27 มีนาคม 2547 22:19 น.
fatima
ถ้าความรุ้สึกของคนเรา
เรียกกลับคืนได้อย่างง่ายดาย
คงไม่เสียน้ำตาให้เธอ...คนใจร้าย
ที่คอยทำลายหัวใจตลอดเวลา
รักเธอ เธอยังไม่เข้าใจ
จากไป..และคงไม่กลับมาหา
รู้ไหม...ทำให้ใครเสียน้ำตา
ที่ผ่านมา...ไม่เคยรักกันเลยใช่ไหม
27 มีนาคม 2547 21:34 น.
fatima
ยอมรับว่าไม่เข้าใจ
ถึงความเป็นไประหว่างเรา
ว่าเหลือเพียงความทรงจำเก่าๆ
หรือเรื่องราวระหว่างเรายังผูกพัน
อาจห่างไกล..เพราะเธอทำให้รู้สึก
แต่ลึกๆแล้วยังคงมีกัน
ไม่ได้เพ้อ..ไม่ได้ฝัน
เราสองคนยังรักกันอยู่ใช่ไหม
27 มีนาคม 2547 21:26 น.
fatima
เพราะคิดถึงคนไกล
หัวใจจึงรู้สึกเหว่ว้า
เหงาๆบ้างบางเวลา
เพียงเพราะอยากเห็นหน้าใครบางคน
รู้สึกเหมือนกันบ้างไหม
หรือว่าหัวใจยังสับสน
อย่าให้ความไกล...มาทำลายเราสองคน
ให้หมองหม่นเพราะความไม่เข้าใจกัน
27 มีนาคม 2547 21:06 น.
fatima
อยู่ไกลกันสุดฟากฟ้า
อยากรู้ว่าคิดถึงกันบ้างไหม
หวงและห่วงบ้างไหมคนไกล
หัวใจยังไม่เปลี่ยน...ใช่ไหมคนดี
อยู่ไกลกันสุดฟากฟ้า
คิดถึงเธอทุกเวลา ที่หัวใจเต้นถี่
หวงและห่วงด้วยสายใยที่เคยมี
อยากบอกว่าใจนี้...ไม่เปลี่ยนแปลง
27 มีนาคม 2547 21:01 น.
fatima
เพราะคิดถึงคนไกล
หัวใจจึงรู้สึกเหว่ว้า
เหงาๆบ้างบางเวลา
เพียงเพราะอยากเห็นหน้า...ใครบางคน
รู้สึกเหมือนกันบ้างไหม
หรือว่าหัวใจยังสับสน
อย่าให้ความไกล...มาทำลายเราสองคน
ให้หมองหม่นเพราะความไม่เข้าใจกัน