friendship

aGApE

      ฉันเป็นเพื่อนของทุกคน ฉันแน่ใจอย่างนั้น แต่ฉันก็แน่ใจว่าฉันไม่ได้เป็นเพื่อนสนิทของใคร เหมือนที่ฉันแน่ใจว่าไม่มีใครเป็นเพื่อนสนิทของฉัน แต่นั่นไม่ใช่สิ่งสำคัญ มันสำคัญที่ว่าไม่ว่าใครก็ไม่อาจเดินไปข้างหน้าแต่เพียงลำพังได้ แม้ว่าเราอาจเดินอยู่บนถนนคนเดียวยามค่ำคืน แต่บนถนนสายหัวใจเราก็ยังมีเพื่อนเดินจูงมือไปด้วยกัน สำหรับฉันไม่ต้องถึงขนาดเดินจูงมือไปด้วยกัน แต่ฉันก็ยังต้องการเห็นหลังของเพื่อนที่อยู่ข้างหน้า หรือได้ยินเสียงฝีเท้าของเพื่อนที่เดินอยู่ด้านหลัง เพียงเพื่อจะมั่นใจว่าฉันไม่ได้ยืนอยู่เพียงลำพัง แต่สำหรับฉันซึ่งนิสัยไม่ค่อยดี ชอบทำอะไรตามใจตนเอง ไม่ยอมปรับตัวเองไปเข้ากับใคร ที่สำคัญไม่สนใจจะดูแลมิตรภาพและความรักที่คนอื่นมอบให้ จึงมักจะพบกับความหนาวเหน็บและไร้สีสันของฤดูหนาวแห่งความเหงา เพราะฉะนั้นการที่พวกเธอทำให้ฉันได้รับรู้ความอบอุ่นและสีสันของฤดูใบไม้ผลิแห่งมิตรภาพเพียงเท่าที่ฉันต้องการ ฉันขอบคุณมากที่ยอมเป็นเพื่อนกับคนบ้าบอแบบฉัน ขอบคุณที่ไม่รักฉันมากมายเกินไป และขอบคุณมากที่สุดที่ไม่ได้บอกให้ฉันเปลี่ยนแปลงตนเองจากฉันคนเดิม
       ฉันจะไม่พูดว่ามิตรภาพของเราจะอยู่ชั่วนิรันดร์ เพราะสายน้ำแห่งกาลเวลายิ่งใหญ่เสมอ และมันคงจะกัดกร่อนก้อนหินแห่งมิตรภาพของพวกเรา แต่ฉันก็จะไม่มีวันลืมเธอ เหมือนที่ฉันจะไม่มีวันลืมก้อนหินก้อนนั้น แม้ว่ามันจะแตกสลายไป ฉันจะคิดถึงเธอในวันที่ฉันพบกับความหนาวเหน็บและไร้สีสันของฤดูหนาวแห่งความเหงา				
comments powered by Disqus
  • คนขี้เหงา

    20 มิถุนายน 2546 21:16 น. - comment id 69015

    เราก็มีเหมือนกันนะ เพื่อนเขียนซะเต็มหน้าเลย คิดถึงวันเก่าๆพวกนั้นจังเลยเนอะ
  • ..............

    21 มิถุนายน 2546 18:23 น. - comment id 69018

    จิงป่าวน่า
  • poy

    3 กรกฎาคม 2546 23:56 น. - comment id 69117

    เบื่อ งานเยอะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน