23 มีนาคม 2548 18:01 น.
FANTASY
ทำใมในวันนี้ช่างน่าเบื่อ ยากเหลือเชื่อเบื่อจริงในวันนี้
เราจะทำอย่างไรไห้ได้ดี อยากจะมีคนรักไห้พักใจ
แต่ทำใมวันนี้ไม่มีนะ ยากจะกะว่ารักมาตอนไหน
บากทีเธออาจจะอยู่ไม่ไกล้ไกล ชักสงสัยว่าเธอเมื่อไรมา
อยากจะหาคนกอดไว้แนบชิด ไว้สะกิดเมื่อเราตื่นเลยเวลา
แต่เหมือนเดิมเมื่อไหร่เธอจะมาหา ถ้าเธอมาตัวเราคงรู้ตัว
แต่ถ้าเจอขอไห้อย่าสูงนัก ถ้าประจักษ์คงจะไม่มีเงาหัว
และก็อย่าขอไห้ต่ำจำใจกลัว อยากไห้สูงพอดีตัวกลัวไม่มี
มาวันนี้ยังไม่มีใครมาทัก ไห้ประจักษ์ทักเห็นเป็นเหมือนผี
ล่องลอบไปลอยมาไม่ไยดี จนบัดนี้ไรชีวีจบชีวัน
เมื่อบัดนี้ได้เจอคนพิเศษ ได้สังเกตุเหตุการณ์ช่วยสร้างสรรค์
ได้ทำอะไรที่เป็นชิ้นอัน จะได้กันคนอื่นจะมาครอง
21 มีนาคม 2548 22:20 น.
FANTASY
โอ้ความรักชักนำมาพบกัน โอ้ตัวฉันร้อนรนกระวนกระวาย
โอ้ตัวเธอฉันกลัวกลัวจะกลาย โอ้จะหายไปเป็นของใครฤา
ตัวฉันนี้รักเธอจะรู้ไหม ในดวงใจของเธอมีไหมหรือ
ที่จะมีที่ว่างที่ว่างคือ ไห้พี่ถือวิสาสะได้เข้าไป
โอ้ตัวเธอถึงแม้จะมีใคร ไม่เป็นไรตัวฉันจะขอไห้
ไห้เธอสองครองคู่ดูเรียงไร เคียงคู่ไว้ไห้นานนานชั่วกัลป์
ถึงเธอยังไร้คู่ครองสุขสม ขอไห้ลมได้พาคำของฉัน
ขอไห้เธอได้ยินเสียงฉันทุกวัน ไห้เรามีกันและกันตลอดไป
พบกันมาได้ประมาณอยู่๓ปี เจอทุกทียิ้มทุกทีไม่ไปไหน
อยากจะไห้เธอมีฉันในหัวใจ ถ้าขอได้แค่นี้ก็คงพอ
แต่วันนี้จำใจจะลาจาก จำจะพรากจากจรกันเศร้าจริงหนอ
เพราะเวลาเดินเรื่อยมิได้รอ แต่ได้พบก็เพียงพอสำหรับเรา
จะเล่าไปมิได้จากพรากเพียงเธอ เพียงแค่เผลอ3ปีฉันกับเขา
เอา๒ห้องม.๓มารวมกันเป็นเรา ฉันคอยเฝ้าห่วงหาอยู่ทุกคน
ถึงวันนี้พวกเราจำจะจาก จำต้องพรากพลัดกันทั่วแห่งหน
แต่ไม่เห็นเป็นอะไรเพราะทุกคน รักกันจนหมดใจทั่วโลกเรย
ในวันนี้ความผูกพันยังไม่จาง แม้เหินห่างไปนานนะเพื่อนเอ๋ย
ยังจำหน้าเพื่อนๆได้หมดเลย เพราะว่าเคยพบกันมานานนม
เพื่อนเพื่อนจ๋าอย่าลืมหน้าเพื่อนเพื่อนนะ ไห้มานะพากเพียรดังยาขม
คิดซะว่าคำด่าคือคำชม ขอไห้สมเป็นนักเรียนของครูเอย