7 กรกฎาคม 2551 11:14 น.
Fabulous
รักสลักละมุน ณ ห้วงหทัย
จะโอบถนอมฤดีละไม...............ก็ตราตรึง
รักจะหวานก็หวานรตีคำนึง
กระหวัดสนิทจะรัดระรึง.............ประหนึ่งรอย
ผูกประดับละลามมโนก็พลอย
ระรื่นไสวเพราะรักจะร้อย..........ณ สองมาน
หวามคะนึงพะจีพะนอตระการ
สดับทำนองประพันธ์ประสาน.........กระหว่างใจ
แลอรุณสว่างละม้ายฤทัย
จะเอิบจะซ่านรุจีไสว...................ก็ยามนี้
ใฝ่คะนึงจะยินคำเอื้อนวจี
เสมอเสมือนบ่เคลื่อนรตี.............ก็ตราบนาน
2 กุมภาพันธ์ 2551 14:07 น.
Fabulous
๑ ดวงจิตวะวามไหว
กละใดละเจ้าเอย
จึงเต้นบ่อยู่เฉย
ประดุนกระเริงลม
๒ เพียงมองก็ตาเห็น
ฤ จะเร้นหทัยชม
นัยน์ตาสะท้อนพรม
ณ ฤดีกระจ่างนัย
๓ เออแปลนะใจเอย
บ่มิเคยจะสงสัย
คราวนี้ประหลาดใน
ฤดิคล้ายพะวงตรึง
๔ ใจเอยจะซมซาน
ทรมานเพราะรัดรึง
เหตุเจตะคำนึง
พิษะจึงสลักเตือน
๕ ความหวังก็เคลื่อนคล้อย
ตะละรอยวิโยคเยือน
โศกโถมระลอกเหมือน
พยุเศร้าพยับทรวง
๖ รู้แรกบ่เริ่มรัก
ฤ สมัครภะวังลวง
คงบาปสิตามทวง
มนตรมจะคืนใคร
๗ ทนหมองกระหว่างจิต
บ่มิคิดจะเลือนไป
ความรักกระหวัดใจ
รติคงพะวงคอย
๘ โมงยามบ่เกลื่อนเศร้า
จิตะเฝ้าพะวงคอย
รักเอยผิว์เจ้าคล้อย
บทะหมองจะครองนาน
21 มกราคม 2551 18:01 น.
Fabulous
ยินเสียงใครสะอื้น...........หนอลม
ฝังฝากไยไป่ชม.......................ชื่นถ้อย
เหตุตระหนักใจซม...................ซานอยู่
รักพลัดดังธารห้วย...............ขาดสิ้นจากกัน
กรรมเราเคยร่วมสร้าง.......กันมา
คงหนักเกินโมทนา....................จิตให้
รอยบาปตราบเวลา.....................เลือนผ่าน
ตามติดกำหนดใช้.....................คู่พ้องสองเรา
กรรมเอยคงหนักแท้............ตามทวง
กรรมซัดอีกแดนสรวง.................สาปให้
ขอวางจิตบำบวง.........................ทูนเทิด ท่านนา
วางรักเทวษไว้......................ตราบสิ้นสายกรรม
19 มกราคม 2551 14:27 น.
Fabulous
รักไหนใครกล่าวไว้.........แสนหวาน
ว่าชื่นรื่นดวงมาน.....................เอ่ยอ้าง
เปรียบเทียบประดุจปาน...........รสแห่ง ตาลแฮ
กระทั่งห้วงใจร้าง......................อาจชื้นรักเอย
อกเอยกลับสะอื้น..............ระทม
ความรักเพียงลมลม..................พัดพลิ้ว
กลายกลับใช่หวานสม.............ดังเช่น กล่าวเอย
หวานรสบาดใจริ้ว....................ฉ่ำด้วยน้ำตา
กว่ารู้ต่อเมื่อพลั้ง...............ใจถลำ
เจ็บอกทุกข์ระกำ.......................ยิ่งแล้ว
เกินสุดข่มความช้ำ..................เหตุหลอก ลวงนา
อาจเปรียบใจดั่งแก้ว...............ตกพื้นแผ่นหิน
ตราบนี้ไป่เชื่อถ้อย............คำลวง
หนึ่งอกที่เคยหวง......................ขื่นช้ำ
คงเป็นดั่งแดนสรวง..................เสกสาป ไว้นา
จึ่งทุกข์ใจเหลือล้ำ...................เปี่ยมล้นเอ่อทรวง