระวังหล่ะ คุงตากล้องสุดสวย
2 ตุลาคม 2552 15:51 น. - comment id 108614
ขอที่ 3 ตามตำราฝนขา...ภาพที่นำมาเล่าเรื่องสวยมากๆ
อิอิ
มาบ้านเค้าเราต้องสงบเสงี่ยมเจียมตัว...
2 ตุลาคม 2552 19:41 น. - comment id 108616
ฉันอยากส่งแสงทอประกาศ...ดุจดั่งตะวัน ที่ฉายแสงเจิดจ้า.... แต่ทว่า... ทำไม? จึงรู้หม่นหมองในหัวใจ การมองโลกก็พลัน มืดมนเช่นกัน... อ่อนล้า อ่อนแอ อ่อนไหว อยากหนักแน่น แล้วก้าวผ่านทุกอย่างไปอย่างสง่างาม.. แต่เมหือนอ่อนแรง ที่จะก้าวไป ช่วงขณะใน ในหัวใจรู้สึกท้อ รู้สึกไม่เหลือใคร... แต่นั้นเราอาจคิดไปเอง ทุกคนยังคงเห็นเราในแบบที่เป็นเรา ที่เข้มแข็ง แต่ทุกคราที่อยู่เพียงลำพัง มันวังเวง อ้างว้าง เดียวดายจัง แสงที่มีจวนจะมอดดับเสียแล้ว... มาซึมซับอารมณ์... มาซึมซับกำลังใจ เพื่อเปล่งประกาย ให้เจิดจ้า... ขอบคุณจากหัวใจดวงนี้...
2 ตุลาคม 2552 20:09 น. - comment id 108618
อยากมีเพื่อนเป็นดวงตะวัน ที่โอนโยนบ้างจังเลย โคลอนเป็นดวงตจะวันได้ป่ะ เป็นบทความที่ดีนะ เยี่ยมครับ
2 ตุลาคม 2552 21:22 น. - comment id 108620
ถ่ายภาพเก่งจังเลยค่ะฝน กระซิบๆ นั่งรอนานมั้ย กว่าจะได้ภาพสวยๆแบบนี้ เค้าจะได้ไปถ่ายมาบ้าง อิ
3 ตุลาคม 2552 00:43 น. - comment id 108622
ท้องฟ้า ให้ความหมายมากกว่า ภาพที่เราเห็นนะคะ บางครั้งแต่ฟ้าเดียวกัน ที่เดียวกัน เวลาเดียวกัน แต่เรากลับได้ความ หมายที่ต่างกัน ขึ้นอยู่กับอารมณ์เรา ธรรมชาติก็เช่นกันค่ะ ให้เราเรียนรู้ได้ ไม่รู้จบเลย ภาพสวยมาก ๆ ค่ะ
3 ตุลาคม 2552 08:59 น. - comment id 108624
***ยาแก้ปวด1*** ช่วงนี้มือขึ้นน๊อ...อิอิ***ยาแก้ปวด2*** แฮ่....ตากล้องสวยตามลำพังล่ะสิไม่ว่า
ปล.นานๆจะได้เก็บภาพตะวันแบบเน้นๆสักที....ยอม...อิอิ
ขอบคุณมากค่า....ดีใจจัง เวลามีคนชมหน้าจะบานเป็นกระด้งเลย...อิอิ
***แมงกุ๊ดจี่*** บางครั้งความแข็งแกร่งที่เราแสดงออกมาภายนอก ก็ไม่สามารถเป็นเกราะป้องกันความอ่อนแอได้เสมอไป ลองยอมรับอารมณ์ที่เกิดขึ้น และหยุดเมื่อถึงเวลา แล้วเราจะสัมผัสได้ว่า "ความอ่อนแอ" ไม่ใช่สิ่งน่าอายเลย ถ้าเรารู้จักถ่ายเทและสร้างสมดุลย์ ขนาดดวงตะวันยังมีวันอ่อนแรงได้เลยจริงมัย
เวลาที่ดวงตะวันอ่อนแรง หรือ คนที่แข็งแกร่งหมดกำลังใจ วันนั้นเราอาจจะเห็นใครบางคนชัดขึ้น.....
คนที่เฝ้าดูอยู่ห่างๆอย่างห่วงๆไง
แม้บางครั้งอาจมองไม่เห็น....แต่ดวงดาวก็ยังอยู่ที่เดิม(มาโหมดซึ้ง...อิอิ
กระซิบๆตอบ....ทุกครั้งที่ถ่ายภาพไม่เคยนั่งรอเลยอ่ะจ๊ะ มันจะเป็นช่วงที่เราบังเอิญเห็นพอดี แล้วกล้องก็ไม่ได้อยู่ติดตัวตลอดเวลา ส่วนใหญ่จะวิ่ง 4*100 ทุกทีเลยอ่ะ กลัวจะไม่ทัน555
3 ตุลาคม 2552 10:43 น. - comment id 108627
เมื่อวันก่อนขับรถผ่านทางไปเชียงราย แถวม.แม่ฟ้าหลวง..ถ่ายรูปไม่ทันยามพระอาทิตย์โดนเมฆบังแต่แสงของตะวันก็หาได้จางลง..ทำให้พิมมองด้วยตาเปล่าได้..สวยจริงๆคะ..
3 ตุลาคม 2552 10:52 น. - comment id 108628
วันนี้ลองจ้องตะวันใหม่สิป้า ตาพร่าเลยง่ะเป็นบทความซาบซึ้งดีจัง อบอุ่น งดงามในความรู้สึก
3 ตุลาคม 2552 13:41 น. - comment id 108630
มีตะวันที่ทะเลมาฝากค่ะ
3 ตุลาคม 2552 15:40 น. - comment id 108631
ฝน อืม..เดี่ยวนี้นั่งมองฟ้า มองเมฆ แล้วตีความ ดีครับ ที่ตีความเป็นบวก แปลว่าจิตใจยังงดงามอยู่ และแน่นอนว่าบ่งบอกถึงความอ่อนไหว และขี้เหงาเล็กๆ แต่เอาเถอะ ถ้ามีความสุขก็ขอให้เป็นสุขที่ยั่งยืนครับ
3 ตุลาคม 2552 17:13 น. - comment id 108632
***พิมญดา*** โหย...ได้ไปเที่ยวเชียงรายด้วยอ่ะ พิมฯ......อยากกลับบ้านจัง เวลาเดินทางนี่แหละเนาะ เรามักได้เห็นภาพสวยๆ แต่บางทีก็อยู่ในภาวะที่ไม่อาจเก็บภาพได้.....เสียดายจังเนาะ
บรรยากาศริมทะเล ยามตะวันตกดินสวยมากๆ
ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมเยือนโลกใบเล็กของฝนนะคะ
3 ตุลาคม 2552 19:51 น. - comment id 108636
ฝน อารมณ์อ่อนไหว จำเป็นต้องมีครับ เพราะต้องใช้ในการจินตนาการและสร้างแรงบันดาลใจ และช่วยผ่อนคลายความกระด้างของจิตใจ บางทีผมก็คิดว่างานเขียนก็เหมือนตาบอดคลำช้าง เราเล่าเรื่องเดียวกันในมุมมองที่ต่างกัน ผลที่ได้ก็คือเราจะเห็นสิ่งนั้นครบทุกด้าน เป็นมุมมองสามมิติ หรือฝนคิดว่าไง ปล.ผมต้องเกิบ no.1 ใช่ไหม
3 ตุลาคม 2552 20:21 น. - comment id 108637
เห็นด้วยค่ะ บางครั้งเราเล่าเรื่องเดียวกันในมุมมองที่ต่างกัน เวลาไปอ่านงานเขียนของเพื่อนๆเราก็เลยจะได้เห็นหลายมุมมองไงเนาะ555 ปล.สุดท้าย ฝนกำลังจะชัทดาวแล้วนะคะเนี่ย โชคดีจังที่เข้ามาเช๊คอีกที มีความสุขกับวันหยุดนะคะ
3 ตุลาคม 2552 20:26 น. - comment id 108638
ลืมบอกหมายเลขสมาชิก ฝน เกิบno.5ปล.สุดท้าย เมื่อคืนฝนเปิดไปดูละครเรื่องนางกรี๊ดโดยบังเอิญอ่ะค่ะ ดูแล้วขำดี รับจ้างกริ๊ดทุกงาน555 น่าสนนะคะอาชีพนี้
3 ตุลาคม 2552 23:48 น. - comment id 108639
หน้าส่วนตัว
4 ตุลาคม 2552 09:43 น. - comment id 108640
แวะมาเยี่ยมครับ...
4 ตุลาคม 2552 20:15 น. - comment id 108642
ช่วงนี้ก้อระวังป้าหม่า ด้วยนะคุณฝน
5 ตุลาคม 2552 11:50 น. - comment id 108644
***เทียนหยดติ๋งๆ*** 555 เล่นงี้เลยนะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ