เช้านี้ฉันตื่นขึ้นมาด้วยความรู้สึกที่ว่า "วันนี้จะทำเรื่องดีดีให้ชีวิต" ฉันใช้เวลาอยู่หน้ากระจกห้องน้ำนานเป็นพิเศษ ทั้งแปรงฟัน สครับ และล้างหน้า แต่ละขบวนการที่ผู้หญิงส่วนใหญ่จะทำหลังจากตื่นนอน... อืม....ฉันน่าจะทำแบบนี้มาตั้งนานแล้วนะเนี่ย เพราะหลังจากที่เช็ดหน้าแล้ว รู้สึกว่าหน้านุ่มเนียนขึ้น หรือจะเป็นอุปทานไปเองหว่า แต่ยังไงก็ช่างเถอะ...นี่คือเรื่องแรก ที่ทำสิ่งดีดีให้ชีวิต หลังจากบิดไล่ความขี้เกียจให้ออกไปจากตัว แม้จะไม่หมดก็หดไปบ้างล่ะน่า.....ฉันก็จัดแจงเปลี่ยนเสื้อผ้าที่ดูทะมัดทะแมงที่สุด เพื่อให้เหมาะสำหรับภารกิจที่จะทำในวันนี้ ก็ไม่มีอะไรมาก แค่เสื้อยืด และกางเกงขายาว (ใครบอกว่ากางเกงขาสั้นฉันเถียงขาดใจ ก็ใส่แล้วมันทำให้เห็นขาเรายาวขึ้นจริงๆอ่ะเนอะ มีใครคิดเหมือนกันป่ะ...อิอิ...ไม่วายจะหาพวก) หลังจากลงมาข้างล่างก็ตรงไปที่แหล่งเสบียงเป็นอันดับแรก ห้องครัวที่ฉันรักเป็นหนักหนา เริ่มทำตัวเป็นนักสำรวจแยกหมวดหมู่อาหารในตู้เย็น...อืม....หิว....หาอะไรง่ายๆกินก่อนดีกว่า ว่าจะรอให้กาต้มน้ำร้อนที่เพิ่งเสียบปลั๊กเดือดก่อน แต่คงรอไม่ไหวแล้ว....เวลาทุกนาทีมีค่าเกินกว่าจะมานั่งถ่างตารอเฉยๆ...อิอิ ว่าแล้วก็เอาหม้อเล็กๆสีขาวสะอาดตาที่ซื้อมาแต่ไม่ค่อยได้ใช้ออกมาต้มน้ำ....เร็วได้ใจจริงๆ ไม่ถึงหนึ่งนาทีก็ได้นั่งจิบกาแฟสมใจ จิบกาแฟไปดูข่าวไป จนหมดถ้วย ก็ลุกขึ้นไล่ตัวขี้เกียจที่มาทำเนียนนั่งอยู่ด้วย...ชิชิไปได้แล้ว ฉันเป็นคนแปลกนะเรื่องนี้ไม่ได้ตั้งสมญานามเอง แต่น้าเป็นคนตั้งให้ ฉันมักจะค่อยๆละเลียดจิบกาแฟไปจนหมดถ้วย แล้วถึงลุกมาหาขนมปังกินทีหลัง คนอื่นเค้าจะจิบกาแฟไป กินขนมปังไป ดูทีวีไป เคยทำเหมือนกันนะ....แต่สุดท้าย กาแฟก็หมดก่อน และทิ้งให้ขนมปังปิ้งกรอบๆอ่อนตัวจนเหนียวเคี้ยวยากทุกทีเลย สุดท้ายฉันก็เลยคิดว่าเป็นตัวเองดีกว่า ว่าแล้วก็ลุกเอาถ้วยกาแฟไปบรรจงล้าง พลางคิดในใจว่า ขอบคุณนะที่เป็นส่วนหนึ่งสำหรับช่วงเวลาดีดีในทุกๆเช้าของชีวิต ฉันเหลือบไปเห็นขนมปังที่เรียงกันเป็นแถวอยู่ในถุง....อืม....วันนี้ทำแซนวิชทูน่ากินดีกว่า.... ใครทำก็อร่อยเมนูนี้ แค่ทาแซนวิชสเปรดให้ทั่ว แล้วเอาทูน่ากระป๋องที่เราผสมกับมายองเนสนิดหน่อย มาเกลี่ยให้ทั่วแผ่น นำอีกแผ่นมาประกบทับอีกทีจากนั้นก็นำไปปิ้งให้ออกเหลืองหน่อยๆ....อร่อยอย่าบอกใครเชียว "กองทัพต้องเดินด้วยท้อง" อืม....จำไม่ได้แระว่าใครเป็นคนคิดประโยคนี้....อยากบอกว่า "เจ๋งมาก" พออิ่ม ก็สอดส่ายสายตาไปรอบๆ อย่าเพิ่งเข้าใจผิดว่า ยังจะกินอีกเหรอ หาได้เป็นเช่นนั้นไม่ แต่เพราะนี่คือภารกิจที่สองที่จะทำในวันนี้ "ทำความสะอาดห้องครัว" แยกหมวดหมู่ อาหาร ผัก ผลไม้ ให้เป็นระเบียบ ใช้เวลาไปนานพอดู แต่ก็คุ้มกับหยาดเหงื่อของมดงานอย่างเรา การได้ใช้เวลาเช้านี้ในห้องครัว เป็นการแสดงความขอบคุณ ที่ตลอดเวลาที่ผ่านมา ห้องครัวเปรียบเสมือนตัวแทนของ แม่ ที่คอยดูแลเราทุกครั้งที่หิวให้อิ่มท้อง สิ่งที่ดีที่จะทำเป็นอันดับสามในวันนี้คือ "ซักผ้า" ในตระกร้ามีเสื้อผ้ามากมายถมทับกันอยู่ เหมือนจะย้ำเตือนว่า การเดินทางย่อมมีวันสิ้นสุด และมีวันใหม่เสมอ ขอบคุณเสื้อผ้าทุกชิ้นที่ช่วยโอบอุ้ม และสร้างความมั่นใจให้เกิดขึ้นกับฉันในทุกๆครั้งที่เราเดินทางไปเผชิญโลกภายนอกด้วยกัน อันดับสี่ คงหนีไม่พ้นแหล่งที่เก็บรวบรวมเสื้อผ้า นั่นคือ ตู้เสื้อผ้านั่นเอง ฉันจัดการแยกหมวดหมู่เสื้อผ้าให้เป็นระเบียบ หลังจากที่อยู่ปะปนกันมานาน จัดโต๊ะ เก้าอี้ หนังสือ ในห้องนอน ให้เข้าที่เข้าทาง เปิดหน้าต่างรับแสงแดดที่สาดส่องเข้ามาตรงเตียงนอนพอดี คงไม่ทำให้อายหรอกนะ เพราะฉันเอาผ้าปูที่นอน ปลอกหมอนไปซัก ดูๆไปเตียงนอนก็เหมือนคนที่ไม่ได้ใส่อะไร (แต่อยู่ในห้องนอนจะใส่ไปทำไม เจ๊ย....ล้อเล่น....) อีกไม่ถึงชั่วโมงก็คงแห้งแล้วล่ะ ก็แดดเปรี้ยงออกปานนี้ รอนิดนะ ที่นอน หมอนข้าง ขอบคุณที่เป็นเสมือนที่พักพิงยามเหนื่อยล้า และเป็นเหมือนเพื่อนที่คอยซับน้ำตาอยู่เสมอ ภารกิจอันดับห้า คงต้องเป็นห้องน้ำ ที่ช่วยปลดทุกข์ในทุกวันของชีวิต เป็นหน้าที่หนักหนาเอาการอยู่นะ....ขอโทษด้วยจริงๆที่ทำให้ต้องรับภาระหนัก....แต่วันนี้ขอให้ฉันได้ทำอะไรเพื่อตอบแทนกลับบ้างนะ.... ว่าแล้วก็จัดแจงทำความสะอาด สร้างบรรยากาศด้วยดอกไม้แห้งอบน้ำหอม เปลี่ยนพรมในห้องน้ำ และม่านอาบน้ำให้สีสันสวยสดใส จุดเทียนหอมกลิ่นลาเวนเดอร์....ให้หอมอ่อนๆอบอวลไปทั่วห้อง ...อ่า....เริ่มเวียนหัว......ดับก่อนๆ ท่าจะเยอะไป.... ขอบคุณสำหรับทุกๆวันที่ช่วยแบ่งเบาความทุกข์ของฉันให้หมดไป อันดับหก คงต้องลงไปข้างล่างอีกที ตรงไปที่ตู้รองเท้า นำรองเท้าแต่ละคู่ออกมาสำรวจความเสียหาย "มอมเชียว" มาวันแรกรัศมีจับน่าดู แต่ทุกๆบาดแผลหรือร่องรอยต่างๆที่เหลืออยู่คือการพิสูจน์ว่า "เธอคือเพื่อนแท้" ที่ไม่มีข้อแม้ในการเดินทาง หลังจากทำความสะอาด เก็บเข้าตู้ให้เป็นระเบียบแล้ว ก็อยากบอกว่าขอบคุณจริงๆ ที่พร้อมออกไปผจญภัยด้วยกันตลอดระยะเวลาที่ผ่านมาโดยไม่ปริปากบ่นสักคำ อันดับเจ็ด คงเป็นเครื่องใช้ไฟฟ้าทุกชิ้น เทคโนโลยีทุกอย่าง ที่ช่วยให้ชีวิตสะดวกสบายขึ้นอย่างไม่ต้องสงสัย ไม่ว่าจะเป็น -ทีวี ที่ร่วมแชร์ความสุข สนุกสนาน เพลิดเพลิน ทั้งรอยยิ้มและเสียงหัวเราะ -คอมพิวเตอร์ ที่เปิดหัวใจฉันให้กว้างขึ้นและย่อโลกใบนี้ให้เล็กลงจนรู้สึกว่าสัมผัสได้ถึงความแตกต่างในแต่ละมุม -พัดลม ต้องขอบคุณ พัดลมจริงๆ เพราะฉันไม่ค่อยชอบแอร์ เพราะมันมาจากรากศัพท์ว่า แอร์กี่(อย่ากลับคำ) 555 ล้อเล่น คู่นอนของฉันในทุกฤดู ไม่ว่าจะ หนาว ร้อน หรือ ฝนจะตกเพียงใดก็คือ พัดลมและผ้าห่ม จนมีคำติดปากว่า "เปิดพัดลมห่มผ้า" -โทรศัพท์ ที่ช่วยให้ฉันได้ติดต่อสื่อสารกับคนที่ฉันรักได้ตลอดเวลาแม้จะอยู่ไกลกัน...แค่ได้ยินเสียงตามสายความเหงาก็คลายได้ทุกครั้ง แต่ท้ายที่สุดแล้ว ฉันคงต้องขอบคุณ กระดาษ ปากกา ดินสอ ยางลบ สมุดบันทึกทุกเล่มที่ร่วมถ่ายทอดและแชร์ความรู้สึก จินตนาการทุกอย่างของฉันให้อยู่เป็นที่เป็นทาง ไม่ฟุ้งกระจายไปในอากาศอย่างไร้น้ำหนักและทิศทาง ขอบคุณจริงๆ พอเขียนมาถึงตรงนี้.....ฉันคงต้องเฉลยแล้วว่าฉันทำทุกอย่างไปเพื่ออะไรและทำไม ฉันลองคิดเล่นๆว่า "หากไม่มีพรุ่งนี้" "หากชีวิตของฉันเหลืออยู่แค่วันเดียว" ฉันคงจะไม่ทำให้ทุกคนที่รักฉัน หรือ แม้แต่คนที่ฉันรัก ต้องมารับรู้ความรู้สึกหรือตกอยู่ในช่วงเวลาของการลาจากที่ไม่มีใครจะเปลี่ยนแปลงได้ ฉันคงไม่ใช้เวลาทั้งวันทำเรื่องพิเศษกับคนสำคัญในชีวิต เพียงเพราะว่า เหลือเวลาอีกแค่หนึ่งวัน แต่ฉันจะขอจัดการกับชีวิตของตัวเองด้วยตัวของฉันเอง และสิ่งสุดท้ายในชีวิตที่อยากจะทำก็คือ "อาบน้ำชำระร่างกาย" เปลี่ยนเสื้อผ้าและเขียนโน๊ตสุดท้ายว่า "อาบน้ำแล้วขอบคุณค่ะ" ปล.อย่าเอาตังค์มาให้อมนะคะขอร้อง ................................................................................................................... โอ๊ะโอ....ฉันคงยังไปไหนไม่ได้ถ้าทิ้งให้สวนดอกไม้ ต้นไม้ ต่างๆไร้คนเหลียวแลคงต้องไปเอาใจหน่อยแล้วล่ะ ก่อนที่จะเกิดอาการน้อยใจขึ้น อืม.....ยังมีน้องหมาอีก....ฉันมองข้ามสิ่งเล็กๆน้อยๆที่สำคัญไปได้ยังไงเนี่ย.... อ่านๆไปก็ดูจะเป็นเรื่องไกลตัว...แต่ไม่แน่....วันหนึ่งคุณอาจจะคิดเหมือนกันกับฉันก็ได้ เพราะฉะนั้น ฉันจะทำวันนี้ให้ดีที่สุด....และทุกอย่างที่คิดจะทำในวันสุดท้ายของชีวิตจะไม่ใช่แค่ความคิดอีกต่อไป ยกเว้นเรื่องเขียนโน๊ตอมตังค์ กับ อาบน้ำแล้วค่ะ.....เหอๆ.... แค่อยากให้ฮา.....หวังว่าคงจะฮาบ้างในตอนท้าย หากใครไม่ฮา.....แสดงว่าคุณเป็น เสือยิ้มยากแล้วล่ะ.....ปรับปรุงตัวด่วน....อิอิอิ(มีแอบเคือง) สุดท้ายนี้ฝากเพลงหนึ่งให้เพื่อนๆฟังกันค่ะ แรงบันดาลใจ ในการเขียนบทความเรื่องนี้ เพลง หากไม่มีพรุ่งนี้ ศิลปิน แอม เสาวลักษณ์ ลีละบุตร อัลบัม City Woman http://www.ijigg.com/songs/V2BCDE7DPD อาจจะมีสักครั้ง นั่งมองฟ้า แล้วนึกถึงวันเวลาที่เราปล่อยไป เหลือบมองคนข้างตัว ทำไมเกิดใจหาย พึ่งฉุกใจคิดทบทวน หากว่าชีวิตพลิกไปเจออะไร หรือเคราะห์ร้ายมาทำให้สูญเสียกัน สิ่งที่เคยคุ้นเหมือนไม่ค่อยสำคัญ ขาดหายไปพลันจะทำอย่างไร สิ่งที่เราลึกซึ้ง อยู่ในใจ ชีวิตมันดูวุ่นวายจนลืมบอกกัน กี่ทีที่เลอะเลือนทำลายจิตใจกัน จนนึกหวั่นพึ่งนึกกลัว หากว่าวันนี้เหลือเป็นวันสุดท้าย รักแค่ไหนได้ทันบอกเธอหรือยัง หากว่าพรุ่งนี้สายเกินไปทุกอย่าง เรารักเราดีต่อกันพอไหม พึ่งได้ซึ้งถึงความผูกพันธ์ ว่าส่วนลึกรักกันแค่ไหน เวลาผ่านไปกลับลืมว่าสำคัญ ต่อไปนี้ไม่ว่าอย่างไร จะทำให้มันดีกว่านั้น ดีกว่าจากกัน อย่างเสียใจจนตาย หากว่าวันนี้เหลือเป็นวันสุดท้าย รักแค่ไหนได้ทันบอกเธอหรือยัง หากว่าพรุ่งนี้สายเกินไปทุกอย่าง เรารักเราดีต่อกันพอไหม พึ่งได้ซึ้งถึงความผูกพันธ์ ว่าส่วนลึกรักกันแค่ไหน เวลาผ่านไปกลับลืมว่าสำคัญ ต่อไปนี้ไม่ว่าอย่างไร จะทำให้มันดีกว่านั้น ดีกว่าจากกัน อย่างเสียใจจนตาย .......................................................... ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่าน และร่วมรับรู้ความรู้สึก ขอบคุณภาพประกอบน่ารักๆจากเว็บ http://glitter.yooteenee.com/
18 กันยายน 2552 14:07 น. - comment id 107989
ที่ 1 ก่อง เด่วมาใหม่ อิอิ
18 กันยายน 2552 14:11 น. - comment id 107990
โหย...มีนัดไปก่งก๊งกันที่ไหนต่อป่ะเนี่ย เย็นวันสุข เอ๊ย ศุกร์ เสียด้วย...อิอิ
18 กันยายน 2552 14:51 น. - comment id 107991
ทำวันนี้ให้ดีที่สุดเหมือนเขาว่ากันหรือคะ
18 กันยายน 2552 15:55 น. - comment id 107992
หากไม่มีวันนี้..ก็ไม่มีพรุ่งนี้ หากไม่มีพรุ่งนี้...ก็ไม่มีมะรืนนี้ ใช่มะปร้า
18 กันยายน 2552 16:14 น. - comment id 107993
หากไม่มีวันพรุ่งนี้ เงินเดื่อนก็ไม่ออก เจ้าหนี้ก็ไม่มาทวงเงิน มีความสุขเนาะ อะน่ะ ล้อเล่น ขอบคุณที่เข้าไปเยือน วันนี้ขอมาขอบคุณ กินข้าวยัง
18 กันยายน 2552 16:58 น. - comment id 107994
ตื่นมาบางวัน เลือกที่จะกินข้าวก่อนอ่ะ เรื่องอาบน้ำแปรงฟัน ทีหลัง ฮา .. แต่สครับ ... ไม่เคยนะ .. โกนหนวด ก็ไม่เคยอ่ะ
18 กันยายน 2552 17:28 น. - comment id 107995
เป็นเรื่องที่สุดยอด มันเป็นเส้นเดียวกันได้ไง หากวันนี้เป็นวันสุดท้ายผมจะโทรศัพท์ไปคุยกับทุกคน หรือส่งเมลล์ไปหาเพราะบ้างคนไม่ยอมให้เบอร์โทรไว้ ผมคงไม่บอกลาหรอก แต่จะบอกว่า "เป็นไงสบายดีไหม ใช่ ผมก็สบายดีครับ" (ไม่มีใครตอบว่าไม่สบายดีหรอก เพราะทุกคนเป็นคนดี) สุดท้ายก็จิบกาแฟ อ่านหนังสือ และที่สุด มองไปที่นาฬิกา อ้อ เหลือ อีก 3 นาที กินกาแฟดก่า
18 กันยายน 2552 17:36 น. - comment id 107996
เจ๊โคลอน ขอก๊อปไปอ่านเล่นหน่อย อนุญาตก่อนนะ เดี๋ยวก๊อปไปวันหลัง
18 กันยายน 2552 20:00 น. - comment id 107997
อ่านแล้วดีจังคะ ชอบๆๆ
19 กันยายน 2552 08:20 น. - comment id 107999
***เพียงพลิ้ว*** ใช่แล้วจ๊ะ...ทำวันนี้ให้ดีที่สุด หลายคนจมอยู่กับอดีต และก็มีอีกหลายคนหลงอยู่ในโลกอนาคต คนที่จมอยู่กับอดีตเพราะทำปัจจุบันได้ไม่ดี คนที่หลงอยู่ในอนาคตเพราะไม่พอใจตัวเองในขณะนั้น แล้วทำไม ณ ขณะนี้ไม่ทำให้มันดีกว่าเดิมล่ะจริงมั๊ย ***ป้าอิอิ*** โอ้....อัจฉริยะอ่ะป้าฯ *หากไม่มีเมื่อวานซืน ก็ไม่มีวันนี้ (ย้อนไปอีกนิด) หากไม่มีวันนี้..ก็ไม่มีพรุ่งนี้ หากไม่มีพรุ่งนี้...ก็ไม่มีมะรืนนี้ *หากไม่มีมะรืนนี้ ก็ไม่มีมะเรื่องนี้ (ล้ำไปอีกหน่อย) 555ต่อจากมะเรื่องมีป่ะไม่รู้ ว่ามะปร้า ***ปติ ตันขุนทด*** ว่าไงว่าตามกัน...อิอิ ขอบคุณเช่นกันค่ะที่เข้ามาอ่าน ***อัลมิตรา*** อิอิ....กินกาแฟก่อนเข้าใจนะ แต่กินข้าวก่อนนี่มันอาหย่อยเหรอ...อัลมิตรา สครับทำแล้วจะติดใจนะ... เหมาะสำหรับคนผิวมัน แต่ฝนผิวแห้งทำอาทิตย์ละครั้งก็โอแล้ว ปกติฝนไม่ค่อยล้างหน้าแบบละเมียดละไมเท่าไหร่ ตื่นมาเอามือกวักๆน้ำใส่หน้าเป็นอันเสร็จ เวลามีคนมาทักทำไมหน้าหมองคล้ำจัง (ด่าป่ะฟระเนี่ย)555....วันนั้นกลับบ้านต้องไปสครับหน้าอ่ะ ทำแล้วหน้าจะดูสว่างขึ้นเวลาเราทาแป้งเสมือนว่ามีสปอร์ตไลท์มาฉาย.... อันนั้นก็เข้าข่ายเกินจริงแระ...อิอิ โกนหนวดฝนก็ไม่เคยอ่ะ อัลมิตรา...ฮ่วย....มีให้โกนด้วยเหรอ....อิอิ ***รักษ์บุญ เสาวณีย์*** โห...น้องก็พูดเกินปาย....อิอิ (ชมเกินราคานะเนี่ย เดี๋ยวเพิ่มตังค์ให้แระกัน55) วันสุดท้ายเมล์มาโอเชอ่ะ อ่านแน่นอน และจะตอบคำถามที่ถามว่า เป็นไงสบายดีไหม ใช่ ผมก็สบายดีครับ" (ไม่มีใครตอบว่าไม่สบายดีหรอก เพราะทุกคนเป็นคนดี) ^ ^ ^ คุยคนเดียวก็ได้น่อ....บักหำน่อย555...ล้อเล่น ที่ทุกคนตอบว่า "สบายดี" มันก็ไม่ใช่ว่าเกี่ยวกับความเป็นคนดีไม่ดีอะไรหรอกนะ...แต่มันเหมือนธรรมเนียมหนึ่งในการทักทายอ่ะเหมือนภาษาปะกิตไง -ฮาว อา ยู -อัมฟาย แทงคิ้ว (เคยคิดเล่นๆแล้วหลุดขำออกมาในห้องเรียนอ่ะ... เย้...อัมฟาย เหมือนด่าตัวเองไงไม่รู้) แสดงว่าวันสุดท้ายในชีวิตของรักษ์บุญ หมดไปกับการพูดคุย.... แสดงว่าปกติไม่ค่อยได้คุยกับคนที่โทรไปหาอย่างสม่ำเสมอใช่ป่ะ....เพราะคนเรามักจะคิดทำอะไรที่ไม่ค่อยได้ทำตอนที่มีเวลาให้ทำอยู่น่ะ อันนี้วิเคราะห์จากตัวเอง.....ที่ปกติเวลาทำความสะอาดจะทำไปงั้นๆแหละ....ไม่ได้ใส่ใจรายละเอียด...พอคิดว่าจะไม่อยู่แล้ว...ก็เลยตั้งใจทำขึ้นมา...เหมือนว่า ถ้าเราตาย....เวลาคนมาเห็นเราก็ อืม.... ไม่ต้องอาบน้ำให้มันแล้ว...เพราะมันโน๊ตไว้แล้วว่า"อาบน้ำแล้ว" ขืนไปแตะนะ....คืนนี้ชีมาแน่... อ้อ....เรื่องปล.ตอนท้ายที่บอกอย่าให้อมตังค์น่ะ...แอบใส่วงเล็บไว้ว่า...."ขอเป็นแบ๊งค์สีเทาๆแทน"(จะไปแล้วยังงก...นิสัย555) เฮ้อ...เหนื่อย.....ไหงคุยยาวงี้ล่ะเนี่ย ***รักษ์บุญ 8*** ถ้าอ่านแล้วสบายใจล่ะก็ "เจ้าได้สิทธิ์นั้นเดี๋ยวนี้".... โห....แปลกใจนะเนี่ย...มีคนอยากเก็บบทความไปอ่านเล่น.....ปลื้มๆ (ลอยแระ) ***พิมจัง*** ดีใจที่ชอบนะจ๊ะ...เนี่ย...พี่กำลังลอยตุ๊บป่องๆติดเพดานแระ..ปวดเฉ่อ่ะ...ลงไงเนี่ย555 ล้อเล่น...กลัวถูกสอย ............................................................. เดี๋ยวว่างๆมาใหม่น๊า
19 กันยายน 2552 08:59 น. - comment id 108000
เยี่ยมมากๆเลยจ้ะป้าโคฯ ถ้าเฌอไม่ได้มาอ่าน คงไม่ได้มาเอาตังค์ให้ป้าอมแน่ เอ๊ย ไม่ช่ายยย เสียดายแย่เลย ได้อ่านแล้วประทับใจ บางสิ่งเฌอก็มองข้ามไปเหมือนกัน ขอบคุณเรื่องดีๆที่แบ่งปันกัน อ่านแล้วทำให้อยากลุกบิดขี้เกียจเลย ให้ตัวขี้เกียจกระเด็นออกไปจากตัวบ้าง อยากทำงานบ้านขึ้นมาตะหงิด ตะหงิดเลย สงสาร สิ่งอำนวยฟามสะดวกทุกอย่างในบ้านเลยอ่ะป้าโคฯจ๋า เฌอ ไม่ค่อยดูดำดูดีกับมันเท่าไหร่เลยอ่ะ โดยเฉพาะที่ปลดทุกข์ มันคงทุกข์ระทมน่าดูเลยนะ ว่าแล้วไปหาเป็ดมาทำฟามสะอาดดีกร่า คริคริ ขอบคุณอีกครั้งค่ะ สำหรับงานนี้ที่กระตุ้นต่อมขยันได้มากทีเดียว อ่านไม่ฮาหรอกนะ เรื่องนี้ เป็นงานเป็นการดีมากๆเลยอ่ะ
19 กันยายน 2552 09:20 น. - comment id 108001
***เฌอมาลย์*** อืม.........อ่านคอมเม้นแล้วดีใจนะเนี่ย จริงๆนะเฌอฯ....ถ้าเราเริ่มทำสิ่งดีๆกับชีวิตเราก่อน เราก็จะเริ่มสนใจสิ่งที่เรามองข้ามและหันมาใส่ใจคนรอบข้างทีละนิด การทำงานบ้านเหมือนเป็นการทำสมาธิอย่างหนึ่งเหมือนกันนะ อืม..... เหมือนการปลอบใจด้วย.... เวลาที่มีเรื่องไม่สบายใจ....หรือเรื่องเศร้า ฝนจะไม่ใช้เวลาไปกับการนั่งเหม่อลอยคิดถึงเรื่องที่เราควบคุมไม่ได้ แต่จะหันไปทำความสะอาดบ้านแทน อย่างตอนที่น้องหมาเสีย ร้องไห้ไปก็ทำความสะอาดบ้านไป ไม่มีโมเม้นที่นั่งร้องไห้หรือนอนร้องไห้เฉยๆซักที(ถ้าคนอื่นเห็นคงคิดว่าฝนร้องไห้เพราะได้ทำงานบ้าน) เพราะมีความรู้สึกว่า......เราจะแปลงความสูญเสีย หรือ ความเศร้าให้เป็นพลังที่จะมีชีวิตอยู่และทำสิ่งดีๆต่อไปให้ได้ อย่างน้อยความเศร้าก็ไม่ได้ทำร้ายตัวเราเท่าไหร่นัก....จริงมั๊ย......
19 กันยายน 2552 10:48 น. - comment id 108002
ปร้าฯ วันนี้ไปเที่ยวกันเหอะ เพิ่งว่างสองวันก็ ส อา นี้แระ
19 กันยายน 2552 10:51 น. - comment id 108003
ไปด้วยปร้าๆ ไปไหน บอกมา ... ถ้าไม่รุไปไหน มาทำฟามสะอาดบ้านเฌอมามะ แปลงฟามบร้าให้เป็นพลังกันดีกร่า
19 กันยายน 2552 11:37 น. - comment id 108004
ป้าเฌอฯ มาบ้านนี้จิ้ ผ้าอยู่ในเครื่องน่ะ ไม่มีใครเอาออกไปตากให้ เย็นนี้มะรุฝนจะตกมั้ย
19 กันยายน 2552 11:56 น. - comment id 108005
โห...ป้าคนนั้นง่ะ ที่นี่ก็ครึ้มอยู่เนี่ย คิดอยู่ว่าจะซักหรือจะดองต่ออีกวันดี
19 กันยายน 2552 12:40 น. - comment id 108007
ซักเฮอะ ตุๆ มั่งก็ยังดีกว่ามันเน่าเนอะ
19 กันยายน 2552 13:08 น. - comment id 108008
ไม่ทันแระป้า ตัวขี้เกียจกระโดดเกาะตัวอยู่เนี่ย ตอนนี้กำลังขี่คอเฌออยู่เลย ไล่ไม่ไป พรุ่งนี้ค่อยทำแระกาน
19 กันยายน 2552 13:40 น. - comment id 108009
เอาน้ำมนต์ราดเลยจิ้ ตัวขี้เกียจต้องเจอน้ำมนต์ถึงจะโกย
19 กันยายน 2552 14:15 น. - comment id 108011
หากไม่มีพรุ่งนี้ไม่เป็นไรค่ะ ทำวันนี้ให้ดีที่สุด ได้อ่านเรื่องราวแล้ว เต็มอิ่มค่ะ
19 กันยายน 2552 16:12 น. - comment id 108012
รุ่นนี้ต้องแช่น้ำมนต์อ่ะป้า แต่ถึงแช่ก็เอาไม่อยู่ต้องโบยด้วยหวายอาคม คริ คริ
19 กันยายน 2552 18:43 น. - comment id 108013
กินข้าวยังป้าโคฯ ป้าเฌอฯ ร้อนโคตะระ เลยนิ คาดว่าดึกๆ ฝนจะตก
19 กันยายน 2552 20:35 น. - comment id 108014
เขียนได้เยี่ยมจริงๆ อ่านเพลิน ได้รายละเอียอในชีวิตประจำวันที่ไม่ค่อยได้ใส่ใจ ขอบคุณหลายๆที่ได้มีโอกาสทบทวนแต่ละวันอีกครั้ง หากไม่มีพรุ่งนี้..............น่าเปลี่ยนสโลแกนเหมือนหนัง 007 Tomorrow never die แทนได้ไหม งานนี้น้องฉางเราหายไปใหน ช่วยมาปรากฎกาย....ปรากฎเมนต์ ด่วน
19 กันยายน 2552 21:19 น. - comment id 108015
"tomorrow never come" ค่ะ ตื่นขึ้นมา ก็คือวันนี้ แม้จะรอให้ถึงพรุ่งนี้ ยังไงเสีย ก้คือวันนี้อยู่เช่นเดิม งงมั้ยฝน อิ เขียนได้ดีมากๆ ตอนนี้แบมก็เก็บของให้ห้อง ไปเยอะและ แต่ยังมีอีกหลายมุม มียังไม่ได้ลงมือ ค่อยๆทำไปเรื่อยๆเช่นกันจ้า
19 กันยายน 2552 22:10 น. - comment id 108016
23........ฉางน้อยเพิ่งกลับจากบ้านทำบุญเดือน 10 ค่ะพี่วิทย์ ไม่คุยกะเจ้าของเรื่องสั้นแระ คุยกะพี่วิทย์ก่องดีกว่า อิอิ .......ว่างายยยย สหายเขียด สบายดีบ่เอื้อย ปาดสบายดีเน้อ ส่วน เจ้าตะ หายไปไหนไม่รุ้แระ 5555 ....เขียด ตะ ปาด สามสหาย เอิ๊ก คุณโคลอน เขียนดีจัง น่ารักด้วย น่ารักทั้งคน ทั้งเนื้อหาคะ (ขอสามร้อยจิ ค่ารถหมดพอดี อิอิ ) ......พี่วิทย์คะ รับใบสมัครเข้าแก๊งค์แกว่งเท้าหาเกิบยังคะ แฮ่..แฮ่..
20 กันยายน 2552 12:16 น. - comment id 108034
คุณฝนขา... จะคิดอะไรล้ำหน้าอีกป่ะเนี่ย อ่านเรื่องที่ตัวเองเขียนด้วยความสุข.. ที่ว่าสุขเนี่ย..เพราะอดนึกถึงตัวเค้าไม่ได้ (เห็นแก่ตัวป่าวหว่า..อิอิ) เพราะมันเป็น ภาระกิจที่คล้ายกัน...เหนื่อยแต่ก็มีความสุข ขอชมเขียนได้น่าอ่านมากๆ
21 กันยายน 2552 13:24 น. - comment id 108060
เป็นชีวิตที่รื่นรมณ์เหลือเกิน มีอาหารฝรั่งทานมื้อเช้าด้วย บ้านผมก้ทานกาแฟนะ แต่ไม่มีขนมปัง จะเล่นข้าวเหนียว หมูย่าง ไก่ทอด แกล้มกาแฟไปด้วย
21 กันยายน 2552 15:49 น. - comment id 108066
ปร้าๆๆๆๆ วันนี้ฟ้าโล่งงงงงงงงงงง สบายใจแระ ขับรถกลับบ้านสบายๆๆๆ
21 กันยายน 2552 16:52 น. - comment id 108069
โห....สองป้าคุยกันหนุกหนานใหญ่เลยนะเนี่ย ตกลงจะไล่ตัวขี้เกียจหรือไล่ผีกันเนี่ย....ถึงต้องพึ่งน้ำมนต์กันเลย ***ปรางทิพย์*** ขอบคุณที่แวะมาอ่านเรื่องราววันนี้ของโคลอนนะคะ ถ้าไม่มีพรุ่งนี้จริงๆก็อดใจหายไม่ได้เหมือนกันเนาะ ***วิทย์ ศิริ*** ขอบคุณมากเลยค่ะ ปล.สโลแกนน่าสนใจ...อิอิ ***แก้วประภัสสร*** อีกนัยหนึ่งก็คือ "อนาคตไม่เคยมาถึง" ไงแบม...งงป่ะ...อิอิ ***ฉางน้อย*** คิดถึงๆ...สหายปาด...(ล๊อคคอตีเข่า เจ๊ย....ล๊อคคอมาหอมแก้ม...อิอิ) ปล.แจ้งเบอร์เกิบที่ใส่มาด้วยจิ สหายปาด...อิอิ ***เทียนหยดติ๋งๆ*** ดีใจน๊า ที่เขียนแล้วทำให้คนอ่านรู้สึกมีอารมณ์ร่วมไปกับเรื่องราวที่เราเขียน...ขอบคุณมากเลยค่ะ ปล.ว่าแต่ เทียนหยด ใส่เกิบเบอร์อะไรอ่ะ.. ***คนบนเกาะ*** โห.....หายไปนานมากเลยค่ะ พี่....คงไม่ผิดผีนะคะถ้าฝนจะบอกว่า คิดถึง...อิอิ....ขอบคุณที่แวะมาทักทายอ่านเรื่องราวรื่นรมย์ในชีวิตประจำวันของฝนค่ะ ปล.เมนูที่พี่ว่ามาก็อยากจะกินมากเลยค่ะ... แต่มื้อเช้าฝนจกินไม่เยอะค่ะ จะไปหนักมื้อเย็นอ่ะ...สลับกับคนอื่นเค้า ***ป้าคนนั้นแระ*** ฟ้าใสเหรอ ป้าฯ...เนี่ยฟ้าร้องฮึ่มฮั่มๆเลย...ฟ้าฝั่งนนทบุรี รักษาสุขภาพด้วยนะป้า.... ถ้าไม่ชอบพกร่มก็พกถุงก๊อบแก๊บก็ได้...อิอิ .............................................
21 กันยายน 2552 18:35 น. - comment id 108087
..... ตั๊กแก่ ที่ 30 เนอะ .....
21 กันยายน 2552 18:37 น. - comment id 108088
29........ ไหนๆ ใครจะล็อคคอเราตีไข่ เอ๊ย ตีเข่า ปล. ตีไข่ใส่สี อย่าคิดมาก แหมๆๆๆ ( บอกว่าอย่าคิดมาก เค้าไปนั่งก๊ากกกก )
21 กันยายน 2552 18:44 น. - comment id 108092
สหายปาดคิดว่าได้ที่ 30 คนเดียวเหรอ ปล.เดี้ยงออกจากวงโคจรไปตะกี้อ่ะ...โหย...ตะกายกลับมาอย่างสง่างาม
21 กันยายน 2552 18:45 น. - comment id 108093
32..... โส นะ หน้า กิ๊วๆ โดนดีด เดี้ยง อิอิ ...
21 กันยายน 2552 23:44 น. - comment id 108209
คุณฝนชา.... เรื่อง No.เกิบเนี่ย..เค้าไม่อยากบอกรุยว๊า... เดี๋ยวตัวจะหนาวววววว ขออุบไว้ก่องดีก่า
22 กันยายน 2552 11:27 น. - comment id 108211
***ฉางน้อย*** ***เทียนหยด***
22 กันยายน 2552 12:28 น. - comment id 108212
22 กันยายน 2552 17:13 น. - comment id 108215
***ผญชฝ*** ขอบคุณสำหรับดอกไม้สวยๆนะคะ ปล.ดูแลตัวเองดีๆน๊า...เจอกันบ้านนู้นบ่อย....อิอิอิ
22 กันยายน 2552 20:34 น. - comment id 108220
แบบว่าใจปลายสงสัยมันจะเป็นแมวตัวผู้อ่ะค่ะ อิอิ
24 กันยายน 2552 07:43 น. - comment id 108268
เช้าวันนี้... ตื่นขึ้นมา ก็อ่านเรื่องราวดี ๆ เขียนน่าอ่านมากค่ะ... ขอตัวไปอาบน้ำไปทำงานแร่ะ แต่ก่อนไป ขอจุ๊บแก้มทีดิ
24 กันยายน 2552 15:19 น. - comment id 108281
***ใจปลายทาง*** น้องเหมียวน่ารักสุดๆเลยจ้า...ชอบมากๆเลย ***แมงกุ๊ดจี่*** ขอบคุณจ้า....ยิ้มแก้มปริเลย เอียงแก้มคอย...อิอิ ( - '_' ) ( '_' - )
26 กันยายน 2552 13:06 น. - comment id 108391
เยี่ยมมากๆ ว่าแต่ ยังไงๆๆไอ้ต่อมขยันมันก็ไม่ยอมตื่นซะที อ่านแล้วเหมือนเห็นฝนวิ่งเข้าห้องนั้นออกห้องนี้เลยนะ อิอิ ขำๆ อัมฟาย อะจึ๋ย คิดได้ไงเนี่ย 555
28 กันยายน 2552 14:24 น. - comment id 108518
***แจ้นเอง*** ซึ้งใจจัง ขนาดเรื่องสั้นตกขอบไปแล้วยังตามอ่าน ขอบคุณมากเลยนะคะ ปล. 5555 ฝนชอบคิดอะไรล้ำๆไม่เหมือนชาวบ้านชาวช่องเค้าทุกทีเลยอ่า...แฮ่ ขอบคุณที่ชมความล้ำ ของฝนค่ะ รู้สึกมั่นใจขึ้นเยอะเลย...อิอิ