3 มกราคม 2546 10:01 น.
Far^-^Away
ถ้าแขนขาครบถ้วนเหมือนคนอื่น
ฉันจะยืนสู้ไปไม่หวั่นไหว
แต่วันนี้ฉันเหมือนคนไร้หัวใจ
ทั้งแขนขาขาดไปไม่มีดี
อยากจะวิ่งวิ่งไม่ได้โอ้ใจหนอ
อยากจะขอขอร้องใครไม่มีเสียง
อยากจะดูดูอย่างไรได้แค่เพียง
คอยฟังเสียงสำเนียงเขาเท่านั้นเอง
พ่อแม่จ๋าอยู่ใหนไม่มาหา
วันเวลาผ่านไปไม่เคยเห็น
รู้บ้างใหมลูกลำบากทุกข์ลำเค็ญ
มันจำเป็นหรืออย่างไรไม่เหลียวแล
ความอบอุ่นเป็นอย่างไรไม่เคยพบ
เคยประสพแต่ความเหงาก็เท่านั้น
มีชีวิตอยู่ไปเพียงผ่านวัน
ก็แค่ฉันคือขอทานเท่านั้นเอง
11 ธันวาคม 2545 11:33 น.
Far^-^Away
รู้ทั้งรู้ว่าเรานี้ไม่มีสิทย์
คิดทั้งคิดว่าเรานี้ไม่มีหวัง
ใจเอ๋ยใจใจนี้ยังจริงจัง
หวังเอยหวังหวังไปก็ไม่จริง
มีเพียงรักเท่านั้นที่จะให้
มีเพียงรักออกจากใจให้แก่เขา
มีเพียงรักที่มอบให้จากใจเรา
ขอเพียงเขาเข้าใจรับไว้พอ
11 ธันวาคม 2545 09:53 น.
Far^-^Away
เธอกับฉันเป็นได้แต่แค่เพื่อน
มันย้ำเตือนคำว่าเพื่อนอยู่เสมอ
ฉันรักเธอยิ่งกว่าเพื่อนรู้ใหมเธอ
ได้แต่เพ้อเพราะเราเป็นเพียงเพื่อนกัน
แต่วันนี้ใจฉันนั้นมาเปลี่ยน
คำว่าเพื่อนจากไปจากใจฉัน
จากความรักฉันเพื่อนที่ให้กัน
เป็นรักมั่นออกจากใจให้แก่เธอ