อึ่งเป๊าะ... ของฝากแด่คุณชายผู้ผายลมบนเตาผิง

ละไมฝน

อึ่งเป๊าะ...ของฝากแด่คุณชายผู้ผายลมบนเตาผิง
                                                                                                                                                                                  ปรุงรสโดย  ละไมฝน 
                     วันศีลใหญ่ (วันพระ)  เดือน 8 หนที่ 2
                      ยวงเมฆอุ้มท้อง  หยาดเม็ดลงมาเคาะใบไม้ข้างวิหารอย่างรื่นเริง   
                      เสียงแห่งฤดูครางครืนๆ  กลบกลืนเสียงสวดมนต์แลง (ทำวัตรเย็น)   ของหมู่อุบาสก อุบาสิกา  ผู้ถือศีลกินเพลในวิหาร
                      วิหารใหม่  หลังใหญ่โอ่อ่ากว่าบ้านเรือนชาวบ้าน   20 หลัง  ค่าก่ออิฐถือปูน  แพงกว่าเรือนไม้ทั้งหมู่บ้าน  ช่างฝีมือตกแต่งหน้าบัน  ปั้นลายอ่อนช้อย  อรชร  งดงามวิจิตรราวกับวิหารวัดหลวง
                      เป็นสิ่งก่อสร้างจากศรัทธาของชาวบ้านผู้ไม่มีอันจะกิน   ผู้ก้มหน้าก้มตา  ทำนา  ขายข้าว ขายควาย  มาซื้อเสาวิหารต้นละ 5000 บาท   เป็นพาสปอร์ต   เดินทางไปเมืองสวรรค์   
                     วิหารอลังการใช้เวลาสร้างยาวนานกว่า 15 ปี  
                     ทุกวันศีลใหญ่  ญาครูเทศนาชักชวนชาวนาผู้อดอยาก  ร่วมบริจาคเงินสมทบทุนสร้างวิหารทุก ปี   เพื่อไปผุดไปเกิดเป็นนางฟ้า เทวดา บนสรวงสวรรค์   เสพสุขอยู่ในหอปราสาทราชมนเทียรนั่นเลยทีเดียว 
                      ภพหน้ามีจริงหรือไม่    ชาติหน้าตอนบ่ายแก่ๆ อีแม่ตู้คงออนไลน์มาบอกข่าว   อิอิอิ...
                      อีแม่ตู้ (หญิงชราสูงอายุ)   ผู้ถวิลหวังพานพบท่านนายกรัฐมนตรี   หน้าตาหล่อเหลา  ปากหวานปานพระเอกยี่เกสักครั้งในชีวิต  
                      นางไม่มีแหวนทอง สวมนิ้วมือขาวสะอาดของคุณชายดอก   นอกจากของฝากเมนูเด็ดประจำตระกูล   เนื่องในวาระท่านนายกฯ เดินทางมาเยี่ยมราษฎรที่จังหวัดอุบลราชธานี  
                      ในคืนวันศีลใหญ่  อีแม่ตู้ไหว้พระรับศีลแล้ว   นางทนเสียงรัญจวนจากอึ่งอ่างไม่ได้  จึงกระซิบชวนอีพ่อโต้น ไปจับอึ่งอ่าง (bull frog)  กลางทุ่งนาฝนพรำ 
                      คืนนั้น  อึ่งอ่างร้องเพลงระงมทุ่ง   ประสานเสียงแห่งฤดูกาลครืนครัน  ดุจคนธรรพ์บรรเลงเพลงทิพย์  กล่อมทุ่งนาหน้าฝนให้ชุ่มฉ่ำครื้นเครง   
                     ฤาสรวงสวรรค์อยู่แค่เอื้อมถึง  มิได้อยู่บนฟากฟ้าไกลลิบลับอย่างที่ได้ยินได้ฟังมานมนาน
              อีแม่ตู้   เหม่อมองหาสวรรค์บนฟากฟ้ามาเกือบ 80  ปีแล้ว    แต่ไม่เคยเห็นสรวงสวรรค์เหมือนดังที่ท่านญาครูเทศนาเลย
                     สวรรค์อยู่ในอก  นรกอยู่ในใจ   
                    แม่ตู้คิดเช่นนี้     
 
                    แต่วิมานสวรรค์ของอึ่งอ่าง   ก็คือทุ่งนาน้ำเจิ่งนอง   ฤดูกาลผสมพันธุ์ของเจ้าสัตว์ 4 เท้ามาถึงแล้ว 
                    ทั่วโลกมีอึ่งหลายสายพันธุ์   ทั้งที่เปิบได้  แลเปิบไม่ได้    
                    ในเมืองไทย  มีชื่อเรียกขานว่า  อึ่งเพ้า   อึ่งยาง  และอึ่งตะหล่าง
                    ประเภทเนื้อหอมหวาน  ไข่ดกต้องยกนิ้วให้ อึ่งเพ้า...
                    ตัวมันพองโต  คางเรียวเล็ก   จุ๋มจิ๋มน่ารัก   เวลาพวกมันเปล่งเสียงร้อง    ดังกระหึ่มไปทั่วท้องนา 
 
                    ท่านกูรูจากสถาบันเถียงนาน้อย  ได้แบ่งเพศอึ่งจากเสียงร้องครวญครางหาคู่   เสียงอึ่งตัวผู้ จะร้องเสียงดัง  อึ่ง ๆๆ...หรือ  หงึ่งๆ ๆ 
                     อึ่งตัวเมีย จะร้องเสียงดัง อ่างๆๆ ...  ผู้คนจึงเรียกมันว่า  อ่าง  (ไม่ใช่นางอ่างติดเบอร์นะครับ)  จากเสียงร้องหาคู่ของมัน
                     หากสดับฟังอย่างตั้งอกตั้งใจแล้ว   เสียงจะดัง   หง่าง...หง่าง...หง่าง...เป็นท่วงทำนองโหยหวนหาอึ่งตัวผู้  
                     อึ่งตัวผู้จะอั้นน้ำตาปิติสุขยามเสพสังวาส  เวลาปล่อยน้ำเชื้อออกมาปฏิสนธิกับไข่อ่างตัวเมีย   ที่เบ่งไข่เป็นยวงออกมาจากท้อง
                     เขาว่ากันว่า ไข่อ่าง  เอร็ดอร่อยปานไข่ปลาคาเวียร์  แกล้มไวน์ขาวนั่นเลยทีเดียว  อีพ่อโต้น (สามีแม่ตู้) ไม่เคยรู้จักและได้ลิ้มรสไข่ปลาคาเวียร์เลยสักครั้งในชีวิต       แต่แกชอบละเลียดยวงไข่อ่าง  แกล้มเหล้าขาว  40  ดีกรี
              พ่อครัวหัวนา  จากภัตตาคารเถียงนาน้อย   เปิดเผยว่า  เมนูอึ่งอ่างต้มใบมะขามอ่อน ใส่พริกขี้หนูสวนทุบพอบุบ  หอมหัวแดง  ใบกะเพรา  ข่า  ตะไคร้ ต้มจนหนังเหนียว เปื่อยยุ่ย  ควักไส้พุงขี้ทิ้ง  เลือกกินแต่ยวงไข่  อันอุดมด้วยสารอาหาร  บำรุงกำลังทางเพศดีนักแล
                     เพราะความเหนียวหนึบของหนังอึ่งอ่างนี้เอง    อีแม่ตู้จึงค้นคิดสูตรอาหารจานเด็ด   นำอึ่งมาแปรรูปเป็น อึ่งเป๊าะ (ไส้กรอกอึ่งทรงเครื่อง )   
              เวลาบ่ายแดดร่ม  ลมเพลมพัด   ฟ้าแจ่มจัดเป็นสีฟ้า   เสียงกอไผ่แซมซ้อนกอเสียดสี  เสียงดังแอดอาด แอดอาดมาจากท้ายบ้าน     เสียงแสบสันต์เสียดแทงเยื่อแก้วหูพ่อเฒ่าโต้น  ผู้นั่งมวนยาสูบใบตองกล้วยแห้งมวนโต  
               แววตามิบ่งบอกว่าวิตกทุกข์ร้อนกับภาษียาสูบที่ถีบตัวสูงขึ้นทุกวัน   เหมือนบั้งไฟแสนบั้งไฟล้านเมืองยศ  (เมืองยโสธร)
              มือหยาบหนาของผู้ชำนาญการจับอึ่ง   คว้ากับไฟจ้าด (ไม้ขีดไฟ)  จุดยาสูบพ่นควันโขมง ปานเผาป่าไผ่เบตง    มืออีกข้างดึงเขียงไม้มะขาม  ที่เล่าลือว่าเป็นเขียงชั้นยอด   ขยับมาวางตรงหน้า 
              พ่อเฒ่าโต้น    ดูดควันบุหรี่เผาปอดอีกเฮือกใหญ่อย่างใจเย็น   ก่อนล้วงมือลงรูข้อง   กำอึ่งเพ้าตัวพองโตขึ้นมาวางบนเขียง     เงื้อมีดสับหัวอึ่งขาดด้วยคมมีดอีโต้เดียว      ขาอึ่งดีดดี้นเตะอากาศกะแด่วๆ ก่อนโยนลงอ่าง (อ่างน้ำที่ไม่ใช่อึ่ง)    พ่อเฒ่าโต้นสับหัวอึ่งจนได้อึ่งกองโต
                     ดูดควันเผาปอดอีกเฮือกใหญ่อย่างใจเย็น   พ่นควันโขมงปานเผาป่าไผ่เบตง
                     ก่อนลงมือถลกลอกหนังอึ่งในอ่าง อย่างพิถีพิถัน   ควักตับไตไส้พุง  เลาะเอาเนื้อทิ้งกระดูก  กลเม็ดเลาะเนื้ออึ่งออกจากหนัง   อย่าให้หนังอึ่งขาดเป็นอันขาด    
 
              ชายชราวัยต้น 70 ครวญเพลงฝนเดือนหกของรุ่งเพชร  แหลมสิงห์จบแล้ว  นำเนื้ออึ่งมาสับบนเขียงไม้มะขาม
             อีพ่อเฒ่าโต้นผู้เชี่ยวชาญการทำนา   และชำนาญการพิเศษในการถลกลอกหนังอึ่งอ่าง   ดูดควันยามวนโตเผาปอดอีกเฮือกใหญ่อย่างใจเย็น  พ่นควันโขมงปานเผาป่าไผ่เบตง  
                    ยาเส้นมวนใบตองกล้วยแห้ง   ไม่ได้ช่วยส่งเสริมภาษียาสูบของรัฐบาล   ผู้ปากว่าตาขยิบ  ให้เก็บภาษีได้ตามเป้าหมายสักน้อย   เก็บภาษีมรดกจากคนรวยได้เมื่อไหร่   แกจะสูบยาซอง
                   นี่แหละ   ความยุติธรรมของของชาวนาจนๆ
                    ทิ้งมวนยาซะเด้อ...บักเฒ่า   ขี้ยามันสิตกใส่อึ่งสับ  นายกฯ กินแล้วเพิ่นสิขี้ไหล 
                    งั้น  เอาเหล้าขาวมาแก้คาวแน...    
                   พ่อเฒ่าโต้นจุ๊ยปากดังจิ๊กจั๊ก 
                    พอใส่เครื่อง    มันก็หายคาวแล้ว         
                   อีแม่ตู้พูดพลาง   ตะบันสากโขลกเครื่องปรุงในครกดัง ก๊กๆ ๆ....
  
             เครื่องปรุงอันเป็นสมุนไพรไทย หมักเนื้ออึ่งนี้  ครั้งหนึ่ง....รัฐมนตรีบรมห่วยกระทรวงหนึ่ง   ตะโพนข่าวว่าเป็นสารพิษมีอันตราย  หากใครมีไว้ครอบครองเกินจำเป็น   จะต้องแจ้งกับทางการ  สารอันตรายเหล่านี้   มีอยู่ในหัวสิงไค (ตะไคร่)  ใบบักกรูด  พริกไทย  กระเทียม   ข่าอ่อน เป็นต้น  
                   อีแม่ตู้โขลกเครื่องปรุงละเอียดแล้ว    นำมาผสมกับเนื้ออึ่งสับ   เติมเกลือแกงเล็กน้อย    คลุกเคล้าให้เข้ากัน   ยัดลงในตัวอึ่ง  จนหนังอึ่งพองเต่งตึงได้ที่   ขนาดเท่ากำปั้น   จึงใช้เอ็นรัดหัวท้าย  นำไปแขวนเรียงรายไว้บนราว  ในยามก้อนเมฆหุบร่มกันแดด 
             อึ่งเป๊าะผึ่งได้สัก 3 แดด  ก็นำมารับประทานได้  ด้วยการ ปิ้ง ย่าง หรืออบในเตาไมโครเวป  ยิ่งอร่อยสะดวกสบาย
                   หญิงชราครึ้มอกครึ้มใจอยู่หลายวัน   เฝ้ารอคอยวันที่คุณชายสะอาดจะเดินทางมาเยี่ยมเยียนประชาชนที่จังหวัดอุบลราชธานี   วันนั้น   นางจะใช้ความกล้าหาญ  แหวกฝูงชนเข้าไปมอบอึ่งเป๊าะเป็นของฝากแก่ท่านนายกรัฐมนตรี     
เพราะถึงอย่างไร   ราคาค่างวดของอึ่งเป๊าะ ชะลอมใหญ่  ไม่น่าจะเกิน 3,000 บา
ท  
                   คงไม่ทำให้คุณชายสะอาดลำบากใจ   เหมือนตอนที่ ฯพณฯ ท่านรับของกำนัล  งาช้างคู่งาม  จากบุรีรัมย์นั้นเป็นแน่แท้...  
.........................................