23 มีนาคม 2547 22:47 น.
fatima
เธอถาม...ว่ารักกันบ้างไหม
ฉันตอบไป..แค่เพื่อนเท่านั้น
เธอซึมเศร้าไปในฉับพลัน
แต่ไม่สำคัญเท่าฉันที่ปวดใจ
ทำไมต้องเป็นแบบนี้
ไม่ได้ตอบเหมือนที่ใจรู้สึกใช่ไหม
ก็แล้วปากแข็งไปทำไม
ปฎิเสธ..แล้วใครที่เจ็บมากกว่ากัน
23 มีนาคม 2547 22:40 น.
fatima
อยากรู้...
อะไรทำให้เธอเปลี่ยนไป
ความห่างไกลหรือคนใหม่ที่ดีกว่า
อยากรู้...
ความเฉยชาที่ให้มา
เป็นสัญญาณบอกลาใช่ไหม..
อยากรู้...
หัวใจทำด้วยอะไร
นึกอยากไปก็ไปไม่ห่วงกัน
22 มีนาคม 2547 22:54 น.
fatima
กี่ครั้งแล้วนะ...
ที่เธอทำฉันร้องไห้
ไม่เรื่องใดก็เรื่องหนึ่งทุกที
คนดีจ๋า...
รักษาน้ำใจฉันหน่อยสิ
ฉันเองก็มีหัวใจ
ยังต้องการความรักจากใคร-ใคร
...เหมือนอย่างเธอ...
22 มีนาคม 2547 22:48 น.
fatima
เวลาผ่านไปตั้งเนิ่นนาน
อยากรู้...ป่านนี้ทำอะไรอยู่
จะคิดถึงใครบ้างนะอยากรู้
แล้วมีฉันอยู่เหมือนเดิมหรือเปล่า..
ตอนนี้..หัวใจเธอมีสักกี่ห้อง
ขอฉันจองหมดเลยจะได้ไหม
แต่ก่อนยังไม่เห็นจะเป็นไร
ต่อนี้ไปก็คงจะเหมือนเดิม
22 มีนาคม 2547 22:39 น.
fatima
ไม่คิดจะรักมากมาย
เธอก็ไม่เสียหาย คบไว้เล่น-เล่น
กลับกลายเป็นฉันที่รักไม่เป็น
สุดท้ายก็อย่างที่เห็น...เจ็บเจียนตาย