25 เมษายน 2547 21:44 น.
fatima
ใต้หน้ากาก คือฉาก ที่ซ่อนเร้น
ใครอาจดู ว่าเยือกเย็น เป็นไหนๆ
แต่ใครรู้ ใจเร่า รุมเร้าไฟ
แทบมอดไหม้ ทุกสิ่งไซร้ ให้เป็นจุล
หนึ่งหน้าเห็น อาจเป็น เช่นอีกอย่าง
ใจอีกทาง เบือนไป ไพร่สถุล
แต่หนึ่งหน้า ที่เห็น เป็นนักบุญ
ไว้คอยค้ำ คอยจุน ลวงหลอกใคร
ใต้หน้ากาก อันใหญ่ ที่ใช้อยู่
ใครๆรู้ แต่พอใจ จะสวมใส่
เออละหนอ ทีนี้ จะทำไง
หน้ากากใคร หลอกใคร คิดเอาเอง
25 เมษายน 2547 16:23 น.
fatima
น้ำไหลเย็น กระซ่านเซ็น เห็นเป็นฟอง
ซัดฟูฟ่อง ไหลนอง ตามโขดหิน
เย็นชุ่มฉ่ำ ทั้งไอน้ำ และไอดิน
ทั้งยลยิน เสียงร้อง ของนกกา
ป่าดิบเขา ลำเนาไพร ต้นไม้แน่น
น้ำยังตาม เซาะแก่น แท่นหินผา
ไหลชะล้าง เป็นทาง ละลานตา
บ้างไหลเอื่อย บ้างไหลบ่า มารวมกัน
เกิดเป็นแอ่ง กว้างใหญ่ กลางไพรเขา
ดั่งตัวเรา กินรีไซร้ ในไพรสัณฑ์
บ้างดำผุด บ้างแหวกว่าย ใต้น้ำกัน
เถอะเชื่อฉัน มาเที่ยวกัน ทีลอซู
24 เมษายน 2547 22:16 น.
fatima
ฉันไม่ใช่ คนเลิศเลอ...เธอรู้ไหม
แต่ดีบ้าง ร้ายบ้าง สลับไป...เธอไม่เห็น
เคยก้าวร้าว ระราน ประจานเป็น
ที่เคยโกรธ...ที่เลือดเย็น...ก็เคยทำ
บางคราวดี อาจดี จนใจหาย
แต่บางคราว ใจร้าย...สุดถลำ
ใครๆเห็น เป็นต้องว่า แสนใจดำ
ชินเสียแล้ว น้ำคำ ที่กล่าวมา
อยากบอกเธอ ด้วยใจ ให้รู้ไว้
ฉันไม่ใช่...นางเอก...ที่ตามหา
ไม่ได้ดี เลิศเลอ ตระการตา
แค่นางร้าย...นางอิจฉา...แค่นั้นเอง
24 เมษายน 2547 10:41 น.
fatima
รักแสนรัก แต่หัวใจรั้งไม่ได้
คนอยากไป ทำอย่างไร ใจสุดฝืน
อยากแสนอยาก ให้รักเรานั้นกลับคืน
แต่เมื่อใจเธอเป็นอื่น...สุดฝืนใจ
ทำอย่างไร ให้ใจ เธอกลับบ้าง
ฉันพร้อมทำทุกอย่าง...เธอสั่งได้
ก็ฉันรักแสนรัก... ปักดวงใจ
ทำอย่างไร...เธอคืนได้ พร้อมจะทำ
23 เมษายน 2547 19:04 น.
fatima
ความสัมพันธ์วันวานอันแสนหวาน
ดุจดั่งปานน้ำตาลแสนสงวน
ยามคราใดคิดถึงจึงรัญจวน
ความเย้ายวนยังคุกรุ่นอยู่ภายใน
ถึงห่างไกลหัวใจจะไกลห่าง
แต่หัวใจไม่เคยว่าง...เธอรู้ไหม
เฝ้าคิดถึง คอยคำนึง อยู่เรื่อยไป
น้ำตาลไหน...จะหวาน ปานรักฉัน...ที่ให้เธอ
หน้าส่วนตัว
1190
