7 เมษายน 2547 22:51 น.
fatima
ฟังเพลงซึ้งๆก็คิดถึงเธอ
ไม่รู้ตอนนอนจะละเมอไปถึงไหน
ก็ในฝันยังฝันถึงอยู่เรื่อยไป
คนดีเคยรู้สึกไหม...อยากรู้จริง
เพราะความเป็นไปของเรานั้น
เธอฉันเราขาดกันแล้วทุกสิ่ง
แต่ลืมเธอลืมไม่ได้เลยจริงๆ
ยิ่งจบ ยิ่งรู้ ว่ารักเธอ
7 เมษายน 2547 22:14 น.
fatima
เพื่อนๆเตือนแล้วก็ไม่ฟัง
ว่าอย่าพึ่งจริงจังขนาดนี้
เห็นเธอเอาใจใส่รักใคร่ดี
ก็ทุ่มเทเต็มที่หมดทั้งใจ
ใครเลยจะคิดว่าเธอเปลียน
จากที่เคยแวะเวียนเปลี่ยนไม่ใช่
จะให้โทษตัวเธอหรือโทษใคร
หรือโทษใจตัวเรา...งี่เง่าเอง
7 เมษายน 2547 22:08 น.
fatima
ถึงเธอจะบอกไม่ต้องรอ
แต่ขออยู่ใกล้ๆจะได้ไหม
ถึงตัวเหินห่างไม่เป็นไร
ขอแค่หัวใจอย่าห่างตาม
เนิ่นนานเพียงใดก็รอได้
ส่วนเรื่องหัวใจไม่ต้องถาม
ยังอยู่กับเธอทุกเมื่อยาม
เวลาเปลี่ยน..ใจใช่เปลี่ยนตาม...ซะเมื่อไร
6 เมษายน 2547 22:12 น.
fatima
เราสองคนจบกันดีกว่า
ไม่อยากให้เสียเวลามากไปกว่านี้
อาจไม่ยุติธรรม สำหรับเธอคนดี
แต่เวลานี้ รักเธอไม่ได้จริงๆ
ความเป็นไประหว่างเรานั้น
อาจเข้ากันได้ ในทุกสิ่ง
แต่ในโลกแห่งความเป็นจริง
ฉันไม่อาจละทิ้ง...เหตุผลอื่นอีกมากมาย
ใจจำต้องบอกเธอ
ถึงเธอจะเผลอ...ว่าฉันใจร้าย
อาจต้องเจ็บ อาจต้องปวด ทั้งใจกาย
แต่ยังไง...เราก็ต้องจบกัน...
5 เมษายน 2547 22:26 น.
fatima
หนึ่ง...คำรักจากเธอที่ให้ฉัน
แสน...สุขสันต์สิ่งใดจะหาเหมือน
ล้าน...คำรักจากใครใจแชเชือน
คำ...รักเหมือน แต่ไม่เหมือน เมื่อไม่ใช่เธอ