5 พฤษภาคม 2547 21:11 น.
fatima
ใครคนหนึ่ง เคยบอกไว้ ใจคงมั่น
จะดูแล ห่วงใยกัน ไม่หันหนี
เวลาผ่าน เนิ่นนาน เป็นแรมปี
จะจงรัก ภักดี ไม่เสื่อมคลาย
ใครคนหนึ่ง บอกกัน อย่าหวั่นไหว
ทั้งหัวใจ ไม่มีใคร เป็นจุดหมาย
มีแต่ใจ ฉันอยู่ เคียงคู่กาย
ไม่เดียวดาย เพราะเรา เข้าใจกัน
แต่วันนี้ ใครคนนั้น ที่ฉันเอ่ย
ไม่คิดเลย ใจเธอ จะแปรผัน
ใครเคยบอก จะเคียงคู่ ดูแลกัน
ในวันนี้ ใครคนนั้น อยู่ไหนเธอ...
1 พฤษภาคม 2547 22:29 น.
fatima
วันเกิดลูก คือวัน ที่แม่เจ็บ
ใจหนาวเหน็บ ปวดร้าว ไปทั้งร่าง
ฝืนอดทน อดสู้ อยู่ทุกทาง
น้ำตาไหล รินช่าง ไม่สนใจ
ใครบอกเบ่ง เบ่งไป สุดแรงเกิด
ทนเอาเถิด เพื่อลูก จักทำได้
เจ็บแสนเจ็บ ปวดแสนปวด แทบขาดใจ
ขอให้ลูก ปลอดภัย แม่ยินดี
วันเกิดลูก ลูกเพียรเฝ้า เป่าแต่เค้ก
ตั้งแต่เด็ก ยันโต โธ่..เศรษฐี
เฝ้าแต่เลี้ยง น้ำเมา เหล่าดีกรี
หลงระเริง ยินดี วันเกิดตน
อยากให้เธอ คิดถึงแม่ ในวันนี้
กราบดีๆ ที่ตัก ท่านสักหน
ขอบคุณท่าน ที่ให้เธอ มีตัวตน
แค่หนึ่งปี เธอกราบหน คงไม่เป็นไร
1 พฤษภาคม 2547 18:15 น.
fatima
อยากบอกเธอ...ให้รับรู้ไว้
ฉันยังอยู่เคียงข้างใจ...เธอเสมอ
หากว้าวุ่น...กับปัญหาที่ได้เจอ
เพียงแค่เธอ เอ่ยปาก...ฉันพร้อมจะรับฟัง
อาจช่วยเหลืออะไรเธอ...ไม่ได้
แต่จะเป็นกำลังใจให้...อยู่ข้างหลัง
ให้เธอพักพิงได้ ยามท้อ และหมดกำลัง
อย่าพึ่งสิ้นหวัง...เพราะฉันยังอยู่เคียงข้างเธอทั้งคน
1 พฤษภาคม 2547 09:00 น.
fatima
ร้องไห้ทำไมหรือ...คนดี
ฉันอยู่ตรงนี้ไง...เธอเห็นไหม
อย่าห่วง...ว่าฉันจะห่างไกล
จับมือฉันไว้...แล้วเราจะเดินไปด้วยกัน
หากเธอเหนื่อย...เราจะหยุดพัก
แบ่งเบาภาระหนักๆของเธอ....มาไว้ที่ฉัน
จูงมือกันเดินหน้า...เราพร้อมจะฝ่าฟัน
เป็นกำลังใจของกันและกัน...ตลอดไป