บางคล้า บางใคร(ฉบับสมบูรณ์ค่ะ)

แก้วประภัสสร

   
   "โอหลั่นล้า...take me to your heart...take me to your soul..."
โบร๊ะ...โบร๋....จ๊ากกก เสียงหมาหอน 5555 
คนร้องเพลงเพราะๆ ไหงมาส่งเสียงไม่รู้กาละเทสะเยี่ยงนี้ไอ้หมาน้อย
"โหลๆ หวัดดีเจ่เจ้" รับโทรศัพท์จากพี่สาว
"ไอ้แสบ วันอาทิตย์จะไปด้วยป่าว"พี่ยิงคำถาม ไม่อ้อมค้อม
"ไปๆๆ ไปด้วย" เราตอบไปทันที  ไปสิ เรื่องอะไรจะอยู่บ้านคนเดียว
"เออเนาะ น้องฉัน ใครชวนไปไหน ก็ไปง่ายๆ ทำไมไม่คิดสักหน่อยล่ะ"
พี่บ่นเล็กน้อยพอประมาณ
"ก็เค้ารู้ว่า ยังไงเสีย เจ้คงไม่พาไปปู้ยี่ปู้ยำหรอก น้องออกน่ารักจะตาย" 5555
"จะอ๊วก ใครชมๆๆๆ " พี่พูดพลางหัวเราะ
"น่านะ หากไม่มีเค้า เจ้จะเหงาน๊า จะบอกให้" เราทำเสียงน่าสงสาร 
"วันอาทิตย์ มาเจอกันที่บ้านแปดโมงเช้า จะพาไปไหว้พระที่วัดโสธร และไปเยี่ยม ย่ากับก๋งกัน" พี่สาวบอก
"โอเคค่ะ แล้วเจอกัน"
              เช้าวันอาทิตย์ที่ 26 มิถุนายน ที่ผ่านมา เราได้มีโอกาสไปไหว้พระ 
ทำบุญที่วัดหลวงพ่อโสธร จังหวัดฉะเชิงเทรา 
       ประวัติความเป็นมาของหลวงพ่อโสธรนี้มีผู้เล่าสืบ ๆ กันมาหลายกระแส ได้สอบถามผู้เฒ่าผู้แก่หลายคน ซึ่งท่านเหล่านั้นก็ได้รับฟังมาจากบรรพบุรุษเล่าให้ฟังต้องกันว่า หลวงพ่อโสธร ลอยน้ำมาตามคำว่า มีพระพี่น้องชายกัน 3 องค์ อยู่ทางเมืองเหนือแสดงอิทธิฤทธิ์ปาฏิหารย์ล่องลอยมาตามแม่น้ำจากทางทิศเหนือ เรื่อยมาจามลำแม่น้ำเจ้าพระยา ในที่สุดมาผุดขึ้นใน แม่น้ำบางปะกง ณ ที่ตำบลหนึ่ง และแสดงปาฏิหารย์ลอยทวนกระแสน้ำให้ประชาชนเห็นทั้ง 3 องค์ ประชาชนแถบนั้นต่างพร้อมใจกันอาราธนาเอาเชือกพรวนมนิลาลงไปผูกมัดที่องค์หลวงพ่อทั้ง 3 แล้วช่วยกันฉุดลากขึ้นฝั่งด้วยจำนวนผู้คนประมาณ 500 กว่าคนก็ฉุดขึ้นไม่ได้ เชือกขนาดใหญ่ที่ผูกองค์หลวงพ่อทั้ง 3 ก็ขาดฉุดไม่สำเร็จตามความประสงค์ ครั้นแล้วหลวงพ่อทั้งสามองค์ก็จมน้ำหายไปต่อหน้าคนทั้งหมด สถานที่พระพุทธรูปทั้ง 3 องค์ ได้ลอยทวนน้ำมานั้นเลยได้ชื่อว่า ตำบลสามพระทวน แต่ต่อมากลับเรียกว่า สัมปทวน ได้แก่แม่น้ำหน้าวัดสมปทวน อำเภอเมือง จังหวัดฉะเชิงเทรา ทุกวันนี้
      ต่อจากนั้นพระพุทธรูปทั้ง 3 องค์ ก็ล่องลอยตามแม่น้ำบางปะกง เลยผ่านหน้าวัดโสธรไปถึงคุ้งน้ำใต้วัดโสธร แสดงอภินิหารผุดขึ้นให้ชาวบ้านบางนั้นเห็น ชาวบ้านได้ช่วยกันอาราธนาฉุดขึ้นฝั่งทำนองเดียวกันกับชาวสัมปทวน แต่ก็ไม่สำเร็จหมู่บ้านบางนั้นจึงได้ชื่อว่า บางพระ มาจนทุกวันนี้ จากนั้นพระพุทธรูปทั้ง 3 องค์ก็ล่องลอยทวนน้ำขึ้นมาถึงและลอยวนอยู่ที่หัวเลี้ยว ตรงกองพันทหารช่างที่ 2 ปัจจุบัน สถานที่พระพุทธรูปทั้ง 3 องค์มาลอยวนอยู่นั้นจึงเรียกกันว่า แหลมหัววน และได้จมน้ำหายไปหลังจากนั้นพระพุทธรูปองค์พี่ใหญ่ ได้แสดงอิทธิฤทธิ์ปฏิหาริย์ ล่อยลอยไปผุดขึ้นที่ลำน้ำแม่กลอง จังหวัดสมุทรสงคราม ประชาชนชาวประมงอาราธนาขึ้นได้ และประดิษฐานเป็นมิ่งขวัญอยู่ที่วัดบ้านแหลมเราเรียกว่า หลวงพ่อวัดบ้านแหลม ทุกวันนี้เป็นที่บูชานับถือกันว่าเป็นพระที่ศักดิ์สิทธิ์ทัดเทียมกับหลวงพ่อโสธร ส่วนองค์สุดท้องได้แสดงอิทธิฤทธิ์ปาฏิหารย์ลอยล่องไปผุดขึ้นที่ปากคลองสำโรง ชาวบ้านแถบนั้นได้อาราธนาขึ้นแพใช้เรือพายลายจูง ทั้งอธิษฐานว่าจะขึ้นเป็นมิ่งขวัญที่ใด ก็ขอให้แพนั้นจงหยุดอยู่กับที่ แล้วล่องมาตามลำคลองแพนั้นก็มาหยุดอยู่หน้าวัดบางพลีใหญ่ใน จังหวัดสมุทรปราการ ชาวบางพลีก็ได้อาราธนาอัญเชิญขึ้นประดิษฐานอยู่ทีวัดบางพลีใหญ่ใน ก็ปรากฏว่ามีผู้คนเคารพเลื่อมใสมากมายทัดเทียมกับหลวงพ่อวัดบ้านแหลม และหลวงพ่อโสธร ส่วนพระพุทธรูปองค์กลาง คือ หลวงพ่อโสธร เมื่อลอยตามน้ำมาจากหัววนดังกล่าวแล้ว ก็มาผุดขึ้นที่ท่าหน้าวัดโสธร
    ขอนำประวัติมาให้อ่านพอสังเขปก่อนนะคะ 
(หากพบประวัติเช่นนี้จากเวบไหน ก็ไม่ต้องสงสัยหรอกค่ะ ไปยืมเขามา  แฮ่ะๆ)
มาชมภาพกันดีกว่าค่ะ อิ

ขณะที่นั่งบนรถ ครูพิมได้โทรไปคุยด้วย พอวางสาย อ้าว จะถึงแปดริ้วแล้วค่ะ
 
หลังจากหาที่จอดรถได้แล้ว ก็เดินเข้าไปด้านในวัดกัน

ผู้คนต่างหลั่งไหลกันเข้ามาทำบุญและแก้บนเยอะมากๆค่ะ

หลวงพ่อโสธร  องค์นี้เห็นเขาบอกว่าเป็นองค์ที่สร้างขึ้นมาใหม่ค่ะ

กำลังรำแก้บนค่ะ

พระท่านบรรยายบอกว่า หลวงพ่อองค์เดิมประดิษฐานอยู่ที่นี่ค่ะ
แต่ตอนไปคนเยอะมากๆ เข้าไปไม่ถึงเลยได้แค่ภาพถ่ายมาแค่นี้ค่ะ
       หลังจากทำบุญเสร็จ พี่พาเราไปที่ตลาดน้ำบางคล้าค่ะ
          บางคล้าเป็นเมืองท่าดั้งเดิมริมฝั่งตะวันออก
ของแม่น้ำบางปะกงอันเป็นเส้นเลือดใหญ่หล่อเลี้ยงชีวิต
จากลักษณะเด่นเป็นเมืองสองน้ำ
อันเกิดจากการรุกล้ำของน้ำทะเลทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลง
ระดับความเค็มของน้ำในแม่น้ำตลอดเวลา
จึงมีระบบนิเวศน์ทั้งน้ำจืดและน้ำกร่อย เพิ่มพูนความหลากหลาย
ทางชีวภาพและยังเป็นเมืองอู่ข้าวอู่น้ำด้วยน้ำดีอุดมสมบูรณ์
ด้วยพืชผลการเกษตร
         บางคล้าจึงเป็นถิ่นกำเนิดข้าวหอมมะลิ และมีชื่อเสียง
ทางด้านผลไม้ เช่นมะม่วง และตาลโตนดค่ะ
     ตอนที่เราไป ตอนนี้ชาวบ้านกำลังนิยมทำสวน 
ปลูกว่านหางจระเข้กันค่ะ  

               เห็นเงาะป่ารจนาหน้าวัดแจ้ง
               ยืนแสดงอวดโฉมพร้อมคมขำ
               อดไม่ได้ถ่ายรูปแถมลูบคลำ
               เจ้าช่างดำเช่นหงษ์ลงเดินดิน
              ..............................................
             

             ถึงบางคล้าค้าใครก็ไม่รู้
             แต่โฉมตรูเริงรื่นชื่นหรรษา
            ได้ลิ้มลองของอร่อยลอยเรือมา
            เห็นแม่ค้ายิ้มแย้มแก้มปริเลย

           ข้าวห่อใบบัว อร่อยค่ะ
       
                     ขนมตาลหวาน หอม อร่อยค่ะ
     
ย่าว่ายน้ำเป็นมั้ยคะ พลอยว่ายไม่เป็นแล้วเราจะไปเรือเหรอ เหลนสาวอายุ 15 หันมาถามเรา
ย่าก็ได้นิดหน่อย ท่ากรรเชียงพอไหว แต่ท่ากันชาย ไม่ค่อยถนัดนะเหลนเอ้ย เราหัวเราะ
อะไรนะย่า ท่ากันชาย น้องพลอยทำหน้างงๆ
ผ่านลูกผ่าน ไม่มีอะไรหรอกค่ะ ย่าเล่นมุกเง้อ 
สู้ๆ สองย่าเหลน ชูสองนิ้ว ลุยค่ะ

พี่รูปหล่อคนพาเราไปล่องเรือชมธรรมชาติค่ะ

นั่งเรือสัมผัสบรรยากาศที่สดชื่น

วัดโพธิ์บางคล้า จะเป็นแหล่งที่ค้างคาวแม่ไก่จำนวนมากมาอาศัยอยู่ค่ะ
สังเกตูสีดำๆบนต้นไม้นะคะ นั่นแหละเขาละ
แต่แปลกมั้ยคะ เขาจะมาอาศัยในตอนกลางวันเท่านั้น ไม่สร้างความรบกวน
ให้ชาวบ้าน
ส่วนกลางคืนจะไปหากินที่อำเภอบ้านสร้างจังหวัดปราจีนบุรีค่ะ

ย่าๆ กังหันหมุนได้มั้ยคะ น้องพลอยถาม
จริงๆแล้ว มันหมุนได้ลูก แต่อันนี้ เขาเอาไว้โชว์เฉยๆแหละ
หนูดูสิ ก็เขาเล่นผูกเชือกติดอย่างนั้น มันจะหมุนได้ไงเนาะ

นี่คือปากน้ำค่ะ หากเราหันหัวเรือเลี้ยวไปทางซ้ายมือ
เราจะได้ไปกราบหลวงลุงแทนที่ปราจีนบุรี อิ
แต่เราต้องเลี้ยวขวาค่ะ เพราะเราแค่ไปเที่ยวรอบเกาะเอง

ต้นลำพูที่หิ่งห้อยชอบอาศัยค่ะ เด็กๆหลายคนไม่เคยเห็น
               
        
นี่คือรีสอร์ทของพลตรีสนั่น ขจรประศาสน์ค่ะ ตามคำบอกเล่าของพี่พาเที่ยวค่ะ
คงจบเท่านี้ก่อนนะคะ เนื่องจากกล้องแบตฯหมดซะแล้ว แฮ่ะๆ
ขอบคุณทุกท่านที่มาอ่านเรื่องสั้นของแก้วประภัสสรค่ะ
ขอทุกคน มีสุขภาพแข็งแรง ปราศจากโรคไข้หวัด 2009 ค่ะ