22 มกราคม 2548 23:46 น.
FANTASY
โอ้วันสอบอยากจะลอบเอาโน๊ทเข้า มัวมึนเมากับเกมมันส์จริงหนอ
ในห้องสอบอยากทักแม่นวลละออ อยากจะขอลอกคำตอบของเธอดู
แปลกจริงจริงนะแม่นวลละออ บอกอย่าขอแล้วยังว่าเราเป็นหมู
เอ๊ะเธอดูอย่างไรอยากจะรู้ ดูสิดูเธอมาว่าโอ้ตัวเรา
อันชีวีพี่นี้น่าเศร้านัก มาประจักษ์ทักมาไม่เหมือนเขา
ไม่ห็นหัวตัวเราช่างเหมือนเงา โอ้น่าเศร้าเขามาว่าเราชีกอ
เอ๊ะชีกอนวลละออว่ามาได้ ดูตรงไหนของพี่นะนี่หนอ
อันตัวพี่คล้ายนักพระเลืองลอ แค่คนหล่อไม่ชีกอขอเข้าใจ
พี่ก็รู้รู้ว่าตัวพี่หล่อ เธอนั่นหนอเข้าใจเข้าใจไหม
คนมันหล่อคนชอบเยอะต้องเข้าใจ พี่ไม่รักคนไหนเท่ารักเธอ
อยากไห้เธอหันมองพี่สักนิดบ้าง พี่ได้มองแต่ข้างๆหลงละเมอ
เธอไม่มองพี่ก็ได้แต่พร่ำเพ้อ อยากจะเจอหน้าเธอทุกคืนวัน
อยากจะไห้เธอเห็นว่าวันไหน ที่ดวงใจของพี่เก็บไปฝัน
ว่าอยู่เคียงคู่ข้างกันและกัน เมื่อตัวฉันง่วงนอนก็ซบเธอ
สุดสงวนดวงใจของพี่หนอ อยากจะขอไห้ตัวพี่หยุดพร่ำเพ้อ
ไม่ไปเก็บเอามาหลงละเมอ แค่ขอเธอมีกันและกันเอย
1 มกราคม 2548 16:10 น.
FANTASY
บูระพารัสมิงขอทุกสิ่งเป็นมิ่งขวัญ ไห้รักกันทั่วหน้าไม่คลาดแคล้ว
ไห้ความรักวาวแว้วดังดวงแก้ว ไห้วาวแววจับจิตทุกแห่งหน
อาคะเนยรัสมิงไห้โชคดี ไม่ไห้มีทุกข์ร้อนไห้ผ่อนปรน
ไม่ไห้มีอุบัติเหตุทุกทุกคน ไห้ลมฝนเป็นใจไห้คลายทุกข์
ทักษินรัสมิงให้มีสุข ดังหอยมุกเก็บมุกใว้จนจุก
เปลี่ยนความทุกข์มากลานให้เป็นสุข ไห้ความทุกข์ออกไปจากชีวี
หรดีรัสมิงไห้มีลาภ ได้เงินมากมหาศาลในวิถี
มีทรัพย์สินสมบัติในชีวี ไห้เป็นที่พึ่งพิงยามขาดแคลน
ปัจจิมรัสมิงไล่เสนียด ไม่ไห้มีคนเกลียดไร้แอบแฝง
เมื่อเขาเจ็บไห้เขามาพึ่งแทน ดังวงแหวนวนรอบไม่ออกวง
พายับรัสมิงไห้ขึ้นสูง ไห้ดังมีคนจูงไม่มีหลง
ไม่ต้องติดอยู่ภายในลูกกรง เจ้าก็คงเป็นใหญ่ได้ในไม่ช้า
อิสานรัสมิงขอไห้ท่าน ได้มีการสมหวังปรารถนา
หวังอะไรได้สิ่งนั้นกันทั่วหน้า ไห้พระพาบัลดาลทุกสิ่งไป
อากาศรัสมิงอยู่ทุกที่ ไห้ได้ไปทุกที่ว่าที่ไหน
ที่ไม่ได้ขออย่าจะได้ไป ไห้รู้ว่าพระมีอยู่ทุกที่ดี
ปฐวีรัสมิงบนแผ่นดิน ถั่วทุกถิ่นถารที่อยู่นั้นก็มี
ขอไห้พระอวยพรตลอดปี ได้สิ่งที่ทุกคนต้องการเอย
บทสุดท้ายข้าขอฝากบทสวดใว้ ไห้ใว้ไช้เวลาไปอย่าเมินเฉย
ไห้รู้ว่าบทสวดศักดิ์สิทยิ่งนักเอย อย่าเฉยเมยจงท่องจำไห้ดี
บูรพารัสมิงพระพุทธคุณัง บูรพารัสมิงพระธรรมเมตัง บูรพารัสมิงพระสังฆานัง
ทุกขะโรคะพะยัง วิวัญชัยเย สัพพะทุกข์สัพพะโศกสัพพะโรคสัพพะภัย สัพพะ
เคราะห์เสนียดจัญไรวิวัญชัยเย สัพพะธนังสัพพะลาภัง ภะวันตุเม รักขันตุ สุรักขันตุ(แล้วสวดวนไปเรื่อยๆโดยไห้เปลี่ยนทิศจากบูรพาไปถึงปฐวีแล้วจะ
อยู่เย็นเป็นสุขไร้โรคภัย)